เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #348 : Chap.81-7 HLK

Chap.81-7 HLK

..............................................................................

.............................................................................

...........................................

.........

"ที่ยืนอยู่รอบๆ นี้ ก็แค่จะแสดงให้เห็นว่า .... ชั้นสามารถคุมให้คนพวกนี้ทำอะไรก็ได้ตามที่ชั้นต้องการ ... และ .... ถ้าพวกคุณไม่เปิดทางให้ชั้นไปหาหัวหน้าของพวกคุณดีๆหละก็ .... ไม่ใช่แค่มนุษย์ทั้งหมด หนึ่งแสนสามหมื่นหนึ่งพันสิบห้าคน ที่อยู่ทั่วทั้งเมืองนี้เท่านั้นที่จะตาย .... แต่ชั้น จะสั่งให้มนุษย์ทั้งโลก .... ฆ่าตัวตายให้หมด ยังไงหละ!!!!!!"

ครื้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!

 เปรี้ยง!!!!!!!!!!!!!!!

สิ้นคำพูดของชั้น ... เสียงท้องฟ้าก็ผ่าดังสนั่นหวั่นไหวไปหมด

พร้อมกับรอยยิ้มของชั้นที่ยิ้มแสยะจนแทบจะฉีกไปถึงใบหู

ชัยชนะ อย่างไม่ทันจะต้องสู้เลยด้วยซ้ำ .... ชัยชนะอันแสนงดงาม

"............."

"นิ่งเลย? ... ฮึๆ .... บอกแล้วยังไงหละ ... ว่านี่มันเรื่องของความสามารถ .... ผู้ที่มีพลังเหนือกว่าเท่านั้น ที่จะเป็นผู้ชนะ ...... คุณที่เป็นแค่เพียงหนึ่งในหุ่นเชิดเท่านั้น จะไปเข้าใจอะไร"

ชั้นเอ่ยบอกออกไปพร้อมค่อยๆหันมองเหล่าทาสที่ยืนนิ่งเตรียมพร้อมที่จะฆ่าตัวตายทุกคน

คุณธิดานั้น ก้มหน้ากำมือแน่นอยู่พักหนึ่งก็เอ่ยออกมา

".... เล่นมนุษย์ทั้งโลกเลยอย่างงั้นเหรอ ...."

ชั้นหันกลับมาพร้อมกอดอก จ้องมองเหล่าฮู้ดดำเบื้องหน้า

"ใช่ .... มนุษย์ทั้งโลก ที่มีเกือบแปดพันล้านคนนี่หละ .... คือเครื่องผูกมัดว่า ชั้นจะชนะพวกคุณอย่างง่ายดาย .... "

พร้อมกับเอ่ยตอบออกไปด้วยเสียงที่แสนจะภาคภูมิใจสุดๆ

ครื้นนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!!

ครืนนนนน ......

".........."

นิ่งกันหมด .... คงจะทำอะไรกันไม่ถูกแล้วสินะ ....

เอาหละ ....

"เอาหละ ...เปิดทางให้ชั้นเข้าไปหาหัวหน้าของพวกคุณหน่อยก็แล้วกัน ...."

ชั้นเอ่ยพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้จนแทบจะชิดกับคุณธิดา

โดยไม่กลัวดาบสลักลายอันสวยงามขนาดยักษ์ที่เธอถืออยู่เลยแม้แต่น้อย

"........"

แต่คุณธิดากลับนิ่งอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะเงยขึ้นมองหน้าของชั้น

แล้วเอ่ยออกมาด้วยสีหน้านิ่งเรียบ

"ทำไมชั้นจะต้องเปิดทางให้คุณด้วยหละ .... คุณหน้ากากจิ้งจอก ...."

ยังอุตส่าห์ เก็บอารมณ์ได้อีกนะ คุณธิดา

หรือจะวางแผนอะไรเอาไว้กันแน่ ....เล่นพูดออกมาแบบนั้น ....

ฮึ ... เอาสิ .... ว่ามาเลย....

".... วางแผนอะไรสนุกๆเอาไว้อยู่เหรอ ? .... คุณธิดา"

คุณธิดาค่อยๆยกดาบขึ้นชี้ไปด้านข้างช้าๆ หรี่สายตาพร้อมกับเอ่ยด้วยเสียงที่นิ่งเรียบ

"....มนุษย์เราหน่ะ .... ยังไงสักวันมันก็ต้องตายอยู่แล้ว .... คุณหน้ากากจิ้งจอก ..... "

"? ....หมายความว่ายังไง"

คำพูดนั้น เล่นทำเอาชั้นชะงักไปในทันที .......

"แปลง่ายๆว่า .... แผนหน่ะ ...ไม่มียังไงหละ!!"

สิ้นเสียงนั้นของคุณธิดาเสร็จ ..... เธอก็ ....

ฟวับ!!!!

เหวี่ยงดาบพุ่งไปใส่เหล่าประชาชนด้านหลังของชั้นทันที

ควับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ดาบนั้นหมุนควงอย่างรวดเร็ว จนชั้นแทบจะพุ่งตามไปไม่ทัน

บ้าไปแล้วหรือไง!! .... นี่มัน ... คิดจะฆ่าคนเล่นแบบง่ายๆเลยเหรอ!

"!! ... ไม่จริงหน่ะ!"

วิ้ง!!!!

ชั้นรีบหันหลังกลับไปคุมผู้คนพวกนั้นทันที

"หลบซะ!!!"

วิ้ง!!!

ทำให้เหล่าผู้คนพวกนั้นต่างพากันหลบดาบที่ คุณธิดาเหวี่ยงไปทันที

ฟุบ!!!!

 ฟวับ!!!

ดาบผ่านเหล่าประชาชนไป แบบเฉียดฉิว

ก่อนมันจะหมุนควงลอยขึ้นฟ้า แล้ววนกลับมาหาคุณธิดา

ควับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หมับ...

"อึก ....."

ชั้นหันกลับมามองหน้าของอาจารย์ธิดาที่ยังคงยืนมองชั้นด้วยใบหน้าเรียบเฉย

"..... เมื่อฆ่ามนุษย์พวกนั้นตายแล้ว .... ก็จะหมดเครื่องมือที่ตนเองมี และเอาไว้ใช้เพื่อจุดประสงค์ที่ยิ่งใหญ่ .... หรือพูดง่ายๆว่าเป็นการ ตัดสะพานตัวเองทิ้ง .... "

"..... คุณธิดา ......"

ชั้นกัดฟันกรอดทันที พร้อมกับกำมือแน่น

ควับๆๆๆ

แล้วคุณธิดาก็เลียมุมปากเล็กน้อย พร้อมกับควงดาบเตรียมพร้อมจู่โจม

" .... นี่หน่ะเหรอ ..... ที่จะฆ่าคนทั้งโลกหน่ะ .... แค่เตรียมใจจะให้คนแถวนี้ตายไปไม่กี่คน ... ยังไม่พร้อมเลย .... อ่อนแอเกินไปหรือป่าว ...คุณหน้ากากจิ้งจอก .... "

"อึก ...... "

คำพูดเหล่านั้นมันเล่นทำชั้นจุกไม่ใช่น้อย....

นี่คุณธิดามองเราทะลุปรุโปร่งขนาดนี้เลยเหรอ

..... พลาดเรื่องง่ายๆแค่นี้ .....

อย่างงั้นเหรอ ....

"สำหรับชั้นนะ .... ถ้าพวกฮู้ดดำข้างๆชั้น จะตายไปสักคนสองคน หรือพันคน .... ชั้นก็ไม่มีปัญหาหรอก ....."

แบบนี้มัน ... ไม่ไร้หัวใจไปหน่อยหรือไง

คนของฝั่งตนเองเนี่ยนะ ..... พูดเป็นเล่นไป ....

"เป็นไปไม่ได้!!! ...อา!!!!!!!!"

คงได้เวลาโชว์พลังสักเล็กน้อยแล้วหละมั้ง .... ถ้ายังไม่คิดจะยอมกันหละก็!!!

ฟุ้วววววววววววววววววววววววววว!!!!!

ชั้นเอ่ยออกมาพร้อมกับใช้พลัง ไอควันสีดำกระจายออกมาแปรเปลี่ยนสภาพไอควันนั้น ให้กลายเป็น

ฟุบ!!ฟุบ!!ฟุบ!!ฟุบ!!ฟุบ!!ฟุบ!!ฟุบ!!ฟุบ!!ฟุบ!!ฟุบ!!

มือเงาดำคล้ายมือปีศาจขนาดใหญ่นับ สิบๆมือ พร้อมพุ่งเข้าจับร่างกายของโจมตีเหล่าฮู้ดดำและคุณธิดาทันที

"ฮึ!... "

คุณธิดาหัวเราะแล้วเอี้ยวตัวหลบและตวัดดาบ

เพียงเล็กน้อยฟาดฟันแขนปีศาจของชั้นให้ขาดกระจายออก

ก็สามารถหลบการโจมตีที่พุ่งตรงเข้าสู่คุณธิดาได้หมด...

แต่เป้าหมายของชั้นหน่ะ ..... มันไม่ใช่คุณธิดาหรอกนะ ....

ฟุบ!!

มือของชั้นพุ่งยาวต่อไป

พวกฮู้ดดำเหล่านั้นเมื่อเห็นว่ามือพุ่งตรงเข้าใส่ตนเองต่างก็ พากันหลบอย่างรวดเร็ว

แต่เพราะไม่มีอาวุธป้องกันตัว ....ทำให้มี ฮู้ดดำ ที่พลาด 2 คนถูกชั้นจับเอาไว้ได้

"!!! อึก!!"

"..... แค่ก!!"

คนหนึ่งถูกล็อคแขนขาและช่วงตัว

อีกคนถูกบีบคอ และแขนเอาไว้ ....

ก่อนที่มือสีดำของชั้นจะจับตัวของฮู้ดดำทั้งสองคนดึงเข้ามาในระยะประชิดตัวของชั้น ...

เท่านี้ ก็ได้โล่มนุษย์ฮู้ดดำชั้นดีในการเจรจาต่อรองแล้ว ....

"ไง ..... มดดำทั้งสอง ...... เจ็บปวดกันหรือป่าว"

ชั้นเอ่ยถามฮู้ดดำที่ชั้นจับมาได้ทั้งสองคน

ก่อนจะค่อยๆ ใช้มือปีศาจสีดำนั้นบีบร่างกายของพวกเธอแรงขึ้น ..... ให้พวกเธอทรมาน

"อึก อ้ากกกก!! ... คึก ....!!"

"แค่ก .. อะ .. แค่กๆ .... อึก!"

และพวกเธอก็ดิ้นทุรนทุราย อย่างทรมาน .... เป็นไปตามคาด

ชั้นหันไปมองหน้าคุณธิดา ... ที่กำลังกำดาบเอาไว้แน่นอยู่ .....

คงจะโกรธสินะ ....

"..... คึกๆๆ ......"

ชั้นหัวเราะแสยะยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ พร้อมกับเอ่ยหยาม คุณธิดาทันที ....

"เป็นยังไงหละ .... นี่คือตัวประกันของชั้น .... และชั้นจะจับมาจัดการมากกว่านี้แน่ .... เท่านี้ก็ ....."

แคร้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!

ฉัวะ!!!!!

"................."

"................."

ครื้นนนนนนนนนนน ....

ครืนนนนนนนนนน ....

"!! ...."

"อ๊อก!!"

ตุบ .....

ฉูดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!

"อั้ก!! ..."

เผละ!! ..

ฉูดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!

แทบไม่ทันจะได้คิดอะไรทั้งนั้น ....

แทบไม่ทันจะได้นึกอะไรด้วยซ้ำ ....

เพียงเสี้ยววินาทีที่ไม่ทันจะได้พูดจบ

ดาบของคุณธิดา ก็ตวัดฟันเป็นวงกล้างอย่างรวดเร็วจากพื้นเลื่อนขึ้นสู่ร่างกายจนชั้นต้องกระโดดถอยหลังหลบ ....

ตัวของชั้นนั้นพ้นรัศมีการฟัน อย่างเฉียดฉิว แต่ .... ไม่ใช่กับ ..... ฮู้ดดำ 2 คนที่ชั้นจับมาเป็นตัวประกัน

ทำให้ ....

ดาบเล่มยาวของคุณธิดา .... ตวัดฟันร่างกายของพวกเธอ ตัดผ่าน ระดับขั้วหัวใจ แหวกออกจนเห็น....เครื่องใน และหัวใจสดๆ ที่แบ่งเป็น 2 ส่วนชัดเจน ..... และ .... เครื่องในบางชิ้น ก็หล่นตกลงสู่พื้น

ก่อนที่เลือดจะพุ่งทะลัก กระจายเต็มใบหน้าของชั้น ... และอาจารย์ธิดา ....

พวกเธอตายแล้ว ...

"อึ้ก ... นี่ ...!!!..."

ชั้นรีบปล่อยศพทั้งสองออก

ตุบ ... ตุบ ....

ให้ร่างกายอันไร้วิญญาณไปแล้ว ของหญิงสาวทั้งสองนั้น ร่วงหล่นนอนนิ่งสงบที่พื้น

แล้วถอยหลังอีกสองสามก้าวด้วยความตกใจทันที

ก่อนจะหันไปมองหน้าอาจารย์ ที่ยังคงสงบ ....

ดวงตาที่เหมือนตายด้าน กับการกระทำเช่นนี้

ไม่แม้แต่จะกระพริบตาแสดงความรู้สึกให้กับเลือดพวกนี้

".........."

ไม่ต่างอะไรเลย ... กับฆาตกร .....

"อะ ... อาจารย์ ..... "

แน่นอน ... มันทำให้ ผม .... ชั้นเผลอเรียกอาจารย์ธิดาออกไปจนได้ ...

แต่ .... แบบนี้มัน .... จะไม่ให้เผลอเรียกไปได้ยังไงกันหละ ...

"บะ .... บ้าไปแล้วงั้นเหรออาจารย์ธิดา ... คะ... ฆ่าลูกน้องของตนเองทิ้งหน้าตาเฉยเนี่ยนะ!!!"

ชั้นโวยออกไปด้วยเสียงอันดังกึกก้องอย่างไม่พอใจเป็นที่สุด

"เข้าใจหรือยัง ?"

"ขะ ... เข้าใจบ้าอะไรกันครับ!! อาจารย์!"

มนุษย์เรา กว่าจะเกิดขึ้นมาได้ .... ตั้งนานเท่าไหร่ ....

นี่จับเด็กๆ ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรไป แล้วเอาไปเปลี่ยนเป็นทาสตนเอง ....

แล้วยัง ฆ่ากันทิ้งได้หน้าตาเฉยอย่างงี้เนี่ยเหรอ!!!

อาจารย์ธิดาสะบัดผมเล็กน้อยพร้อมกับตวัดดาบเล่มยาวของอาจารย์ ไปด้านข้าง

ควับ ....

เผละ ....

เพื่อให้คราบเลือดหลุดออกจากดาบ

ก่อนที่อาจารย์ธิดา .... จะหันหน้ามามองชั้นด้วยสีหน้านิ่งสงบแล้ว ...

"เข้าใจหรือยัง ... ว่าเธอ ....กับชั้นมันต่างกัน .... ทั้งระยะเวลา ....ทั้งฝีมือ .... ทั้งประสบการณ์ ....ทั้งความรู้สึก ... ทั้งจิตใจ ...และ ... "

เอ่ยด้วยเสียงอันดังกึกก้อง ก่อนจะก้าวเข้าหาชั้น

แคร้ง ....

แล้วชี้ดาบจ่อเข้าหาใบหน้าของชั้น

".... ความโหดเหี้ยมยังไงหล่ะ!!!"

สิ้นเสียงนั้นของอาจารย์

เปรี้ยง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ฟ้าก็คำราม ราวกับจะระเบิด ความรู้สึกของชั้น ให้กระจายออกเป็นเสี่ยงๆ

ไม่รู้จะพูดยังไงดี ..... แต่ตอนนี้ ชั้นเกลียดเจ้าหัวหน้าของพวกแกที่สุดเลย เจ้าพวกฮู้ดดำ ....

ไม่มีคำว่าปราณีสินะ ..... พลังของแก สามารถล้างสมอง และล้างความคิดของคนได้ขนาดนี้เลยสินะ

แม้แต่ .... อาจารย์ธิดา .... คุณน้าธิดาที่แสนใจดีคนนั้น .... กลับ

"อึก ...... อาจารย์ต้องการจะต่อสู้ ..... แบบเอาจริง .... กับผมจริงๆสินะครับ!!"

ฟุบ!!!

ชั้นเอ่ยถามเสียงดัง แล้วกร่างแขน กระจายพลังออกโดยรอบ ...

ฟู่ววววววววววววว~~~~~

ไอควันสีแดงอ่อนๆ เริ่มโพยพุ่งออกมา พร้อมกับไอควันสีดำ

อาจารย์เอียงตัวเล็กน้อย แล้วบิดดาบ แสดงให้เห็นตัวอักษร ที่สลักเอาไว้บนดาบเล่มนั้นว่า

HLKiller

"ใช่ .... ชั้นบอกแล้วไง ..... แค่ตัวต่อตัว ..... กับชั้นผู้นี้ .... ที่ถูกเรียก จากเหล่ามนุษย์เดนตายทั้งหมดกว่าล้านคน ..... ว่าเป็นนักฆ่าที่อำมหิตที่สุด แห่งยุค .....จนต้องถูกยกเลิกไม่ให้ทำงานอีก ....ฉายา ฮาร์ทเลส คิลเลอร์ เตรียมใจรับมือเอาไว้เถอะ!! ไอ้คุณหน้ากากจิ้งจอก!!! เมื่อได้รู้ฉายาของชั้นแล้ว ..... ไม่ชั้น .... ก็คุณนั่นแหละ .... ที่จะต้องตาย"

ครื้นนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!

ครึกๆๆๆ ... ครึก!!

เปรี้ยงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

เสียงของสายฟ้าฟาดอีกครั้ง ....

ซ่า~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

พร้อมกับเสียงร้องอันดังสนั่นหวั่นไหว ...

"เข้ามาเลย!!!!!! อาจารย์ธิดา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

ฟุบ!!!!

ของผม ... ที่อยู่ในร่างของหน้ากากจิ้งจอก

"งั้นก็เตรียมใจไว้ได้เลย!!!! ไอ้คุณหน้ากากจิ้งจอก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ฟุบ!!!!

และ อาจารย์ธิดา ... น้าธิดา .... ที่อยู่ในหน้าที่ของนักรบฮู้ดดำ

และพวกเรา .... ก็พุ่งตัวเข้าประจันหน้า กันและกัน

........

........................

..........................................................................................

..........................................................................................

End Chap.81-7 Heartless Killer