เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #360 : Chap.0.1 little star

Chap.0.1 little star

.....................................................................................

.....................................................................................

.............................................

.............

และจาก หนึ่งในการเวลาอันเนิ่นนาน ที่อัลฟ่าได้เดินทางผ่าน ....

ในช่วงเวลาแห่งความเศร้าครั้งหนึ่ง

ด้วยระบบเซต้าซิสเต็ม ที่ไร้ซึ่งวิญญาณ ที่จะมีชีวิตจิตใจไปแล้ว

ทำตามเพียงสิ่งที่อยู่ในห้วงของความเป็นไป ที่เกิดขึ้น กับข้อมูลที่มี และการตัดสินใจแบบไร้หัวใจ

ทำให้เซต้าซิสเต็ม เลือกที่จะเอาลูกสาวของ ผู้ฝ่าฝืนนาม เจสสิก้า ไปเปลี่ยนเป็นผู้ฝ่าฝืน

เนื่องจาก สามารถตรวจพบได้ว่า ลูกสาวของเจสสิก้า จะมีประโยชน์ให้กับองค์กรผู้ฝ่าฝืนต่อไป

เจสสิก้าที่ไม่สามารถขัดคำสั่งต่อผู้ฝ่าฝืน ได้พยายามขัดคำสั่ง

และนั่น เป็นโชคชะตา เมื่อเพื่อนรักของเจสสิก้า หรือก็คือตัวตนที่แท้จริงของเนโกะในตอนนั้น

ได้ตามมาหยุดการกระทำของเจสสิก้า แต่ก็ไม่สำเร็จ ..... ทำให้เจสสิก้า ต้องตายจากไป เพียงเพราะขัดคำสั่งที่จะไม่ส่งเด็กให้องค์กร พร้อมทั้งฝากฝัง ลูกสาวของเธอไว้ที่ เนโกะ ....และฝากวิญญาณไว้ด้วย

เผื่อว่า เนโกะ จะอัญเชิญตัวเธอกลับมาเลี้ยงดูลูกสาวต่อ

แต่ .... เนโกะตัดสินใจที่จะไม่ทำ ....

เพราะตัวเธอเองก็ยังไม่อยากที่จะตาย จากการหักหลังองค์กร

..... เนโกะตัดสินใจหักหลังเจสสิก้า .....

โดยให้ลูกสาวของเจสสิก้าที่มีชื่อว่าเบลลิก้า เข้าร่วมเป็นผู้ฝ่าฝืนตั้งแต่จำความได้

พร้อมทั้งเลี้ยงดู เสียเอง ตั้งแต่เล็กจนโต

............

และก็เป็นไปตามที่ เซต้าซิสเต็มประเมินไว้

เบลลิก้าเป็นเด็กที่มีพรสวรรค์มาก เธอมีความสามารถต่างๆมากมาย ที่แสนน่ากลัว

ความสามารถในการรุก รับ ควบคุม แฝงกาย เอาตัวรอดครบครัน

หากฝึกฝนเธอจนโตได้หละก็ เธอจะต้องเป็นกำลังหลักของผู้ฝ่าฝืนที่ดีแน่นอน ....

ชีวิตของเธอมันควรจะได้เติบโตไปเป็นแบบนั้น ......

ความหวัง ความรัก ความห่วงใย การหักหลัง การหลอกลวง จากเนโกะ ... ที่มีต่อเบลลิก้าและเจสสิก้า

มันกำลังจะดำเนินไปได้ด้วยดี ...... ด้วยดีแล้วแท้ๆ .....

และแล้ว ......

ความตายที่ไม่จำเป็นก็ได้เกิดขึ้น กับเบลลิก้า ที่ควรจะมีอนาคตที่ไกลกว่านี้

แต่มันกลับดับลง ..... เมื่อได้รับคำสั่งจาก เซต้าซิสเต็ม

ให้ไปจัดการกับบุคคล ที่มีสิทธิ์จะทำให้ความสมดุลของโลกเปลี่ยนไป

อาจเป็นเหตุชนวน ให้เกิดสงครามของโลกตามมา

เบลลิก้าอาสาไปจัดการด้วยตัวเอง และพ่ายแพ้ .... เพียงเพราะบุคคลนั้น เป็นบุคคลที่แกร่งเกินไป

เธอตายในที่สุด ....

โดยไม่สามารถฝากวิญญาณไว้กับ ตัวเนโกะได้ เพราะ ระยะทางที่ตายนั้น ห่างกันเกินไป

มันเป็นแห่งการนำมา ให้เกิดความเศร้าโศกเสียใจ ของเนโกะ ในตอนนั้น

และ ..... เมื่อเธอได้มีโอกาส .... ที่จะหลุดพ้นจากการเป็นมนุษย์ธรรมดา

เพราะได้เจอกับ อัลฟ่า ....

เธอจึงเริ่มต้นที่จะ .... ตามหาบางสิ่ง

ด้วยตัวเธอเพียงคนเดียวโดยไม่บอกใครแม้แต่ สายฟ้า ที่เป็นเพื่อนสนิทอีกคนของเธอเลย

ด้วยระยะเวลากว่า 125 ปี ที่เธอพยายาม ไขว่คว้า และตามหา สิ่งนั้น ....

และในที่สุด เมื่อพลังเธอสามารถลงลึกได้จนเกือบเทียบเท่าพลังของอัลฟ่า

เธอก็พบกับมัน .... วิญญาณ ของเบลลิก้า

.............................................................

แต่สิ่งที่ได้มา มันกลับไม่ใช่แบบนั้น

วิญญาณของเธอ ก็เป็นเพียง วิญญาณ ที่มีพลังงานสะสมอยู่

หาได้มีความทรงจำในอดีตเหลืออยู่ไม่ ...

เธอจึงได้ตามหา .... คนที่เหมาะสม

สถานที่ ที่เหมาะสม ....

ช่วงเวลาที่เหมาะสม ....

และใช้พลังของตนเอง ...... เพื่อสนองความโหยหาของตนเอง

.............................................................

เวทศักราชที่ 345

ณ สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่ง ......

กับเด็กชายคนหนึ่ง ที่กำลังนั่งเหงาอยู่เพียงคนเดียว .....

เขาเพิ่งจะศูนย์เสียครอบครัวไปไม่นาน.... และตอนนี้เขากำลังอยู่เพียงลำพังอย่างโดดเดี่ยว

ดวงตาของหญิงสาวคนหนึ่ง ได้จ้องมองร่างกายของเด็กชายคนนั้น

แต่ภาพที่เธอมองเห็นนั้น ... กลับไม่ใช่ภาพแบบมนุษย์ทั่วไปสามารถเห็นได้

มันกลับเป็น ...ไอควัน ที่วนเวียนอยู่ในตัวเด็กชายคนนั้น .....

เธอค่อยๆแสยะยิ้มช้าๆ พร้อมกับเอ่ยว่า

"หาเจอแล้วหละ ....คนที่จะช่วยให้หนูได้กลับขึ้นมา ..... เบลลิก้า"

.............

ต่อจากนั้นมา หญิงสาวคนนั้น ก็แอบบริจาคเงิน ช่วยเหลือเด็กชายคนนั้นอยู่อย่างลับๆ

และแอบกีดกัด หญิงสาวคนอื่นๆ ออกจากตัวเขา ให้มากที่สุด เท่าที่จะเป็นไปได้

รวมทั้ง คอยเช็คสภาพ สาวในฝัน หรือรสนิยมความชอบในตัวผู้หญิงของเขาตลอดตั้งแต่เด็กจนโต

...................

ระยะเวลาผ่านไปและผ่านไป กว่า 10 ปี

เมื่อผลการเรียนของเขา ไม่สามารถไปสายเวทย์ได้

นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้น ของการจัดฉากต่อ จุดเริ่มต้นที่จะเป็นไป ....

หญิงสาวคนนั้น ได้มอบทุนให้เขาได้เรียนฟรี ภายใน วิทยาลัยสำหรับผู้ปกป้องประเทศ

ที่แยกชายกับหญิง ไม่ให้ได้เรียนด้วยกัน .....

ในระหว่างที่ด้านเด็กชายที่โตขึ้นมาเป็นชายหนุ่มได้ดำเนินไป

........................

เวทศักราชที่ 358 / 04 / 25

ภายในห้องอันเย็นเฉียบแห่งหนึ่ง .....

ที่มีร่างกายของผู้ที่นอนตายเสียชีวิตอยู่มากมาย

กร๊อบ .... กรุ้บบบ ..... ฉึก ....กร้อบ ....

ร่างกายของปีศาจเกราะเหล็กสีดำทมิฬร่างหนึ่ง ที่มีไอควันสีน้ำเงินโพยพุ่งออกมากำลัง กัดกินซากศพเหล่านั้นอยู่ ..... มันกิน .... กิน .... กิน .... แล้วก็กิน .....

"แค่ก .... อึก ....."

ท่าทางของมัน .... จะรู้สึกสะอิดสะเอียน กับการทานซากศพเบื้องหน้าเป็นอย่างมาก

แต่มันก็ยังทานต่อไป ......

กร๊อบบบ .... กรุ้บบบบ ... ฉวกกก ... อึก .....

ทานจนกระทั่ง ไปจนถึงศพที่ 10 ......

"แค่ก .... อะแฮะ ... แคะ .... คะ ... ครบซะที ....."

มันไอกระอักกระอ่วน กระแอม ไม่หยุด .... .ก่อนจะค่อยๆ คืนสภาพ ... กลับกลายเป็นมนุษย์ ...

มันก็คือหญิงสาวคนนั้น ที่จ้องมองเด็กชายคนนั้นมาโดยตลอด

เธอนั่งกุมหัว สีหน้าบูดเบี้ยวอาการเหมือนจะคลื่นไส้อยู่สักพัก ก็ค่อยๆกลืนน้ำลายแล้วหลับตานึกคิดถึงเรื่องราวในอดีต

"แค่ก ..... กว่าจะอ้อนคุณแม่ ... ว่าอยากจะช่วยจัดการเรื่องเซต้าซิสเต็มได้ .... ก็ตั้งนาน .... แต่มันก็เหมาะเจาะพอดีหละนะ ..... กับการที่จะสร้าง ..... และส่ง เธอไปหาเด็กคนนั้น..... "

หญิงสาวบ่นด้วยเสียงพะอืดพะอม แล้วก็ค่อยๆใช้พลังของตนเอง

เปลี่ยนแขนข้างหนึ่งของเธอ ให้กลายเป็นเกราะเหล็กสีดำทมิฬ .... ก่อนจะหักช่วงเกราะแขนออกมาส่วนหนึ่ง .... แล้วค่อยๆ นำไอควันสีน้ำเงิน ที่ผสานการควบคุม ด้วยวิญญาณของใครสักคน ที่ฝากตัวเธอเอาไว้ ..... ผสมลงไปในชิ้นส่วนเกราะดำนั้น

ต่อจากนั้น .... เธอจึงเอามวลสาร จากศพทั้งหมด 10 ศพ ที่เธอกินเข้าไป

มารวบเป็นพลัง ... ประกายเสียงสั่นไหวน่ากลัว

เปรี้ยะ!! กรึก!! ครึก ....

ฟู่~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

แล้วประจุแสงที่มีประกายสายฟ้าโดยรอบก็ค่อยๆ ขยายตัวช้าๆ

ผสมร่วมกับเกราะดำทมิฬนั้น กลายเป็นร่างกายของมนุษย์ขึ้นมา ....

มันเป็น ....

หญิงสาวที่แสนสวยและงดงาม ..... ที่ไม่เคยมีบนโลกมาก่อน

เธอที่เป็นทั้งมนุษย์และปีศาจนี้

สามารถควบคุม และดัดแปลงพันธุกรรม ของร่างกายมนุษย์ที่โดนสร้าง ได้ดังใจ ....

จนได้หญิงสาวออกมาเป็นหน้าตา

ตามเสป็คที่ชายหนุ่มคนนั้นชอบทุกประการ ...

ไม่ว่าจะเป็นทรงผม สีผม ดวงตา ใบหน้า จมูก หน้าอก ผิว .........

ทุกอย่างสมบูรณ์แบบ .....

สุดท้ายก็ .... ใส่นิสัย กิริยา ท่าทาง ความทรงจำ ที่จะต้องเข้าไปผูกพันกับชายคนนั้นลงไป ....

ด้วยไอควันสีน้ำเงิน

รวมถึง .... ใส่จุดอ่อนด้านสุขภาพ ลงไปด้วย ....

เมื่อเสร็จสรรพ หญิงสาวครึ่งมนุษย์ปีศาจก็ยิ้มออกมาช้าๆ

แล้วเอ่ยขึ้นกับร่างกายของ หญิงสาวที่เพิ่งถูกสร้างขึ้นมาว่า

"เจสสิก้า .... ขอโทษนะ .... ที่ชั้นหักหลังเธอมาตลอด ... ชั้นสัญญา ... ว่าในตอนหลัง .... ชั้นจะทำให้เธอมีความสุขเอง ..... ถ้าหากวอล์คเกอร์คนนั้น สามารถทำแผนการทุกๆอย่างสำเร็จหละก็ ...นะ.....เอา ต่อไปนี้ ..... เธอจะมีชื่อว่า เอลิซ่า ..... จงรักกับผู้ชายที่ชื่อวอล์คเกอร์ ตามภาพความทรงจำในหัวของเธอซะ ......และจง .... ทำไป .... ตามที่ชั้นได้ให้ความทรงจำกับเธอเอาไว้ ..... ....."

หญิงสาวที่โดนเรียกว่าเอลิซ่า ค่อยๆนิ้วกระตุก กึกหนึ่ง .....

"นักรบจากภาคสนามหน่วยพิเศษอันแสนเก่งกาจ .... ที่ไม่สามารถไปรบต่อได้ เพราะอาการป่วยที่หาสาเหตุไม่ได้ ! .... จนต้องไปเป็นอาจารย์ฝึกสอนพิเศษแทน .......... จงลืมตา ตื่นขึ้นมาซะ .... เอลิซ่า ....."

และสิ้นเสียงนั้น .....

หญิงสาวที่ถูกเรียกว่าเอลิซ่า ... ก็ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา .....

.........................................................................................

----------------------------------------------------------------------

..........................................

เวทศักราชที่ 359 / 08 / 15

เวลา 7.47 น.

บรื้นนนนนน~~~~~~~~

ตลอดชีวิตของชั้นที่ผ่านมา .... ชั้นรู้สึกเหมือน อะไรขาดหายไปตลอด

ชั้นกำลังขับรถมุ่งตรงไปยังวิทยาลัยผู้ปกป้องประเทศ

เพื่อที่จะไปสอนวิชาการต่อสู้ให้กับ นักศึกษาเพื่อเป็นผู้ปกป้องประเทศแขนงอาวุธวิทยาศาสตร์ ระดับชั้นปีสาม

นึกยังไง .... ก็นึกไม่ออก .... และไม่สามารถสัมผัสได้ถึงมันเลย

".....ฮื้มมม ... หื้มมม~~~~~~"

ชั้นค่อยๆฮัมดนตรีไประหว่าง กดปุ่มเปิดเพลงภายในรถยนต์ .....

เพลง .... ที่ชั้นชอบมากที่สุด .....

ครึก ...

ตึง ตึง ตึ้ง ตึง ตึง ตึ้ง ตึง ~~~~~

ตึ้ง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึ้ง ~~~~~

ก่อนจะร้องเพลงไปพร้อมกับมัน

"ทวิงเคิล ทวิงเคิล ... ลิทเทิลสตาร์~ ฮาวไอวอนเดอร์ วอท ยู อาร์~~~"

- Twinkle, twinkle, little star. How I wonder what you are! -

แต่ .... ที่ๆชั้นกำลังจะไปสอนนี้ ....

ชั้นรู้สึกได้เลยว่า ...... ชั้นกำลังจะได้เจอใครสักคน ....

ที่ชั้นรู้สึกว่าต้องตามหาเขามา .... ตลอดชีวิต .....

ชั้นจะได้พบเขาที่นั่น ..... และชีวิตของชั้น .... ก็อาจจะมีความสุข ตลอดไป....

"อัพ ... อะโบพ เดอะ เวิล โซไฮ..... ไลค์ อะ ไดมัน อิน เดอะ สกาย!"

- Up above the world so high, Like a diamond in the sky! -

......

............

......................

When the blazing sun is gone,

When the nothing shines upon,

Then you show your little light,

Twinkle, twinkle, all the night.

Then the traveler in the dark,

Thanks you for your little spark,

He could not see which way to go,

If you did not twinkle so.

When the blazing sun is gone,

When the nothing shines upon,

Though I know not what you are,

Twinkle, twinkle, little star.~~~

.............

.................................................

..................................................................................................................

..................................................................................................................

End Chap.0.1 little star