ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Forever&Always {Yaoi}[Rewrite]

    ลำดับตอนที่ #24 : สอบเอ็นท์ตรง

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.5K
      4
      2 เม.ย. 53


                                                             ตอนที่ 24

    ตุ๊ด!สอบมอ.วันไหนแล้วนะไอ้กิ๊บมันถามขึ้นมา ตอนที่กำลังกินข้าวกลางวัน


    เสาร์-อาทิตย์นี้แล้วครับไอ้ที่รัก มึงไปอยู่หลุมไหนมานั่นแหละวันๆดูแต่บอล อ่านหนังสือบ้างเหอะช่วงนี้บอลกระหน่ำมีให้ได้ดูเกือบจะทุกวัน ผมกับมันเคืองๆกันเรื่องนี้นี่แหละไอ้กิ๊บมันดูจริงๆเลยบอล


    อย่ามาบ่นนะ ถึงไม่อ่านก็ทำได้


    เหรอ ไม่ติดขึ้นมากูได้เห็นเด็กหน้าแห้งแน่


    เหรอครับ แล้วมาดูนะว่าใครจะร้องกันแน่ไอ้ที่รักมีแอบมาเอาไก่ผมไปกินด้วยนะ หน้าตาดีทำไมนิสัยแย่แบบนี้วะ เปลี่ยนใจยังทันไหม


    เออๆ กูไม่ติดก็เรียนกรุงเทพคิดไรมากแล้วไปแย่งลูกชิ้นมันมากินมั้ง


    ไม่เอา!! แค่มึงอยู่ที่นี้ทุกวันกับกูมึงยังแอบมีชู้เลย แล้วนี้ไปอยู่มหาลัยที่กรุงเทพกูไม่แย่หรือไงไอ้กิ๊บมันจับได้ว่าผมแอบกิ๊กๆกับรุ่นน้องม.5เพื่อนห้องไอ้ปังมันคนที่คุยกันในเอ็มนั่นแหละ ทั้งผมและไอ้ปังโดนเล่นหนักเลยไอ้กิ๊บเอาผมแทบตายโมโหอยู่หลายวันเลย ส่วนไอ้ปังไอ้กิ๊บส่งให้ไอ้รัฟฟินจัดการได้ข่าวว่าเดินไม่ได้อยู่หลายวัน555(รู้ๆกันอยู่ว่าโดนแบบไหน)


    ไม่มีแล้ว ยังไงก็ไม่ไปอยู่แล้วที่เรียนที่นี้แหละ คอยนั่งจับดูชู้มึงดีกว่าไอ้กิ๊บก็มีแต่ผมยังจับไม่ได้แบบคาหนังคาเขา ไม่รู้ไปเจอกันตอนไหนเลวดีจริงๆเลย


    จับให้ได้ก็แล้วกัน กูมันไม่เหมือนมึงจะเอาทั้งทีเสือกเอาคนใกล้ตัวเดี๋ยวก็เอาคนไกลมึงร้องกิ๊บ


    มึงพูดแบบนี้แสดงว่าที่เค้าพูดว่ามึงไปจีบเด็กโรงเรียนจังหวัดจริงใช่ไหม!!!”ผมขึ้นทันทีเลย


    เฮ้ย!ตุ๊ดเสียงทำไมคนมองหมดแล้วเนี้ยมันรีบดึงให้ผมนั่งลงเหมือนเดิม


    สนใจไร กูสนมึงมากกว่าปากบอกว่ารักกูคนเดียว ไอ้หัวควาย มึงไม่ต้องมาหอม มาจูบกูเลยนะ!”


    เฮ้ยๆอะไรเนี้ย มานี้เลยไปกันใหญ่แล้วมันลากผมมาที่ห้องพยาบาลตอนนี้อาจารย์ห้องพยาบาลไม่อยู่


    ไปฟังอะไรใครมาจากไหนเนี้ยมันถามผมทันทีที่เข้าห้อง


    ไม่ต้องถามจากใครกูดูจากโทรศัพท์มึงนั่นแหละ ข้อความอะจะเหยียบหน้ากูอยู่แล้ว มีคิดถึง เป็นห่วง ดูแลตัวเองด้วยนะ 
    มึงเป็นเด็กหรือไงต้องให้มาดูแล


    มึงดูแต่ถาดเข้า ไม่ดูถาดออกบ้าง กูไม่ส่งตอบน้องเขาไปซักฉบับ ที่ส่งก็แค่มึงคนเดียว


    มึงอาจจะลบก็ได้ ใครไปรู้!!”


    มึงพูดเหมือนไม่รู้จักกูอย่างงั้นแหละ คนอย่างกูถ้ารักแล้วรักเลยไม่วอกแวกอยู่แล้ว ส่วนน้องเขาแค่เจอกันแค่สองสามครั้งเอง


    ใจง่าย!!มึงเจอกันแค่สองสามครั้งมึงก็ให้เบอร์เขาไปแล้ว งั้นเวลากูเจอคนที่ถูกใจก็ให้มั้งนะอารมณ์อยากเอาชนะมาเหนือสิ่งอื่นใด


    กูเอามึงตายแน่ คราวนี้กูจะเล่นทั้งสองเลย!!!”ไอ้กิ๊บก็เริ่มโมโหเหมือนกัน


    แล้วทำไมทีมึงยังให้ได้เลย ฮึกตกใจที่มันตะคอกจนร้องไห้ ไม่ได้โดนนาน


    โธ่เว้ย! ก็ให้เฉยๆไม่เคยโทรคุยน้องเค้าส่งข้อความมาเอง อย่าร้องดิมันดึงผมกอดผมเลยทุบที่หลังมันแรงๆกัดที่หัวไหล่ด้วย


    แล้วให้ทำไม กูไม่เคยเบอร์ใครที่กูไม่รู้จักเลยนะ ฮึก ฮือๆขนาดตอนที่ผมกิ๊กๆกับเพื่อนไอ้ปังแค่เล่นเอ็มกันเฉยๆเจอหน้าที่โรงเรียนก็ทักกันแต่อาจจะแอบมีคุยกันนิดหน่อย น้องเค้าขอเบอร์ผมหลายครั้งแต่ผมไม่เคยคิดที่จะให้เลยมันรู้สึกยังไง ถ้าน้องเขาโทรมาแล้วผมไปคุยแล้วถ้าไอ้กิ๊บโทรมาอีก วุ่นวายไม่ชอบ สู้ไม่ให้ดีกว่า


    ขอโทษ คราวหลังไม่ให้เบอร์แล้ว อย่าร้องเลยนะ เงียบดิมันยิ่งพูดผมยิ่งร้องเจ็บใจมันจริงๆ


    ลบข้อความออกให้หมดด้วย จะเก็บไว้อนุสรณ์หรือไง ฮือๆ


    ครับๆเดี๋ยวจะลบออกให้หมดเลย เงียบก่อนนะมันค่อยเช็ดน้ำตาบนหน้าให้ผม แล้วหอมแก้มผมสองข้าง


    กิ๊บอยากจูบอารมณ์คืออยากให้มั่นใจว่าปากของไอ้กิ๊บเป็นของผมคนเดียว ลองใครมายุ่งนะมีเรื่องแน่ ไอ้กิ๊บมันเห็นผมงอแงอยู่เลยก้มลงมาจูบปากผมแล้วค่อยๆสอดลิ้นเข้ามา ผมก็จูบตอบไปทันทีมันให้ความรู้สึกดีขึ้นมาทันที ไอ้ตอนแรกจะเอาแค่ความมั่นใจ ตอนนี้มันมีอารมณ์เข้ามาด้วยดิ


    อะ อืม ไม่ไหวแล้วขอนะมันพูดขึ้นมาแล้วมาจูบต่อ


    อืม ที่โรง อะเรียน นะ อืมมันเดินไปที่ประตูแล้วจัดการล็อกทันที ก่อนล็อกมันเอาป้ายทำความสะอาดแขวนไว้ด้วย


    ไม่มีคนเข้ามาได้แล้ว ขอนะหน้ามันตอนนี้ไม่ไหว อารมณ์ผมตอนนี้ก็ต้องการเหมือนกัน ฉะนั่นก็เล่นกันแบบไม่เกรงใจสถานที่เลย ดีนะที่ห้องพยาบาลเก็บเสียงไม่งั้นได้เป็นข้าวดังแน่


    กิ๊บลุกไปแต่งตัว จะไปเรียนต่อไอ้กิ๊บมันนอนกอดผมอยู่ พอลืมตามาเห็นก็ยิ้มแล้วกดจูบมาที่ปากผมอย่างแรงแล้วลุกขึ้น
    ไปแต่งตัว ส่วนผมมันคอยโยนเสื้อ กางเกงมาให้


    กิ๊บเอาโทรศัพท์มา!!”ผมทวงโทรศัพท์มันทันทีที่แต่งตัวเสร็จ แอบเจ็บเหมือนกันนะเนี้ย


    เอาไปทำไร ไม่เอามันทำหน้างง แล้วก็หันไปส่องกระจกต่อหรือว่ามันลืมที่มันตกลงกับผมไว้


    หาเรื่องนะ!! เอามาเดี๋ยวนี้เลย ผมเดินไปหามันทันที แล้วล้วงที่กระเป๋ากางเกงมันทั้งสองข้าง


    อะไรมาถึงก็ล้วง มึงนั่นแหละที่หาเรื่อง!!”มันหันมาทำหน้าบึ้งใส่ ผมน้ำตาคลอทันทียืนนิ่งโดยความน้อยใจ


    นิสัยเสีย ฮึก ไม่ต้องมาสนใจเลยนะผมจะเดินออกจากพยาบาลทันที แต่ไอ้กิ๊บมันคว้าตัวผมแล้วอุ้มตัวลอยไปนั่งตักมันที่ปลายเตียง


    เฮ้ย!แหย่นิดเดียวร้องไห้แล้ว อย่าร้องไห้บ่อยนักดิวะมึงก็รู้ว่าแพ้น้ำตามึง เงียบนะครับไอ้ที่รักมันก้มลงมาหอมแก้มผมซ้ำไปซ้ำมาอยู่หลายรอบ


    ฮึก แล้วแหย่ทำไม ไม่ให้ลบก็บอกดีๆก็ได้ไม่เห็นตะโกนใส่เลย ผมนั่งน้ำตาร่วงเผลาะๆลงมาที่มือตัวเอง มันเห็นว่าผมไม่โวยวายแล้วเลยยื่นมือถือมันมาให้ผม


    อยากลบหรืออยากทำอะไรก็ตามสบายเลย ไม่ว่าแล้ว เงียบนะพอมันพูดแบบนั่นผมก็อารมณ์ดีขึ้นมาหน่อยจัดการลบข้อความที่เป็นของน้องเขาออกให้หมด ตอนนี้ถาดเข้าของมันก็มีแค่เบอร์ผมคนเดียว ผมเลยถือโอกาสเช็คทุกอย่างในมือถือมันหน่อย นานๆพี่แกจะให้เล่นต้องเล่นให้คุ้ม ไม่อยากจะเชื่อโทรศัพท์มันไม่มีรูปใครนอกจากรูปผม ทั้งตอนที่เผลอหรือตั้งใจแอบถ่ายตอนไหนวะ ที่เหลือก็พวกเพื่อนมันอีกนิดหน่อย


    อะ เอาคืนลบออกหมดแล้ว ไม่มีแล้ว


    พอใจแล้วใช่ไหม งั้นไปเรียนได้แล้วนะมันอุ้มผมลงจากตักแล้วจัดการแต่งตัวให้ผมอีกนิดหน่อย มันเดินมาส่งที่หน้าห้องในห้องผมตอนนี้ว่างอาจารย์ไม่เข้าสอนอีกแล้ว ห้องมันรู้สึกว่าอาจารย์กำลังสอนอยู่วิชาสังคมนะรู้สึก


    ไปทำอะไรกันมาวะ ถึงเพิ่งมากันเนี้ยไอ้นัทมันถามทันทีที่ผมไปถึงโต๊ะ


    ทำเป็นไม่รู้ของแบบนี้ดูสภาพก็รู้ใช่ไหมไอ้ฟาร์ 55”ไอ้มี้แซวขึ้นมา ไอ้นัทนี้หัวเราะสะใจส่วนผมง่วงนอนอยากนอนมาก ตอนนี้มันเป็นเวลานอนของผม

     

    วันนี้วันเสาร์แล้ววันนี้พวกผมต้องสอบเอ็นท์ตรงมอ.ดีนะที่โรงเรียนผมเป็นศูนย์สอบด้วยไม่งั้นต้องไปหาอาคารสอบอีก เมื่อคืนผมกับไอ้กิ๊บไม่คุยโทรศัพท์กันแค่ส่งข้อความเฉยๆตอนเช้าก็มากับมันตามปกติ แต่เช้านี้ไอ้ฟาวมันปลุกผมเร็วกว่าปกติ ให้ผมทันกินข้าวเช้า มันบอกว่าวันนี้ไปสอบสมองต้องปลอดโปร่ง


    ฟาร์สอบอาคารไหนไอ้กิ๊บมันถามระหว่างที่เดินไปหาพวกไอ้นัท วันนี้มีเด็กโรงเรียนอื่นเข้ามาสอบด้วย


    อาคารหนึ่ง กิ๊บอะ


    อาคารสอง อุปกรณ์มีครบแล้วใช่ไหมมันถามแล้วดูดินสอสองบี ยางลบ ตรวจอุปกรณ์ทุกอย่าง


    อืมๆ บัตรนักเรียนหรือบัตรประชาชนเอามาหรือเปล่ามันชูกระเป๋าตังค์ที่ผมซื้อให้ขึ้นมาแล้วโชว์บัตรให้ผมดูแอบเห็นรูปผมด้วย 55


    นัทมึงสอบอาคารไหนผมถามไอ้นัทที่ตอนนี้นั่งเหลาดินสออยู่


    อาคารสองมึงอะ


    อาคารหนึ่ง มึงสอบอาคารเดียวกับไอ้กิ๊บ


    อ้าวจริงดิ มันสอบห้องไหนวะ มึงก็สอบอาคารเดียวกับไอ้ดีน


    อ้าวหรอ! ดีนมึงสอบห้องไหนผมหันไปถามตอนนี้พวกมันกำลังคุยเรื่องผลบอลอยู่ จะสอบอยู่แล้ว


    “113
    มึงอะ


    “114
    วะ ไปเหอะจะถึงเวลาเข้าสอบแล้วผมตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก กลัวๆยังไงก็ไม่รู้คณะที่ผมเลือกจะว่าง่ายก็มียากก็มี ผมเลือกเผื่อๆไปด้วย


    ตั้งใจสอบนะฟาร์ ไม่ต้องเครียดนะ สู้ๆไอ้มันเดินเข้ามาหาแล้วขยี้หัวผม แอบจับแก้มนิดหน่อย


    เหมือนกันนั่นแหละ สู้ๆครับไอ้ที่รัก หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันไปรอหน้าห้องสอบ รอไม่นานอาจารย์ก็เรียกเข้าห้องสอบผมตัดเรื่องทุกอย่างออกจากสมองทันที ในหัวตอนนี้มีแต่ตำรา เจอวิชาแรกเข้าไปเล่นเอาแทบอ้วกยากไปไหนครับ วันนั่นผมเจอข้อสอบชวนอ้วกไปประมาณสี่วิชาได้ สอบทั้งวันกลับไปถึงบ้านอาบน้ำกินข้าวแล้วก็นอนเลย ตื่นมาอีกทีประมาณสามทุ่มได้ ตื่นมาล้างหน้าล้างตาลงไปดูข้างล่างไอ้ฟาวมันดูโทรทัศน์อยู่


    ไงเพิ่งตื่นหิวไหม เดี๋ยวไปเอาข้าวมาให้กินผมส่ายหน้าแต่เดินไปหยิบนมมากินแทน


    ปวดหัวหละซิ ข้อสอบยากใช่ไหมมันจับหัวผมโยกไปมา ผมเลยไปนอนหนุนตักมันแทน คิดถึงแม่จัง -*-


    ยากจนจะอ้วกเลย พรุ่งนี้ก็สอบอีกแต่ไม่ใช่วิชาเรียนเป็นสอบแบบวิเคราะห์


    เอาน่ากว่าจะเข้าได้นะ มันก็ยากแบบนี้แหละ เข้าได้แล้วก็สบายมันลูบหัวผมไปมา คิดถึงแม่จริงๆนะน้ำตาคลอเลย


    อืมๆ พี่ขอนอนแบบนี้หน่อยนะผมหันหน้าเข้าไปกอดที่เอว ไม่อยากให้มันรู้ว่าผมจะร้องไห้


    คิดถึงแม่หรือไง ตั้งใจสอบดิแม่จะได้ดีใจ


    ฮึก ก็ตั้งใจอยู่นี้ไงผมพูดแล้วซุกหน้าเข้าไปกับหน้าท้องมัน


    เออๆนอนซะนะเด็กน้อย อย่าคิดมากนะพรุ่งนี้ไปสอบอีกวันเดียวเองมันลูบที่แก้มผมเบาๆจนผมเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ รู้สึกตัวอีกทีก็มานอนที่เตียงแล้ว เมื่อเช้านี้เกือบไปสอบไม่ทันเมือคืนนอนหลับเพลินไปหน่อยแต่ก็ทันมาถึงเขาเรียกเข้าห้องสอบพอดี อวยพรกันทั้งวิ่งนั่นแหละ และเป็นอย่างที่คิดจริงๆข้อสอบเหมือนบ้าเลยโจทย์มาได้ซักหน้า ช้อยไปอยู่อีกหน้า แล้วยังมีวิเคราะห์ สอบเสร็จกูจะเมาให้หายอยากเลย กว่าจะสอบวิชาที่เหลือเสร็จ ออกจากห้องสอบมาหน้าซีดมาเลย จะอ้วกจริงๆไม่ไหวแล้ว ไอ้แป้งเดินน้ำตาคลออกมาเลย ไอ้นัทที่ว่าแน่ยังหน้าแห้งเลย ส่วนไอ้กิ๊บ มี้ แล้วก็ไอ้ดีน หน้านิ่งมากไม่แสดงอาการใดๆ


    ทำได้ไหมไอ้กิ๊บมันเดินเข้ามาถาม ผมเลยกอดมันแน่นเลยอยู่ดีๆก็อยากจะร้องบอกตามตรงว่าเครียดมาก


    ฮึก ฮือ กิ๊บข้อสอบมันยาก กูทำไม่ได้ กูกลัว


    อย่าร้องดิ ไม่ต้องเครียดคะแนนยังไม่ออกเลย เพิ่งสอบเสร็จเมื่อกี้เองนะ เดี๋ยวไปกินติมกันมันเอาของกินมาล่อ แต่ก็จริงอย่างที่มันพูด กูเพิ่งสอบเสร็จเมื่อกี้เอง จะรีบร้องไห้ไปไหนวะ ผมลุกขึ้นมาเช็ดน้ำตา


    ไปติมกัน ไอ้นัท ไอ้แป้งผมชวนพวกมันสองคน


    กูไม่ไปนะ


    ทำไม จะไปไหนไอ้กิ๊บเลี้ยงนะมึง!”ร้อยวันพันปีมันไม่เคยปฏิเสธนี้หว่า


    กูรู้แล้ว มึงหันไปดูโน้นเดินมาโน้นแล้ว ชิชะ ไอ้ดี้นี้หว่าไอ้นี้มุบมิบเดี๋ยวเจอกู


    ไม่บอกกูนะมึง นิสัย!!”


    อะไร ก็เห็นว่าไม่สำคัญ อีกอย่างก็ยังไม่ได้เป็นไรกันหน้าแดงแจ๋เลย


    เป็นเพื่อนสนิทกันเฉยๆ ดาราหรอมึงไม่ต้องกลัวเป็นข่าว ใครเอาข่าวมึงไปลงกูเคลียร์เองไอ้นัท


    มึงก็ไม่ใช่แบบนั่นซะหน่อย กูว่าจะบอกพวกมึงหลังสอบนี้แหละไอ้ดี้เดินมาถึงพอดี ผมจัดการทันที


    มึงจะเอาเพื่อนกูไปไหนเนี้ย!!”ผมเดินไปยืนประจันหน้ากับมัน ไอ้ดี้มันทำหน้ากวนตีนเหมือนเดิม


    เอาไปขาย โอ๊ย!!!”มันโดนไอ้แป้งทุบที่หลังเต็มๆ


    จะขายออกหรอวะ ผู้หญิงหรือผู้ชายเนี้ยกูยังไม่แน่ใจเลยไอ้นัทพูดขึ้นมา พวกผมหัวเราะเลย ส่วนไอ้คนที่กล่าวถึงหน้าบึ้งเลย


    กำลังทำให้เป็นหญิงเต็มตัวอยู่ แต่แมร่งเอ้ยยากชิบ


    ปากมากวะ จะไปไหนเนี้ยชักช้ากูไปกินติมกับไอ้ฟาร์แล้วนะ


    ตลอดขึ้นมึงกูตลอด สอนไม่รู้จักจำ ไปกับกูนี้แหละไปแล้วนะไอ้ดี้มันบอกลาพวกผม แล้วลากคอไอ้แป้งไปทันทีเหมาะกันแล้วแหละ


    กูก็ไม่ไปนะ ไปหาสุดที่รักกูก่อน ไปแล้วไอ้มี้พูดแค่นั่นแล้วก็เดินไปที่รถเลย


    งั้นพวกเราก็ไป วันนี้จะกินให้ลืมข้อสอบเลยแมร่ง!!” หลังจากนั่นพวกผมก็มุ่งหน้าไปลีเลย เด็กเยอะมากพวกที่เพิ่งสอบทั่งนั่น มากันทั่งชุดนักเรียน


    ตุ๊ดไปรอที่เซเวนเซนนะ เอารถไปเก็บแปบผมกับไอ้นัทเลยไปรอกันที่ร้าน แต่วันนี้คนเยอะโต๊ะเลยไม่ว่างพวกผมเลยคิดว่าน่าจะเดินเล่นๆตากแอร์ไปก่อนเดี๋ยวค่อยลงมากิน ผมกับไอ้นัทเลยเดินไปชั้นบนกันก่อน เดินไปเรื่อยๆดูของกันบ้างแต่ไม่ซื้อ


    เฮ้ย!ไอ้นัท นั่นใช่ไอ้ปังปะผมชี้ให้ไอ้นัทดูเพราะผมจำน้องกัสได้ น้องเขาเป็นเพื่อนไอ้ปัง แต่ดูเหมือนพวกมันจะมากับเด็กโรงเรียนอื่นนะ เพราะไม่เห็นพวกไอ้รัฟฟิน


    เออๆใช่ด้วย ไปทักมันหน่อยดิผมกับไอ้นัทเลยเดินไปทักไอ้ปัง มันเห็นหน้าพวกผมก็ตกใจเหมือนเห็นผีกันเลยที่เดียว แล้วยังมองๆข้างหลังพวกผมเหมือนหาใครอีก


    มึงมองหาใครวะปังไอ้นัทถามแล้วมองไปรอบๆที่พวกผมยืนอยู่


    พวกพี่มันกันสองคนเองหรอมันถามสีหน้ามันไม่ค่อยดีเท่าไร ส่วนเพื่อนมันก็ยิ้มให้พวกผมแบบแห้งๆมีอะไรวะ


    เปล่า ไอ้กิ๊บกับไอ้ดีนก็มาด้วย


    จริงอ่อ แล้วไหนพี่สองคนนั่นละ


    ทำไมมึงตื่นเต้น หรือกลัวอะไรไอ้นัทจ้องหน้ามันตรงๆ


    ไม่มีอะไรซะหน่อย


    แน่ใจแล้วมึงมากันแค่นี้หรือไง รัฟฟินไม่มาด้วยหรอผมลองมองแล้วไม่เห็นแม้แต่เงา


    มันจะมาเดินกับผมทำไม วันหยุดแบบนี้มันก็พาแฟนมันไปเที่ยวดิน้ำเสียงไอ้ปังติดงอนเอามากๆหน้ามันก็บึ้งเวลาพูดถึง


    อ้าว แล้วมึงไปใช่แฟนหรือไง ยังไงกันแน่เนี้ยผมเลยลากไอ้ปังเดินออกห่างจากกลุ่มเพื่อน


    พวกพี่ก็ได้ยินวันนั่นที่มันพูดแล้วนี้!! ผมกับมันไม่ได้เป็นแฟนกัน


    แล้วทำไมมึงต้องน้อยใจมันด้วยหละ


    น้อยใจตรงไหน พี่รู้ได้ไง


    หน้าและน้ำเสียงมึงแสดงออกมาซะชัดขนาดนี้ ใครเค้าก็ดูออกไอ้นัทเขกหัวไอ้ปังทีนึง


    ช่างมัน มันจะไปกับใครก็เรื่องของมัน มันมีผมก็มีเหมือนกันไอ้ปังมันทำหน้าเหว๋อทันที เหมือนเพิ่งนึกได้ว่าไม่ควรพูดเรื่องที่ไม่ควรพูดออกไป


    อ่อ นี้พวกมึงประชดกันอยู่ใช่ไหมฮะ!! แล้วคนไหนกิ๊กมึงในสามคนนั้นผมถามแล้วหันไปมองเด็กที่ไอ้ปังมาด้วย ก็หล่อแบบเกาหลีดี แต่ดูยังไงไอ้รัฟฟินหล่อ(ก็มันหน้าเหมือนไอ้กิ๊บนี้)


    ไม่มีทั้งนั่นแหละ ผมไปแล้วเดี๋ยวพี่กิ๊บกับพี่ดีนมาเห็น ผมโดนเล่นแน่


    ทำไมต้องโดนด้วย ไอ้กิ๊บกับไอ้ดีนเกี่ยวไรด้วยผมถาม


    ก็พวกพี่เค้าเป็นพี่ของไอ้รัฟฟินหนิ ไม่เอาแล้วไปแล้วแล้วมันก็วิ่งหนีไปหาเพื่อนมัน แล้วลากเพื่อนมันขึ้นไปดูหนัง ผมกับไอ้นัทมองหน้ากันแล้วส่ายหัว ว่าแต่ป่านนี้ไอ้สองตัวนั่นมันไปเก็บรถถึงไหนวะ ยังไม่ขึ้นมาเลย


    นัทมึงโทรหาไอ้ดีนดิ ถามว่ามันอยู่ไหน


    แล้วทำไมมึงไม่โทรหาไอ้กิ๊บหละ มันก็อยู่ด้วยกันผมเลยตบไปหัวมันด้วยความรักหนึ่งที


    ไอ้ควายมึงก็รู้โทรศัพท์กูไม่มีตังค์!!” ไอ้นัทตบหัวผมคืนจนหน้าทิ่มเลย


    คราวหลังก็ไม่ต้องเติมนะ!!”แล้วมันก็โทรไปหาไอ้ดีน ปรากฏว่าไอ้ดีนกับไอ้กิ๊บอยู่ที่ร้านหนังสือชั้นเดียวกับที่ผมยืนอยู่นี้แหละ  พอเข้าไปในร้านก็หาพวกมันไม่อยากไม่ซื้อหนังสือรถก็หนังสือบอลนี้แหละสองอย่าง ผมเห็นไอ้กิ๊บแล้วมันกำลังดูหนังสือบอลอยู่ ผมเลยเข้าไปชนมันอย่างแรงจนมันล้มหน้าเกือบทิ่ม มันไม่รู้ว่าเป็นผมตั้งท่าจะต่อยเต็มที่ แต่พอมันเห็นว่าเป็นผมมันล็อกคอผมเข้าไปเขกหัวแทน


    มึงนี้นะ หาเรื่องหน้าแหกถ้ากูไม่หยุดดูหน้าก่อน ป่านนี้มึงร้องแล้ว


    มึงนั่นแหละนิสัยเสีย คนชนนิดหน่อยจะต่อยเลย


    กูชนมึงแบบเมื่อมั้งไหมหละ หน้ากูจะทิ่มอยู่แล้ว


    ชิ! มึงดูหนังสือมึงไปเลย กูไปดูหนังสือการ์ตูนก่อนมันไม่ว่าอะไร ผมก็ไปอ่านการ์ตูนของผมส่วนมันก็ยืนดูหนังสือบอลของมันต่อไป ส่วนไอ้นัทมันอยู่แถวๆหนังสือที่พวก Pocket bookอะไรแบบนี้ ไอ้ดีนเหมือนกับไอ้กิ๊บ ไม่รู้ว่าจะจริงจังอะไรกันนักหนา ดูไปดูมานาฬิกาบอกเวลาห้าโมงครึ่ง พวกผมก็เลยเดินไปจ่ายตังค์ค่าหนังสือ แต่ของที่ผมจ่ายนี้ไม่ใช่ของผม แต่เป็นของไอ้กิ๊บมันตังค์ไม่พอ ผมเลยต้องออกให้ครึ่งนึง พอถึงร้านไอติมไอ้กิ๊บไปกดตังค์ มันให้ตังค์ผมคืนมากกว่าจำนวนที่ผมให้มันอีก ผมจะไม่เอาแล้วแต่ไอ้กิ๊บมันยัดใส่กระเป๋าของผมเอง ผมเลยต้องเก็บไว้ เดี๋ยวค่อยเอาไปซื้อของคืนให้มันแทน


    นัทกลับบ้านไปอาบน้ำ แต่งตัวรอเลยนะไอ้ดีนมันพูดระหว่างที่นั่งกินไอติม


    ไปไหน


    เหอะหน่า ทำตามที่บอกพอไอ้นัททำหน้าไม่พอใจ


    ไม่ทำถ้าไม่บอกก็ไม่ทำ บอกมาดิ ไอ้ดีนมันเลยกระซิบที่หูไอ้นัท ไอ้นัทหน้าแดงแต่ก็พยักหน้า


    ตุ๊ด!คืนนี้นอนที้บ้านด้วยผมหันไปมองหน้าไอ้คนหน้าด้าน มันเลยดีดเข้าให้ที่หน้าผมเจ็บโคตรเลยเคืองสัส


    ทำร้ายเจ้าของบ้านยังจะมีหน้ามาขอนอนด้วยอีกนะ


    ทำมากกว่านี้ก็ทำมาแล้ว แค่นี้กลัวไร


    กูไม่ให้นอน กลับไปนอนบ้านเลยผมใช่มือดันๆตัวมันให้ออกห่างจากผม ทั้งดันทั้งถีบ มันจับขาผมแล้วบีบแน่นเลย


    ถีบอีกดิ มีแรงถีบก็ถีบอีกมันเพิ่มแรงบีบขึ้นเรื่อยๆ


    โอ๊ย เจ็บนะ!! ไม่ถีบแล้ว ปล่อยๆ ฮือๆไม่ร้องไห้หรอกแค่ทำเสียงฮือๆเอง แต่มันเจ็บจริงๆนะมือมันใหญ่ ที่ข้อเท้าผมเป็นรอยคอมือแดงเลย


    สมน้ำหน้า!! ขยับมานี้!!”มันว่า แล้วก็กระชากตัวผมให้ไปนั่งใกล้มันเหมือนเดิม ผมกลัวไม่อยากเจ็บตัวอีกเลยนั่งกินเงียบๆใช่สายตามองไปเรื่อย จนไปเห็นฝาแฝดไอ้กิ๊บนั่นเองรัฟฟินมันมากับเพื่อนมันสองคนแล้วก็ผู้หญิงอีกสองคน แต่ดูเหมือนหนึ่งในสองคนนั่นคนใดคนหนึ่งต้องกิ๊กๆกับไอ้รัฟฟินแน่ เพราะรู้สึกว่ามันเดินชิดๆคุยกระนุ่งกระนิ่งเหมือนแฟนเลย ถ้าไอ้ปังมาเห็นนะเป็นไงวะ ผมเลยสะกิดให้นัทดู ไอ้นัทหันมามองหน้าผมแล้วยิ้มแบบมีเลศนัย ส่วนไอ้สองตัวไอ้กิ๊บกับไอ้ดีนมันไม่พูดอะไร แต่มันเรียกไอ้รัฟฟินให้เดินมาหา


    มาทำไรกัน เมียมึงไปไหนไอ้กิ๊บมันถามตรงๆไปเลย ไอ้รัฟฟินหน้าตาย


    มันหนีผมมากับชู้ไอ้รัฟฟินพูดหน้าตายแล้วกวาดสายตาไปรอบๆ


    นี้แสดงว่าสลับกันหนีมากับชู้อะดิไอ้นัทพูดแทรกขึ้นมา ไอ้กิ๊บเลยหันมามองหน้าผมเลยหันไปกระซิบบอกเรื่องที่ผมเจอไอ้ปังที่นี้


    แสดงว่ามันมากันที่นี้จริงๆใช่ไหม ไงไอ้ยูกูบอกแล้วว่ามันต้องมากันที่นี้!!” ไอ้รัฟฟินสติแตกทันที


    มึงใจเย็นๆดิวะ มันอาจจะมากับไอ้กัสสองคนก็ได้เพื่อนมันเดินเข้าตบไหล่ แล้วเข้ามาถามผมกับไอ้นัทว่าเห็นไอ้ปังที่นี้จริงๆหรอ แล้วมันมากับใครบ้าง ไอ้นัทก็หวังดีหรือกวนตีนก็ไม่รู้บอกความจริงไปหมดทุกอย่าง ไอ้รัฟฟินพอรู้ก็ยิ่งหน้าบึ้ง


    รัฟฟินคุยไรกันเนี้ย ดิวอยากดูหนังไปดูหนังดีกว่าอ่อคนนี้ที่ไอ้ปังมันพูดถึงเองหรอ สวยดีนะ น้องเค้าพยายามลากไอ้รัฟฟินให้เดินไป


    ดิวขึ้นไปรอข้างบนก่อนนะ ผมขอทำธุระแปบไอ้รัฟฟินค่อยๆแกะมือน้องเค้าออก แต่มือน้องเค้าเหนียวเหมือนติดกาวไว้เลย แกะไม่ออก


    ไม่เอา ดิวจะไปพร้อมรัฟฟินเลย ไปเร็วๆไอ้รัฟฟินมันหันหน้ามาทางพวกผม ไอ้กิ๊บโบกมือสองสามทีแล้วพยักผมก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกว่ามันคุยอะไร แต่ไอ้รัฟฟินก็มันยอมเดินขึ้นไปกับน้องเค้า ส่วนพวกผมก็เดินไปจ่ายตังค์แล้วก็ตามขึ้นไป กูว่างานนี้ได้อายคนกันกลางห้างแน่ แต่ดูเหมือนไอ้นัทมันดูสนุกๆยังไงก็ไม่รู้ ส่วนผมโดนลากอย่างเดียว ไอ้กิ๊บไปซ้ายผมก็ต้องไป


    ฟาร์มึงว่างานนี้ใครได้เลือดวะไอ้นัทมันหันมากระซิบถามผม


    แล้วมึงคิดว่าใครวะ มึงดูหน้าไอ้รัฟฟินดิ กูบอกคำเดียวเลยว่าเจ็บหนักแน่ กูบอกได้แค่นี้แหละทำไมผมจะไม่รู้ อย่างที่รู้ไอ้รัฟฟินโคล่นนิ่งไอ้กิ๊บมาเกือบทุกอย่าง หนึ่งในนั่นก็คือนิสัย ถ้าลองเปลี่ยนไอ้รัฟฟินตอนนี้เป็นไอ้กิ๊บนะ ผมเคยโดนตอนจับได้เรื่องมีกิ๊กร้องอยู่หลายวันเลย อารมณ์มันแบบเดียวกับไอ้รัฟฟินตอนนี้แหละ


    รู้ดีเว้ย เคยโดนหรอมึง หึหึ ไอ้นัทมันก็รู้เรื่องผมมีกิ๊กเหมือนกัน


    ปากดีนั่งเงียบๆไปเลย ก่อนที่กูจะคาบข่าวเรื่องที่มึงไปขอเบอร์น้องเดียร์ม.4เด็กห้องศิลป์ ไปบอกไอ้ดีนมันตีหน้ายักษ์แล้วก็ชี้หน้าผมแบบขัดใจ ผมไม่สนใจหัวเราะสะใจ


    หัวเราะไร บ้าหรือไงอยู่ดีๆก็หัวเราะไอ้กิ๊บมันเดินเข้ามาอุ้มผมขึ้นไปนั่งตัก คือที่มันเต็มตอนแรกไอ้กิ๊บมันก็ยืน สงสัยจะเมื่อย


    บ้าหรือไง อยู่ดีๆมาหาเรื่องเนี้ย


    หาเรื่องไร ยังไมได้หาเรื่องเลย มึงนั่นแหละหาเรื่องกูตั้งแต่ในร้านไอติมมันพยายามจะก้มมาหอมแก้มผม แต่ผมหันหนีไม่ยอมให้มันหอม ก็คนดิมีเป็นร้อยได้มั้งอายเป็นเหมือนกันนะ


    มึงนั่นแหละ บีบข้อเท้ากูจนแดงเลย แมร่งทีมึงแกล้งกูแรงๆกูยังไม่ว่าไรเลย พอกูทำมั้งเล่นแรงเลยนะ กะเอาให้ตายเลยหรือไง


    ก็ดูมึงเล่นมึงเอาเท้ามาถีบกู เท้าเปล่าๆกูไม่ว่าแต่นี้มีร้องเท้าแล้วกูก็ใส่ชุดนักเรียนอยู่ คิดมั้งดิ


    เออๆ คราวหลังไม่ต้องมาเล่นกับกูเลยนะผมขี้เกียจเถียงแล้ว ไม่อยากน้อยใจมันด้วยเรื่องเด็กๆแบบนี้


    เฮ้อออ มึงก็เป็นแบบนี้ เดี๋ยวคืนนี้กลับบ้านไปให้ถีบเลยเอา หันหน้ามานี้ก่อนมันเอามือมาจับหน้าผมให้หันไปมองหน้ามัน แต่ผมฝืนไม่หันไปตามมือ นี้กูงอนมันอีกแล้วหรอวะ ทำไมเป็นคนแบบนี้เนี้ย มันเห็นว่าผมไม่ยอมหันไปเลยปล่อยเลยตามเลย แต่แค่กอดเอวผมไว้เฉยๆแล้วเอาคางมาเกยที่ไหล่ผม ผมเลยหันไปมองหน้ามัน มันยักคิ้วหาเรื่อง ผมเลยหยิกที่มือมันอย่างแรง


    กิ๊บเล่าเรื่องตลกให้ฟังหน่อยมันชอบมีเรื่องตลกๆมาเล่าให้ผมฟังตลอดเวลาผมงอนๆ ไอ้ผมก็บ้าจี้ขำจนลืมโกรธเลย


    คืนนี้นะ โน้นไอ้ปังออกมาแล้วไอ้กิ๊บมันชี้ให้ดูไอ้ปังมันเพิ่งเดินออกมาจากโรงหนัง พอไอ้ปังเห็นพวกผมก็หน้าซีดเลย มันจะซีดยิ่งกว่าเมื่อไอ้รัฟฟินเดินไปลากมันเดินออกมา

                                                                                   TBC.
                                                                                     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×