เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #377 : Chap.After1.5 จะมีใครที่ไหน โชคดีขนาดนี้กันบ้างนะ

Chap.After1.5 จะมีใครที่ไหน โชคดีขนาดนี้กันบ้างนะ

........................................................................................

.......................................................................................

..................................................

............

เวทศักราชที่ 399 / 08 / 03

เวลา 05.15 น.

จะมีใครที่ไหน โชคดีขนาดนี้กันบ้างนะ ....

ได้มีประสบการณ์ที่เกิดมาเป็นทั้งหญิง เป็นทั้งชาย เป็นทั้งปีศาจ เป็นทั้งสัตว์ประหลาด เป็นทั้งสิ่งอัญเชิญ

เป็นทั้งสาวน้อยหูหมาป่าแถมยังมีหางจิ้งจอกอีก เอ้า! ....

เรานี่มันโชคดีจริงๆเลย ....

ฟุบๆ ...

"ฟุดฟิด ..."

ผม ...

ไม่สิ เรากระดิกหางไปมาพร้อมขยับจมูกดอมดมกลิ่นกายของมนุษย์สองคนที่อยู่แนบชิดกับเรา

- ติก .... ติก .... ติก ... ติก .... ติก .... ติก .... ติก -

ให้ตายเหอะ .... นิสัยแบบหมานี่น่ารำคาญชะมัดเลยแฮะ

แต่ร่างกายก็กลับชอบซะงั้น ....

เรารู้สึกหยุดไม่ได้เลยจริงๆนะ .... ที่จะห้ามตัวเอง ไม่ให้เข้าไปเล่นกับมนุษย์ที่ทั้งจิตใจ ร่างกาย และสมองรักขนาดนี้

ก้าวเดินที่เคยเป็นน้องชายของเรา แต่ตอนนี้ กลายเป็นเจ้านายของเราไปแล้ว ...ถ้านับจากสถานะทางความต้องการของร่างกาย....

กับ

คุณแม่ ที่เคยเป็นคุณแม่ และก็ยังคงเป็นคุณแม่ต่อไป

- ติก .... ติก .... ติก ... ติก .... ติก .... ติก .... ติก -

ฟุบๆ .... ดิกๆ

พอตื่นแล้วน่าเบื่อจริงๆแฮะ .....

เป็นสิ่งอัญเชิญ ความต้องการในการจะนอนก็น้อยตามไปด้วย ...

แต่ก็ต้องรอต่อไป ... จะไปกวนพวกเขาก็ใช่เรื่อง ...

เห้อ ... เบื่อจัง ... จะลุกไปออนไลน์เล่นเกม ก็ยังไงๆอยู่ ....

"หงิง ... แผลบๆ"

เราเลียมือตัวเองเล่น แล้วถูๆหน้า โดยไม่รู้ตัว .....

".... วุฟ ... อะ.."

พอรู้ตัวก็ต้องชะงัก ... ตรูเป็นตัวอะไรกันแน่ฟระเนี่ย

ขี้อ้อนเหมือนหมา ชอบทำท่าทางเหมือนแมว เจ้าเล่ห์เหมือนจิ้งจอก แล้วยังเห่าเหมือนหมาป่า ....

เห้อ .... เอาเถอะ ... ช่างมันปะไร ... ยังไง ชีวิตแบบนี้ก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกอยู่แล้วหละนะ

....

ใช่แล้วหละ ....

ไม่มีเจ้าชาย .... ไม่มีเจ้าหญิง .... ไม่มีอัศวิน .... ไม่มีแม่มดร้าย .... ไม่มีมังกรยักษ์ .... ไม่มีคฤหาสน์ .... ไม่มีวัง

มีแค่พวกเรา ....อยู่กับก้าวเดิน ... กับคุณแม่ .... ในบ้านเล็กๆที่แสนอบอุ่น ...

มีเพื่อนกึ่งเจ้านายที่แสนรัก .... หนิง ฝ้าย เมย์ อลิซ ตุ้มติ้ม ....

และอาจารย์ธิดา ....

กับ ....

พวกเขา ... ที่เป็นอดีตของเราเหล่านั้น

- ติก .... ติก .... ติก ... ติก .... ติก .... ติก .... ติก -

กึก

เวลา 05.35 น.

ฟุบๆๆๆๆ ดิกๆๆ

"หงิง ...."

ผมครางออกมา พร้อมบิดตัวดิ้นไปมาในผ้าห่ม เพื่อซุกไซร้คุณแม่

"ฟุดฟิดๆ ...."

คุณแม่กลิ่นหอมจังเลย .....

20นาที ผ่านไป

- ติก .... ติก .... ติก ... ติก .... ติก .... ติก .... ติก -

กึก

เวลา 05.55 น.

น่าเบื่อ ..... น่าเบื่อๆๆๆ

ไหงการที่หลับไม่ลง แล้วต้องข่มตาหลับ มันน่าเบื่อแบบนี้นะ ....

รู้งี้ลุกไปเล่นเกมแต่แรกก็ดีหรอก ...

 .....

ว่าแต่ ... ตอนนี้ มัน ....จะ หกโมงเช้าแล้วนี่นะ ....

เมื่อไม่กี่วันก่อน ก็ดันทำให้ก้าวเดินกับตุ้มติ้ม ไม่ได้ไปดูหนังกันอีก

แกล้งเจ้าก้าวเดิน พร้อมกับชดใช้เรื่องเมื่อวันนั้นหน่อยดีกว่า .... คึก คึก คื่อ

ฟุบๆๆๆๆๆ

เมื่อคิดได้แบบนั้น หางก็ส่ายระรัว แบบพึงพอใจเลยหละ ....

เนียนแกล้งทำเป็นหลับ กระเถิบตัวขึ้น ... แล้วโอบตัวเบียดคุณแม่ .... เอื้อมแขนไปจับหัวของก้าวเดิน ....

"อื้มมมม~~~~~~~"

แล้วจับยัดหน้าอกอันแสนนุ่มนิ่มของเราเล่นซะเลย!!

หนุบ ....

"อึก!!"

สะอึกเลยหละซี่ .... หลงเสน่ห์พี่ชายกึ่งพี่สาวกึ่งสัตว์เลี้ยงบ้างป่าว ...

"กาโอ~~~~ ฟรี้ .... ฟรี้ เหะๆ ... ต้องล้างหูให้สะอาดน้า ฝ่าฟัน ... ก้าวเดินช่วยล้างหางให้ ฝ่าฟนด้วยน้า .... ฟรี้"

แหม่ คุณแม่ละเมอได้จังหวะพอดีเลย!

-ติก .... ติก .... ติก ... ติก .... ติก .... ติก-

กึก!...

เวลา 05.57 น.

ยังนิ่งแฮะ ..... หืม ....

เหลือบตาไปมองดุ้นของก้าวเดินหน่อยสิ ....

"!!! ..."

โอะ!! .... เต่งตึงดีมาก .... งี้ต้องแกล้งต่อ!!

-ติก .... ติก .... ติก.... ติก .... ติก .... ติก ... ติก .... ติก .... ติก .... ติก-

หนุบๆๆ ...

ฟุบๆๆๆๆ ....

คึกคึกคื่อ .... ท่าหน้าปุเลี่ยนๆ ดมหน้าอกของชั้นแบบนี้

-ติก .... ติก .... ติก.... ติก .... ติก .... ติก ... ติก .... ติก .... -

"เห้ย! .... สะบัดหางเล่นไปมา .... แบบนั้น ....ตรูรู้นะ ... ว่าเอ็งตื่นอยู่..."

โอะ .... โวยขึ้นมาแล้ว!! ... ว่าแล้วเชียว! ....

แต่ไม่ให้พูดจบหรอกนะ ก้าวเดิน!! กดหน้ายัดหน่มน้มชั้นซะเลย!!!

หนุบ!!!!!!!

"อุฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ!!!!"

นี่แนะๆๆ ... เป็นไงๆ .... อกของหญิงสาว ที่กำลังเจริญวัยหน่ะ ... สุดยอดไปเลยใช่มั้ยหละ ...

ทั้งอุ่น ทั้งนุ่มนิ่ม .... มีเสื้อยืดบางๆ กั้นให้รู้สึกฟินเล่นด้วย ...

ชั้นจำได้เลยนะเว้ย ก้าวเดิน ว่าเอ็งชอบแบบนี้

ตอนแอบดูหนังโป๊ด้วยกันหน่ะ ....

ฟุบๆๆๆๆ ควับๆ

"ฮี่ๆ ....หลงหละสิ นุ่มนิ่มมั้ยหละ... ก้าวเดิน... อุ่นด้วยนะ ......"

เราเอ่ยถามออกไปด้วยเสียงหวานๆน่ารัก เย้ายวนจิตใจชายตื่นนอน...

เรารู้ดี ว่ามันรู้สึกยังไง ....

ทรมานสินะ เจ้านาย~~~~~~~~~~~~~

จับยัดหน้าอกแรงๆอีกดีกว่า

"แค่ก!! หลงบ้านเอ็งดิเห้ย!!!!! .... ไอ้หมาป่า หน่มน้มแบนเอ้ย!!!"

...........

.....................

........................................

"เอ๋!!!!!!!!"

คำพูดนั้น มันทำให้เรา สะดุ้งปล่อยทันที

ไหง คำพูดนี้ มัน ทำร้ายจิตใจเราจังเนี่ย .... คิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับตัวตนของเราตอนนี้แล้วแท้ๆ

แต่มันยังฝังใจจากสมัยนั้นจนปัจจุบัน ซะงั้น ..

หนอย .... คุณโลมา .... ไปสอนก้าวเดินแบบนี้ได้ไง!!!

-ติก .... ติก .... ติก.... ติก .... ติก .... ติก ... ติก .... ติก .... -

"เออ ... ปล่อยสักที ...."

ก้าวเดิน ที่รอดจากเราไปแล้ว ถอนหายใจพร้อมเอ่ยออกมาโล่งๆ

ชิ ... อารมณ์เสียเลยแฮะ .... ย้ายไปกอดคุณแม่แทนละกัน

"สัตว์เลี้ยงสุดสวยอุตส่าห์กอดเชียวนะ .... ไม่สนละ กอดคุณแม่ดีกว่า .... หงิง ... ฟุดๆฟิดๆ .... "

เราคิดได้แบบนั้นก็กอดไซร้ดอมดมคุณแม่อย่างมีความสุข ....

"กาโอ~~~~ งืมมมม~~~~~"

อ่า ... ตัวคุณแม่หอมจังเลยน้า~~~~~~~ ชอบจัง

"เออ .... กอดไปเหอะ .... "

แนะ ยังจะมาพูดใส่อีก ก้าวเดิน .... เดี๋ยวเหอะ ....

"หงิง .... ฟุดๆฟิดๆ ... คุณแม่ตัวหอมจังเลย .... "

"เฮะๆ ... กาโอ ... "

"....."

เราค่อยๆเหลือบตามอง ก้าวเดิน ที่แอบเหล่มองการกอดก่ายหอมกันของเรากับแม่เล็กน้อย

จะว่าไปก็นั่นสินะ ....

ตั้งแต่เรากลายเป็นสิ่งอัญเชิญ แบบนี้ ....

แม้ความทรงจำ ความรู้สึก ความคิด จะยังเหมือนเดิม

แต่มันก็บางอย่างเปลี่ยนไป .... ในเชิงสถานะ ของความต้องการ ....

เพราะ ร่างกายมันตอบสนองกับ คุณแม่ ก้าวเดิน ตุ้มติ้ม ฝ้าย เมย์ หนิง อลิซ ... เหมือนเป็นเจ้านาย ...

เราต้องซื่อสัตย์ รักและปกป้องพวกเขา .... นั่นคือ ความต้องการในตอนนี้ ....

แถม สถานะ ของร่างกายที่กลายเป็น หญิงกึ่งสัตว์ ที่ได้รับอารมณ์ร่วมของสัตว์มาหลายชนิดแบบงงๆ ..

กับความรู้สึกแบบผู้หญิงก็ไม่ใช่ ... ชายก็ไม่เชิง ที่พูดไม่ถูกนี่อีก ....

อ่า คิดมากไปก็ปวดหัว .....แกล้งก้าวเดินต่อดีกว่า .....

"หงิง ....ก้าวเดินไม่ยอมนอนกอดพวกเราอ่าแม่ ฟุดๆฟิดๆ"

เราพูดเหมือนคุยกับคุณแม่พลาง ไซร้จมูกเข้าที่ซอกคอคุณแม่ ฟุบๆ

มันทำให้คุณแม่ตอบสนอง ด้วยเสียงครางเอื่อยๆ

"งืมมมมม~~~~~"

"ดื้อจังเลยเนอะ เนอะ .... หงิงๆ ฟุดฟิดๆ"

ต่อด้วยเอาหน้าดุนๆแนบๆแก้มคุณแม่

ทำให้คุณแม่ต้องครางออกมาต่อ

"อือออออ"

และนั่นก็รวมกันเป็นแผน!

"เห็นมะ ... ก้าวเดิน!! แม่เห็นด้วยหมดเลย!!"

"ฝ่าฟัน ... แม่ยังไม่ตื่นเลยเห้ย ..... ไปไซร้ๆคอแล้วถามแบบนั้น แม่ก็ตอบเห็นด้วยหมดแหละ แล้วก็ .... เลิกทำตัวเหมือนผู้หญิงได้มะ"

ก้าวเดินโวยกลับมาไม่ยอมเล่นด้วย ....

-ติก .... ติก .... ติก.... ติก .... ติก .... ติก ... -

ไม่เล่นด้วยสินะ!....

ฟุบๆ

".... ก็ตอนนี้ชั้นเป็นผู้หญิง เอะ ... เป็นตัวเมียจริงๆไปแล้วนี่นา ... แถมร่างกายที่เกิดมาจากการสร้างของทุกๆคน ก็ไม่ใช่ภาชนะเวทย์ด้วย ... ไม่แน่อาจจะท้องได้ก็ได้นะ .... "

เราเอ่ยระหว่างดันตัวลุกขึ้น มาแอ่นกาย จ้องมองใบหน้าของก้าวเดิน ....

เสื้อที่เคยเป็นชุดเก่าของเรา ... ซึ่งคอมันกว้างนั้น ... เป็นส่วนช่วยให้การแกล้งสมบูรณ์แบบมากขึ้น

แน่หละ .... มันรุ่นลงมา จนแทบเห็นไหล่เลย ....

เย้ายวนดีสินะ!! .... ถ้าตรูเป็นชาย ตรูก็ชอบแบบนี้แหละ ก้าวเดินเอ๋ย!!

รับดาเมจไปซะ!!!

"....เห้อ .... แต่จริงๆเอ็งเป็นชายไม่ใช่หรือไง .... แล้วก็บอกเลย ... ในบรรดา คนที่อัญเชิญนายกลับมา หรือที่เรียกว่า เจ้านายของนายตอนนี้ มีแต่พวกผู้หญิงหมด.... จะไปท้องได้ไงฟระ!!"

ก้าวเดินจ้องเรากลับ ด้วยใบหน้าเครียดๆ .....

หืม .... ทำไมจะมีผู้หญิงหมดหละ .... นายก็ด้วย ก้าวเดินเอ๋ย....

"ก็มี ... .ผู้ชายอยู่หนึ่งคนนี่นา ......"

"หา? ... จะสื่ออะไร"

ฟุบ! ....

ผมเขยื้อนตัวไป พร้อมกับคร่อมร่างคุณแม่ เบียดแอ่นก้น ให้ก้าวเดินเห็นเล็กน้อย .... พร้อมถามด้วยเสียงอันแสนเซ็กซี่ ว่า ....

"อยากลองปั้มลูกกันดูมั้ยหละคะ... นายท่าน ? ..."

- ติก .... ติก .... -

กึก

เวลา 6.00 น.

- "หกโมงเช้าแล้วน้า ตื่นได้แล้ว ไม่งั้นเลียหน้าจริงๆด้วย!!" -

- "หกโมงเช้าแล้วน้า ตื่นได้แล้ว ไม่งั้นเลียหน้าจริงๆ....."-

แก๊ก!!

"แค้กๆๆ!!!"

ฮ่าๆๆๆๆๆๆ .... อดไม่ไหวแล้วหละสิฮ่าๆๆๆ

โด่เลย!! โด่เลย!! แกล้งสำมะเร็จแล้วเฟ้ย !!

....

เราย้ายหน้าหันไป ดมๆ แถวเหนือท้อง ใกล้ๆกางเกงก้าวเดิน ... แล้วเอ่ยกลับไปขำๆ

"ฟุดฟิดๆ .... เห ... ได้กลิ่นอะไรแปลกๆ จากตรงเป้าของก้าวเดินนะ..."

"หุบปากไปเลยโว้ยยยย ไอ้หมาป่าลามก!!"

ฮ่าๆๆๆ!! ... สำเร็จแล้ว

"ฮี่~~~~~ นายท่านก้าวเดินขี้โวยวายอ่า .... แล้วก็ ... คนที่ลามก น่าจะเป็นนายท่านมากกว่านะ วูฟฟฟฟฟฟ!!!"

แกล้งต่อรัวๆเลย!!!

"ไม่ต้องมาทำเสียงเห่า แล้วทำท่าเหมือนหมาเลยเห้ย!!!"

"ตะกี้ยังเรียกชั้นว่า หมาป่าลามกอยู่เลยนะ ... เจ้านาย!! แผลบ!!"

"ว้ากกกกก อย่าเลียหน้าเว้ย!!"

"งือออ ... ทั้งสองคน ตื่นแล้วเหรอ ...."

โอะ คุณแม่ตื่นแล้ว ....

"อึก ... ตื่นแล้วครับแม่..."

"หงิง ... ตื่นแล้วเหรอครับแม่ ...ฟุดฟิดๆ อรุณสวัสดิ์คร้าบ แผลบๆๆ"

เราย้ายไปอ้อนคุณแม่ต่อทันทีอย่างมีความสุข

"กาโอ แฮะๆ ... จั้กจี้น้า ... ฝ่าฟัน อย่าเลียสิ ... นิ่งๆเป็นเด็กดี น้า นี่ๆๆ เกาหูๆๆ"

อืม .... แม่ตื่นมาก็เล่นเราเหมือนเป็นลูกหมาเลยนะ ...

แต่ ....

ชอบจัง ...

"แฮ่กๆ ...วูฟฟ... หงิง~~~~~~~~~"

ให้ตายเหอะ ... ร่างกายนี้นี่มันจะว่าดีไม่ดีนะ ... ที่ตอบสนองไปเองแบบนี้

เรากับแม่ เล่นกับพักใหญ่ให้ก้าวเดินจ้อง แบบเครียดๆ....

"ไปอาบน้ำกันนะ ... ฝ่าฟัน ... ก้าวเดิน"

ก่อนที่แม่จะ ... เอ่ยถามพวกเราด้วยรอยยิ้ม

มีความสุขจังเลยน้า ... ชีวิตแบบนี้เนี่ย ....

แล้วเรา ... กับก้าวเดิน ... ก็ตอบคุณแม่ออกไปพร้อมๆกัน

"ครับแม่ ..."

"ครับแม่ ..."

.........

..........................

...................................................................................

..................................................................................

End Chap.After1.5 จะมีใครที่ไหน โชคดีขนาดนี้กันบ้างนะ