เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #405 : Chap.After12 บำรุงกำลัง ... สำหรับคืนนี้

Chap.After12 บำรุงกำลัง ... สำหรับคืนนี้

............................................................................................................

............................................................................................................

...........................................................

...........

เวทศักราชที่ 399 / 08 / 04

เวลา 16.31 น.

ณ หอพักคุณลูกสาว

ภายในห้องๆหนึ่ง ที่สะอาดสะอ้านเรียบร้อย จัดข้าวของอย่างเป็นระเบียบ

ตั้งแต่เตียง ตู้เสื้อผ้า ตู้เย็น โต๊ะเครื่องแป้ง ตามพื้นและตามกระจกก็สะอาดใสไร้ฝุ่น

ทั้งหมดเป็นฝีมือของเด็กสาววัยประถมคนหนึ่ง ที่กำลังนอนหมอบเกาะหมอน

จ้องมองประตู ส่ายหางของตัวเธอไปมาอย่างตื่นเต้น

มันเป็นเวลาที่เธอรอคอยมาตั้งแต่เช้าแล้วหละ

"แฮ่กๆๆๆๆ ... พี่ฝ้ายๆๆๆๆ"

เธอเอ่ยเสียงหวาน ลิ้นห้อย หายใจระรัวริก ระหว่างซุกไซร้หมอนใบนั้นไปด้วย

ในระหว่างวัน ที่ตัวเธอ หรือก็คือมิเนะ มินิ ตัวน้อยนี้ ใช้ชีวิตอยู่ภายในห้อง

เธอก็มีทำงานบ้าน ทำความสะอาดห้องช่วยเจ้านายของเธอ

นอนกลิ้งไปกลิ้งมา ทำอาหารในห้องทานเองง่ายๆ

เปิดดูการ์ตูนภายในในคอมพิวเตอร์ ที่เจ้านายของเธอเตรียมไว้ให้

และในบางครั้ง เธอก็แอบดูข้อมูลอะไรบางอย่างในคอมพิวเตอร์ที่เจ้านายของเธอเก็บเอาไว้

มันเป็นพวกภาพของเจ้านายของเธอ ที่ถ่ายคู่กับชายคนหนึ่ง อยู่หลายภาพ

เธอรู้สึกไม่ค่อยชอบใจผู้ชายคนนี้ชอบกลๆ ... มันทำให้เธอรู้สึกว่าตนเองโดนรักน้อยลง

แต่เธอก็ไม่ได้โวยวายอะไรกับเจ้านายของเธอนัก

เวลา 16.45 น.

".... แฮ่กๆๆๆ ... พี่ฝ้ายใกล้มายังนะ มิเนะคิดถึงพี่ฝ้ายจังเลยวุฟ"

เธอยังคงเอ่ยบ่นกับตัวเองระหว่างกลิ้งไปมารอเจ้านายของเธอกลับมา

เวลา 17.00 น.

"หงิง .... พี่ฝ้ายไม่กลับมาซักที .... หงิง"

เธอบ่นออกมา หูตก หางตก ที่เจ้านายของเธอกลับมาช้ากว่าปกติ

ก่อนจะหันไปจ้องมองคอมพิวเตอร์แล้วเปิดรูปภาพของเจ้านายของเธอ

กรึกๆๆ ...

เธอกดคลิกดูภาพที่เจ้านายของเธอถ่ายกับตนเอง

"แฮะๆ ... พี่ฝ้ายกับมิเนะถ่ายรูปด้วยกัน ... วุฟ .... "

แล้วยิ้มหวานชอบใจขึ้นมา ที่ได้เห็นภาพของเจ้านายตนเองอยู่กับตนเอง ...

ฟุบๆๆ ... หางเธอส่ายไปมา อย่างพึงพอใจ ...

ก่อนจะกดเลื่อนไปเรื่อยๆ .... จนไปเจอกับ .... ภาพของผู้ชายคนนั้นอีกครั้ง ...

"!อะ ...."

เธอจ้องมองภาพนั้น กับใบหน้าของเจ้านายของเธอในภาพ ....

หางของเจ้ามิเนะตัวน้อย เริ่มชี้ตรงฟูฟ่อง หูตั้งขนฟู ใบหน้าเกรี้ยวโกรธ ขมึงตึง

"... ฟ่อ!!!!!!!! ... "

เธอเริ่มทำเสียงขู่ออกมา ใส่ภาพๆนั้น

ก่อนจะปล่อยหมอนที่ตนเองกอดอยู่ แล้วยืน 4 ขา? โก่งบั้นท้าย พร้อมสู้เต็มที่

"ฟ่อ!!!! .... นายสินะ วุฟ!! ที่จะมาแย่งพี่ฝ้ายของมิเนะไปหน่ะ ฟ่อ!!!!!!!! มิเนะไม่ยอมให้ใครมาแย่งพี่ฝ้ายไปจากมิเนะแน่!! ฟ่อ!!!!!!!!!!!!! ฟ่อ!!!!!!!!!!!"

เธอขู่ภาพผู้ชายคนนั้นอยู่สักพักก็นึกขึ้นได้ ... ก่อนจะหันไปมองนาฬิกาที่เจ้านายของเธอเก็บเอาไว้อย่างดี บนโต๊ะ .... แล้วเริ่มเดินเคลื่อนตัวเข้าไปดมกลิ่น

"ฟุดฟิดๆๆ ..."

ก่อนจะเริ่มแยกเขี้ยวน้อยๆแสนน่ารักออกมา

"มิเนะจะไปจัดการกับคนที่ชอบแยกพี่ของคนอื่นไป วุฟ!!!!!!!"

เธอเอ่ยเสร็จก็ตัดสินใจวิ่งไปยังหน้าประตู ก่อนจะชะงักนิ่งไป ....

"ตะ แต่ ว่า .... ถ้าออกไปแล้วไปเจอกับยัยหน้านิ่งนั่นอีก ... แล้วโดนแกล้งอีกหละ .. หงิง .... "

เธอเอ่ย โดยนึกถึงหน้าเด็กสาว ที่มีรูปร่างคล้ายเธอยังกับแกะ ยกเว้นหน้าที่นิ่งๆไม่ค่อยตอบสนองอารมณ์ใครๆ แต่ดันชอบแกล้งเธอจนเกือบร้องไห้ตลอด ก็กลัวขึ้นมา ...

"วะ วันนี้ ซ้อมก่อนละกันวุฟ ...."

แล้วเธอก็เปลี่ยนใจกลับหลังหันเข้าห้องไป

ตุบ!! ตับ!! ฟุบๆๆ!! ตุบๆๆๆ ฟวับๆๆ!!

"ขบๆๆแง่งๆๆ ตายซะ! นี่แนะๆๆๆ บังอาจมาแย่งพี่ฝ้ายไปจากมิเนะเหรอ ขั่บๆๆ นี่แนะ!! กัดเลย!! งั่มๆๆ แง่งๆๆ ข่วนด้วย แย่งดีนัก ไม่ชอบหน้านายเลย นี่แนะๆๆๆ แง่ง!!! เอาพี่ฝ้ายคืนมานะ!! งั่มๆๆๆ"

โจมตีหมอนของเธอด้วยการตบตี ขบ แทะ กระโดดขย่มแทน

.......

จนกระทั่ง ผลอยหลับไป

...............

........................................................

........................................................

.................

เวลา 17.42 น.

"... งั้นชั้นเข้าห้องก่อนหละ .. เจ้าตัวยุ่งของชั้นคงจะหิวแล้ว"

เสียงของหนิงดังขึ้นเอ่ยบอกกับชั้นเมื่อเธอไปหยุดยืนหน้าห้อง

"อืม ขอบใจมากนะวันนี้ ที่ช่วยเบียดเข้าไปเอาของให้"

ชั้นพยักหน้าตอบรับแล้วเริ่มล้วงกระเป๋าเพื่อหยิบกุญแจขึ้นมา

โชคดีจังเลยนะ ... วันนี้ไปแย่งซื้อของลดราคาจากซุปเปอร์ กับหนิงได้มาเยอะแยะเลยแฮะ ..

อาหารวันนี้ อร่อยแน่นอนเลยนะ มิเนะ ..... แต่จะว่าไป วันนี้กลับเย็นน่าดูเลย ... มิเนะจะโกรธหรือป่าวนะ

แกร้ก ...

"ขอโทษนะจ๊ะ ... มิเนะ ... ที่พี่กลับมาช้า ... อ้ะ ... คิกๆ"

ชั้นเปิดประตูเข้าไปพร้อมกับรีบเอ่ยขอโทษขึ้นมาทันที แต่

ก็ได้เห็นมิเนะนอนหลับเสื้อผ้าหลุดลุ่ยของบนเตียงกระจัดกระจายไปหมด แม้ว่าบริเวณอื่นจะสะอาดดี

น่าสงสาร ... แต่ก็น่ารักจัง ... ท่าทางจะรอเรากลับมาช้า เลยโวยวายดิ้นไปมาบนเตียงจนหลับเลยหละสิ

ชั้นค่อยๆ หันไปปิดประตูเบาๆ แล้วเดินเข้ามาในห้องเงียบๆไม่ให้เกิดเสียงดัง

ถอดเสื้อผ้าออกแล้วเอาลงตะกร้าผ้าซัก ก่อนจะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า....

จ้องมอง ...

เสื้อผ้าที่ถูกแขวนจัดเรียงภายในตู้อย่างสวยงามนั้น ไม่ได้มีแต่ของชั้นแบบแต่ก่อนอีกต่อไปแล้ว

มันมีชุดสำหรับเด็กใส่เล่นอยู่มากมายเต็มไปหมด รู้สึกเหมือนถูกเติมเต็ม ... จนหัวใจดวงนี้พองโต

เธอเป็นทั้งน้องสาว เป็นทั้งสัตว์เลี้ยง แถมเธอยังเป็น .... เสมือนคนที่ชั้นรักอีก ....

ดีใจจริงๆเลยนะ ... ที่ได้เกิดมา ...

ถึงจะไม่ใช่ชีวิตของตนเองก็เถอะ ... แต่แค่นี้ก็ดีจนล้นหัวใจแล้วหละ

ชั้นค่อยๆ สวมเสื้อยืดกางเกงยืดแบบอยู่บ้าน แล้วหันไปเก็บพวกกับข้าวที่ซื้อมาเข้าตู้เย็น

ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งที่พื้นข้างๆเตียง จ้องมองมิเนะที่หลับสนิทอยู่

"ฟรี้ ... .ฟรี้"

เธอนอนหายใจแผ่นเบา .... ขยับกายกอดหมอนข้าง ราวกับเด็ก แสนน่ารัก

ชั้นเท้าคางกับเตียง จ้องมองมิเนะอยู่ได้สักพัก ....

ก็หันไปเห็นจอคอมพิวเตอร์ที่ ... เปิดรูปภาพของชั้น กับของฝ่าฟันอยู่

"อะ ..."

อย่าบอกนะว่า มิเนะเปิดดูรูปภาพของฝ่าฟันดู แล้วจำได้ว่าเป็นตัวเอง ....

ไม่น่าใช่นะ ... เคยเห็นภาพหลายครั้งแล้วก็จำไม่ได้นี่นา ....

แล้วก็ถ้าจำว่าตนเองเป็นใครได้จริงๆ ก็ไม่น่าจะนอนเปิดพุงสบายใจเฉิบแบบนี้ ...

เราคงคิดมากไปหละมั้ง น่าจะแค่รอเราจนเบื่อเลยเปิดภาพเล่นแล้วหลับไป ....

ทำกับข้าวเลยแล้วกัน .... เดี๋ยวเจ้าตัวน้อยตื่น จะได้ทานข้าวด้วยกันเลย ...

แล้วคืนนี้ ก็จะได้เล่นอะไรสนุกๆกันด้วย .... คิกๆ ....

วันนี้เอาเป็น เบค่อนที่ได้มาจากตอนลดราคา ราดกับซอสรสชีสที่ลดราคามา พร้อมสลัดผักก็แล้วกันนะ ...

อา ... จะวันเสาร์แล้วสิ ... ถ้าพามิเนะไปเจอกับทุกคนครั้งแรก จะเป็นยังไงกันนะ

เป็นห่วงจังเลย .... ขนาดแค่กับมิเนะของหนิง ยังเข้ากันไม่ได้แล้วด้วย ...

เห้อ กลุ้มจัง ....

"ฟรี้ .... หงิง .... พี่ฝ้าย ....มิเนะรักพี่ฝ้ายที่สุดเลย....หงิง ฟรี้ .... ฟรี้ ...."

เสียงมิเนะ ....

"อะ"

ละเมอหรอกเหรอ ....

"จ้าๆ ... รู้แล้วว่ารักหน่ะ ..."

ชั้นเอ่ยตอบเบาๆออกไปด้วยรอยยิ้ม ระหว่างเริ่มเตรียมอาหาร ....

ว่าแล้วก็ใส่ไข่ ... บำรุงกำลัง ... สำหรับคืนนี้อีกสัก 2 ถึง 3 ฟอง ...ดีกว่า

.......

........................

...............................................................................

...............................................................................

End Chap.After12 บำรุงกำลัง ... สำหรับคืนนี้