เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #317 : Chap.76 ผมจะ.................

Chap.76 ผมจะ.................

.............................................................................

..............................................................................

.......................................

...........

----------------------------------

- "ยินดีด้วยนะ!!!! ตุ้มติ้ม" -

- "สุดยอดไปเลยนะ ยินดีด้วยนะ!!! ตุ้มติ้ม" -

- "อื้อ !!! สุดยอดไปเลย ยินดีด้วยนะ!!! ตุ้มติ้ม" -

-หยุดนะ!!! ทุกคน ..... ทุกๆคน .... เป็นอะไรไปหมดหน่ะ ..... ไม่นะ ..... -ห

- "ยินดีต้อนรับ .... เข้าสู่ฮาเร็มของฝ่าฟัน นะ ตุ้มติ้ม" -

- "งั้นต่อไป ... เป็นตาพวกเราจูบบ้างนะ ..." -

- เห้ย ..... ฮาเร็ม ..... พลังของเรา ..... ยังไม่ได้ใช้ใส่ทุกๆคนเลยนี่ .... ต่อให้จูบก็ต้องร่ายเวทย์ก่อน -

- "อื้อ .... สุดยอดไปเลย .... ชั้นเหมือนได้เกิดใหม่เลย .... เหมือน .... ได้เป็นเหมือนพวกเธอแล้วหละ ... หนิง ฝ้าย ... เมย์ " -

- ไม่จริงใช่มั้ย .....ชั้น .... คุมพลังไม่ได้งั้นเหรอ? พลังมันน่าจะอยู่แต่กับ ..... ร่างกายนั้นนี่ -

-กึก -

- ไม่ใช่นะ .... ก้าวเดิน!! ... ไม่ใช่ ... ชั้น ... ไม่ได้ตั้งใจ!! ... ชั้น ...... -

- "นี่มันเหี้ยอะไรกันวะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" -

- เปล่านะ ... .ก้าวเดิน!!! ชั้น ...... ไม่ได้ ..... ตั้งใจ...............-

----------------------------------

เวทศักราช 398 / 10 / 21

ยามเช้า ภายในโรงแรม อันหรูหรา ของแดนผู้ดี

ห้อง ใหญ่สุด ที่มีห้องแยกย่อยถึง 4 ห้อง ภายในห้องเดียว

"ไม่ใช่นะ .... ก้าวเดิน!! ... ไม่ใช่ ... ชั้น ... ไม่ได้ตั้งใจ!! ... ชั้น ..... เปล่านะ ... .ก้าวเดิน!!! ชั้น ...... ไม่ได้ ..... ตั้งใจ!!!!!!!!!!!!"

"ท่านหน้ากากจิ้งจอก ..... เป็นอะไรไปคะ ? ..... "

"นั่นสิคะ .... ท่านหน้ากากจิ้งจอก ....."

"..... พี่หน้ากากจิ้งจอก .... เป็นอะไรไปคะ ...."

"ท่านหน้ากากจิ้งจอก .... ไม่เป็นอะไรนะคะ ...."

"อึ้ก ..... ชั้น ... ขอโทษ .... ไม่ใช่นะ ....อลิซ .. ก้าวเดิน ..."

"ท่านหน่ะกากจิ้งจอกคะ!!"

"ใครกันคะ ก้าวเดิน ใครเหรอคะ .... อลิซ.... ?"

"ท่านหน้ากากจิ้งจอกคะ ฝันร้ายเหรอคะ"

"ตื่นเถอะค่ะ ... ตื่นเถอะ!"

ไม่ .... ทางนี้ อย่าเพิ่งเรียก ชั้นแทบจะ .... คุมฝั่งไหนเป็นฝั่งไหนไม่ได้แล้ว

"อึ้ก .... "

แม้แต่พลัง .... ยังรั่ว .... และผสมปนเปจนไม่รู้ว่าร่างกายไหน เป็นร่างกายไหน

"ท่านหน้ากากจิ้งจอก!! ระ ... ร่างกายเกร็งใหญ่แล้ว ... "

"พี่หน้ากากจิ้งจอกคะ!! งะ เหงื่อออกเยอะแยะไปหมดเลยค่ะ!!!"

"เดี๋ยวชั้นรีบไปหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดนะ!!..."

"ท่านหน้ากากจิ้งจอกคะ!! .... ท่าน .... หน้ากากจิ้งจอก!!!!!!"

"มาแล้ว ..... ผ้ามาแล้ว....."

ฟุบๆๆๆ ....

อะไรสักอย่างลูบไปทั่ว .... ร่างกายนี้ของเรา....

"อึก .... แฮ่ก ..... "

น้ำเย็นงั้นเหรอ ....เช็ดตัวให้สินะ

.... ผม ....

ค่อยๆลืมตาของร่างกายนี้ขึ้นมาช้าๆ .... ร่างกาย ..... ที่เต็มไปด้วยพลัง

"....ชั้นไม่เป็นไร....พิณ .... กุ๊กไก่ ..... ผักกาด ......จิ้งเหวย "

ผม .... บอกพวกเธอออกไป ระหว่างที่เห็นพวกเธอทั้งหมดกำลังรุมล้อม เช็ดถูร่างกายของผมอย่างเป็นห่วง

"อ้ะ .....พี่หน้ากากจิ้งจอก!!!"

"ท่านหน้ากากจิ้งจอก!!!"

"ท่านหน้ากากจิ้งจอกคะ!!"

"อ่า!! ... .ท่านหน้ากากจิ้งจอกคะ .... !!!"

หนุบ .... หนึบ

"จิ้งเหวย อย่าลวนลามชั้นตอนนี้ ......."

"..... แฮะๆ .... ขอโทษค่ะ......"

".... ขี้โกงนะจิ้งเหวย ... ชั้นก็อยากบ้าง"

"ชั้นก็อยากนะ!!"

".... หนูก็อยากค่ะ!!!"

ทั้งสี่คน ..... ไม่สิ ..... จะเรียกว่าคนได้ไหม ......

ตุ๊กตามากกว่า ..... เหมือนกับมนุษย์คนอื่นๆ ที่โดนพลังของผมไป

ไม่สิ .....

จะเรียกว่าตุ๊กตาก็ไม่ได้ ..... พวกเธอทั้งสี่คน ..... โดนผมเปลี่ยนร่างกายไป ....

มากกว่านั้น ..... ไม่หละ ... อย่างน้อยก็ควรจะเรียกพวกเธอให้เป็นมนุษย์เถอะ.....

ขอโทษด้วยนะ .... ทั้งสี่คน ตอนนี้ไม่มีอารมณ์จะเล่นด้วย .....

เพราะอีกฝั่งของตัวชั้นหน่ะ ..... กำลัง ... ทำเรื่องที่เลวร้าย กับคนสำคัญ ... หลายคน

"..... ทุกคน ....ออกไปที่ห้องนั่งเล่นก่อนได้มั้ย .... ขอชั้นอยู่คนเดียวในห้องนอนก่อนนะ ..... ตอนนี้ชั้น ..... รู้สึกแย่สุดๆเลย....."

และเมื่อผมพูดแบบนั้น ด้วยสีหน้าที่เครียดจริงๆ

พวกเธอก็ชะงักก่อนจะถอยออกจากผม ....

"ค่ะ .... ท่านหน้ากากจิ้งจอก"

"ค่ะ .... พี่หน้ากากจิ้งจอก"

ตอบผมสั้นๆ แล้วออกจากห้องไป

แกรก .... ตึ้ง

ผม .... ค่อยๆกอดตัวเองเอาไว้ .... กอดร่างกายนี้เอาไว้

"อึก ...... ก้าวเดิน ......ฮึก ...... ชั้นขอโทษ"

ร่างกายนั้น .... ร่างกายจริงของผมในตอนนี้ .....

พูดคำเหล่านี้ออกมาไม่ได้แล้ว .....

อารมณ์ของชั้นตอนนี้มัน ....... แย่ไปหมดแล้ว .....

ความรู้สึกของการสูญเสีย ..... มันแย่ที่สุด ..... ก็รู้ตัวอยู่แล้ว ... ว่าเดินมาผิดทาง

แต่พอโดนด้วยตัวเองแล้ว ...... ก็เข้าใจมากขึ้น ..... ว่ามันแย่แค่ไหน

"หนิง .... ชั้นขอโทษ ..... "

"ฝ้าย .... ชั้นขอโทษ ..... "

"เมย์ .... ชั้นขอโทษ ..... "

"ตุ้มติ้ม ..... ชั้นขอโทษ ..... "

หนิง .... ฝ้าย ..... เมย์ ..... ตุ้มติ้ม ......

พวกเธอจะ .... กลับมาเป็นคนเดิมไม่ได้อีกแล้ว งั้นเหรอ.....

เพราะชั้น ..... ...................

....... เพราะผม .....

พลังของเรา .... มันไม่มีทางจะ ..... เอาออกได้ .....

ต่อให้สั่งให้พวกเธอใช้ชีวิตในแบบปกติ .... แต่ความรู้สึกของพวกเธอก็ ....

ไม่อาจจะกลับมาได้อีกแล้ว

ความรู้สึกจริงๆ .....

นอกจากว่า ....ผมจะต้อง ........

แต่เมื่อผม ..... ผมก็ไม่สามารถจะ .............

แล้วต่อจากนี้ไปจะทำยังไง .....

ทั้งๆที่คิดว่า .... ยังเหลือเวลา ..... อีกสักหน่อยแท้ๆ

ผมไม่ต้องการ ให้พวกเขาเหล่านั้นโดนพลังของผม

ผมไม่รู้ว่า .... ใครจะโดนพลังของผมบ้าง .... ใครจะโดนไปแล้วบ้าง ....

เพื่อนที่ผมรัก ..... ก็โดนไปหมดแล้ว

เชื้อไวรัสในร่างกายผม ..... มันเติบโตในตัวพวกเธอจนเปลี่ยนพวกเธอไปตลอดกาลแล้ว

ถึงมันจะไม่ใช่ไวรัส .... แต่มันก็ไม่ต่างกัน ....

ถ้าทั้งสี่คน ติดเชื้อ .... งั้นก็แปลว่า ....คนอื่นๆรอบตัวผม ....

ผมควรจะทดสอบพวกเขา .... แต่ผมไม่กล้า!!!

 ผมยังไม่อยากจะรู้ว่า ... คนที่ผมรักคนอื่นๆ

จะ ....

.....อึก.....

"ฮื้อออ อ้ากกกกก อลิซ .... ชั้นขอโทษ!!!!...."

เจ็บปวดใจที่สุด!!!

"ฮึก ... อึก.... พี่เต็ม .... ฮึก ... พี่จิตใจ พี่โลมา พี่อกร่อง .... ฮื้ออ .... ฮื้อออ พี่สายฟ้า พี่เนโกะ พี่สายรุ้ง ....ผมขอโทษ!!!"

ทุกๆคน .... อาจจะติดเชื้อผมไปหมดแล้ว!!

"อึก .... อาจารย์ธิดาครับ .... ผมขอโทษ"

แต่มันยังไม่แสดงอาการ!!!

"ก้าวเดิน!! ชั้นขอโทษ!!!!"

อ้ากกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

"ฮื้อออ .... แม่ครับ!! .... ผมขอโทษ!!!! ฮึก ฮื้ออออ อึ อื้อออฮื้อออออออออ ..... ฮึก ฮื้ออออ ..... อื้ออ..."

..................

มันไหล พรั่งพรูออกมา ราวกับสายฝน ที่มิอาจหยุดได้

ออกมาจากสองดวงตา ที่เป็นของร่างกายนี้ ...... ร่างกาย .... ของหน้ากากจิ้งจอก

ผม ..... ไม่สามารถจะให้ร่างกายนี้ของผม หยุดร้องไห้ได้เลย ....

เพราะ .... อีกร่างกายหนึ่งของผม ..... ไม่สามารถจะร้องไห้ได้ในตอนนี้......

มันเจ็บปวดมาก ...... เจ็บปวดที่สุด .......

เจ็บปวด .... จนไม่รู้จะเจ็บปวดยังไงอีกแล้ว .....

ไม่อยากจะให้ ..... ใครต้องเจ็บปวดอีก

พลังของผม ..... มันเป็นสิ่งที่ไม่ควรจะ

เกิดขึ้นมา

ตัวของผม .... เป็นสิ่งที่ไม่ควรจะ ....

เกิดขึ้นมา

ผมควรจะทำยังไงดี ........

"ฮึก .... อึก ผม .... ควรจะทำยังไงดี .....ใครก็ได้ ..... บอกผมทีเถอะ....ฮื้อออ"

.............................

-------------------

"ว่าไงฝ่าฟัน ..... ฉลองเป็นยังไงบ้าง"

"...... ผม ..... ทำเรื่องโหดร้ายลงไปครับอาจารย์ ......"

"เรื่อง โหดร้าย .....ยังงั้นเหรอ ...... "

"อย่าเข้ามาใกล้ผมครับ!!!"

"?....."

"ขอโทษ .... ครับ .... แต่ .... ผมให้อาจารย์เข้าใกล้ไม่ได้แล้ว .... "

".......เห้อ ...... แล้วที่มาหาชั้นนี่ .... มีธุระอะไรงั้นเหรอ"

"ผมทำเรื่องโหดร้าย .... ใกล้เคียงกับการฆ่าคนตาย และการหักหลังคนที่เชื่อใจผมที่สุดไป.... ผม ..... จะทำยังไงดี ......"

"..........................."

"......"

"เห้อ .... แล้วคิดว่า สิ่งที่ทำอยู่เป็นสิ่งที่ถูกต้องไหมหละ"

"ไม่เลยครับ ...."

"แล้วคิดว่า มันจะช่วยแก้ปัญหาได้ไหมหละ"

"..... คิดว่าได้ครับ ....."

"คิดว่าได้สินะ ..... งั้นก็ทำให้สมกับขี้ปาก คำพูดที่นายชอบพูดสิ .... ฝ่าฟัน"

"........ "

".... เธอไม่ใช่คนธรรมดา ฝ่าฟัน .... ชั้นเชื่อมั่นในตัวเธอ ....."

--------------------

..............................

*

* ได้ยินแล้วสินะ ..... จงเชื่อมั่นในตนเอง *

*

แก ..... ไอ้บ้า .....

นี่เราจะต้อง

"............"

ไอ้บ้าเอ้ย! ..... บ้าเอ้ย!!!!!

ชั้น ..... ยังไม่อยากให้มันถึงเวลานั้นเลย.......

*

* พวกเรา ... รู้ตัวของพวกเราเองดี ว่าพวกเรากำลังจะทำอะไร *

*

"........"

เออไอ้บ้าเอ้ย ....

*

* รีบทำให้มันจบๆกันเถอะ *

*

ไอ้บ้าเอ้ย .... ไอ้ตัวชั้นเอง หุบปากไปได้แล้ว!!!

"เออ!!! ..ฮึก ... .. รู้แล้ว .... ชั้นรู้แล้ว!!!"

รู้อยู่แล้ว ... หละน่า .... ก็แกกับชั้น มันคนๆเดียวกัน ...

*

* ............................................................................. *

*

"............................................................................."

ทุกๆคน .....

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

-

- นายมันไก่อ่อนจริงๆเลยฝ่าฟัน! -

-

หนิง ..... ชั้นอยากจะคุยกับตัวจริงของเธอ

-

- อึก ตอนแรกชั้นนึกว่านายเป็นคนลามกซะอีก ... จริงๆ นายมันหัวโบราณมากเลยฝ่าฟัน -

-

ฝ้าย ..... ชั้นอยากจะคุยกับตัวจริงของเธอ

-

- คิก .... ฝ่าฟันจะเขินทำไมหละ ... แค่โดนนิดหน่อยเอง ชั้นไม่คิดมากหรอก -

-

เมย์ ...... ชั้นอยากจะคุยกับตัวจริงของเธอ

-

- ถึงจะบอกว่าฝ่าฟันเก่งแค่ไหนก็เถอะ แต่ก็เทียบกับก้าวเดินไม่ได้อยู่ดีแหละ -

-

ตุ้มติ้ม ..... ชั้นก็ ..... อยากจะให้เธอเป็นคนเดิม

-

- มีอะไรปรึกษาพี่ๆทุกคนที่ร้านได้ตลอดนะ -

-

ตลอดเวลาเกือบ 20 ปีที่ผ่านมา ผมขอบคุณพี่ๆมากๆครับ

-

- ฝ่าฟัน น้าขอโทษนะ ..... ที่เป็นทั้งอาจารย์ที่ไม่ดี .... และเป็นน้าที่ไม่ได้เรื่องด้วย -

-

น้าธิดา ...... อาจารย์ธิดา ..... ผม .... ขอบคุณมากๆครับ

-

- อ่า ...... ชั้นจะเชื่อนายก็แล้วกัน ..... พี่ชาย -

-

-

- ถ้าเพื่อคนที่รักแล้วหละก็ ..... ต่อให้แลกกับคนทั้งโลก ..... แม่ก็ยินดีจะเลือกทั้งสองคนนะ ....  -

-

แม่ .... ก้าวเดิน

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<< 

ในเมื่อ ไม่สามารถที่จะแก้ไข ให้ทุกอย่างกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้แล้ว

ก็ถึงเวลา .... ที่จะจบมัน

"ถึงเวลา ... ที่จะทำให้มันจบแล้วหละ ...."

ใช่ .... ถึงเวลา ..... ที่จะเอาจริงแล้ว

"เร็วเท่าไหร่ ..... ก็ยิ่งดี จะไม่ปิดบังอะไรแล้วทั้งนั้น ......"

ฟุบ

ผมจะยึดโลกใบนี้ซะ

แกรก .... ตึ้ง ....

................................................................

.............

.................................

.................................................................................................

.................................................................................................

End Chap.76 ผมจะยึดโลกใบนี้ซะ