ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

    ลำดับตอนที่ #306 : Chap.72.33 รุ่นพี่

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 141
      2
      28 มิ.ย. 57

    Chap.72.33 รุ่นพี่

     

    ................................................................................

    ................................................................................

    .............................................

    ...............

     

    "โว้ว!! สุดยอดไปเลย!!! ตุ้มติ้ม!!! ชั้นชนะแล้ว!!!"

    "จ้า!!!!!!!"

    " สะ ... สำเร็จแล้ว ฝ่าฟัน! ชนะรอบนึงแล้ว!!!!!!!!!!"

    "สำเร็จแล้วนะ ฝ่าฟัน!!!!!"

     

    "ใช่ สำเร็จแล้ว!!"

    ฝ่าฟันพยักหน้าให้ หนิงกับฝ้าย

    ก่อนจะเดินไปยังเด็กสาวสองคน ที่ยังนอนเป็นมนุษย์หน้าดินอยู่

     

    "อื้อออ .... "

    "อื้ออออ ...."

    พวกเธอส่ายหัวไปมาเพื่อพยายามเอาดินออก แต่มันก็ไม่ออกเลย

    ถ้าจะพูด เศษดินก็เข้าปากพวกเธออีก ทำให้ทำได้แค่ร้องจากลำคอเท่านั้น

     

    ค่อยๆก้มลงใช้เวทย์เอาเศษดินออกจากใบหน้าของพวกเธอ

    "ดิน .... เอาออก ... เอาออก"

     

    ฟุบ~~

    เศษดินถูกเอาออกจากใบหน้าพวกเธอในพริบตา

    และภาพแรกที่พวกเธอได้ลืมตาเห็นก็คือฝ่าฟัน แต่พวกเธอกลับพูดขึ้นว่า

    "หน้ากากจิ้งจอก?"

    "หน้ากากจิ้งจอก?"

     

    "มะ ไม่ใช่หรอก....... ไม่เป็นอะไรแล้วใช่ไหม ... ขอโทษด้วยนะ ... ที่โจมตีพวกเธอไปซะแรงเลย .... ไม่บาดเจ็บตรงไหนใช่มั้ย ....มีเศษดินติดอยู่ในปากหรือป่าว ?"

    ฝ่าฟันถามระหว่างถอด เสื้อบอกสถานะเวทย์ออกให้พวกเธอ

     

    "...ไม่เป็นไรค่ะ...."

    "...ไม่เป็นไรค่ะ ...."

    เด็กสาวทั้งสองตอบด้วยใบหน้าอันแดงก่ำ .... ท่าทางจะเขินอายไม่น้อย

    แล้วลุกขึ้นมานั่ง เมื่อชุดบอกสถานะเวทย์ โดนถอดออกเรียบร้อยแล้ว

     

    "ดีแล้วหละ .... เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการแข่งรอบต่อไปนะ ..."

    ฝ่าฟันยิ้มให้พวกเธอก่อนจะลุกขึ้น พร้อมยื่นมือให้พวกเธอ

    "ลุกไหวไหม?"

     

    "หวะ ... ไหวค่ะ ..."

    "ไหวค่ะ ... ไหว"

    เด็กสาวทั้งสองตอบแบบนั้น ... แต่กลับยืนมือไปจับมือของฝ่าฟันเพื่อให้ฉุดพวกเธอขึ้นมายืน

     

    "โอเค ... งั้นชั้นไปวางแผนกับเพื่อนๆต่อก่อนนะ ...."

    ฝ่าฟันตอบพวกเธอออกไปด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะวิ่งไปหาเพื่อนๆของเขา....

     

    โดยที่เด็กสาวทั้งสองคน จ้องมองฝ่าฟัน ที่วิ่งจากไป .....

    แม้จะไม่ไกลมากนัก ก็ตาม....แต่ ....

    วิ้ง!!!

    ดวงตาของพวกเธอค่อยๆมีสีแดงระเรื่อขึ้นมาเล็กน้อย .... เพียงชั่ววินาที แล้วหายไป

    ทำให้ไม่มีใครสังเกตดวงตาของพวกเธอได้ทัน

    "อึก...."

    พวกเธอทั้งสองเอามือขึ้นมากุมหัวอย่างมึนงง

     

    "ข้าวเหนียว ข้าวเจ้า ... ไม่เป็นอะไรใช่ไหม"

    เพื่อนร่วมทีมเดินขึ้นมาถามพวกเธอเมื่อเห็นว่าพวกเธอยังไม่ลงไป

     

    "........."

    "........."

     

    "นี่ ... ทั้งสองคน .... "

    "ทั้งสองคน .... "

    พวกเพื่อนพยายามเรียกพวกเธออีกครั้ง เมื่อเห็นทั้งสองไม่ตอบ

     

    "อ้ะ ... ขอโทษค่ะ!"

    "อ้ะ ... ขะ ขอโทษค่ะ!"

    ทั้งสองแฝดตกใจสะดุ้งขึ้น ... แล้วหันไปมองเพื่อนๆ

    ก่อนจะก้มหัวขอโทษให้

     

    "... ลงไปวางแผนกันต่อข้างล่างเถอะ .... เดี๋ยวอีก สิบนาที ก็แข่งรอบต่อไปแล้ว ... "

    เพื่อนอีกคนเดินเข้ามาบอกทั้งสอง

     

    "ค่ะ!"

    "ค่ะ!"

    พวกเธอตอบรับก่อนจะเดินตามเพื่อนในทีมลงไปข้างล่าง

     

    ...................

     

    "พวกนั้นเป็นพวกระดับต่ำ ไม่น่าจะฟื้นตัวได้เร็วเท่าพวกเราหรอก รอบตะกี้ก็ใช้เวทย์กันไปเยอะมาก ... สบายๆแล้วหละพวกเรา"

    "ยังไงก็วางแผนให้รอบคอบหน่อย .... จะบุกเร็วเหมือนเดิมไหม?"

    "บุกเร็วเหมือนเดิมสิ ... แต่จะเปลี่ยนตัว นาย กับนาย เข้าใจไหม

    "อ่า .. โอเค"

    "แล้วก็ให้ข้าวเหนียวกับข้าวเจ้า ผ่านมาสิบนาทีพลังฟื้นคืนขึ้นมาถึง สามสิบเปอร์เซ็นแล้วสินะ ... มองหาโอกาส แล้วโจมตี ด้วยท่าไม้ตายได้เลยนะ"

    ทุกคนในทีม ศาสตร์มนตร์รวมใจกำลังวางแผนกันอยู่

     

    เด็กสาว ทั้งสองคนที่เด็กกว่าเพื่อน เพราะข้ามชั้นมาถึง 5 ปีนั้นพยักหน้าตอบรับ

    "ระ รับทราบค่ะ"

    "รับทราบค่ะ ...."

     

    "โอเค ... งั้นเอาตามนี้ .... ทุกคน .... สู้!"

    "สู้!!!!!"

    พวกเขาเอ่ยด้วยเสียงฮึกเหิมอีกรอบก่อนจะเตรียมตัวขึ้นแข่ง

     

    แต่เหมือนสองเด็กสาว ... จะไม่ค่อยอยากขึ้นแข่งสักเท่าไหร่ ....

    ทั้งๆที่ รอบแรกๆ พวกเธอยังมั่นใจเต็มร้อยอยู่เลยแท้ๆ ....

     

    และระหว่างพักดื่มน้ำ โดยเหลืออีก 4 นาทีก่อนแข่ง

    เด็กสาวทั้งสองคนก็เดินมาถาม พวกนักศึกษาที่เป็นเจ้าหน้าที่ข้างเวที

    "ขอโทษค่ะ ... หัวหน้าทีมฝั่งนั้นที่ใช้ธาตุดินชื่ออะไรเหรอคะ?"

     

    "เอ .... เห็นว่าชื่อฝ่าฟันนะคะ ทำไมเหรอ?"

    เจ้าหน้าที่ข้างเวทีตอบ ด้วยท่าทีงงๆ ว่าจะรู้ไปทำไม

     

    " ป่าวค่ะ .... ไม่มีอะไร เนอะ ข้าวเจ้า ... "

    " อื้อ .... ไม่มีอะไรหรอก เนอะ ข้าวเหนียว .... "

    พวกเธอตอบเจ้าหน้าที่ข้างเวทีกลับไปแล้วยิ้มให้ก่อนจะก้มหัวขอบคุณ

    ท่าทางพวกเธอจะอารมณ์ดีขึ้นมาก หลังจากรู้ชื่อ ศัตรู?

    "ขอบพระคุณมากๆค่ะ"

    "ขอบพระคุณมากๆค่ะ"

     

    "... จ้า ไม่เป็นไรหรอก...."

    เจ้าหน้าที่ยิ้มหวานตอบ แล้วหันไปทำงานของเธอต่อ

     

    เด็กสาวทั้งสองก็เดินมายืนรอ ที่ทางเดินขึ้นสนามเวทย์ ก่อนเพื่อน.... แล้วพูดคุยกันเอง

    "รุ่นพี่ฝ่าฟันนี่เอง ..."

    "รุ่นพี่ฝ่าฟันนี่เอง ..."

    เธอเอ่ยชื่อของฝ่าฟันออกมา แล้วยิ้มหวานมองหน้ากัน ...

    ก่อนจะพูดพร้อมกัน โดยมิได้นัดหมายว่า ..

    "...รู้สึก ... แปลกๆที่อกไปหมดเลย ...พอนึกถึง รุ่นพี่..."

     

    ............................

    รอบต่อมา .....

     

    เมื่อเริ่มต้นการแข่งขึ้น

    ฝั่งทีม ศาสตร์มนตร์รวมใจก็โหม โรมรัน บุกเข้าอย่างรวดเร็ว

    ทำให้ฝั่ง ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา ต้องรีบตั้งรับ กันอย่างช่วยไม่ได้

    และเหมือนจะสวนกลับได้ยาก เพราะ พลังเวทย์ของพวกเขายังฟื้นไม่เต็มที่กันเลย

    ต่างจากอีกทีม ที่ฟื้นขึ้นมาพอเพียงจะสู้ต่อแล้ว

     

    และ.... ก็ถึงเวลาปิดฉาก เมื่อ สองหญิงสาวฝ่ายบุกของทีมศาสตร์มนตร์รวมใจ ที่ลงมาใหม่ ทำลายกำแพงดินจากแผ่นเวทย์ช่วยเหลือของอีกฝั่งลงได้

    "ตอนนี้หละ!! ทั้งสองคน .... พวกนั้นหลบได้ แต่ผ่าอัดลงไปตรงๆ ยังไงก็ต้องเจ็บบ้างแหละ!"

    พวกเธอจึงหันมา ให้เด็กสาวทั้งสองคน ที่ยืน พักฟื้น พลังเวทย์อยู่ใช้พลัง

     

    "รับทราบค่ะ!!!"

    เด็กสาวทั้งสองตอบรับ พร้อมกับตั้งท่า

    เปรี้ยะ! เปรี้ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!

    สายฟ้า ที่แสนจะรุนแรง ปะทุขึ้น รอบกายพวกเธอ ดูแล้วน่ากลัวเป็นอย่างมาก

    เปรี้ยะ!!!!!!!!!!!!!!!

    และเมื่อร่ายสำเร็จ ... พวกเธอก็เอ่ยชื่อท่าไม้ตายทันที!!!!!!

    "สายฟ้าฝ่าฟันทำลาย!!!"

    "สายฟ้าผ่าฝ่าฟันพิโรธ!!!"

    แซ้ดดดดดดดด!!!

    เปรี้ยง!!!!!!!!!!!!!!

     

    "กรี๊ดดดดดดดดดด!!!"

    "โอ้ยยยยยยยยยยยย!!!"

    ตุบ ... ตุบ..

     

    เสียงของท่าไม้ตายของเด็กสาวทั้งสอง ดังขึ้น

    พร้อมกับบุคคล ที่โดนโจมตี แบบนัดเดียวจอดเข้าไปเต็มๆ....

    แต่มันเป็น ....

     

    "ทำอะไรของพวกเธอเนี่ย!!! ข้าวเหนียว!! ข้าวเจ้า!!!"

    "ผ่าพวกเราทำไมฟระ!!!"

    เพื่อนร่วมทีมที่เน้นสายประชิด

    หมดสภาพการสู้ต่อไปแล้วหันมาโวย ....ใส่เด็กสาวทั้งสอง

     

    "ขะ ขอโทษค่ะ!!"

    "ขะ ขอโทษค่ะ!!"

    พวกเธอรีบหันไปขอโทษ ...

     

    ทำให้เสียจังหวะ ... และ

    "หมัดเพลิง!!!!!!!!!"

    "แท่นน้ำแข็ง!!!! พุ่งไป!!! พุ่งไป!!!"

    ฝ้ายวิ่งเข้ามาแล้วใช้พลังหมัดที่เต็มไปด้วยไฟ และตุ้มติ้ม ที่วิ่งเข้ามาระยะใกล้ แล้วปล่อยแท่งน้ำแข็งโจมตีอัดใส่ ฝาแฝดทั้งสองที่เผลอทันที

    ตุบ!!

     

    "โอ้ยยยยยยยยยยย!!"

    "โอ้ยยยยยยยยยยย!!"

    และทั้งสอง ก็หมดสภาพสู้ต่อทันที .....

     

    ทำให้ทีม ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา ที่เหนื่อยแค่ตอนป้องกันการโจมตีครั้งแรกนั้นชนะไปแบบสบายๆ

    และรอบสุดท้าย ... ผล ก็ไม่ต่างออกมาจากเดิมเท่าไหร่ ...

    ที่ทั้งสอง ใช้ลำแสงสายฟ้า ปาด โดนเพื่อนตนเอง หมดสภาพไปอีกเช่นกัน....

    ทำให้จบเกมได้ ไวขึ้น ... ไวขึ้น

    และ ผลการแข่งขันก็ออกมาที่

    ศาสตร์มนตร์ ดำรงเวทยา สามารถเอาชนะ ศาสตร์มนตร์รวมใจไปอย่างเฉียดฉิว

    ด้วยคะแนน

    ชนะ 3 ต่อ ชนะ 2

     

    ................

    ............................................

    ..............................................................................

    ...............................................................................

    End Chap.72.33 รุ่นพี่

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×