ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [MarkBam] หมวดมาร์ค (Shoot Me) ft.got7

    ลำดับตอนที่ #19 : จับกุมครั้งที่ 16 [100%]

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.75K
      41
      4 พ.ย. 60




    ตอนที่ 16

                ภายในห้องนั่งเล่นที่บ้านของเจบี

                เหอะ ฉันจำได้ละ ไอเด็กที่ชื่อแบมแบมนั้นมันคือเด็กคนเดียวกันกับเด็กที่แกไปกอดคอร้องไห้ น้องแกนี่ก็น่ารักดีนะ แต่เอ๊ เด็กนั่นบอกไม่มีพี่ชาย สงสัยนายคงไม่บอกความจริงไปสินะว่าเป็นพี่ชายตาแก่ที่หน้าตาน่าเกลียดที่สุดของเจบีกำลังกระตุกยิ้มมุมปากที่ตัวเองถือไพ่เหนือกว่า ทำให้เจบีกำหมัดแน่น น่าสนุกจัง

                “ใช่ คนเดียวกัน แล้วถ้าคุณยุ่งกับน้องผมเมื่อไหร่ผมไม่ปล่อยคุณไว้แน่

                “เห้ๆ เพราะงี้เราถึงต้องมีข้อตกลงกันไงลูกเจบีรู้สึกแขยงทุกครั้งเวลาที่พ่อเลี้ยงของเขาเรียกตัวเองว่าลูก อยากจะสิ้นสุดชีวิตบ้าๆพวกนี้เต็มทีแล้ว แต่ถ้าขืนไม่ทำตามคำสั่งพ่อเลี้ยง แบมแบมน้องของเขาก็อาจจะเป็นอันตราย

                เจบีนั่งเหม่อภายในโต๊ะของตัวเองมานานโดยไม่ทันสังเกตว่ามาร์คและแจ็คสันมองและสังเกตตัวเองมาพักหนึ่งแล้ว ก่อนที่ทั้งสองจะตัดสินใจพูดออกไป

                “ช่วงนี้มึงมีไรทุกข์ใจไหมวะไอบี ดูแปลกๆไปนะ  แจ็คสันพูด

                ก็มีเรื่องหนักใจนิดหน่อย แต่ไม่เป็นไรหรอก

                อย่าเครียดมากและทำอะไรไม่ดีต่อตัวเองนะ พวกมึงยังมีกู ไอแจ็คสัน ไอจูเนียร์ที่คอยอยู่ข้างๆ มาร์คอดห่วงเจบีไม่ได้จริงๆ เพราะเขาไม่เคยเห็นเจบีเป็นอย่างนี้จริงๆ ถึงเจบีพยายามจะเก็บสีหน้ายังไง มันก็เก็บไม่มิดอยู่ดี

                 เอ้อ เห็นว่ามีตรวจจับยาบ้าวันเสาร์นี้ด้วยนะ มึงจะไปกับพวกกูป้ะ มาร์คพูด เจบีเงียบไปแปปนึงก่อนจะตอบออกไป

                ไว้ก่อนดีกว่าช่วงนี้ร่างกายกูไม่คะ…”

                เออไอมาร์คมึงก็ไปชวนมัน ช่วงนี้เจบีมันดูเครียดๆอ่ะ ร่างกายอาจไม่อำนวยที่จะไป

                เออเนอะ มึงก็พักผ่อนเยอะๆล่ะ เคลียร์พวกเอกสารไปก่อนเจบีไม่ตอบอะไรเพียงพยักหน้าเท่านั้น ในห้องเข้าสู่ความเงียบได้ประมาณไม่ถึงสิบวิแจ็คสันก็ได้ทำลายความเงียบนั้น

                จะว่าไปคดีที่เราจะไปตรวจตรงชายแดนเนี่ย เห็นเขาว่าเป็นบอสใหญ่เลยนะ สายเราบอกว่ามันจะเคลื่อนไหววันเสาร์นี้ก็เลยต้องไป

                แต่เห็นว่าไม่เคยจับได้เลยนะ ล่าสุดที่เราเจอตอนที่กูเข้าโรงพยาบาลเห็นหน่วยพิสูจน์หลักฐานว่าเป็นแก๊งนี้แหละ แต่ดันหนีไปได้ ถ้าครั้งนั้นเป็นจุดตรวจที่มีกำลังสนับสนุนพร้อมกว่านี้คงจับและสืบหาบอสมันได้มาร์คพูด

                ทำอย่างกับมันมีลูกหลานอยู่ในหน่วยตำรวจแหละ ไหวตัวทันตลอด แต่ครั้งนั้นคงผิดพลาดถึงได้เกือบโดนเราจับได้ มึงคิดว่าไงเจบีแจ็คสันหันไปหาเจบีที่กำลังนั่งก้มหน้าอยู่ คำพูดของแจ็คสันเมื่อกี้มันกระทบเขาเต็มๆ ก็เพราะเขาเองที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมด ครั้งนั้นที่ลูกน้องพ่อเลี้ยงเกือบโดนจับได้ก็เพราะเขาเองไม่รู้ว่าจะด่านตรวจตรงนั้นเพราะเหมือนว่าเขาจะแอบสั่งงาน ไม่ให้ตำรวจทุกคนรู้ 

                อะไรนะไม่ได้ฟัง ฮ่ะๆ เจบีทำเป็นไม่ได้ยินที่แจ็คสันพูดและหัวเราะกลบเกลื่อนไป

                โห่ กูขี้เกียจย้อน มึงไปนอนพักผ่อนมะ ดูลอยๆฮ่าๆๆๆ

                หรือมึงเสพวะไอบี กูจับมึงนะ มาร์คทำท่าหยิบปืนออกมาและชี้ไปที่เจบี ทำให้เจบีหัวเราะแห้งๆออกมา ภาพที่มาร์คหยิบปืนมาจ่อที่เขาตอนนี้อาจจะเป็นจริงของอนาคตอันใกล้นี้ก็ได้

     

     

     

     

    ร้านคาเฟ่ของฟ้า

                กริ๊งๆ

                เสียงประตูกระทบกับกระดิ่งที่เป็นสัญญาณคนเข้าออกทำให้ฟ้าที่เป็นเจ้าของร้านนี้หันไปทางประตู

                อ่าวหมวดจูเนียร์ สวัสดีค่ะ

                สวัสดีครับฟ้า นี่ผมเป็นลูกค้าคนแรกเลยป้ะ ฮ่ะๆ จูเนียร์หันไปรอบๆร้านก็เห็นว่ายังไม่มีใครมา และของก็ยังไม่เข้าที่

                ใช่เลย วันนี้ต้องขายดีแน่ๆมีหมวดน่ารักๆมาอุดหนุนคนแรก อิอิ

                ห๊าวววว ฟ้า มิ้นท์ว่าจะซักผ้าห่มเดี๋ยวฟ้าไปตากดะ. มิ้นท์แฟนสาวของฟ้าเดินมาในสภาพที่ยังคงอยู่ในชุดนอนและหาวออกมาเพราะคิดว่ายังไม่มีใครเข้ามาในร้าน

                ว้าย ขอโทษค่ะคุณลูกค้า!!” มิ้นท์เห็นจูเนียร์ถึงกับตกใจและกล่าวขอโทษที่เสียมารยาทตาอหน้าลูกค้า

                ไม่เป็นไรครับ

                มิ้นท์ นี่หมวดจูเนียร์เพื่อนหมวดมาร์คฟ้าพูดขึ้น

                สวัสดีค่ะ มิ้นท์ค่ะ หูยย ตำรวจสมัยนี้น่าตาดีจังนะคะ มิ้นท์เอ่ยชม

                เหอะๆ เดี๋ยวเจอหมวดทั้งสี่พร้อมกันแล้วจะรู้สึกว่าโรงพักเป็นอะไรที่น่าไปมากกกกกกจูเนียร์ขำให้กับคำพูดที่ฟ้าพูดออกมา

                “หรอ งั้นเดี๋ยวถ้ามีออร์เดอร์จากโรงพักเดี๋ยวมิ้นท์ไปส่งเองนะ!”

                “หน้าที่เจ้าแบมจ้ะ!”

                “หูยยยยย เสียดาย มิ้นท์ไปอาบน้ำละ เดี๋ยวจะรีบลงมาช่วยนะพูดจบมิ้นท์ก็โค้งให้กับจูเนียร์เล็กน้อยและรีบเดินขึ้นห้องไป

                ว่าแต่แบมแบมติดสอบหรอครับ ไม่ค่อยเห็นหน้าตาเลยจูเนียร์ถามขึ้น

                ใช่ค่ะหมวด น้องกำลังจะไฟนอลและก็เคลียร์งานอยู่ค่ะ ช่วงนี้ก็หายหน้ายาวๆ จนกว่างานและสอบจะเสร็จ

                “อ๋อ…. โอ้ะ นี่อีกสิบนาทีจะถึงเวลาเข้างานแล้ว งั้นผมขอแค่เค้กส้มสองก้อนก่อนละกันครับ เดี๋ยวพักกลางวันจะมาซื้อกาแฟ

                “ตายแล้ว ฟ้าก็ชวนคุยซะนานฮ่ะๆ โทษทีนะคะ ฟ้ารีบหยิบเค้กส้มสองชิ้นใส่กล่องและใส่ถุงให้เรียบร้องและยื่นให้กับจูเนียร์

                “หูย แบงค์พันเลย ฟ้ายังไม่ได้เตรียมเงินทอนอ่ะหมวด เดี๋ยวค่อยมาจ่ายฟ้าก็ได้

                “ผมก็ไม่มีแบงค์ย่อยแล้ว งั้นรบกวนด้วยนะครับ เดี๋ยวผมจะแวะมาจ่ายนะครับ จูเนียร์โค่งขอบคุณก่อนที่จะรีบวิ่งออกไปยังโรงพักเพื่อเข้าเวร

     

     

     

    วันต่อมา

    ในห้องของเจบี

                เจบีกำลังยืนแต่งตัวอยู่หน้ากระจกเพื่อเตรียมตัวไปทำงาน สักพักเสียงลูกบิดก็ดังขึ้นทำให้เขารู้ว่าคนที่เปิดเข้ามาเป็นใคร ก็เพราะในบ้านก็มีแต่พ่อเลี้ยงเขากับแม่บ้านคนอื่นๆ แม่บ้านคนอื่นๆเขาก็สั่งห้ามไม่ให้เข้ามา เพราะเขาจะทำความสะอาดห้องเอง

                จะไปทำงานละหรอ ตำรวจใส่ชุดธรรมดานี่เท่จริงๆพ่อเลี้ยงพูดขึ้น

                “ครับ

                พ่อเลี้ยงเดินตรงไปยังเตียงของเจบีและนั่งลง

                เสาร์นี้ฉันมีล็อตใหญ่ ฝั่งตำรวจมันว่ายังไงบ้าง มันรู้ทันหรือเปล่า

                ถ้าไม่อยากโดนจับก็อย่าส่งมันวันนั้น

                แปะ แปะ แปะ

                พ่อเลี้ยงปรบมือสามครั้งหลังจากฟังเจบีพูดจบและยิ้มออกมาอย่างชอบใจ

                นี่สิ ถึงค่อยคุ้มค่ากับข้าวสุกที่เลี้ยงมาหน่อย

                เจบีไม่สนใจและหยิบเสื้อคลุมพร้อมเดินออกไปโดยไม่พูดอะไร

                หึ จะทำท่าอวดดีแบบนี้ไปได้สักเท่าไหร่ สักวันแกก็ต้องโดนเพื่อนแกจับไม่ก็โดนประหารคราวนี้คงได้ไปเจอพ่อเจอแม่แกในนรกเดี๋ยวฉันก็จะกำจัดน้องแกไปด้วยยอีกคน จะได้เป็นครอบครัวสุขสันต์ในรก

                พ่อเลี้ยงพูดหลังจากเห็นว่าเจบีเดินออกไปไกลเกินกว่าจะได้ยินสิ่งที่เขาพูด

     

     

    วันอาทิตย์

    โรงพัก

                เห้ออออออ เหมือนพวกค้ายาจะรู้ทันอีกแล้ว เมื่อคืนได้แต่นั่งตบยุง แจ็คสันพูด

                เอาน่ะ สักวันต้องจับได้ ว่าแต่วันนี้เจบีหยุดหรอ ทำมังไม่เห็นหัวมัน มาร์คถามขึ้น

                ใช่แล้ว บีมันเพิ่งโทรมาบอกอ่ะว่าวันนี้มันมาทำงานไม่ได้ จูเนียร์ที่เดินเข้ามาและได้ยินมาร์คถามขึ้นพอดีเลยตอบ

                เวร วันนี้กะว่าจะชวนไปกินข้าวสักหน่อย อยากกินพิซซ่ามาก

                “ว้าย น้องมาร์กี่หิวพิซซ่าหรอคะ ชอบกินหน้าไหนหรอ หน้าฮาวาเอี้ยน หน้าซีฟู้ด เอ๊ะหรือหน้าแบมแบม

                อิแจ็คการีน….”

                อิอิ แจ็คการีนล้อเล่นค่ะ มาร์กี้ก็

                กูเกือบลืมแล้วนะแจ็คสันเรื่องที่มึงกับมาร์คปลอมเป็นหญิงอ่ะ ขอบคุณที่เตือนความจำกู ล้อยันลูกมึงบวชแน่!! ฮ่าาาาาา

                “ด๊ายยยยยยย ล้อไปเลย เพราะกูจะไม่แต่งงาน แฮ่!!!” แจ็คสันแลบลิ้นปลิ้นตาใส่จูเนียร์ พยายามที่จะเอาชนะจูเนียร์ แต่ผิดคนแล้ว

                หรอ งั้นล้อยันเมียมึงเกษียณ ว้ากก อย่าบอกว่าจะไม่มีเมียนะ กูเห็นบ่นว่าเหงานู้นนี้นั่น แบร่!!!”

                “เออกูยอม - -!”

                ภายในสถานการณ์ที่แจ็คสันกับจูเนียร์กัดกันอยู่มาร์คได้แต่นั่งเงียบๆคิดอะไรในหัว เขาพยายามไม่คิดว่าเจบีอาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกค้ายานี้ เพราะตอนนั้นเจบีไม่รู้เรื่องที่มีการตั้งด่านและพวกค้ายาก็มาแต่ล่าสุดมีเจบีที่รู้ว่าจะไปตั้งด่านและพวดค้ายานั้นก็เหมือนจะรู้ทัน ทั้งๆที่สายของตำรวจที่อยู่ในนั้นยืนยันมาแล้วว่าพวกค้ายาจะขนยาวันเสาร์จริงๆ เขาไม่อยากจะคิดร้ายกับเพื่อนเลยแต่ช่วงนี้เจบีก็ทำตัวแปลกๆไป

                จูเนียร์ กูอยากได้แฟ้มประวัติของเจบี หาให้ที

     

     

     

     

    สองวันถัดมา

                มาร์คเปิดประตูรั้วและเดินเข้ามาภายในบ้าน ทำให้เด็กแสบทั้งสองที่กำลังเล่นกันอยู่หันไปทางต้นเสียง พอรู้ว่าเป็นใครที่กำลังเดินมาทั้งสองแสบก็รีบปล่อยของเล่นในมือและรีบแข่งกันวิ่งไปหามาร์ค

                พี่มัคคคคค!!!!!!!”

                “ฮ่ะๆ ไหนให้พี่อุ้มหน่อยซิ มาร์ควางกระเป๋าและรีบเดินเข้าไปหาสองแสบ

                อุ้มหนูก่อง

                “อุ้มผมก่องคับพี่มัค

                อุ้มมันทีเดียวเลยนี่แหละ มาร์คยิ้มให้กับฝาแฝดที่กำลังแย่งกันเพื่อให้เขาได้อุ้มก่อน ตัดสินใจอุ้มทั้งสองขึ้นพร้อมกันและหอมแก้มคนละที

                คิดถึงจังเล้ย คิดถึงพี่มาร์คไหม

                “คิดถึงซี่ ทำไมหนูจะม่ายคิดถึงพี่มัคมินนี่รีบตอบ

                แหมะพูดชัดขึ้นแล้วนะเรา

                “ผมก้อคิถุงพี่มัคมิกกี้รีบตอบพอเห็นว่ามาร์คชมมินนี่

                มิกจี้อ่ะพูดม่ายชัด หม่าม๊าบอกเพราะมิกกี้กิงลูกอมเยอะเลยฟังหลอ

                มิกจี้ป่าวนะมินยี่อ่ะมั่ว บู้!” แฝดผู้ชายทำแก้มป่องงอนทำให้มาร์คที่กำลังมองสองแฝดที่กำลังเถียงกันทำมาร์คหลุดขำออกมา

                โอ๋ๆไม่เถียงกันนะ รักกันๆ

                ผู้เป็นแม่ที่อยู่ข้างในบ้านได้ยินเสียงสองแสบคุยกันเสียงดังและเหมือนว่าจะมีบุคคลที่สามจึงเดินออกไปดูพอเห็นว่าเป็นลูกชายคนโตกลับมาบ้านเลยรีบออกไปหา

                มาร์คลูก!” คุณแม่ตะโกนเรียกมาร์คด้วยความดีใจทำให้มาร์คหันไปทางต้นเสียงและยิ้มให้พร้อมกับวางสองแสบลงและรีบเดินเข้าไปกอดแม่

                จะมาแล้วทำไมไม่บอกแม่หืม จะได้ทำกับข้าวที่มาร์คชอบไว้เยอะๆ

                เซอร์พร๊ายยยส์

                แหมะ แม่ดีใจนะที่ลูกกลับมาบ้านนี้บ้าง นึกว่าจะไม่มีเวลามาซะแล้ว

                ผมคิดถึงแม่และก็สองแสบครับแล้วก็รู้สึกอยากพักสักสองสามวันเลยลากับที่โรงพักแล้วพูดจบมาร์คก็ซบลงกับไหล่ผู้เป็นแม่

                ทำตัวเป็นเด็กเลย อายไอสองแสบไหมเนี่ย มองลูกไม่วางตาเลย ฮ่ะๆ มือเล็กๆเอื้อมมือไปลูบหัวลูกชาย

                เข้าบ้านกันเดี๋ยวมาไปตลาดและจะมาทำข้าวเย็นให้กิน

     

     

     

     

     

     

     

    ภายในห้องของมาร์ค

                เป็นเวลาสี่ทุ่ม สองแฝดได้หลับไปแล้วทำให้มาร์คกลับมาที่ห้องของตนเองและตอนนี้เขากำลังนอนอ่านข่าวอยู่บนเตียง จู่ๆก็นึกได้ว่าเอาแฟ้มประวัติของเจบีติดมือมาด้วย เขาจึงรีบลุกจากเตียงและเปิดกระเป๋าเอาแฟ้มประวัติออกมา เปิดโคมไฟที่โต๊ะทำงานและนั่งเปิดดูประวัติเจบีเพื่อค้นหาบางอย่าง

                จะว่าไปก็ไม่เคยเห็นพ่อกับแม่ของเจบีเลย แถมเจ้าตัวก็ไม่ยอมพูดถึง มาร์คเปิดดูประวัติไปเรื่อยๆจนพบว่าเจบีนั้นมาจากบ้านเลี้ยงเด็กกำพร้าที่ชื่อว่า touch the sky มาร์ครีบเสิร์ชหาที่อยู่ของบ้านเลี้ยงเด็กกำพร้านี้และยังมีชื่อคนที่รับเลี้ยงเขาไปด้วยแต่ไม่ได้ระบุที่อยู่ของชายที่รับเจบีไปเลี้ยง

                ขอโทษนะไอบี กูทำเพื่อความสบายใจและเพื่อพิสูจน์ว่ามึงไม่ใช่เบื้องหลังพวกค้ายานั้นมาร์คตัดสินใจที่จะไปบ้านเลี้ยงเด็กกำพร้านั้นในวันพรุ่งนี้เช้าและไปสอบถามข้อมูลที่พอติดต่อกับชายที่รับเลี้ยงเจบี เพราะชายคนนั้นคนละนามสกุลเดียวกันกับเจบีตอนนี้ อาจจะเป็นผู้รับเลี้ยงเก่า เขาอาจรู้อะไรบ้างก่อนที่เจบีจะถูกผู้รับเลี้ยงคนใหม่เอาไปเลี้ยง













    #หมวดมาร์ค
    #ยังไม่แก้คำผิด

    ไรท์ไม่เทพี่หมวดน้า แล้วก็ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน ไรท์ก็ไม่ใช่คนเขียนเก่งอะไร มีคนเข้ามาอ่านเข้ามาเม้นก็ดีใจแล้วค่ะ ยิ่งเจอคอมเม้นที่บอกว่าจะรออ่านยิ่งรู้สึกดีและรู้สึกขอบคุณมากๆค่ะที่มาติดตามอ่าน ส่วนเนื้อหาถ้างงก็เม้นบอกได้นะคะบางทีไรท์อาจจะตกหล่นรายละเอียดบางอย่างไปเพราะไม่ได้แต่งนาน อาจจะรื้อฟื้นไม่หมด ขออภัยล่วงหน้าค้าบบ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×