คะแนน 5/5
นักวิจารณ์ บุปผาสีมุก
สวัสดีค่ะคุณ เมากาว (เรียกแบบนี้ได้มั้ยง่ะ 555) เรามาจา กกระทู้รับวิจารณ์นิยายนะคะ เราอ่านไปได้ 4 บทแล้วค่ะ คือแต่ละตอนมันยาวมากเลย ขออนุญาตอ่านแค่นี้นะคะ (ในกระทู้เคยบอกจะอ่าน 5-10 ตอน) เริ่มที่หน้าข้อมูลเบื้องต้นกันเลยค่า
เรารู้สึกว่าส่วนนี้ควรจะใส่เรื่องย่อหรือคำโปรยหน่อยอะนะ เพราะว่ามันก้เป็นเหมือนด่านแรกเวลานักอ่านมาเจอนิยายของเรา ไม่จำเป็นต้องสีสัน colorful ใส่ธีมอย่างอลังมากก็ได้ แค่ข้อมูลเล็กๆน้อยๆเกี่ยวกับเรื่องนี้หน่อยค่ะ ไปเขียนเพิ่มเติมน้า
เราจะแบ่งการวิจารณ์เป็น 2 ส่วนนะคะ คือติกับชม เริ่มที่ชมก่อนละกันค่ะ
ชม
1. เปิดเรื่องมาค่อนข้างน่าสนใจค่ะ เป็นเรื่องของเด็กหนุ่มเพื่อนรักสองคนที่เหมือนกับกำลังช่วยกอบกู้โลกจากสงคราม ซึ่งดูแล้วน่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้
2. การบรรยาย ค่อนข้าง OK แล้วค่ะ ส่วนที่เป็นฉากบู๊เร้าใจดี
3. ตรงที่เป็นคาถาระจำของแต่ละคน อันนี้ถือว่าน่าสนใจค่ะ ดูขลังดี
4. พล็อตค่อนข้างดีแล้วค่ะ ดูแปลกใหม่ดี
5. ตัวละครน่าสนใจดีแล้วค่ะ ดูลึกลับซับซ้อน มีภูมิหลังกับทุกคน
ติ เราจะสับเละแล้วนะ หุหุ ><
1. คุณ เมากาว ค่อนข้างจะติดคำว่า “อ่า...” ซึ่งจริงๆแล้วมันดูแสดงถึงความลังเล มีคำนี้ค่อนข้างเยอะในบทที่ 1-2 กับคำว่า “โฮ่...” ซึ่งเราก็ไม่แน่ใจว่าตั้งใจให้เป็นบุคลิกของเรียวรึเปล่า ถ้าใช่ก็น่าจะให้เจ้าของร้านอาวุธพูดเป็นเชิงให้รู้ว่าตั้งใจว่า “นายติดพูดคำว่า โฮ่ มากเลยนะ” ประมาณนี้ มีคำซ้ำค่อนข้างเยอะ เช่นในบทที่ 2 ก็จะอ่านเจอคำว่า “เพื่อนคนสำคัญ” เยอะมาก บทที่ 4 “อะอะอะอาจารย์” >>> “อ...อาจารย์”
2. การใช้คำยังมีผิดอยู่ นั่น/นั้น แหะ/แฮะ รวมถึงเรื่องของตัวสะกดซึ่งก็ยังเห็นประปราย เช่น บทที่ 2 เจิดจร้า >>> เจิดจ้า บทที่ 3 มั้ง >>> มั่ง คอมเม้น >>> คอมเมนท์ บทที่ 4 ประทะ >>> ปะทะ เห็นมีจุดนึงเหมือนเขียนตก บทที่ 1 ย่อหน้าที่ 15 คำสุดท้ายเลยค่ะ ...ฉีกทุกอย่างที่เข้ามาในระยะ >>> ระยะ 10 เมตร ย่อหน้าที่ 16 “...” อันนี้ตัดออกดีกว่าค่ะ แล้วก็เรื่องของการเรียบเรียงคำ บางจุดยังมีแปลกๆอยู่ เช่น บทที่ 2 ความตายพรากชีวิตเข้ามาชายคนนั้นทันที >>> ความตายเข้ามาพรากชีวิตชายคนนั้นทันที บทที่ 3 “โฮ่ อยู่เป็นนิว่าแต่แค่นั้นมันจะพอรึเปล่า” อันนี้อ่านแล้วงงค่ะ ลืมเว้นวรรคระหว่าง นิ กับ ว่าแต่ ด้วยบทที่ 4 “ตื่นงั้นเหรอครับยูกิจัง?” >>> “ตื่นแล้วเหรอครับยูกิจัง” อยากให้เปลี่ยนบางคำ “อ้วก !!” >>> “แหวะ !!” บทที่ 2 (เสียงหัวเราะ) >>> “ฮ่าๆๆๆ” ในส่วนของเสียงต่างๆหรือคำอุทาน ไม่ต้องใส่เครื่องหมาย ‘…’ ค่ะ เช่น ‘ปังๆๆ’ >>> ปังๆๆ
3. ในการอธิบายคำศัพท์บางอย่าง เช่น บทที่ 3 ส่วนที่อธิบายเกี่ยวกับชุด ไม่จำเป็นต้องวงเล็บไว้ หรือว่าดอกจันนะคะ เราเสนออีกอย่างคือลองทำเป็นเชิงอรรถดู ตามลิงค์นี้เลยค่ะ
ในจุดที่ต้องการเน้น เราคิดว่าทำตัวเอียงก็พอค่ะ ใช้ตัวหนาเฉพาะตอนขึ้นบทใหม่หรือตัดฉากดีกว่า แล้วก็อย่าลืมย่อหน้าด้วยนะคะ
4. การบรรยายยังมีติดขัดอยู่ค่ะ อ่านแล้วงงๆ เช่น บทที่ 2 ฉากต่อสู้ก็มึนมากเลย ไม่รู้ใครเป็นใคร ในบทที่ 4 ส่วนที่อธิบายการใช้พลังเวทพลังจิตก็อ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจ บทที่ 3 ก็มีการตัดฉากบ่อยมาก สร้างความปวดหัวไปอีกขั้น อีกอันที่สำคัญมากๆเลยก็คือการบรรยายความรู้สึก ในบทที่ 4 จะมีฉากที่คุณ เมากาว เขียนให้ยูกิต้องกลัวตายจนขยับไปไหนไม่ได้ แต่ว่าเราอ่านแล้วเราแทบไม่รู้สึกร่วมไปกับตัวละครเลยค่ะ ลองไปปรับดูเนอะ
5. สุดท้าย ในคำโปรยและบทแรกตอนท้ายบอกประมาณว่า มหาสงครามครั้งนี้ไม่ใช่จุดจบ แต่เป็นจุดเริ่มต้นของการต่อสู้ครั้งใหม่ แต่ว่าเราอ่านมา 4 บท ยังไม่ค่อยเข้าใจเลยว่ามันเป็นจุดเริ่ต้นของการต่อสู้ครั้งใหม่ยังไง คือเหมือนกับยังอธิบายไม่ชัดเจน ลองย้ำประเด็นนี้ดูนะคะ
สรุปรวมๆก็คือคุณ เมากาว ยังต้องปรับปรุงในเรื่องของการใช้ภาษาและการบรรยายนะคะ ส่วนพล็อตและโครงสร้างอื่นๆถือว่าใช้ได้แล้วค่ะ
ก็หมดเพียงเท่านี้นะคะ สำหรับคำวิจารณ์จากเรา ยังไงก็ขอให้คุณ เมากาว สู้ต่อไปในเส้นทางนี้ เราสัมผัสได้ถึงความพยายามผ่านผลงาน ขอให้ค่อยๆพัฒนาตัวเองต่อไปนะคะ