คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ราชโองการสอง
ราโอารสอ
“ ว่าอย่าไร ท่านนาบีน ลูยอูเราล่ะ ”
“ ราบทูลพระมเหสีเลย์ อนนี้อ์ายำลัเส็เ้ามาำหนัในอยู่พะย่ะ่ะ ”
“ เอ๋ ั้นหรอ ั้นไปเรียมน้ำายามบ่ายมา้อนรับลูยอูเราหน่อย ”
“ พะย่ะ่ะ ”
เฮ้อ...เหนื่อยัเลย พระราวัใน็ยัเหมือนเิม รูปร่าและโรสร้าไม่เปลี่ยนแปล ทุอย่ายัเป็นเหมือนเิม ไม่แม้แ่สวนอุหลาบที่พระมเหสีเลย์เป็นนปลูไว้ ึ่มอเห็นทีไร็ยิ้มลอเวลา ถึะเยเห็นเพียรั้เียว็เถอะ 10 วบนั้น็ยัำไ้ทุหลายละเอีย “ สวย ” มีให้ไ้แ่ำๆนี้
“ อ์ายอรับ.... ” เสียเรียอพ่อบ้านเยวอนทำให้ยอูหลุออมาาพะวทันที
“ ว่ายัไ... ” หันหน้าไปทาพ่อบ้าน
“ อ์ายเพ่ะ หม่อมันอยาะบอพระอ์ว่าะนี้ถึพระราวัในแล้วเพ่ะ พระมเหสีรออยู่ที่ท้อพระโรแล้วเพ่ะ เิเส็ ” นาอึนบอ่อนะเรียแม่บ้านออมา้อนรับละเินพาอ์ายไปหาพระมเหสี
“ อืม...ั้นเรา็ไปันเถอะเยวอน นาอึน็ไปทำานเถอะ เี๋ยวอ์ายรัทายาทอินะรอนาน ”
“ เพ่ะอ์าย ราบทูลลา ”
ท้อพระโร
“ ราบทูลพระมเหสีอ์ายยอูมาถึแล้วเพ่ะ ”
“ ั้นหรอ เิเ้ามาหาเราเลย ” ท่านนาบีเินไปราบทูลเิอ์ายยอู
“ เิเส็พะย่ะ่ะ ”
“ อืม...อบุท่านมานะ ” อ์ายยอูเินเ้าไปในท้อพระโร และแย้มยิ้มออมา่อนะโ้ทำวามเราพแ่พระมเหสี
“ ลูยอู มาใล้ๆแม่ิลู ” พระมเหสีที่ไม่ไ้เห็นอ์ายยอู ไ้แ่แย้มรอยยิ้มว้านเห็นรอยบุ๋มที่แ้มัเนมายิ่ึ้น พระมเหสีเินลมาาที่ประทับ เินเ้ามาหาอ์ายพร้อมับที่อ์าย็เินไปหาพระมเหสีเ่นัน
“ พระมเหสี... ” ยอูไม่สามารถเอื้อนเอ่ยำใไ้เลย นอะาที่ะยิ้มให้ับวามอบอุ่นที่อยู่รหน้า พระมเหสีำลัอเรา วามอบอุ่นที่ไม่มีทาลืมไ้ล
“ แม่ิถึเรามาเลยนะ ไม่ไ้เอั้นาน มีแ่ะเห็นภาพลูเพียอย่าเียว ลููีึ้นมาและยัสวยมา้วย... ”
“ พระมเหสี็สวยมาเหมือนันพะย่ะ่ะ ”
“ ลูแม่นี่็ปาหวานนะ รับประทานอะไรมารึยัลู ”
“ ยัเลยรับ... ”
“ ั้นเี๋ยวแม่ให้นรัวไปทำอาหารมาให้ทานนะลู นาบีไปให้นรัวเรียมอาหารให้อ์ายยอูหน่อยสิ ”
“ พะย่ะ่ะ พระมเหสี ”
“ อ์ายอินเพ่ะ อีไม่ถึ 5 นาทีะถึพระราวัแล้วนะเพ่ะ ”
“ อืม...ั้นหรอ ”
“ อ์ายอินเส็มาแล้วพะย่ะ่ะ ”
“ หืม...ทำไมอินถึลับมาเร็วนัล่ะ ”
“ ทรมีแ่ว่าราารนิหน่อยเท่านั้นเอเพ่ะ ” นาอึนเินเ้ามาราบทูลพระมเหสี้วยัวอัวเอ พร้อมับอ์ายรัทายาทอิน
“ ั้นหรอ ั้นอ์าย็ทรรับประทานอาหารับแม่แล้ว็ยอูนะ ”
“ รับ ผมหิวพอีเลย ” นัวเล็ที่เียบอยู่นานเริ่มยับัว่อนที่ะเินไป่วยแม่บ้านยอออมาวาที่โ๊ะรับประทานอาหาร เนื่อาแม่บ้านยอมาหนัมาเินไป และูะเป็นอร้อนะ้วย โยที่นัวเล็รีบนไม่ทันระวัทำให้น้ำุปที่อยู่ในถ้วยหใส่มือ แ่ยัอลั้นปั้นหน้าให้นิ่มาที่สุ ึ่็ไม่รอพ้นสายามริบออ์ายรัทายาทไ้หรอ
“ ยอู!! ” อินเรียยอูเสียัมา พระมเหสี แม่บ้านหรือแม้็ทั้ นาอึนและเยวอนยัใ
“ หือ...อ์ายอินเป็นอะไรรึเปล่ารับ เรียะใหมเลย ”
“ แสมันออมาเถอะ อาารเ็บที่มือน่ะ ไหนเอามือมาให้เราูหน่อย ” อินับมือยอูมาู มือยอูแเป็นปื้นเลย ยัี้น่ะนะไม่เ็บ
“ นาอึน ไปามหมอหลวมา ”
“ ให้ายเถอะ ลูยอู ะไปยทำไมหือ มันร้อนเห็นไหมลวมือหนูหมเลย ”
“ อ์าย แสบมาไหมอรับ ” เยวอนถามอ์ายที่นเอูแลอย่าเป็นห่ว
“ เราไม่เป็นไรๆ เยวอน เอ่อ...อ์ายอินผมไม่เป็นไร ” อ์ายอินับมืออยอูไว้แล้วเป่าเบาเพราะลัวนัวเล็เ็บ
“ ไม่เป็นไรั้นหรอ ไหนล่ะหมอหลว ” นาอึนเินเ้ามาพร้อมับหมอหลว หมอหลวเินไปูที่พระหัถ์ออ์ายยอู สายาอ์ายอินมอ้วยสายานิ่ๆ และพลาิว่าไม่อยาให้ใรมาแะ้อนัวเล็นี้เลย...
:) Shalunla
ความคิดเห็น