เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #368 : Chap.83.5 แม้ว่าความรักสูงสุดที่มอบให้ได้ จะ.......

Chap.83.5 แม้ว่าความรักสูงสุดที่มอบให้ได้ จะ.......

................................................................................................

................................................................................................

........................................................

..............

- ได้เวลา .... ตื่นขึ้นมาแล้วหละ .... -

*

*แม้แต่ ..... นิสัยของชั้น ...... ยังถูกทำให้เป็นแบบนั้น ? ทั้งๆที่ชั้น .... รักเขาขนาดนั้นแท้ๆ!!!*

*

ครอบครัว ที่แสนอบอุ่น บ้านที่แสนอบอุ่น

ความรักที่ถูกมอบให้มาจากพ่อแม่ .... สู่ตัวชั้น

ความเอ็นดู ที่ถ่ายทอดจากญาติผู้ใหญ่ของชั้น

ความห่วงใย จากพี่ๆ ทุกคนในครอบครัวชั้น

เงินทองที่อยากได้เท่าไหร่ พ่อแม่ก็มอบให้

แสนร่ำรวย มีธุรกิจรองรับ อยากเรียนอะไรก็ได้ อยากจะทำงานอะไรก็ได้

สุดท้ายบั้นปลาย ยังไง พ่อแม่ก็มีข้าวของเงินทองอาชีพ เตรียมไว้ให้ชั้นแล้ว

ชีวิตชั้นแทบไม่มีอะไรที่จะขาดตกบกพร่อง

ไม่มีสิ่งใดที่ชั้นคิดว่า .... ตัวชั้นเองจะขาดมันไป

สมบูรณ์แบบไปหมดเลยหละ .....

จนบางครั้ง .... นิสัยของชั้น .... มันก็ออกแนวบ๊องๆต๊องๆ

แต่ก็ไม่จำเป็นจะต้องแก้ไขนิสัยนั้น ....

เพราะชั้นคิดว่า ... ยังไงตัวชั้น ก็ไม่มีปัญหากับนิสัยเหล่านี้ต่อคนอื่นอยู่แล้ว

น่าจะ .... ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงแล้วหละ....

ไม่จำเป็น

ทั้งๆที่คิดแบบนั้น

แต่แล้วชีวิตของชั้นก็หักเหไป

เมื่อชั้นได้พบกับ พี่น้องคู่หนึ่ง .....

ชั้นรู้สึกชอบน้องของเขามาก .... ชอบตั้งแต่แรกเห็น ....

แปลกมากๆเลย .... ทั้งๆที่คิดว่าตัวชั้น จะเป็นเด็กติดพี่ชาย ....ติดพ่อ ติดแม่ ติดญาติผู้ใหญ่

กลายเป็นว่า .... ชั้นกลับรู้สึกแอบชอบ ... เขา ... ที่เป็นฝาแฝดคนน้องมากๆเลย

มากเสียจน ..... ไม่เข้าใจตัวเอง ..... วันไหนไม่เห็นหน้า .... ถึงกับกินอะไรไม่ลงเลย

ดังนั้นแล้ว ... เราจึงขอเขาเป็นแฟน

และพยายามรักเขา ให้ดูเป็นปกติมากที่สุด ...

จับมือ ซื้อของ คุยโทรศัพท์ กอดแขน ชวนไปทานอาหาร พาเข้าหาญาติผู้ใหญ่

บอกว่าจะแต่งงานด้วย บอกว่ารักมากๆ บอกว่าจะมีเขาคนเดียว

พ่อแม่ ก็ตามใจ .... และมีความสุข ที่ชั้นเปิดเผยกับพวกท่าน

พวกเรารักกันมาก .... มากเสียจนคิดว่า .... มันจะไม่มีอะไรมาขวางกั้นเราได้

แต่พวกเราก็ต้องเว้นเรื่องอย่างว่าเอาไว้ .... เพื่อที่ว่า จะได้ไม่เกิดความเสียหาย

ทั้งต่อครอบครัวชั้น ต่อตัวชั้น และต่อก้าวเดินเอง .... แน่หละ ....ที่ทำแบบนั้นได้

เพราะชั้นรู้

ว่าพวกเราต้องได้แต่งงานกันแน่ๆ

พวกเราจะมีลูกด้วยกัน จะตั้งชื่อลูกว่า ต้วมเตี้ยม .... เป็นการ เดินแบบช้าๆ .... และน่ารักๆ

คิดไปไกลเกินไป .... จนชั้นได้รับ ....

บางสิ่งที่ไม่ควรเข้ามาในชีวิต....

ชั้นกลายเป็นทาส ของพี่ชายของเขา .....

ความรู้สึกนึกคิดของชั้น โดนบดบังจนตัวชั้นเปลี่ยนไป

แล้วชั้น .... ก็ทำร้ายเขา .... ด้วยการจูบพี่ชายของเขา .... ต่อหน้าต่อตา

อีกทั้งยังพูดจาทำร้ายตัวเขา .... หมดสิ้นทุกอย่าง ..... ทุกๆอย่างที่ชั้นควรจะเรียกว่า

ความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กัน

ชั้นทำให้เขา ตกนรกทั้งเป็น

.........

จนกระทั่ง .... ชั้นได้รับการช่วยเหลือ ....

???

ช่วยเหลืองั้นเหรอ .....

นี่มัน .... ตกนรกทั้งเป็นชัดๆ เหมือนกับที่ชั้น .... ทำกับเขา

ผลึกใสๆนั่น .... ได้บอกกับชั้น ...

ว่าชั้น ไม่ใช่ตุ้มติ้ม .... แต่เป็นสิ่งมีชีวิต ที่มาแทนที่ตุ้มติ้มเท่านั้น

เป็นสิ่งมีชีวิต ที่เกิดมาภายในร่างกาย ของเด็กผู้หญิง ที่ครอบครัวแสนจะรัก .... ชื่อว่าตุ้มติ้ม

ผลึกใส ที่โดนควบคุมความเป็นไป .... ให้แตกต่างจาก ผลึกใสคนอื่นๆ ....

ให้เกิดมา ... เพื่อทำร้ายมนุษย์ คนหนึ่ง ทั้งเป็น!!!

หัวใจของชั้น .... นิสัยของชั้น .... ความรู้สึกของชั้น

มันก็แค่เศษเสี้ยวหนึ่ง ของหน้ากระดาษ

ที่โดนน้ำหมึกวาดระบาย ให้เป็นไปดั่งที่แผนการนั้น

ชั้นมันเป็น

.... ตัวประกอบที่โหดร้าย ....

และชั้น ....

ก็ไม่สามารถที่จะ .... กลับไปเป็นตัวตนเดิมได้อีก....

ชั้นทำตัวน่ารัก ไร้สาระ พูดจางงๆ วกวน แบบแต่ก่อนไม่ได้

ชั้น ..... เสียความเป็นตัวตนเดิมไปหมดแล้ว .....

แม้จะยังรักเขาอยู่ ..... รักมากๆ ..... แต่ชั้นทำร้ายเขาซ้ำสองไม่ไหว

ชั้นทำมันไม่ลงอีกแล้ว!!

เพราะตัวชั้นตอนนี้ .... มันมีนิสัยอีกแบบเลย..... อีกแบบ ขนาดที่เธอคาดไม่ถึง.....

.....

แม้ช่วงเวลาและความรู้สึกที่ผ่านมาจะเป็นยังไง

คงได้แต่ต้อง...ขอโทษ ....

ชั้น ... จะไม่กลับไปเป็นแบบเดิม เพื่อหลอกลวง และทำร้ายเธออีก....

....

เป็นแค่ความรู้สึกนี้ตลอดไปเถอะนะ ....

แม้ว่าชั้นจะรักเธอมาก .... และรักเธอในระดับที่มันเกินกว่าเพื่อนไปไกลก็ตาม

ชั้นขอสัญญา ... ว่าชั้นจะไม่มีใครอีก ... นอกจากเธอ

แม้ว่าความรักสูงสุดที่มอบให้ได้

จะอยู่แค่ระดับเพื่อนก็ตาม

....

แต่ชั้นก็จะยังคง

รักเธอคนเดียวตลอดไป

มาเป็น .... เพื่อนรักกัน ..... ตลอดไปเถอะนะ

....

ชั้นจะไม่ ... ร้องไห้....

หวังว่าเธอจะ .... ไม่ร้องไห้นะ

สุดที่รัก ของชั้น

..........

................................

.................................................................................................

.................................................................................................

End Chap.83.5 แม้ว่าความรักสูงสุดที่มอบให้ได้ จะอยู่แค่ระดับเพื่อนก็ตาม