เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #356 : ชั้นแค่หวังแบบนั้น

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"โลกมนุษย์หน่ะ ..... สำหรับชั้นตอนนี้ มันช่างเล็กเสียยิ่งนัก"

"และชีวิตมนุษย์หน่ะ .... ก็ยิ่งเล็กเสียยิ่งกว่า"

"ใช่แล้วหละ ..... ชีวิตหน่ะ ... มันไม่ได้มีคุณค่าหรอก เมื่อสว่างขึ้นมาชั่วระยะเวลาหนึ่ง ก็ต้องดับไป"

"เหล่าสิ่งมีชีวิตทั่วโลกก็เช่นเดียวกัน ...."

................

"แต่ ....."

"ความ ทรงจำที่สั่งสมมา ความรู้สึกที่มีให้กัน จิตใจที่เกิดขึ้นมา ความรู้สึกนึกคิดที่มีตัวตน ความต้องการ ความทะเยอทะยาน การกระทำ มุมมอง ทัศนคติ ผลงาน นั่นต่างหาก .... ที่สร้างคุณค่า ให้แก่ชีวิต ..... "

"นั่นแหละ .... เพราะชั้น ... สามารถจะสร้างชีวิตใด ... ขึ้นมาบนโลกนี้ก็ได้ ...... "

"แต่ชั้นไม่อาจ .... สร้างสิ่งที่มีคุณค่าเหล่านั้นได้ .... เลย"

................

"และสิ่งที่เสียไปแล้วทั้งหมด .... "

"มัน ... ก็ไม่อาจจะหวน ... กลับคืนมาได้"

"อีกต่อไป"

................

"ด้วยความเห็นแก่ตัวของเธอ ...... "

"ที่มีต้นแบบความเห็นแก่ตัวมาจากชั้น"

"ทำให้ .... ชั้นได้วางแผนที่จะทำสิ่งต่อไป สิ่งที่จะเป็นประโยชน์จากความโลภของตัวชั้นเอง"

................

"และเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย การเสียสละหลายๆสิ่งไปในปัจจุบัน"

"จะทำให้อนาคต เปลี่ยนแปลงไปในทิศทางที่ดีขึ้น"

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ชั้นแค่หวังแบบนั้น
 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------