เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #366 : Chap.83.1 เป็นเพียงตุ๊กตา .... ที่รักเธอจากหัวใจ .... ตลอดไป

Chap.83.1 เป็นเพียงตุ๊กตา .... ที่รักเธอจากหัวใจ .... ตลอดไป

.........................................................................................

........................................................................................

...................................................

............

- ได้เวลา .... ตื่นขึ้นมาแล้วหละ .... -

*

*ตัวของชั้น .... ไม่ใช่ตัวของชั้นเองเลย .... งั้นเหรอ*

*

ตั้งแต่เกิดมา ... พ่อกับแม่ก็แยกทางกัน

หลังจากนั้น พ่อของชั้นก็ติดเหล้าอย่างหนัก

โวยวาย ทำลายข้าวของพังพินาศ แล้วก็มาบ่นทีหลัง

บางครั้งก็มาทำร้ายร่างกาย ....

แม่ก็ไปมีผู้ชายใหม่ แล้วจะให้ชั้นไปอยู่ด้วย ....

ถ้าจากนิสัยของแม่แล้ว ... คงไม่พ้นคงทิ้งผู้ชายหนีไปมีคนใหม่

แล้วก็ให้ชั้นได้เจอเรื่องไม่ดีกับผู้ชายคนนั้นแทนอีก

มันควรจะมีบางส่วนบ้าง .... ที่พวกท่านรักชั้น

ชั้นคิดแบบนั้น ....

ถ้าไม่นับชีวิตที่อยู่รอดมาจนถึงวัย 13 ขวบ

ก่อนที่ชั้นจะออกมาทำงานพิเศษเล็กๆเพื่อหาทุนเรียนต่อหละก็

คงเหลือแค่เสื้อผ้า กับที่ซุกหัวนอนหละมั้ง ... ที่พวกท่านมอบให้แก่ชั้น

มันทำให้ชั้นไม่สามารถพูดคำว่ารัก พ่อกับแม่ ... ได้เต็มปากเท่าไหร่เลย

ชั้นก็พยายามคิด ... ว่าชีวิตชั้นมันจะไม่ลำบาก .. ไม่มีอะไรมากแท้ๆ

ชั้นพยายามหาเงินส่งตัวเองเรียน ทำงานพิเศษมากมายแท้ๆ

อีกทั้งยังรู้สึกว่าโชคดีแท้ๆ .... ที่ชั้นได้พบ ..

ผู้ชายคนหนึ่ง ที่มีความเป็นผู้นำ ...

มันทำให้ชั้นสามารถเปรียบเทียบผู้ชายทั้งหมดที่ผ่านมาในชีวิตกับเขาได้

แม้เขาจะไม่ได้สมบูรณ์แบบ .... แต่เพราะเขามีความมั่นคง มุ่งมั่น จริงใจ

อ่อนโยน เข้าหาง่าย มีคำพูดที่ฟังเหมือนไร้สาระ ... แต่สะเทือนไปถึงหัวใจของชั้น

- ถ้าเชื่อมั่นในตัวใคร แม้แต่ตัวเองไม่ได้แล้ว ก็ไม่ต้องไปเชื่อมั่นมัน ...... แต่จงเชื่อมั่นในตัวชั้นสิ -

และต่อจากนั้น

แม้ว่าชั้นจะพยายามไม่ย่อท้อต่อความลำบาก ของชีวิต

แต่เมื่อถึงยามท้อจนหมดอะไรตายอยาก ...

กับสิ่งของที่เขามอบให้และถูกทำลายจนเสียหาย ....

ชั้นก็เลือกจะเสพยาเสพติดเวทย์เข้าไป ....

และก็เป็นเขาเอง ... ที่มาช่วยชั้น ไว้จากผลลัพธ์ ของยาเสพติดนั้น

ชั้นได้แต่คิดว่า ... หัวใจชั้น ... มันคงจะเกิดมาเพื่อรักกับเขาก็เป็นได้ ...

แต่ชั้นคิดผิด .....

เมื่อชั้นได้ติดเชื้อและจิตใจโดนเปลี่ยนไปเป็นทาสของเขา ...

ก่อนจะได้รับการช่วยเหลือไว้ .... ด้วยการให้ชั้นได้เห็น ....

ตัวของชั้นเอง ? .....

ผลึกใสๆนั่น คือตัวของชั้น ..... หรือชั้น ... ก็คือชิ้นส่วนหนึ่งที่เกิดมาจากผลึกใสนั่น

วิญญาณของชั้นโดนคงสภาพไว้จากผลึกใส

ถ้าไม่มีมัน ชั้นก็ตายไปแล้ว .... ไม่สิ ..... หนิง ..... ตัวจริงตายไปแล้ว

ชั้นเป็น .... หนิง .... ที่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่

ที่ผ่านมาทั้งหมด .... ชั้นก็แค่แสร้งทำเป็นเด็กผู้หญิงที่ชื่อ หนิงมาโดยตลอด ... ตั้งแต่เกิด

แสร้งทำว่าชีวิตของชั้นมันลำบาก .... แสร้งทำว่าชีวิตของชั้น ขาดแคลนความรักที่เต็มที่จากพ่อแม่ ...

แสร้งทำว่า เหงา เศร้า โหยหา ....

 และมันทำให้รู้ว่า ....

จริงๆแล้ว ... หัวใจของชั้นเป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อให้ชั้นรักเขา ....

เพียงคนเดียว .....

ทุกๆอย่างเป็นเรื่องโกหก

....

ชั้น .... มันเป็นเพียงตัวประกอบ .....

เป็นเพียงเศษตัวต่อชิ้นเล็กๆ ที่ถูกเพิ่มเข้ามาในแผนการเท่านั้น

เป็นหมากตัวเล็กๆ ... ที่เกิดขึ้นมาเพื่อทำร้ายจิตใจเขาเท่านั้น

เป็นเพียง .....

ชิ้นส่วนหนึ่ง ... ที่เมื่อดับสลายไป ...ก็จะกลายเป็น .... เศษเสี้ยวเล็กๆ แห่งความทรงจำ ...

ของตัวจริงของชั้นเท่านั้น

ชั้นแทบจะ .... สิ้นหวังกับการมีชีวิตอยู่แทบจะทันที ที่รู้ ... ความจริงทั้งหมด....

---------------

- ถ้าเชื่อมั่นในตัวใคร แม้แต่ตัวเองไม่ได้แล้ว ก็ไม่ต้องไปเชื่อมั่นมัน ...... แต่จงเชื่อมั่นในตัวชั้นสิ -

---------------

นั่นสินะ .....

.........................

....

เพราะ .... สิ่งนั้น .... เมื่อชั้นนึกมันขึ้นมาได้....

มันต้อง ...ไม่ใช่เรื่องโกหก

ไม่ใช่แน่ๆ

สิ่งนั้นคือ.... ช่วงเวลาที่ผ่านมา ..... ที่เรามีให้กันและกัน .....

ช่วงเวลา .... ตั้งแต่เริ่มต้น ได้พบกับเขา ...จนกระทั่งถึงเวลาสุดท้าย ....

ที่ตัวชั้น ..... จะได้รู้ความจริง ... ว่าชั้นก็เป็นเพียงแค่ ... ตุ๊กตา

ถึงมันจะ .... สั้นแค่ไหนก็ตาม .... กับเวลาแห่งความจริง จากเรื่องโกหกทั้งหมด

แต่ถ้าผนวกช่วงเวลาที่แท้จริง ... กับหัวใจรักอันจอมปลอมของชั้นแล้ว....

ชั้น .... ก็จะขอยอมใช้ชีวิตอันจอมปลอม .... เป็นเพียงตุ๊กตา ....

ที่รักเธอจากหัวใจ .... ตลอดไป

แม้ว่าสุดท้าย .... เธออาจจะ ...

ไม่รักชั้น ก็ตาม

.....

...............

.........................................................................

.........................................................................

End Chap.83.1 เป็นเพียงตุ๊กตา .... ที่รักเธอจากหัวใจ .... ตลอดไป