เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #54 : Chapter 36.5 ได้....งั้นชั้นจะลงโทษพวกเธอให้หนัก...

Chapter 36.5 ได้....งั้นชั้นจะลงโทษพวกเธอให้หนัก...

.............................................................

......................................

........

วันที่ 5 ธันวาคม เวทศักราช 212

เวลา 9.34 น.

ณ สถานที่แห่งหนึ่ง

ที่เป็นสถานที่ติดกับขอบป่าและทะเลสาบขนาดยักษ์

ที่มีทางเชื่อมต่อใต้น้ำติดไปจนถึงมหาสมุทร

บริเวณนั้น มีเต็นท์ ที่กางแบบง่ายๆด้วยผ้าสีดำตั้งอยู่มากมายนับไม่ถ้วน

และเหล่า หญิงสาวที่สวมฮู๊ดดำ กว่า 5 พันคน ยืนปะปนกันเยอะแยะไปหมด

จนบริเวณนั้น ดูมืดครึ้มถนัดตา ถ้ามองจากที่สูง

ภายในเต็นท์หนึ่ง

"บ้าจริง ทำไมไม่รับโทรศัพท์กันนะ"

เสียงของเด็กสาวผู้สวมใส่ฮู๊ดดำเอ่ยโวยขึ้นมา

เธอคือ M10TH นั่นเอง

เธอพยายามโทรอยู่ร่วม 10 นาที

ก็มีหญิงสาวในชุดฮู๊ดดำที่ถือสะพายธนูเวทย์ สลักรหัส TH212D04314

โผล่เข้ามาภายในเต็นท์ แล้วเอ่ยทันที

"ท่านคะ .... พวกผู้นำของทหารเวทย์เดนตายและทหารวิทย์เดนตายเดินทางมาใกล้ถึงแล้วค่ะ"

"งั้นเหรอ เตรียมใครไว้ให้ชั้นใช้เป็นตัวแทนในการคุยหละ ทีเอชสองหนึ่งสองดีศูนย์สี่สามหนึ่งสี่"

M10TH ในชุดฮู๊ดดำเอ่ยถาม

ที่เธอจำเป็นต้องใช้ตัวแทนในการคุยมันก็มีเหตุผลอยู่

ก็เพราะเธอมันเหมือนเด็กนั่นเอง

ทำให้ไม่สามารถจะคุยกับคนที่อยู่นอกองค์กรได้ตรงๆ

และจำเป็นจะต้องใช้ตัวแทน ในการพูดคุยจากพลังผู้ฝ่าฝืนที่พิเศษที่สุดของเธอ

ที่มีเพียงคนเดียว จากหน้าประวัติศาสตร์ ของผู้ฝ่าฝืนที่ใช้พลังนี้ได้

"ดิชั้นนี่แหละค่ะ ยังไงก็ฝากตัวด้วยนะคะ"

หญิงสาวที่โดนเรียกว่า TH212D04314 ตอบแล้วหันไปรูดเต็นท์ปิด

"..... งั้นก็จงยอมรับ อาณาเขตของชั้นที่จะสร้างบนตัวเธอซะ......"

"ค่ะ...."

TH212D04314 ตอบรับแล้วปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกทั้งหมด

ร่างกายของเธอดูสวยงามทั้งรูปร่างผอมเพรียวหน้าอกกำลังดี และทรงผมสีดำประบ่า

ใบหน้าของเธอก็ถือว่าจัดไปในเกณฑ์สวย

เธอวางชุด เอาไว้ ด้านข้างตัวเธอ

ก่อนที่เธอจะค่อยๆนั่งคุกเข่าลง

M10TH นั้นเดินเข้ามาใกล้ๆร่างกายเธอแล้วยิ้มชม

"ผิวเธอสวยนะ"

"ขอบคุณค่ะ"

"ขอถามอีกครั้งและจงตอบด้วยสติ เธอจะยอมรับอาณาเขตของชั้นให้สร้างบนตัวเธอและใช้พลังของชั้นบนตัวเธอใช่มั้ย"

เด็กสาวในผ้าคลุมฮู๊ดสีดำเอ่ยถามอีกระรอก

"ค่ะ!!!"

TH212D04314 ตอบรับ

ก่อนที่ เด็กสาวจะหยิบกระจกขึ้นมา บาดนิ้วของตน

แล้วเริ่มวาดนิ้ว เป็นสัญลักษณ์ต่างๆ บนร่างกายอันเปลือยเปล่าของ TH212D04314 นั้น

เมื่อวาดเสร็จ เธอก็หยุดมือแล้วมองใบหน้าของ TH212D04314

"ขอถามเป็นครั้งสุดท้ายและจงตอบด้วยสติ ร่างกายของเธอจะยอมให้ชั้นได้ใช้มันใช่หรือไม่"

"ใช่ค่ะ!"

TH212D04314 ตอบรับจบแล้ว M10TH ก็ยื่นหน้าเข้าไปจุมพิตริมฝีปากเธอทันที

ก่อนที่ร่างกายของ M10TH จะค่อยๆ สลายหายเข้าไปในปากของ TH212D04314

พร้อมๆกับที่ สัญลักษณ์เลือดบนร่างกายเธอ ที่ค่อยๆ สลายหายไป

แล้ว TH212D04314 ก็ล้มลงสลบไปทันที

............................

..........

ผ่านไป 20 วินาที

เธอก็ค่อยๆลืมตา ดันตัวเองขึ้นมานั่ง

แล้วหยิบชุดที่ปลดปลื้องไปเมื่อครู่ขึ้นมาใส่ช้าๆ

"ขอยืมร่างกายเธอใช้สัก สองวันแล้วกันนะ ทีเอชสองหนึ่งสองดีศูนย์สี่สามหนึ่งสี่"

TH212D04314 เอ่ยกับตนเองแล้วสวมเสื้อผ้าจนเสร็จ สะบัดผมช้าๆ

แล้วค่อยสวมผ้าคลุมสีดำ ก่อนจะเดินเข้าไปหยิบเอาตรายศภายในกระเป๋าเครื่องสำอาง

ที่สลักคำว่า ผู้นำสูงสุดรหัสเดนตาย ซึ่งสลักจากการกรีดเวทย์ลงไป บนหินเวทย์

มาติดที่หน้าอก บริเวณ ผ้าคลุมฮู๊ดดำนั้น

เธอหันไปกดโทรศัพท์สีชมพูของ M10TH ที่วางไว้บนโต๊ะ

แล้วนำขึ้นมาจ่อหูฟัง

....................

........

- เลขหมายที่ท่านเรียก ยังไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาฝากคำพูดไว้หลังเสียงสัญญาณ -

"เห้อ .... แย่ที่สุด ไม่รับเลย .....อย่ามาหาว่าชั้น ไม่โทรไปบอกนายแล้วกันนะ"

ติ๊ด...

หญิงสาวกดตัดสายโดยไม่ได้ฝากข้อความเข้า

"ฝากไป ก็ไม่มีคนยอมเปิดฟังกันหรอก ..... ต่อให้เป็นนายก็เถอะ .... โทษทีละกัน ที่ชั้นได้ข้อความช้าจนบอกนายช้าไปด้วย หวังว่าจะไม่เป็นอะไรนะ"

TH212D04314 บ่นออกมา แล้วเก็บโทรศัพท์เข้าไว้ในกระเป๋าเครื่องสำอางสีชมพูของ M10TH

ก่อนจะจูบกระเป๋านั้น

แล้วกระเป๋าเครื่องสำอางก็ค่อยๆหายเข้าไปภายในปากของ TH212D04314 คล้ายกับตอนที่ ร่างกายของ M10TH หายเข้าไปนั่นแหละ

"โอเค ไม่ลืมของของเราเองไว้ในนี้แล้วสินะ"

TH212D04314 เอ่ยระหว่างรื้อของไปมาเสร็จ

แล้วหยิบธนูเวทย์มาสะพาย เอื้อมมือไปดึงฮู๊ดมาปิดบังใบหน้า

ก่อนจะค่อยๆรูดเต็นท์เปิด เดินออกมา

หญิงสาวฮู๊ดดำถือธนูเวทย์สองคนรหัส TH212D04315 และ TH212D04316 ที่ยืนรอเพื่อนของพวกเธอในระยะ 5 เมตรจากเต็นท์หันมามอง

ก่อนจะยิ้มแล้ววิ่งเข้ามาหา

"เสร็จแล้วเหรอ ทำไมออกมาคนเดียวหละ แล้วท่านเอ็มหนึ่งศูนย์ทีเอชหละ"

TH212D04315 เอ่ยด้วยรอยยิ้ม จิ้มๆแก้ม TH212D04314

"นั่นสิ .... แล้ว ที่ยอมรับการเป็นตัวแทน ที่ต้องเข้าไปซ้อมกับพวก รุ่นพี่ลับๆ ต้องทำยังไงบ้างหน่ะ ไม่เห็นจะต่างจากเดิมเลย"

TH212D04316 เอ่ยต่ออย่างสนใจ แล้วเอามือไปจับลูบๆหัว TH212D04314

"ฮะๆๆ ... ชั้นก็ยืมร่างเพื่อนของพวกเธอมาใช้นี่แหละ"

TH212D04314 เอ่ยตอบ ระหว่างโดนจิ้มแก้มและลูบหัว

พวกเธอนั้นนิ่งสักพัก แล้วก้มลงไปมองตราสลักคำว่า ผู้นำสูงสุดรหัสเดนตาย ที่จะมีแต่ M10TH เท่านั้นที่ใช้ได้ พวกเธอก็หน้าซีดทันที

พวกเธอทั้งสองก้มลงคุกเข่า

"ขะ ขออภัยค่ะ"

"ไม่เป็นไรหรอก ตอนนี้ชั้นก็อยู่ในร่างเพื่อนสนิทพวกเธอนี่นะ.... ไม่ได้บอกวิธีการในการเป็นตัวแทนไว้ล่วงหน้า ก็ต้องสับสนกันไปบ้างแหละ"

TH212D04314 มองทั้งสองแล้วขำๆกับท่าทีที่เกร็งอย่างมาก

"ขะ ขออภัยค่ะ โปรดลงโทษพวกเราด้วยค่ะ"

หญิงสาวทั้งสองยังคงคุกเข่าอยู่ไม่เงยหน้าขึ้นมา

"เห้อ ... อย่าเกร็งสิ ... ชั้นไม่ได้ถือตัวหรอกนะ พวกหัวหน้าคนอื่นๆก็เป็นแบบนั้นไม่ใช่เหรอไงหน่ะ พวกเธอคิดมากไปแล้วมั้ง"

"ใช่ค่ะ แต่.... ท่านเป็นผู้นำสูงสุด ที่คุมทั้งหัวหน้าของพวกเรา ผู้นำของพวกเรา และคนอื่นๆภายในองค์กรของประเทศด้วย .... พะ พวกเราขออภัย ที่ละลาบละล้วงท่านค่ะ"

TH212D04315 เอ่ยสั่นๆ

"ขออภัยที่พวกเราล่วงเกินด้วยนะคะ"

TH212D04316

"จะลงโทษอย่างไรก็ได้ค่ะ ขอแค่ให้ยังมีลมหายใจรับใช้องค์กรต่อไปก็พอ"

ทั้งสองเอ่ยพร้อมกัน

TH212D04314 มองทั้งสองสาวที่ยังคงคุกเข่าก้มหน้าหมอบขอโทษ

ก่อนจะยิ้มออกมา โดยที่ทั้งสองมองไม่เห็นใบหน้าของเธอ

"ได้....งั้นชั้นจะลงโทษพวกเธอให้หนัก..."

TH212D04315 และ TH212D04316 กลืนน้ำลายเล็กน้อย

"บทลงโทษก็คือ หลังจากประชุมจบแล้ว ช่วยพาชั้นไปนั่งทานอาหาร ชนิดเดียวกับที่พวกเธอทานด้วยแล้วกันนะ"

เธอเอ่ยขำๆ

"เอ๋... "

หญิงสาวทั้งสองนั้นเงยหน้าขึ้นมาตกใจ

"ห้ามเถียง ไม่อย่างนั้น ชั้นจะเริ่มโมโหจริงๆ เข้าใจมั้ย"

TH212D04314 เอ่ยด้วยรอยยิ้ม แล้วเดินนำหน้าไป

"ตามมาสิ .... พวกเธอต้องยืน เป็นฉากหลังให้ชั้นด้วยนะ"

"ขะ.... ค่ะ!!!"

ทั้งสองไม่เข้าใจแต่ก็ยิ้มออกมาได้ แล้ววิ่งตามไป

End Chapter 36.5 ได้....งั้นชั้นจะลงโทษพวกเธอให้หนัก...