ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ______________

    ลำดับตอนที่ #11 : MIGEL | MIGELLA BOVENE

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 108
      0
      11 ก.ย. 60

    APPLICATION


    " ฉันเชื่อในการตัดสินใจของตัวเอง "

    ชื่อ-นามสกุล : มิเกลล่า || Migella

    ชื่อเล่น : มิเกล || Migel

    อายุ : 14

    ลูกสาวของ : เเรมโบ้ 

    ลักษณะภายนอก : มิเกลเป็นผู้หญิงรูปร่างเล็กบางตามอายุของเธอ เรือนผมสีโอรสที่บางทีจะฟูไม่เป็นทรงยาวถึงคางมนของเธอ ดวงตาสีอำพันราวกับพระอาทิตย์ใกล้ตกดินถูกปิดด้วยเเว่นกรองเเสงสีเเดงที่เธอมักจะใส่อยู่ตลอดเวลา ใบหน้ารูปไข่ที่มีเเก้มอยู่บ้างพอดี คิ้วโค้งได้รูปเเต่มักจะขมวดเป็นปมเวลาอยู่กับพ่อขอตน ริมฝีปากราวสีพีช เธอมีกลิ่นหอมติดตัวอยู่ตลอดเพราะเธอเป็นคนที่ดูเเลตัวเองดีพอสมควร ผิวขาวเนียนละเอียดเเอบอมชมพูเล็กน้อย ส.ส 154 น.น43

    ลักษณะนิสัย : มิเกลเป็นเด็กที่ทำตัวเป็นผู้ใหญ่เป็นลูกที่ไม่ได้เชื้อพ่อมาเลยเเต่ดันได้เชื้อเเม่มาเต็มๆ สุขุมเกินตัวเธอเป็นคนที่พูดไม่น้อยเเละไม่เยอะเเต่คำพูดเธอจะออกมาเเนวบ่นซะมากกว่า เธอเป็นคนที่มีเหตุมีผลเเต่เธอเป็นคนที่ติดโทรศัพท์ซะได้โชเชี่ยวอะไรต่างๆนาๆ ว่างๆเธอมักจะหยิบมือถือขึ้นมาเล่นดูข่าวอ่านอะไรต่างๆ รอบรู้เรื่องอินเตอร์เน็ตมากพอสมควร เธอไม่ใช่พวกคลั่งมารยาทขนาดนั่นเธอจะเลือกเคารพเฉพาะคนที่เธออยากเคารพเท่านั้นถ้าเป็นเพื่อนหรือคนที่เธอไม่เคารพเธอจะก้มหน้าก้มตาเล่นมือถือเเต่เธอยังตอบคนที่มาคุยกับเธอทั้งๆที่ก้มหน้าเล่นมือถืออยู่ เป็นคนที่ดูเหมือนหยิ่งเพราะเธอไม่ค่อยเข้าหาคนอื่น

    เธอเป็นคนที่รู้จักเจรจา หลอกล่อผู้อื่นฉลาดพูดเเละฉลาดคิดเเต่เมื่ออยู่กับคนใกล้ตัวการพูดที่ฉลาดไพเราะกลายเป็นการพูดที่ตรงไปตรงมากเเต่เวลาด่าก็มักจะหลอกด่าคนอื่นอยู่เสมอต้นเสมอปลายรู้จักใช้คำให้เหมาะสมกับสถานการณ์นั้นๆ รู้จักเเก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า เธอเป็นคนที่ไม่ได้ยิ้มบ่อยๆแต่เมื่อมีความจำเป็นเธอกลับยิ้มด้วยความสดใสพอหมดความจำเป็นเเล้วใบหน้าบูดก็จะกลับมาภายในทันที รู้จักเเบ่งเวลามีความรับผิดชอบ ที่สำคัญเธอเป็นคนหัวดีเเบบสุดๆ เป็นพวกสองมาตรฐานอย่างเห็นได้ชัดดูจากที่เธอเวลาอยู่กับพ่อของเธอ เธอจะทำตัวไม่สนใจไม่ฟังถึงเธอจะทำตัวไม่สนใจที่จริงเธอฟังทุกอย่างอยู่ 

    เป็นคนที่ใจเย็นราวกับน้ำเเข็ง มีความคิดที่เฉียบคมเป็นคนที่วางเเผนได้เก่ง วิเคราะห์เรื่องต่างได้ดีเป็นคนที่คิดก่อนทำอยู่เสมอ เก็บอาการทางสีหน้าไม่เก่งเธอมักจะแสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด เป็นคนที่มีความคิดเป็นของตนเองไม่ชอบคนที่ก๊อปปี้คนอื่นซักเท่าไหร่ เธอเป็นคนที่ละเอียดอ่อนเเละคิดมากกับทุกๆเรื่อง เป็นคนที่เครียดกับเรื่องนุ่นเรื่องนี้บ่อยๆ เธอเป็นคนที่เด็ดขาดคำสั่งคือคำสั่ง น่าเเปลกทั้งๆที่เธออายุน้อยที่สุดเเต่กลับมีรังสีของนักธุรกิจมากกว่าใครเมื่อเธอเริ่มเจรจาทุกครั้ง ไม่ชอบที่ที่วุ่นวายเเละน่ารำคาญหากมีเหตุการณ์เเบบนั้นเกิดขึ้นเธอมักจะหนีออกมาจากตรงนั้นโดยเร็ว เธอเป็นคนที่ชอบพิจารณาอะไรด้วยตัวเองเเละไม่ค่อยปรึกษาใครซักเท่าไหร่ถ้าไม่จำเป็น เป็นคนที่ชอบความเป็นระเบียบเรียบร้อยไม่ชอบอะไรที่สกปรก เธอเป็นคนที่ต้องเนียบกับเรื่องความสะอาดเพราะโดยรวมเรื่องสุขภาพเเล้วเธอเเพ้ฝุ่น เเต่หากมีเหตุจำเป็นเธอต้องไปในที่ๆสกปรกมีฝุ่นเยอะเธอก็ต้องสวมผ้าปิดปากเอาไว้จึงเป็นเรื่องปกติที่ต้องพกผ้าปิดปากติดตัวไว้ 

    เเข็งนอกเเต่อ่อนในเธอเป็นคนที่เก็บสีหน้าได้ดี เป็นคนที่มีสมาธิสูง เเต่อย่างไรเธอกลับเป็นคนที่กลัวผีมากคนนึงอย่าเเปลกใจที่เวลาดูหนังผีที่ไรมิเกลคนนี้ไม่อยู่เพราะเธอมักจะเก็บไปฝันเพราะความจำอันเเสนดีเกินไปของเธอ บ้านผีสิงเป็นสิ่งที่ควรออกห่างจากเธอเลยเพราะมันทำให้ มิเกลล่าสาวน้อยที่เป็นผู้ใหญ่เกินใครวิ่งหนีออกไปก่อนใครเพื่อน เป็นคนที่ปากเเข็งพูดอย่างหนึ่งตัวไปอย่างนึง เธอเป็นคนที่ซึนเดเระมากๆคนนึง ปากไปอย่างใจไปอย่าง เป็นราชินีขี้เผือก(!?)ส่อรู้ส่อเห็นไปทั่วเท่าที่เผือกได้เเต่เธอเป็นคนที่เผือกเนียนกว่าใครเพื่อน โดยส่วนตัวเธอเป็นคนที่เกลียดคำว่า'ราชินี'เป็นที่สุดถึงพ่อของเธอจะชอบเรียกเธอว่า'เเม่ราชินีน้อย'ก็ตาม บางทีเธอก็ชอบคิดว่าตัวเองอาจจะเป็นไมเกรนต้องเเต่เด็กเพราะพ่อของเธอ

    ไม่ชอบทำอะไรที่มันโดดเด่นเธอชอบที่จะทำงานเบื้องหลังเสียมากกว่า เป็นเบบี๋ที่สุดเเต่เป็นคนที่มีความเป็นผู้นำตัดสินใจอะไรเก่ง มีความละเอียดอ่อนจนบางทีเหมือนคุณเเม่ในร่างโลลิ----  สภาพเธอเมื่ออยู่กับพ่อไม่ต่างอะไรกับตุ๊กตาที่มักจะโดนมัดผมเเบบนั้นเเต่งตัวแบบนี้ เธอไม่ชอบเวลามีคนมายุ่งกับผมเธอเพราะผมของเธอผ่านการถูกทำร้ายยิ่งกว่าอะไรจากเสด็จพ่อของเธอ รอบคอบกับเรื่องเล็กๆน้อย เเต่เธอเป็นคนที่ทำอาหารไม่เป็นเวลาทำอาหารเธอจะดูเงอะๆงะๆทันที เธอเป็นคนที่ชอบสัตว์เกือบหมดทุกตัวยกเว้นสัตว์ทุกสกปรกน่าแปลกที่เธอชื่นชอบงูเเละมักจะศึกษาเรื่องงูตลอดเวลาเธอกล้าที่จะจับงูมือปล่าว นอกจากนี้เธอยังชอบกลิ่นของดอกไม้เเละสีสันของดอกไม้นานาพันธุ์ อย่าให้เเกล้งเพราะเเม่นางเเกล้งหนัก โอ๋ใครไม่เป็นอีกต่างหาก 


    ประวัติ :
     มิเกลล่า โบวีเน่ คือลูกสาวของเเรมโบ้ ผู้พิทักษ์พิรุณเเละคุณแม่ที่ทำอาชีพขายดอกไม้เธอเป็นลูกคนนึงที่ได้เเต่เชื้อเเม่ตั้งเเต่หน้าตายันนิสัย 
    ตอนเด็กวัยสามขวบเธอเป็นเด็กผู้หญิงที่ใสซื่อคนนึงเท่านั้นที่จะชอบออกไปเล่นข้างนอกบ้านหรือจริงๆคือคฤหาสน์ตอนเด็กเธอก็เหมือนกับพ่อเธอสมัยเด็กที่ซนไปทั้งจนไปทำอีท่าไหนก็ไม่รู้ได้งูตัวเล็กมาโชว์พ่อที่ห้องทำงานโดยการเอาไปวางที่โต๊ะของพ่อของเธอ
     โดยความจริงพ่อเเละเเม่ของเธอไม่ได้อาศัยอยู่ในที่เดียวกันตอนเเรกพ่อของเธอก็ได้บอกให้เเม่ของเธอเลิกทำงานขายดอกไม้แล้วมาอยู่กับเขาเเต่เเม่ของเธอรักในอาชีพเเละที่อยู่ของตนเลยตัดสินใจทำงานของตัวเองเเละอยู่ที่บ้านของเธอเอง ซึ่งในช่วงอนุบาลนั้นเเรมโบ้ไม่ได้มีเวลาดูเเลลูกได้เท่าทีควรเขาจึงพาเเม่ราชินีน้อยของเขาไปอยู่กับเเม่ของเธอ

               [ 3 ปีถัดมามิเกลขึ้น ป.1]
    ถ้าให้พูดจริงๆแรมโบ้เเทบหัวใจวายตายเพราะพฤติกรรมที่ติดพ่อเเละขี้อ้อนของเธอหายไปไหนหมด เพราะเธอกลับมาจากปกติที่เคยงอเเงจะนอนกลับพ่อเธอก็บอกว่าจะนอนคนเดียว เเละจากเด็กน้อยโมเอะของเขากลายมาเป็นเด็กที่จะสอนเขาได้อยู่เเล้ว

    "พ่อเลิกตามหนูมาได้เเล้ว"ร่างเด็กสางเดินก้าวเท้าหนีพ่อตัวเองที่จะไล่กอดเธอด้วยความคิดถึงตั้งเเต่แรกเจอ ขอร้องล่ะคุณพ่อคนนี้อยากกอดลูกสาวนะครับ!ให้กอดหน่อยเถอะ!
    ได้เเต่คิดอยู่ในหัวของคุณพ่ออัสนีเท่านั้นในขณะที่ตัวเองเดินตามลูกสาวที่แสนจะเฉยชาของเขาเวลาสามปีช่างน่ากลัวเสียจริง..... สงสัยสอนดีเกิน..

    เวลาต่อมาเรื่อยวัฏจักรชีวิยก็ยังคงหมุนเวียนไปเเบบเดิมจนกระทั่ง
                         'เอี๊ยดดดดดด!!'
                                 'ตู๊ม!!'
    เสียงรถพลิกคว่ำทับร่างของผู้เป็นเเม่อย่างน่ากลัวท่ามกลางสายฝนที่มีเด็กสาวร่างเล็กยืนอยู่ในเหตุการณ์มันควรเป็นเรื่องที่เด็กร้อยวัยเก้าขวบไม่ควรเจอ ในงานศพที่เต็มไปด้วยรอยหยาดน้ำตาของผู้คนที่เป็นญาติยันคนสนิทเเละคนในครอบครัวหลั่งไหลออกมาซ้ำเเล้วซ้ำเล่า เเต่มิเกลคนนี้เลือกที่จะเข้มเเข็งเเละยิ้มจนเป็นที่นินทาไปทั่วงาน

    'อะไรกันเเม่ตายทั้งที่ทำไมยิ้มเเบบนั้นล่ะ'
    'มีความสุขรึไงเเม่ตายน่ะ'
    'ยัยเด็กคนนั้นรักเเบบตัวเองรึเปล่าน่ะ'

    "หึ.....พวกปากสว่างมีดีเเค่พูด"เด็กสาวพูดพึมพำเบาๆก่อนจะเดินกลับไปที่รถตามคำสั่งของพ่อตัวเอง 

    [ มิเกลล่าในวัย 12 ปี ]
    เธอได้ถูกจับเรียนวิชาป้องกันตัวต่างๆอย่างคาราเต้เเละยูโด ฟันดาบ เป็นต้น เธอก็สงสัยว่าทำไมเธอต้องเรียนพวกนี้ด้วยเด็กสาวได้แต่คิดเเละทำใจ ก่อนจะเดินไปที่ห้องของตนเองระหว่างที่เธอเดินกลับไปที่ต้องเธอได้เห็นวองโกเล่รุ่นที่สิบคุยกับพ่อของเธออยู่ สกิลเผือกเลยอัพเลเวลทันที---- เเต่ว่าถึงเธอจะไม่ได้ยินอะไรทั้งหมดเเต่ก็จับใจความหัวข้อที่ทั้งสองคุยกันได้ 

    'ผู้พิทักษ์อัสนีรุ่นที่ 11'

    วันต่อมาพ่อของเธอได้เรียกเธอมาคุยด้วยที่ห้องทำงานของตัวเอง

    "ไม่คิดว่าจะมานะเนี่ยเเม่ราชินีน้อยของพ่อ"ว่าเเล้งยิ้มพลางมองลูกสาวตัวเองที่เอาเเต่ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์  "เวลาคุยมองหน้าพ่อเหมือนที่คุยกับแม่หน่อยสิลูก;-;" เด็กสาวขมวดคิ้วเป็นปมก่อนจะดับหน้าจอโทรศัพท์เเล้วมองผู้เป็นพ่อของเธอ

    "มีเรื่องอะไรคะ"
    "ที่จริงพ่อก็ไม่อยากให้หนูเป็นนะเเต่ว่า----"
    "ผู้พิทักษ์อัสนี"เด็กสาวมองหน้าพ่อของตน
    "หนูจะเป็น"ว่าเเล้วเธอก็เดินออกมาจากห้องทำงานทันที



    ไฟธาตุ : อัสนี

    ยกตัวอย่างคำพูด : เธอมักจะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยไร้ชีวิตชีวาเเต่เเฝงความกวนส้นไว้เล็กพองาม--

                                [ 1 . เเนะนำตัว ]
    "มิเกลล่า โบวีเน่ ยินดีที่ได้รู้จัก"
                                [ 2 . คุยกับพ่อ ]
    เธอมักจะเรียกเเทนตัวเองว่า หนู เเทนเเรมโบ้ว่า พ่อ บางทีเธอก็จะพูดไม่มีหางเสียง
    "ไม่เอาออกไปพ่อ"
    "หยุดได้ไงคะเนี่ยฝุ่นเยอะเเยะเต็มไปหมด"
                               [ 3 . เวลาจริงจัง ]
    "ถ้าคิดจะเล่นอยู่เเบบนั้นก็ออกไปข้างนอกเถอะค่ะ"
                               [ 4 . พูดกับคนที่เคารพ ]
    เธอจะเเทนตัวเองว่า มิเกล หรือ หนู เเทนคนอื่นว่า พี่ หรือ คุณ จะมีหางเสียงทุกนรั้งเวลาพูด
    "เข้าใจเเล้วล่ะค่ะ"
    "เรื่องนี้อาจจะเเก้ได้นะคะ"
                              [ 5 . พูดกับคนที่ไม่เคารพ ]
    จะเเทนตัวเองว่า ฉัน เเทนคนอื่นว่า นาย เธอ เเละจะไม่มีหางเสียงเวลา
    "กลัวชาติหน้าจะไม่ได้พูดรึไงเสียงดังอยู่ได้"
    "กินหลอดไฟรึอะไรเข้าไปกัน ปากสว่าง"

    เพิ่มเติม : >> เกิดวันที่ 24 สิงหาคม | ราศี สิงห์ | เลือดกรุ๊ป A <<
    >> เป็นคนตัวอ่อนเพราะเล่นยิมนักสติก <<



    TALK WITH M.N.T

    ชื่ออะไรคะเตง? : เเตงโมจ้า

    ทำไมสนใจมาเรื่องนี้เหรอคะ? : มีความใฝ่ฝันอยากเป็นลูกเเรมโบ้ค่ะ-----

    ถ้าไม่ติดจะยังติดตามอยูไหม หรือว่าจะไปบึ้มบ้านเรา : ก็ไม่รู้สินะ*ทำหน้าใสๆเเต่ถือขวานไว้----*

    ขอบทเพลงที่เป็นตัวลูกท่านสั้นๆมาหนึ่ง-สองประโยคหน่อย : 'โอม จงเงยขึ้นมา เงยขึ้นมา โอ~โอ่~โอ~ เงยขึ้นมามองตาฉันซักหน่อย'มองคนคุยด้วยลูกค่อยเเชท-----

    #ขอให้ติดนะค้า!!!


    B
    E
    R
    L
    I
    N
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×