คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : เหตุเกิดที่บ้านไอ้แป้ง 55
ตอนที่ 22
ตื๊ด ตื๊ดด[ไอ้ที่รักครับ ตื่นได้แล้วเดี๋ยวไปรับ อาบน้ำรอเลยนะ คิดถึงวะ จุ๊บ]
ผมก็ตื่นไปอาบน้ำแต่งตัวลงมารอไอ้กิ๊บด้านล้าง แต่วันนี้ไอ้กิ๊บมาแปลกเห็นพี่ผมบอกว่ามันมาถึงตั้งนานแล้ว แต่แค่ไม่ขึ้นไปที่ห้องผม เพราะทุกครั้งเข้ามาบ้านผมมันก็เล็งอยู่สองที่ คือครัวกับห้องนอนผม
“กินไรมายัง” ผมเดินเข้าไปหามัน วันนี้มันใส่เดฟยีนส์สีเข้มที่โคตรรัด กับเสื้อแนวๆพอดีตัววันนี้มันใส่รองเท้าหนังด้วย ไม่รู้จะหล่อไปไหน ผมเคยบอกให้มันไปนายแบบแทนไม่ต้องเป็นแล้วนักบอล เพราะขายาวมาก ส่วนผมก็ขาสั้นสีน้ำตาลกับเสื้อยืดสีขาวสกรีนตัวเอฟ
“ยัง!รอมึงอาบน้ำแต่งตัวนั่นแหละ ช้าโคตร”
“แล้วทำไมไม่ขึ้นไปตาม ฮืม” ผมเอาขนมปังที่พี่ผมทำไว้ให้ยัดใส่ปากมันคำนึง แล้วเอาใส่ปากผมอีกคำ
“ค่าเท่ากัน รอด้านล่างดีกว่า ไม่ต้องกินเยอะเดี๋ยวอิ่มอดแล้วไม่ต้องมาง้อให้เลี้ยงแล้วนะ” เมื่อคืนผมบอกให้มันเลี้ยงแมคกับเซเว่นเซนผมด้วย มันก็บอกว่าเออเดี๋ยวมันเลี้ยง
“เออๆ ไปกันได้หรือไง”
“อืมไปดิ จะได้ไปเดินดูของนานๆด้วย” มันเดินออกไปใส่รองเท้า ส่วนผมก็เดินไปหยิบกระเป๋าตังค์กับ โทรศัพท์มือถือ
“พี่! เจอกันที่บ้านไอ้แป้งนะ ไปแล้วเดี๋ยวซื้อขนมมาฝาก” ผมเดินออกไปไอ้กิ๊บมันก็ยืนหล่อรออยู่แล้ว ผมกับมันนี้คนละสไตล์กันเลย มันใส่รองเท้าหนัง ผมนี้ผ้าใบเองตอนแรกจะใส่เตะไอ้กิ๊บด่าลั่นเลย ผมเลยต้องเปลี่ยน วันนี้วันเสาร์ที่ลีเด็กเลยเยอะเป็นพิเศษ อีกอย่างชั้นสองเขาก็มีร้านขายของทำมือเยอะแยะ หวานปากผมละทีนี้ของชอบอยู่ด้วย ไม่ได้เสียตังค์มานานแล้ว
“ตาวาวเชียวนะ เดี๋ยวพามาซื้อไปดูกระเป๋าตังค์กับเสื้อก่อน”มันก็ลากผมขึ้นไปชั้นบนทันที ระหว่างที่ผมเดินก็มีคนมอง มองแล้วยิ้ม พวกผู้หญิงเดี๋ยวนี้ก็แปลกชอบเกย์ ยิ่งถ้าเห็นคู่ไหนมาเป็นกันคู่นะก็ยิ่งชอบ
“โทษนะค่ะ พี่ใช่พี่ฟาร์กับพี่กิ๊บที่อยู่…ใช่ไหมค่ะ”น้องผู้หญิงกลุ่มนึงเข้ามาถามผมกับไอ้กิ๊บ
“อ่อๆใช่ครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ” น้องเขาหันไปยิ้มกับเพื่อนทันที หน้าแดงด้วย
“กรี๊ดใช่จริงๆด้วยพวกโมชอบพวกพี่สองคนมากเลยนะค่ะ วันงานวิชาการโรงเรียนพี่โมไม่ได้ไปแต่เพื่อนโมไปกลับมาเล่าเรื่องพี่สองคนให้โมฟังแล้วน่ารักมากเลย โมขอถ่ายรูปหน่อยได้ไหมค่ะ ตัวจริงน่ารักจัง”น้องเค้ามาเป็นชุดเลย ผมกับไอ้กิ๊บทำหน้าไม่ถูกเลย พวกน้องเค้าทำเหมือนผมกับไอ้กิ๊บเป็นดาราเลย น้องเค้าขอถ่ายรูปผมก็ไม่รังเกียจอยู่แล้ว อย่างน้อยน้องกลุ่มนี้ก็น่ารักกว่าพวกอีน้องจูน
“ขอบคุณมากนะค่ะ งั้นพวกโมไปก่อนนะค่ะ” มาไวไปไว ผมสองคนมองหน้ากันแล้วก็หัวเราะ จากนั่นก็เดินดูไปเรื่อยๆยังไม่มีอะไรรอไปด้านล่างดีกว่า แต่เดินนานมันก็หิว
“กิ๊บ!หิวไปกินกันไปๆ” มันกำลังดูกางเกงอยู่ผมรีบลากมันไป ก่อนที่มันจะตัดสินซื้อเพราะมันจะต้องเลือกอีกนานแน่ ผมเกลียดเวลามันซื้อของพอๆกับที่มันเกลียดเวลารอผมอาบน้ำแต่งตัว
“เออๆไม่ต้องลากก็ได้เดี๋ยวก็ล้มหัวฟาดพื้นตายก่อนได้กินพอดี” หมั่นไส้เลยตบปากมันไปทีนึง
“ปากหมา!!”
“ตบปากกู เดี๋ยวกูก็กัดปากคืนเลยแมร่ง”มันพูดเสร็จก็จับผมล็อกคอแล้วพาเดิน จนไปยืนอยู่หน้าเซเว่นเซนกับแมคมันถามว่าจะกินอันไหนก่อนผมเลยบอกว่าแมค ตอนนี้หิวมากขอหนักๆเลยมันแหย่ว่าได้เดี๋ยวคืนนี้มันจัดให้ผมเลยทุบไปที่หัวไหล่มันแทน ไอ้กิ๊บมันให้ผมไปสั่งเดี๋ยวมันไปรอที่โต๊ะ มันบอกมันไม่ชอบสั่งพนักงานแมร่งพูดเร็วฟังไม่รู้เรื่อง มันยื่นกระเป๋ามาให้ผม
“ตังค์อยู่ในนี้แหละ ไปรอที่โต๊ะนะ เร็วๆด้วย”มันบอกแค่นั่นแล้วก็เดินไป ก่อนไปมีแอบตบที่ก้นผมด้วยคนก็เยอะผมนี้อายคนชิป อย่างที่บอกวันนี้วันเสาร์คนเยอะรอกันนานหน่อย ระหว่างที่รอผมเลยแอบค้นกระเป๋าตังค์มันซะหน่อย โคตรพ่อโคตรแม่ทำไมมึงพกตังค์เยอะขนาดนี้ไปขโมยใครว่าหรือเปล่าวะ รื้อไปเรื่อยๆก็เจอรูปเด็กผู้ชายอายุประมาณ4-5ขวบ ยืนใส่ชุดสีแดงกินคอนเน่อยู่แต่หน้านี้เหมือนจะร้องไห้ผมเห็นยังหัวเราะเลย แต่ดูไปดูมาไอ้ชุดที่เด็กคนนี้ใส่คุ้นๆเว้ย หน้าไอ้เด็กนี้มันก็เหมือนเคยเห็นที่ไหน คิดไปคิด ป๊าดดด!! นี้มันรูปกูนี้หว่าเอามาตอนไหนวะ แต่แอบดีใจนะเนี้ยมีผมในกระเป๋าตังค์ด้วย ฮ่าๆ ที่เหลือก็มีรูปแม่มัน แล้วก็รูปมัน หล่อดีเหมือนกันนะเนี้ย
“ตุ๊ดแมร่งช้าวะ หิวจนตาลายแล้ว”มันบ่นผมทันทีที่เห็นผมเดินมาที่โต๊ะ ของกินก็หนักแมร่งมันน่าโยนใส่หัวมันจริงๆ ตัวเองนั่งสบายอยู่ที่โต๊ะแท้ๆ
“แล้วทำไมไม่ซื้อเอง แล้วมาบ่น ไปบีบซอสดิ” ผมยื่นถ้วยใส่ซอสให้มัน ตอนแรกมันก็ไม่ยอมต้องยั่วให้โมโหก่อนมันถึงจะยอมไป สันดารจริงๆ ระหว่างที่นั่งรอผมก็กินไปเรื่อยๆมองโต๊ะนั่นโต๊ะนี้บ้าง แต่ไปสะดุดกับโต๊ะที่อยู่ด้านหลังโต๊ะของผมพวกน้องจูนอีกแล้ว ตามหลอกหลอนกูจัง เซ็งในอารมณ์ทันที ภาวนาให้ไอ้กิ๊บมาช้าๆน้องเขาจะได้เสร็จแล้วออกไปก่อน แต่ก็ได้แค่คิดเพราะไอ้ตัวดีมันเดินหน้าหล่อมาแล้ว ยัง มันยังไม่รู้ชะตาตัวเอง
“เป็นไรตุ๊ด!นั่งหน้างอเลย หรือว่าหิวมาก”มันเดินมานั่งลงตรงข้ามผม จึงทำให้โต๊ะที่นั่งด้านหลังเห็นหน้ามันเต็มๆ ได้ยินพวกเพื่อนน้องเขาเรียกให้ดูว่าเป็นไอ้กิ๊บ ไอ้ตัวนี้ก็เหลือเกินเสือกยิ้มให้อีกเดี๋ยวมึงโดน
“มึงมานั่งฝั่งนี้ กูไม่ชอบนั่งฝั่งนี้ลุกเลย”ผมเดินไปเปลี่ยนที่กับไอ้กิ๊บทันที มันงงแต่ก็ยอมเปลี่ยนที่ให้ จะย้ายไปนั่งที่อื่นก็กลัวว่าน่าเกลียดเกินไป
“หึหึ มึงเนี้ยนะขี้หึงจริงๆ”มันรู้ว่าเพราะอะไรผมจึงหน้างอ มันเอื้อมมือมาบีบจมูกผม
“อือ กินๆเข้าไปเลยจะได้รีบไปเดินซื้อของจะบ่ายโมงแล้ว”ตลอดเวลาที่กินผมเห็นน้องเขาหันมามองที่โต๊ะผมบ่อยๆ และหลายๆครั้งที่น้องเขาเหมือนจะลุกเดินมาหา ส่วนไอ้กิ๊บมันก็กินไปพลางยั่วโมโหผมไปพลาง แต่มันไม่หันกลับไปด้านหลังเพราะรู้ว่าถ้าน้องเห็นว่าเป็นมันต้องเดินมาหาแน่ และผมก็จะอาละวาดชัวร์
“ตุ๊ด!เดี๋ยวไปดูกระเป๋าที่ร้าน…ด้วยนะอยากเปลี่ยนใหม่แล้ว” มันบอกระหว่างที่นั่งกินกันอยู่
“อืมๆไปดิว่าจะซื้อใหม่เหมือนกัน แต่เร็วๆนะ เดี๋ยวจะมาซื้อของที่ชั้นล่างด้วย”
“ไปเลยไหมกินเสร็จยัง” มันจัดการเอากระดาษทิชชู่มาเช็ดปากผม ผมเลยเหล่ตาไปมองพวกน้องจูนปรากฏว่าทุกสายตาของพวกน้องจูนจ้องมาที่ผม
“อือ พอแล้วกินเสร็จแล้วไปๆ”ผมเอื้อมมือไปจูงมือไอ้กิ๊บแล้วก็ลากมันออกจากแมคทันที พอพ้นสายพวกน้องเค้าผมก็จะปล่อยมือแต่ไอ้กิ๊บมันไม่ยอมปล่อย ผมขี้เกียจฉุดกระชากกับมันกลางห้างเลยปล่อยเลยตามเลย เราเดินกันมาจนถึงร้านขายกระเป๋าตังค์ พอเข้าในร้านก็ต่างคนเลือกไม่ได้ตัวติดกัน แต่ครั้งนี้มันบอกให้ผมเลือกให้มันส่วนมันจะเลือกให้ผม ไอ้ผมก็ไม่ขัดศรัทธาอยู่แล้วตอนแรกผมคิดจะแกล้ง โดยการเลือกใบที่น่ารักๆเหมือนผู้หญิงให้มัน แต่คิดไปคิดมาหาเรื่องโดนไอ้กิ๊บด่า เลยเลือกแบบแมนๆให้มันไป
“ตุ๊ดเลือกเสร็จยัง”มันเดินเข้ามาหาผม ตอนนี้ผมลังเลอยู่สองใบไม่รู้ว่าจะเอาอันไหนให้มันดี
“เดี๋ยวแปบ มีให้เลือกสองอันชอบอันไหน”ผมชูกระเป๋าตังค์ทั้งสองใบให้มันดู
“มึงชอบอันไหนก็เอาอันนั้นแหละ ใช่ได้ทั้งนั่นใส่ตังค์ได้เป็นพอ” เดี๋ยวกูก็เอาใบสีชมพูให้ซะเลยหนิดูดิจะพูดแบบนี้อีกไหม แต่ก็ได้แค่คิด
“งั้นเอาอันนี้นะ มีใบเดียวในร้านด้วย ชอบไหม”มันไม่ตอบแค่พยักหน้าแล้วก็เดินจูงมือผมไปจ่ายตังค์ พนักงานมองผมสองคนแล้วก็ยิ้มๆ
“พี่ครับสองใบนี้เท่าไรครับ”มันถามพนักงาน
“ไม่ต้องเดี๋ยวกูจ่ายเอง มึงจ่ายเฉพาะอันที่มึงซื้อเดี๋ยวอันที่กูซื้อกูจ่ายเอง”ผมตั้งใจจะซื้อให้มันอยู่แล้ว เพราะมันบ่นๆกับผมตั้งนานแล้วว่าอยากได้กระเป๋าตังค์ใบใหม่
“ไม่ต้องเอามากูจ่ายเองทั้งสองใบนี้แหละ!!” มันดึงกระเป๋าตังค์ในมือผมไปจ่ายด้วย
“บอกว่าไม่ต้องไง กูจ่ายเองส่วนมึงจ่ายอันที่มึงเลือกให้กูเข้าใจ๋ พี่ครับใบนี้เท่าไร” พี่พนักงานหันมาบอกราคาผมก็รีบจ่ายตังค์ทันทีเดี๋ยวไอ้กิ๊บมันเอาไปจ่ายรวม มันเห็นว่าครั้งนี้ขัดผมไม่ได้ มันเลยจ่ายส่วนของมันไป ราคากระเป๋าตังค์ทำเอาผมต้องไปกดตังค์เพิ่มเลย
“รวยนักหรือไงถึงซื้อให้เนี้ย”มันเดินเข้ามาหยิบกระเป๋าตังค์ที่ผมเลือกให้ไปดู
“ว่าแต่กูมึงก็เหมือนแหละ ไหนดูหน่อยดิว่าสวยไหม” ถูกใจมากครับมันเป็นใบที่ผมเล็งไว้อยู่แล้ว มันต้องแอบรู้มาก่อนแน่เลย อีกอย่างที่ผมชอบกระเป๋าตังค์ยี่ห้อนี้เพราะกล่องใส่ลายสวยดีผมชอบ ราคาเท่ากันกับของที่มันซื้อให้ผม แต่คนละยี่ห้อ
“ชอบไหม”ผมไม่ตอบแต่หันไปยิ้มหวานๆให้แทน
“แล้วมึงอะ ชอบที่กูเลือกให้หรือเปล่า”ผมต้องถามเพราะไอ้กิ๊บมันไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมา แถมมันยังจ้องผมด้วยสายตาเวลาที่มันไม่พอใจผม ผมนี้กลัวว่ามันจะไม่ชอบ ใจเสียแล้วครับ
“ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ชอบดิถูกใจจะตายรู้ใจนะเนี้ย เลือกใบที่กูเล็งไว้เลย” พูดเสร็จมันก็ล็อกคอผมเข้าไปหอดแก้มดีนะตรงนั่นแถวๆหน้าลิฟต์ไม่ค่อยมีคน หน้าเหว๋อเลยกู จากนั่นผมก็ลงช็อปที่ชั้นล่างต่อคราวนี้ผมเอาทุกอย่างที่ต้องการเลย ของที่ขายเป็นพวกกะจุกกะจิก ผมซื้อสายข้อมือที่เป็นหนังสองอันแล้วเขียนชื่อจริงไอ้กิ๊บอันชื่อจริงผมอันหนึ่ง มันก็บ่นๆประสามันบอกว่าซื้อของไร้สาระเพราะว่ามันเป็นคนจ่ายตังค์ ผมบอกแล้วว่าจะจ่ายเองมันก็ไม่ยอม แต่สายหนังผมแอบซื้อตอนมันเผลอ
“ฟาร์เดี๋ยวไปซื้อต่างหูร้านtattoด้วยนะ”ไอ้กิ๊บมันเจาะหูด้วยสองข้างห้ารูแต่มันจะใส่เฉพาะตอนไปเที่ยว เวลาอยู่โรงเรียนมันไม่ใส่ ผมนี้แค่สี่รู ร้านที่มันบอกเป็นร้านสักแต่ก็มีรับเจาะหู หรือเจาะส่วนอื่นๆ
“เออไปดิ จะซื้ออะไรมั้ย”ต้องหันไปถามหน่อยเดี๋ยวจะหาว่าไม่สนใจ
“ไม่เอามีแต่ของผู้หญิงๆทั้งนั่น ซื้อไปก็รกห้อง”ไอ้ควายมันพูดเหมือนผมเป็นผู้หญิง
“เออๆ งั้นไปไปซื้อต่างหูกัน”ไอ้กิ๊บมันส่ายหัวเลย ในร้านก็มีให้เลือกหลายแบบไอ้กิ๊บมันชอบสีดำล้วนไม่มีลายรูปแบบแนวๆ ส่วนของผมสีเงินล้วนไม่มีลายหรือเพชร เงินแบบเรียบเก๋ๆ ต่างคนก็ต่างเลือกเหมือนเดิมแต่ก็มีบ้างที่หันมาถาม พอเลือกเสร็จก็ไปจ่ายตังค์และคราวนี้มันเป็นคนจ่ายทั้งหมดเหมือนเดิม ช่างมันบ้านมันรวยแต่ต่างหูห้าคู่ราคาเอาเรื่องเหมือนกันนะ เพราะร้านนี้ของค่อนข้างแพงทีเดียว กว่าจะเสร็จก็ปาไปเกือบบ่ายสองผมกับไอ้กิ๊บเลยออกไปซื้อขนมแล้วไปบ้านไอ้แป้งทันที ระหว่างที่ไปไอ้นัทก็โทรมาตามแล้วบอกว่าอยู่ที่บ้านไอ้แป้งครบทุกคนแล้ว
“ไงมึงกว่าจะมากันได้นะ ไปเร็ว” แล้วพวกผมก็เดินเข้าไปในบ้านไอ้แป้งวันนี้พ่อกับแม่มันไม่อยู่ไปราชการต่างจังหวัดในบ้านจึงเหลือแค่ พี่เป้ ไอ้แป้ง แล้วก็ไอ้ปังน้องชายไอ้แป้ง ไอ้นี้มันลูกสาวคนเดียว พ่อแม่เป็นราชการอยากให้มันเป็นผู้หญิงเรียบร้อย แต่ดูไอ้แป้งอยู่ดิ ไม่เป็นทอมก็บุญเท่าไรแล้ว
“ปังไหนไอ้แป้งอะ” ไอ้นัทถามไอ้ปังที่นั่งเล่นเกมอยู่หน้าโทรทัศน์ ไม่ต้องห่วงผมกับไอ้นัทแล้วก็ไอ้ฟาวมาบ้านไอ้แป้งบ่อยๆ แม่มันชอบฝากให้พวกผมดูแลไอ้แป้งด้วย อยากจะบอกแม่มันเหลือเกินว่าลูกสาวแม่บู๊เก่งกว่าพวกผมอีก ไม่รู้ว่าแม่มันรู้เรื่องไอ้แป้งตบกับไอ้ฝ้ายหรือเปล่า
“อยู่บนห้องอยู่มั้ง เดี๋ยวไปถามพี่เป้ให้” วันนี้ที่พวกผมมาไอ้แป้งมันยังไม่รู้สงสัยนั่งเล่นเอ็มอยู่บนห้องชัวร์
“อ้าว!จะมาก็ไม่โทรมาบอกกันก่อนจะได้ทำกับข้าวไว้ให้”พี่เป้นี้เหมือนไอ้ฟาว เป็นพี่คนโตดูแลน้องทุกอย่าง ทำกับข้าวเก่งด้วย
“ไม่เป็นไร แล้วไอ้ตัวแสบอะ”ไอ้ฟาวหมายถึงไอ้แป้ง พี่เป้กับไอ้ฟาวรุ่นเดียวกันเรียนห้องเดียวกันด้วย แต่ตอนนี้เรียนคนละคณะกัน พี่เป้เรียนหมอยา ส่วนพี่ผมกรรมกร เอ้ย!วิศวกร
“ปังไปลากไอ้แป้งลงมา บอกว่าเพื่อนมาหาเร็ว”
“โหยพี่ ผมเล่นเกมอยู่ตะโกนเลยเดี๋ยวมันก็ลงมา”ไอ้ปังมันไม่ยอมไป เพราะกำลังเล่นดอทเออยู่
“ไม่เป็นไรครับพี่ เดี๋ยวพวกผมจัดการเอง”ผมกับไอ้นัทมองหน้าแล้วตะโกนออกไปสุดเสียงเลย ได้ยินเก้าอี้ร่วงจากห้องไอ้แป้ง มันนี้วิ่งตาเหลือกออกมา สภาพนี้ดูไม่ได้หน้าไม่ค่อยแดงเท่าไรแล้ว แต่ผมนี้ยุ่งรุงรังมากท่าทางจะยังไม่ได้อาบน้ำ มันเสื้อใส่เสื้อยืดตัวใหญ่ที่เกือบคลุมได้ทั้งตัวมัน
“ไอ้แป้งใส่กางเกงขาสั่นด้านในหรือเปล่า”พี่เป้รีบถามทันทีพวกผมเห็นแล้วเสียวแทน ท่ามันไม่ใส่นะ มันไม่ตอบยกเสื้อขึ้นสูงพวกผมนี้เฮ้ยแล้วปิดตาทันที ทำไมมึงเป็นคนแบบนี้วะ
“555 ดูหน้าพวกพี่ดิ เอามือออกดูซะให้เต็มตา ไม่ใส่ก็บ้าดิ”แล้วมันก็วิ่งลงมาหาพวกผม
“แมร่ง! กูเกือบจะฝันร้ายแล้วไหมหละมึง”ไอ้มี้ครับ
“ปากดีนะไอ้มี้ เดี๋ยวกูบอกพี่วีเลยว่ามึงทำสายตาเจ้าชู้ให้กับเจ้าหญิงของกูในวันงาน”ไอ้มี้นี้แทบจะลุกมาเขกหัว ผมกับไอ้นัทนี้หัวเราะเลย แต่พี่วีหน้าเสียแล้ว
“อย่าไปเชื่อ ไอ้เจ้าหญิงที่ไอ้แป้งพูดถึง ก็ไอ้ฟาร์ไง”มันนี้แก้ต่างทันที
“แป้งมึงเป็นไงบ้าง หน้าหายเจ็บยัง”
“แค่นี้สบายมากๆๆ ชิวๆวันจันทร์ไปโรงเรียนได้แล้ว”มันพูดไปก็ยัดขนมใส่ปากด้วย ของโปรดทั้งนั่นที่ผมซื้อมา
“แป้งอาบน้ำยังเนี้ย นั่งให้มันดีๆดิ”ไอ้ฟาวหันไปถามแล้วดึงขาไอ้แป้งที่ยกขึ้นมาชันเข่าลง มันคงรับไม่ได้กับท่านั่งของไอ้แป้ง
“อาบแล้วดิ นี้มันจะเย็นแล้วนะ”
“พวกพี่อย่าไปเชื่อ ตั้งแต่เมื่อวานมันเพิ่งอาบน้ำเมื่อเช้าเอง อยู่ได้น้ำไม่อาบ”ไอ้ปังหันมามอง ไอ้แป้งเลยขว้างขนมไปที่หัวมันเต็มๆเจ็บครับ ไอ้ปังนี้หันมามองตาขวางเลย ดูไปดูมาไอ้ปังหน้าหวานกว่าไอ้แป้งอีกนะเนี้ย ตัวก็จะบางๆ หุ่นไอ้ปังนี้คล้ายๆผม แต่มันสูงกว่าผมนิดนึง ผมดูมันสวยยังไงก็ไม่รู้ ทั้งที่มันก็เป็นผู้ชาย
“พี่แป้งปังเจ็บนะ!!คราวหลังจะปามาก็บอกกันก่อนจะได้อ้าปากรับ!”พวกผมนี้หัวเราะครืนเลย
“ปังมึงมีแฟนยังวะ”ไอ้นัทถาม ไอ้ปังนี้สำลักน้ำกันเลยทีเดียว
“พี่นัทถามไรเนี้ย ไม่มี!!”ปากบอกว่าไม่มี แต่อาการมันฟ้องว่ามี
“แล้วมึงหน้าแดงทำไม!”คราวนี้เป็นไอ้แป้งถาม
“หน้าแดงอะไร อากาศมันร้อนคนก็อยู่เยอะหน้าเลยแดง”
“เหรอได้ข่าวว่ากูเปิดแอร์ทั้งบ้านแล้วนะ มึงมีไรปิดบังกูปะเนี้ย บอกมาดิก่อนที่กูจะเอาไปรายงานพี่เป้”ไอ้แป้งมันคลานไปนั่งจ้องหน้าไอ้ปังแบบชิดจนได้ยินเสียงหายใจ ไอ้ปังเลยพลักออกมา
“ปิดบังอะไร ไม่มี!!”มีพิรุธแบบนี้ เสร็จพวกผมแน่ ไอ้นัทกับผมกรูกันมานั่งจ้องหน้าไอ้ปังทันที
“นับหนึ่ง นับสอง นับสาม พี่เป้ไอ้ปังมี!! อะ อือ อล่อย!!”ไอ้ปังรีบปิดปากไอ้แป้งทันที หน้ามันนี้จะร้องไห้แล้ว
“มีไรแป้งแหกปากลั่นบ้านเลย!” พี่เป้ชะโงกหัวออกมาจากครัว
“ไม่มีไรครับพี่ ไอ้แป้งมันบ้า”ไอ้นัทเป็นคนตอบ
“อะ อือ แล้วมึงมาปิดปากกูทำไมไหนบอกว่าไม่มีไรไง”ไอ้แป้งมันเขกหัวไอ้ปังไปทีนึง
“นั่นอะดิ ไม่ไว้ใจพวกกูหรือไง มีแฟนก็บอกมาดิกลัวไร พวกกูไม่ได้ว่าไรซะหน่อย”ผมบอก
“ไม่ได้กลัวว่าพวกพี่จะว่า แต่ผมกับมันยังไม่ได้เป็นแฟนกันซะหน่อย”มันบอกแล้วก้มหน้ามองพื้น
“อ้าว! แล้วทำไมยังไม่ได้เป็นแฟนกัน แล้วมึงอายทำไมวะ”ไอ้แป้งถาม ตอนนี้ในบ้านมีแค่พวกผม ส่วนคนอื่นออกไปนั่งคุยกันที่หน้าบ้าน หน้าบ้านไอ้แป้งมันลานกว้างๆให้นั่งเล่นได้
“ก็…ก็ไม่รู้เหมือนกันบอกไม่ถูก!!”ไอ้ปังทำท่าเหมือนโมโห
“แล้วมึงแทนชื่อคนนั่นของมึงว่ามัน แสดงว่าไม่ใช้ผู้หญิง มึงเป็นเกย์หรอปัง”ไอ้แป้งมันถามเสียงเครียดเลย ไอ้ปังส่ายหัวไปมา
“ไม่ได้เป็นเกย์ได้ไง ผู้ชายกับผู้ชายไม่เรียกว่าเกย์แล้วเรียกว่าอะไร”ไอ้แป้งมันยังไม่เลิกทำเสียงโหด หน้าไอ้ปังตอนนี้จะร้องแล้ว
“ผมไม่ได้เป็นเกย์ แต่เพราะมันนั่นแหละทำให้ผมเป็นเกย์ ”มันพูดเสร็จน้ำตาก็ร่วงเผลาะลงมาที่มือ
“แล้วมึงร้องทำไม มันทำอะไรมึงหรือไง ถึงเจ็บใจขนาดเนี้ยฮะ”
“กับมันเลยคำว่าเจ็บใจแล้ว!! ที่ร้องก็เพราะพวกพี่นั่นแหละ!!”ไอ้ปังเงยหน้ามามองหน้าพวกผมเขม่งเลย
“เพราะพวกกูยังไง พวกกูยังไม่ได้ทำไรมึงเลยนะ” ผมเถียงมัน
“ก็ผมกลัวพวกพี่รังเกียจนี้หน่า แล้วไหนพี่แป้งยังมาทำเสียงโหดใส่ผมอีก”ไอ้แป้งหัวเราะลั่นแล้วเข้าไปจับไอ้ปังล็อกคอแล้วโยกไปมาเลย
“555 กูแกล้งมึงเล่นหรอกหน่า ไม่ต้องกลัวเรื่องที่พวกกูจะรังเกียจ เพราะไอ้นัทกับไอ้ฟาร์ก็เป็นแบบมึง”ผมกับไอ้นัททำหน้าไม่ถูกเลย ไอ้ปังมองหน้าพวกผม
“จริงหรอเนี้ย แฟนพี่ฟาร์ใช่พี่กิ๊บนักบอลโรงเรียนป่ะ ส่วนพี่นัทก็พี่ดีนที่เป็นเพื่อนสนิทพี่กิ๊บใช่ไหม”พวกผมพยักหน้าแบบอายๆ ถึงแฟนจะหล่อแต่มันก็ไม่ค่อยหน้าดีใจเท่าไร
“มึงรู้ไง”ไอ้นัทถาม
“อ้าวๆ ก็พวกพี่เล่นนั่งตัวติดชิดกันเหมือนจะนั่งตักกันอยู่แล้ว เป็นใครใครก็มองออก แล้วอีกอย่างเรื่องของพวกพี่ก็ดังจะตายม.1-ม.6 นี้รู้หมด”
“เหรอพ่อคนกว้างขว้าง ไม่ต้องพูดมากแฟนมึงคือใครไหนบอกมาดิ”ผมถาม
“ไม่ใช่แฟน!!”
“แล้วเป็นอะไร ถ้าไม่ใช่แฟน แล้วทำไมมันต้องมาส่งมึงที่หน้าบ้านเมื่อตอนเช้าด้วยฮะ!”ไอ้แป้งหันไปถาม ไอ้ปังหน้าเสียอีกแล้ว
“พี่เห็นหรอ แมร่งไอ้เวรเอ้ย บอกแล้วว่าไม่ต้อมาส่ง”มันบ่นเบาๆ
“บ่นไร เห็นดิเห็นทุกครั้งแหละเวลาที่มันมาส่งมึงอะ และก็เห็นมันลากมึงไปจูบด้วย แต่แค่กูไม่พูดเอง” ไอ้ปังหน้าแดงเป็นลูกตำลึงเลย
“พี่อะพอเลยๆ ไม่ต้องพูดแล้ว!!”
“เดี๋ยวก่อน กูกับไอ้นัทยังไม่รู้เลยแฟนมึงเป็นใคร พวกกูรู้จักไหมเด็กโรงเรียนเราหรือเปล่า”ผมถามรวดเดียวเลย
“พวกพี่รู้จักหรือเปล่าผมไม่แน่ใจ แต่พี่กิ๊บกับพี่ดีนน่าจะรู้จักดีเพราะมันเป็นน้องห้องทับสิบสอง”ผมกับไอ้นัทมองหน้ากัน แล้วคิดตามน้องห้องนั่นผมก็รู้จักนะ แต่ก็ไม่ค่อยสนิท
“ไอ้รัฟฟินหรือเปล่า”พอไอ้นัทพูดชื่อขึ้นมาผมนี้ตกใจ ถ้าเป็นคนนั่นจริงๆนี้โคตรไม่อยากจะเชื่อ ไอ้รัฟฟินที่ไอ้นัทพูดถึงนี้ทั้งโรงเรียนเค้ายกให้เป็นโคลนนิ่งไอ้กิ๊บเลย หน้าก็คล้ายๆกันแต่แค่มันไม่ตัดสกินเฮด มันเป็นน้องรหัสไอ้กิ๊บด้วย ฮอตสุดๆมันโดนโหวตให้เป็นเดือนโรงเรียนด้วยแต่มันไม่เอา เหมือนตอนที่ไอ้กิ๊บอยู่ม.5มันก็โดนโหวตให้เป็นเดือนเหมือนกันไอ้กิ๊บไม่เอา ตอนนั่นผมโคตรหมั่นไส้หน้ามันเลย ไอ้รัฟฟินลูกเจ้าของคาร์แคร์ใหญ่แล้วก็เต็นรถอย่างหรู บ้านนี้ใหญ่สัสหมา
“อืม คนนั้นแหละอยากเจอมันไหมหละ เดี๋ยวมันก็มา”
“หล่อเนาะตอนแรกกูว่าจะจีบเอามาเป็นน้องซะหน่อย แต่ไปๆมากลับต้องมาเป็นน้องพี่สะใภ้มันซะนี้ มึงเสียตัวให้มันยังเนี้ย”ไอ้แป้งถามหน้าตาย แบบสบายๆชิวๆผิดกับไอ้ปังได้ยินแบบนั่นทำอะไรไม่ถูกเลย
“พี่แป้งถามไรแบบนั่น!!”
“อ้าวก็กูอยากรู้ แล้วมึงเสียตัวให้มันหรือยัง”ไอ้ปังนั่งเงียบหน้าแดง ตัวแดงเลย
“เงียบแบบนี้โดนแล้วใช่ไหม”ไอ้นัทพูดขึ้นมา
“โอ๊ย!! พวกพี่อะผมไม่คุยด้วยแล้วเล่นเกมต่อดีกว่า”มันโวยวายแล้วก็หันไปเล่นเกมต่อ พวกไอ้กิ๊บก็เดินเข้ามาเรียกพวกผมให้ออกไปนั่งคุยกันด้านนอกต่อ ไอ้ปังตอนแรกจะไม่ออกมันกลัวโดนล้อ แต่พี่เป้เข้ามาเรียกเองเลยต้องออก
“กิ๊บน้องรหัสมึงชื่อรัฟฟินใช่ไหม”
“อืม ทำไมมีไร” ผมเลยเข้าไปกระซิบแล้วเล่าเรื่องไอ้ปังให้มันฟัง กว่าจะเล่าจบเล่นเอาเหนื่อย ต้องทำแบบเนียนๆเดี๋ยวคนอื่นสงสัย
“อืม รู้ตั้งนานแล้ว”ไอ้ควายแล้วไม่บอกกูหลอกให้กูเล่าตั้งนาน
“อ้าวแล้วไม่บอกให้กูนั่งเล่าเรื่องที่มึงรู้แล้วให้ฟัง มันไปเป็นกันตอนไหนวะ”
“จะไปอยากรู้ทำไม กูไม่เห็นอยากรู้เลย” มันจะว่าผมแบบนี้ทุกครั้ง เวลาผมถามเรื่องแบบนี้ของคนอื่น
“แมร่ง!กวนตีนไม่ถามก็ได้!!” ผมหมั่นไส้เลยขยับออกห่างจากมัน พอมันเห็นแบบนั่นก็ลากผมเข้าไปนั่งเหมือนเดิม
“ขี้งอนจริงๆเว้ย ไม่รักนี้ไม่ทนแล้วนะเนี้ย เรื่องรัฟฟินเดี๋ยวเล่าให้ฟัง”
“ถ้าถึงกับต้องทนไม่ต้องก็ได้นะ!!”
“อ้าวๆ งอนแล้วพาลนี้หว่า ไม่ได้ทนเข้าใจด้วยนะครับไอ้ที่รัก”มันเห็นว่าผมเริ่มงอนหนักๆเลยอุ้มผมขึ้นไปนั่งบนตักแทน
“ไม่ได้งอน และก็ไม่ได้พาลด้วย!!”
“ครับๆ พี่ผมไปเอาน้ำมาเพิ่มให้นะ”แล้วก็ลากผมให้เดินตามไป ทั้งที่น้ำยังมีเยอะอยู่ ไอ้ผมรู้อยู่แล้วว่ามันลากมาทำอะไรแต่ตอนนี้อารมณ์ไม่ดี และเหมือนว่ามันก็จะรู้เลยค่อยๆจูบผมเบาๆ แต่ผมยังยืนนิ่งๆไม่จูบไม่เปิดปากด้วย
“อือ ฟาร์อย่าเป็นแบบนี้ดิ”มันพูดแบบนั่นแล้วก็ก้มลงไปจูบต่อ แต่ครั้งนี้ผมเริ่มจูบมันแล้วแต่ยังก็ไม่เปิดปากอยู่ดี
“โกรธจริงๆใช่ไหม งั้นไม่จูบก็ได้ไปออกไปข้างนอกกัน”แมร่งเอ้ยผมนี้งงเลย นึกว่ามันจะง้อนานกว่านี้หน่อย ไอ้กิ๊บมันพูดแล้วจะลากผมออกไปจริง ผมเลยต้องเป็นฝ่ายดึงมือแล้วจูบมันก่อน มันนี้ยิ้มมุมปากเลย พอมันรู้ว่าผมหายโกรธแล้ว มันโชว์พาวทันที ทั้งดูด ทั้งกัด ผมก็สวนกับไปมันเหมือนกัน เล่นแบบนั่นกันอยู่นานเลย
“อะ อืม พอก่อนนะ เดี๋ยวคนเดินเข้ามาเห็นอายคน”มันทำหน้าแบบขัดใจแต่ก็ยอมปล่อย ผมเลยเอื้อมไปเช็ดขอบปากไอ้กิ๊บ เดินจูงมือกันออกไปด้านนอก ออกมาด้านนอกเห็นประชากรเพิ่มครับ ไอ้รัฟฟินตัวเป็นๆเลยมันมากับเพื่อนมันอีกสองคน หน้าตาดีทั้งสอง
TBC.
ความคิดเห็น