ก่อนอื่นขอชื่นชมผู้แต่งก่อนเลยครับว่า แต่งนิยายได้คลีนมาก คือ อ่านแล้วสบายใจ สุขใจ มีแต่พลังงานบวกในนิยาย อ่านแล้วไม่เครียดและมันสนุกมาก
หลายๆ คน อาจจะชอบนิยายตื่นเต้น เร้าใจ หรือฉากรุนแรง แต่ผมบอกได้เเลยว่า หากคุณอยากจะพักจิตใจจากเรื่องร้ายๆ ต่างๆ ต้องมาอ่านเรื่องนี้ครับ
ชอบความค่อยเป็นค่อยไป ความเรื่อยเปื่อย ความชิลของนิยายมาก มีความแฟนตาซี แต่ก็ไม่มากจนเกินไป
นางเอกมีความเด่นที่พอดี ผู้แต่งเขียนให้มีทั้งเปิดเผยและปิดบัง ทำให้คนอ่านได้คาดเดาและสงสัยกันไปในแต่ละตอน และที่ชอบมาก คือ นางเอกเป็นคนคิดบวก ให้พลังงานบวกคนรอบข้าง ซึ่งส่งต่อมาถึงคนอ่านด้วย
ท้ายสุด ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่ทำให้ผมมาเจอนิยายเรื่องนี้ครับ

อยากบอกผู้แต่งว่า เรื่องสนุกมากๆ เลยนะครับ
เนื้อหาน่าติดตาม และมีความน่าสนใจดี แม้ว่าอาจจะมีดราม่าเยอะไปนิด แต่ก็เป็นสีสันดีครับ
แต่ที่อยากให้ปรับปรุงเลยคือ อยากให้ผู้แต่งพยายามจำเนื้อหาที่แต่งมาให้ได้หน่อยครับ เพราะเหมือนบางครั้งผู้แต่งลืมว่าในเหตุการณ์นั้นๆ มีตัวละครไหนอยู่บ้าง ทำให้เนื้อหาหลังๆ อ่านแล้วสับสน

เช่น......
เรื่อง ยูนิคอร์น
ลีน่าเคยเจอ ยูนิคอร์น ของเอแล้ว ตอนไปช่วยแม่ของเด็กจากตะขาบ ตอนเมืองเริ่มต้น
แต่ในตอนที่ 39 ผู้แต่งดันมาบอกว่าลีน่าตะลึงเพราะเพิ่งเห็นยูนิคอร์นครั้งแรก มันแปลกๆนะครับ

แล้วตอนที่ 38 บอกว่าเก่งได้ใยแมงมุม จากเควสช่วยแม่เด็ก จริงๆ มันไม่ใช่นะ เควสแม่เด็ก มันเมืองเริ่มต้นที่สู้กับตะขาบและเก่งยังไม่ได้มารวมกลุ่มกับพวกเอด้วย แต่เควสแมงมุมเนี่ยมาสู้ที่เมืองที่สองตอนจะไปบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ ที่เบิร์ดกับเก่งเดินเล่นออกมานอกเมือง แล้วเพื่อนๆ มาช่วยทีหลังต่างหาก

แล้วอีกสิ่งที่ผมว่า ผู้แต่ง ลืมแน่ๆ เลย ก็คือ
ผมสังเกตว่า ช่วงตอนที่พระเอกได้อาชีพ อัศวินพิทักษ์ ตั้งแต่เมืองลอมและกลับเข้าเมืองอีกรอบ ตอนหลังเนี่ย ผู้แต่งจะบอกว่าทีมของพระเอกมีเงินไม่มาก เหลือไม่กี่เหรียญทองเอง เพราะเอาเงินไปพัฒนาเมือง แต่ถ้าผมจำไม่ผิด คือ ตอนที่เจอยักษ์ แม่-ลูก พระเอกได้เงินกว่า 3500 เหรียญทอง แต่ก็ไม่เห็นจะได้เอาไปไหนเลย ทำไมไม่เอามาพัฒนาเมืองล่ะครับ เห็นกี่รอบ กี่รอบ ก็บอกว่าไม่มีตังค์

เรื่องพวกนี้เป็นเรื่องนิดๆ หน่อย แต่มันค่อนข้างเชื่อมโยงกับเนื้อหาภายหลัง ยังไงก็อยากให้ผู้แต่งลองกลับไปดูอีกทีนะครับ

ท้ายสุด ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆ มาให้อ่านกันนะครับ เป็นกำลังใจให้คร้าบ

เขียนเรื่องได้สนุกมากๆ ครับ

เป็น นิยายวาย ที่ไม่วายจนเกินไป ทำให้คนอ่านสามารถอ่านได้แบบสบายๆ

เน้นการดำเนินเรื่องดี ไม่เน้นเรื่องความรักมากจนเกินงาม ที่สำคัญความสัมพันธ์ของตัวละคร ดูลื่นไหล แม้ว่าตอนแรกที่คู่รักแต่ละคู่เจอกัน อาจจะเดินความสัมพันธ์เร็วไปนิดนึง แต่ก็ไม่ได้สะดุดอะไรมากมายครับ

ที่อยากจะแนะนำคือ ตอนท้ายๆ เหมือนผู้แต่งจะรีบหรือเปล่า ไม่ทราบ ดูเนื้อหากระชับมาก เหมือนรีบๆ ให้จบไปนิดหน่อย แต่โดยรวมก็ถือว่า ok น่าสนใจ และน่าติดตาม

ที่สำคัญ อยากให้เขียน ภาคต่อ มากๆๆๆ เลยนะครับ
เสียดายฝีมือ และความคิดสร้างสรรค์มากๆ เลย แล้วผู้แต่ง ยังได้ผูกปม เผื่อไว้กับการเขียน ภาคต่อแล้วด้วย ไม่อยากให้ทิ้งไปเลย จริงๆ ครับ และผมเชื่อว่า แฟนๆ ก็อยากอ่านภาคต่อกันทั้งนั้น

ยังไงก็ขอชื่นชม ในการแต่งนิยายเรื่องนี้มากๆ นะครับ

ปล. แต่งภาค ต่อเถอะ ขอร้อง

หลังจากที่เห็น pilot ของนิยายที่กำลังจะกลายเป็น ซีรี่ส์
เลยเพิ่งมาทดลองอ่าน 3 ตอนท้าย เพราะอยากรู้ตอนจบคร่าวๆ ว่าจะจบอย่างไร
อยากบอกว่า ไรเตอร์ เก่งมากครับ คือ เอาเรื่องยากๆ อย่างคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์มาโยงกับความรักได้ คือ สุดยอด
แล้วพอได้อ่าน คือ impact มาก , touch ใจมากครับ

ขอบคุณนิยายดีๆ และยินดีด้วยที่กำลังจะได้ทำเป็น ซีรี่ส์ นะครับ