เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #335 : Chap.0.85 ยกเว้นสิ่งๆเดียวเท่านั้น ..... ที่ชั้นรู้สึกได้ว่า ชั้นเป็นเจ้าของมัน

Chap.0.85 ยกเว้นสิ่งๆเดียวเท่านั้น ..... ที่ชั้นรู้สึกได้ว่า ชั้นเป็นเจ้าของมัน

.......................................................................

.......................................................................

.......................................

...........

เวทศักราชที่ 376 / 04 / 25

19.24 น.

"คืนนี้ ..... ให้เดลต้าทานยาตัวนี้ด้วยนะ .... ทรายขาว"

ตึกๆ ..... ตึกๆ ...... ตึกๆ ......

".... ค่ะ....."

ตึกๆ ..... ตึกๆ ......

หัวใจชั้น .... ยังคงเต้นอยู่ .....

ชั้น ..... ยังมีหัวใจอยู่ ......

แต่เหมือนชั้นยังขาดอะไรไป .....

"ทานยานี้ด้วยนะคะ .... คุณหนูเดลต้า"

"กาโอ!"

สายตาของชั้น ...... จ้องมองไปยัง เดลต้าที่ได้รับยาบางอย่างเข้าไปในร่างกาย

เธอทานมันอย่างว่าง่าย .....

"อือ .... พี่ทรายขาว .... หนู ..... ง่วงจัง ......"

และไม่ทันไร เธอก็ผลอยหลับลงไปทันที

ฟุบ .....

เธอล้มตัวลงนอนบนอ้อมกอดของชั้น....

ตึกๆ ...... ตึกๆ ......

ชั้น ..... กำลังทำอะไรอยู่

".... เธอหลับไปแล้วค่ะ นายท่าน"

"งั้นเหรอ ...... งั้นรบกวนอุ้มเดลต้าไปขึ้นรถด้วยนะ"

"ค่ะ .... นายท่าน"

นั่นสินะ ..... ชั้นกำลัง ทำตามที่นายท่านสั่งอยู่

ตึกๆ ...... ตึกๆ .......

ฟุบ ...

ชั้นอุ้มร่างกายของคุณหนูเดลต้าขึ้น แล้วพาเธอเดินลงมาจากชั้นบน

เดินลงมาเรื่อยๆ ..... จ้องมองใบหน้าของเธอ

เธอหลับปุ๋ย .... ยิ้มหวาน แม้ว่าจะโดนยานอนหลับ .....

ใบหน้าของเธอซุกไซร้มาที่อกของชั้น .....

ชั้นพาเธอมาถึงชั้นล่างแล้ว ...... และกำลังเดินไปที่รถยนต์ ......

โดยที่นายท่าน เดินตามหลังชั้นมาติดๆ ......

ชั้น ......

รู้สึกเหมือน ..... ตัวเองไร้หัวใจ

ตึกๆ ...... ตึกๆ .......

แต่ ..... หัวใจชั้นยังคงเต้นอยู่ ......

รู้สึกเหมือนชั้น ..... ขาดอะไรไป .......

ชั้นหน่ะ .....

ชั้น.....

กรึก ....

"ชั้นเปิดเบาะแล้ว ทรายขาว .... พาเธอเข้าไปนอนในรถยนต์ได้แล้ว"

"ค่ะ ...... นายท่าน"

ฟุบ ....

 ชั้นตอบรับนายท่าน แล้วอุ้มคุณหนูเดลต้า แทรกตัวเข้าไปในรถ .....

วางร่างกายเธอลงบนเบาะหลัง ...... ช้าๆเบาๆมือ

ตึกๆ ..... ตึกๆ ......

คงถึงเวลาต้องจากกันแล้วสินะคะ คุณหนูเดลต้า ..... ชั้นก็คงจะต้องทำตามคำสั่งของนายท่านต่อไป

ชั้นไม่ได้ขาดอะไรไปสินะ .... ชั้นทำตามคำสั่งของนายท่านแล้วสินะ

ชั้น .... ไม่ได้

ฟุบ .....

ตึกๆ ..... ตึกๆ ......

"? ... "

คุณหนู .... ยื่นมือมาจับชั้นไว้ .... ทำไมกัน

" ..... อือ ..... คุณพ่อคะ ....."

เรียกคุณพ่อเองหรอกเหรอ .....

"...... มัวทำอะไรอยู่หน่ะ ..... ทรายขาวออกมาจากรถได้แล้ว ...."

ตึกๆ ..... ตึกๆ ...... ตึกๆ ......

".... อ่า ... เดี๋ยวนะคะ ....."

ชั้นตอบรับนายท่าน แล้วค่อยๆยื่นมือไปจับมือของคุณหนูเดลต้า ที่จับดึงเสื้อของชั้นไว้ออกช้าๆ

แต่เธอกลับกุมมือชั้นไว้แน่น.....

ตึกๆ ..... ตึกๆ ......

ทำไมกันหละ ..... ชั้นรู้สึกเหมือน ...... ชั้นกำลังลืมอะไรไป .....

อะไรบางอย่างที่มัน ......

"พี่ทรายขาว .......อบอุ่น ......"

ตึกๆ ......

"? ..... คุณหนูคะ ... ปล่อย ....."

"เหมือนคุณแม่เลย ...."

ตึกๆๆ .... ตึกๆๆๆ .....

"คุณหนู .... เดลต้าคะ ....ฮึก .... ฮึก .... อึก"

ชั้นหน่ะ .... ชั้นหน่ะ!!! ....

ยังมีหัวใจอยู่!!! .... ชั้นหน่ะ .....

"มัวทำอะไรหน่ะ .... ทรายขาว!! รีบออกมาได้แล้วชั้นจะได้พาเดลต้าไป......."

ยังมีความรู้สึกนี้อยู่

"ไม่!!!!!!!!!!!!!!!! ไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!"

"เห้ย ... เป็นอะไรของเธอหน่ะ ทรายขาว!"

ฟุบ!!!

ชั้นรีบอุ้มคุณหนูเดลต้าออกมาจากรถทันที

"หยุดเดี๋ยวนี้นะ! .... ทรายขาว!"

นายท่านเอ่ยแล้วตามชั้นออกมา

ตึกๆ .... ตึกๆๆๆ ....

ไม่ ..... ชั้นหน่ะ ..... ถึงจะ ..... ไม่รู้อะไรเลยก็ช่าง

ถึงหัวใจดวงนี้ของชั้น จะถูกสร้างขึ้นมาก็ช่าง

ถึงร่างกายนี้ของชั้น จะเป็นอะไรก็ช่าง!

ถึงจะ .... ไม่มีอะไรเป็นของจริงในชีวิตเลยก็ช่าง ....

แต่ชั้นหน่ะ!!!!

"ชั้นหน่ะ ... ไม่มีวันยกคุณหนูเดลต้า ให้นายท่านไปทดลองเด็ดขาด!!!!!!!!!!!! ไม่มีวัน!!! ไม่มีวันนนนนนนนน!!!!!!"

ฟุบ!!!

ชั้นตะโกนออกมา พร้อมกับอุ้มคุณหนูเดลต้าวิ่งหนีไปทันที

"ทรายขาว!!! .... ถ้าเธอไม่หยุดหละก็ .... ชั้นจะบังคับเธอนะ!!!"

ไม่ ... ไม่ ไม่ ไม่ ไม่!!! .... ชั้นจะไม่หยุด !! ... ชั้นจะไม่ฟังอะไรทั้งนั้น .....

ชั้นจะต้อง .... ชั้นจะต้องพาคุณหนูเดลต้าหนีไป .... ไกลที่สุด ... ไกลเท่าที่จะทำได้!!

ตึกๆๆ ... ตึกๆๆ....

เพราะ ... หัวใจของชั้นยังเต้นอยู่!!!

ชั้นยังมีความรู้สึกนี้อยู่!!! มันเป็นของชั้น!!! ความรู้สึกนี้ของชั้น!!!

กึกๆๆๆๆๆ ...

ชั้นวิ่งไป .... วิ่งไปข้างหน้า .... อุ้มคุณหนูเดลต้าไป ....

ชั้นไม่รู้อะไรทั้งนั้น ..... ชั้นจะ ....ไม่ฟังอะไรคุณทั้งนั้น!!

"จงฟังชั้นทรายขาว!! ... จงหยุดเดี๋ยวนี้!!"

กึกๆๆๆๆๆๆๆๆ ......

ตึกๆ ..... ตึกๆ

"อึก!! ... อะ ....ไม่นะ ... ขาชั้น .... ขยับสิ!!! ขยับสิ!!!! ขาของชั้น!!!!!! พาร่างของชั้นวิ่งไปสิ!! พาคุณหนูเดลต้าหนีไปสิ!!!"

ไม่นะ!! ขาของชั้นมันไม่ขยับ ..... ไม่นะ!!

ชั้น .... ชั้นขัดคำสั่งเขาไม่ได้จริงๆเหรอ

ตึกๆ .... ตึกๆๆ ..

ไม่ ... ไม่ๆๆๆ ... ชั้น .. ชั้นไม่ยอมหรอก!!!

"..... ชั้นเตือนเธอแล้วนะ ทรายขาว .... ส่งเดลต้ามาซะ!!"

"ไม่!!!! ไม่ค่ะ!! ไม่มีวัน .... ชั้นจะไม่ส่งเดลต้าให้กับนายท่าน!!!"

"..... ฟรี้ ..... ฟรี้..... อือ ....วันเกิด ..... "

"จงฟังชั้น ... ไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น ทรายขาว ลืมๆเรื่องวันนี้ไปซะ ส่งเดลต้า มาให้ชั้น แล้วกลับเข้าไปทำตัวสงบเสงี่ยมในบ้านซะ ทรายขาว!!"

ตึกๆ .... ตึกๆ ....

ไม่นะ .... ชั้น .... ไม่ส่ง

ชั้น ..... ไม่ต้องคิด .... อะไรแล้วทั้งนั้น .....

ส่งเดลต้าให้นายท่าน....

"ค่ะ ...."

ชั้นตอบรับนายท่าน ..... แล้วหันไปหา ก่อนจะค่อยๆยื่นเดลต้าไปให้กับนายท่าน

ตึกๆ ....

ฟุบ ....

"อือ .... มีความสุข .... กัน สามคน"

ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!

หัวใจ ... ของชั้นเต้นแรงมาก .... แรงที่สุด ....

ชั้น .... คุณหนูเดลต้า!! ....

"ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยย!!!"

ชั้นตะโกนออกมาอีกครั้งก่อนจะโอบร่างกายของเดลต้าเข้ามาแนบกายไว้ ....

"ทำไมกัน ถึงได้ .... หลุดการควบคุมได้"

ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปึ้ก!!!~~~~~~~~..........................................................

หัวใจชั้น .... มันไม่เคยเต้นแรง ... แบบนี้มาก่อน ....

"ฮึ้ก!!"

ชั้นเข้าใจทั้งหมดแล้ว ....... ไม่ว่ายังไง ชั้น ....ก็จะไม่มีวันยกคุณหนูเดลต้า

ให้ไปเข้าการทดลองนั่นแน่!!!

ไม่ ... ไม่!!!!

"ไม่!!! ไม่ค่ะ .... ยังไงชั้นก็ .... อั้ก!!!!!! แค่ก!!"

พรวด!!

" .... หยุดนะ !! ทรายขาว!! ... ถ้าเธอขัดคำสั่งชั้นหละก็!...."

..................................................

หัวใจชั้น .... ไม่เต้น ? ....

แล้วเมื่อกี้ ... ชั้น สำลักอะไรออกมา

"คุ ... คุณหนูเดลต้า ..... จะต้อง ... ไม่"

อะ ... ไรกัน .... น้ำสีแดงๆ .... ที่ออกมาจากปากชั้น .....

แหมะ .... แหมะ ...

และออกมาจากจมูกของชั้น .... กระเด็นใส่ .... หน้าของคุณหนูหมดเลย

"คุณหนูคะ .... เปื้อนหมดแล้ว ..... "

คุณหนูตัวเปื้อนหมดเลย .... ชั้นจะต้อง ..... เอาผ้าเช็ดหน้าของชั้นขึ้นมาเช็ด .....

ฟุบ!! ...

"ทรายขาว!! หยุดนะ!! ....จงหยุดทำเรื่องบ้าๆเดี๋ยวนี้!!!"

นายท่านโผเข้ากอดชั้น .... กับคุณหนูแล้ว ....

แต่ชั้นไม่ปล่อยให้คุณหนูออกจากอ้อมกอดชั้นหรอก ....

"เช็ดหน้า คุณหนู ..... อะ....."

ชั้น .... จะเช็ดหน้าคุณหนู .... แต่ทำไม ..... ผ้าเช็ดหน้าถึงได้ .... เป็นสีแดง ....

ไม่สิ ... ทุกๆอย่าง เป็นสีแดงไปหมด ..... อะ .....

เหมือนจะ .... ทรงตัว .... ไม่อยู่ ....

กึกๆ ....

ตุบ ...

"ซะ ... ทรายขาว!!! .... ยัยบ้า!! นี่เธอ"

อา ..... หายใจไม่ออก ..... นี่ชั้น .... กำลังจะตายงั้นเหรอ .....

ชั้นไม่รู้ ..... ไม่รู้อะไรเลย .... รู้แค่ว่า ..... ต้องการให้คุณหนูปลอดภัย

"ฟรี้~~~~~"

คุณหนูยังนอนหลับปุ๋ยอยู่ในอ้อมกอดของชั้น ..... และชั้นยังอยู่ในอ้อมกอดของนายท่านอีกด้วย

ดีจังเลย ... เราอยู่ด้วยกัน .... สามคน ..... เป็นครอบครัวแล้วนะคุณหนูเดลต้า

"ทรายขาว!!! ... ฮึก .... ทำไมกัน!! ..... ทรายขาว!!!! ....."

"...... แค่ก .... นายท่าน .... ได้โปรด .... "

"อึก ..... อ่า ..... ได้ ..... ได้ ... ทรายขาว ..... ชั้นไม่พาเดลต้าไปแล้ว .... ทรายขาว เธอต้องไม่เป็นอะไรนะ!!"

นายท่านตกลงแล้ว .... ดีใจจังเลย

"ดีใจจัง ..... "

ฟุบ!!

"นิ่งๆนะ ... ทรายขาว ชั้นจะพาเธอไปส่งโรงพยาบาล ..."

นายท่านอุ้มชั้นไป .... ร้องไห้ไปด้วยเหรอ .....

ร้องไห้ทำไมกัน ... พวกเรา ... อยู่เป็นครอบครัวแล้ว

"...... พวกเรา อยู่เป็น .... ครอบครัว ....นะคะนายท่าน คุณหนู เดลต้า แค่ก ...."

"เลิกพูดได้แล้ว .... ชั้นกำลังพาเธอไปที่รถ .... ไม่นานนะ ทรายขาว ....."

"อา ..... วันเกิดคุณหนู ....."

"ทรายขาว!!! .... "

กรึก ... ตึ้ง!!!

ครึกๆๆๆๆ ..... บรื้น!!!!!

"ทรายขาว!!! .... ทำใจดีๆไว้ ทรายขาว ..... "

อา .... หายใจไม่ออกเลย .... หัวใจชั้นก็ไม่เต้น .....

นี่มันอะไรกัน ..... เหมือนไม่มีอะไร .... ในตัวตนของชั้นอีกแล้ว

.... แต่เหมือนได้บางอย่างกลับมา ....

".... แฮปปี้เบิร์ด เดย์ .... ทูยู ....... แฮป ... แค่กๆ ... ทูยู ..... แฮปปี้ ... เบิร์ด ..... เดียร์ ....เดลต้า ...."

"ทรายขาว!! ..พอแล้ว ... อึก ฮึก ..."

"ฟรี้ ...... ฟรี้....."

อ่า .... ใช่แล้วหละ ....

สิ่งนั้นคือ .....

ความรัก ของครอบครัวยังไงหละ .....

"แฮปปี้ เบิร์ด ...... เดย์ ........ ทู .... ยู ....................................................."

...................................................................

บรื้นนน ... ครืดดด ...  เอี้ยด!!

"ทรายขาวววววววววววววววววววว!!! ได้ยินชั้นมั้ย ทรายขาว!! .... "

...............

"ไม่หายใจ  ... ไม่!! ไม่นะทรายขาว อย่าตายนะ ... ทรายขาว ... ไม่!!!! ไม่!! ..... ไม่นะ !!! ... ฮื้อออ  ... ทรายขาว .... ไม่ ....ฮื้อออออ ..... ทำไมกัน .... ทำไม .... ผมทำผิดมากเหรอไง พระเจ้า !!!  ทำไมกัน!! ทำไม .... ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ซ้ำซ้อนด้วย ขอโทษ ... ทรายขาว .... ขอโทษเดลต้า .... ฮึก .... ขอโทษ .... เอลิซ่า ... ชั้นมัน ....... อึก.... อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!"

........................................................................

อา .... ถึงตลอดเวลาที่ผ่านมา ... ชั้นจะไม่รู้ว่าตัวของชั้น เป็นอะไรก็ช่าง

ถึงเมื่อจำความได้ จนมาถึงตอนนี้ .... ชั้นจะเป็นเพียงตุ๊กตาก็ช่าง

แต่อย่างน้อยที่สุด .... ชั้นก็ได้เป็นคน

ความรู้สึกของคนเป็นแม่ ..... ที่รักลูก และครอบครัว

-------------------------------------------

ชั้นรู้สึกเหมือน .....

ความรู้สึก

สิ่งของ

เสื้อผ้า

ชีวิต

วิญญาณ

ทั้งหมดที่เป็นตัวชั้นในตอนนี้ .....

ไม่ใช่ของชั้นเลย ......

ตั้งแต่จำความได้ .......

ยกเว้นสิ่งๆเดียวเท่านั้น ..... ที่ชั้นรู้สึกได้ว่า ชั้นเป็นเจ้าของมัน

สิ่งนั้นคือ

ความรัก ของครอบครัวยังไงหละ

นายท่านคะ ..... ชั้นรักคุณค่ะ

คุณหนูเดลต้า .... แม่รักลูกนะ

---------------------------------------------------

....................

...............................................

............................................................................................

............................................................................................

End Chap.0.85 ยกเว้นสิ่งๆเดียวเท่านั้น ..... ที่ชั้นรู้สึกได้ว่า ชั้นเป็นเจ้าของมัน ......สิ่งนั้นคือ ความรัก ของครอบครัว