คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #60 : เที่ยวน้ำตก
ตอนที่ 59
“กิ๊บ”
“กิ๊บ”
“ไอ้กิ๊บ”
“ไอ้บ้ากิ๊บ หันมาหน่อยสิฟาร์พูดด้วยอยู่นะ”ผมโวยวายเสียงดังพร้อมกับทุบตัวมันอย่างแรงด้วยความหงุดหงิด ก็ไอ้กิ๊บน่ะสิครับไม่รู้ไปอดหลับอดนอนมาจากไหน มันมาหาผมตอนตีสี่ในสภาพของคนที่ง่วงนอนมาก ผมถามมันว่าไปไหนมามันบอกเพิ่งกลับจากดูบอลและก็ดื่มอีกนิดหน่อยเลยขี้เกียจกลับบ้านมันจึงมาหาผมแทน ไอ้กิ๊บขึ้นมานอนบนห้องผมตั้งแต่ตีสี่ผมตื่นมาตอนเก้าโมงมันยังนอนอยู่เห็นมันง่วงเลยไม่ปลุกเลยลงไปกินข้าวทำนู่นนี่นั่นจนเสร็จถึงเที่ยงขึ้นมาปลุกมันอีกที นึกว่ามันจะตื่นแล้วแต่สุดท้ายก็ยังเหมือนเดิม นอนท่าเดิมไม่เปลี่ยน นอนคว่ำหน้าเอาหมอนปิดหน้าปิดตาไม่ให้ได้ยินหรือเห็นแสงจากด้านนอกเลยแม้แต่น้อย
“บ่ายสามนะฟาร์ ขอนอนก่อน”มันพูดเสียงอู้อี้กับหมอน ผมหน้าบึ้งไม่พอใจหงุดหงิดมันขึ้นมาทันที บ่ายสามนี่มึงกะนอนเอาถ้วยโล่รึยังไง และอีกอย่างวันนี้ผมตั้งใจจะให้มันพาผมไปเที่ยวน้ำตกด้วย ผมโทรนัดพวกเราทุกคนไว้เรียบร้อยแล้ว
“………………………….”ผมเป็นฝ่ายเงียบบ้าง งอนมัน นิสัยไม่ดี สองสามวันมานี้ไอ้กิ๊บไม่สนใจผมเลย ว่างปุ๊บเป็นนอนตื่นมาอีกทีก็เย็น พอเย็นก็ออกไปด้านนอกไปร้านน้ำชาดูบอลกลับบ้านดึกอีก โทรศัพท์ก็ไม่ค่อยได้คุยกันเหมือนเมื่อก่อนมันนั่นแหละไม่ว่าง ตอนดูบอลห้ามคุยโทรศัพท์เดี๋ยวไม่มีสมาธิ ผมหงุดหงิดจนจะบ้าตายอยู่แล้วครับ คู่อื่นๆไม่เห็นเป็นเหมือนผมเลย ขนาดไอ้ดีนกับไอ้มี้ที่ก็ขึ้นชื่อว่าบ้าบอลพอๆกับไอ้กิ๊บ พวกมันสองคนยังมีเวลาให้กับแฟนเหมือนเดิมเลย มีของผมอยู่เดียว เกลียดมันแม่ง! T-T
“เป็นอะไรครับ ทำไมวันนี้กวนใจกูตั้งแต่เช้าเลย”ไอ้กิ๊บพลิกตัวออกจากหมอนแล้วขยับตัวมานอนกอดเอวหนุนตักผมแทน ผมผลักหัวมันแรงๆด้วยความหมั่นไส้ บ้านมึงเรียกเที่ยงว่าเช้ารึไง
“………………………….”ผมเงียบอีกไม่อยากพูด้วย ยิ่งเห็นหน้ากับรอยยิ้มกวนส้นตีนของมันแบบนี้อีก นี่ก็ใกล้วันรับน้องมหาลัยแล้วพอถึงตอนนั้นเวลาอยู่ด้วยกันก็คงไม่ค่อยมีหรืออาจไม่มีเลย จะบอกว่าผมติดไอ้กิ๊บก็ได้ผมยอมรับผมติดมันจริงๆก็หนึ่งปีที่ผ่านมานี่มันอยู่กับผมแทบทุกวัน เจอหน้ากันตลอดถึงไม่ได้เรียนห้องเดียวกัน ผมอาจจะคิดมากเรื่องที่มันอาจจะเปลี่ยนไปตอนขึ้นมหาลัยแต่ใครจะรู้ เรียนมหาลัยสังคมมันกว้างขึ้นเจอคนเยอะขึ้นอะไรๆก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น
“ขี้งอน”มันพูดพร้อมกับเอามือกดหัวลงไปจุ๊บปากมันแล้วค้างไว้ไม่ยอมปล่อย ผมหลับตาปี๋เพราะไม่อยากหายงอนมันด้วยสายตาเร้าร้อนของมันแบบนั้น ไอ้นี่มันฉลาด
“อื้อ”ผมร้องอื้ออึงอยู่ในคอ ทุบหน้าอกแรงๆให้มันปล่อย แต่ไอ้กิ๊บไม่ปล่อยแสยะยิ้มเล็กน้อยแล้วหอมแก้มผมทั้งสองข้างแรงๆก่อนจะปล่อยผมเป็นอิสระ ผมรีบลุกขึ้นจากเตียงถอยหลังมาอยู่ตรงประตูเตรียมหนี ไม่อยากอยู่กับมันแล้ว ไอ้กิ๊บนอนคว่ำเอามือทั้งสองข้างท้าวคางตัวเองไว้มองทางผมแล้วยิ้ม
“จะไปไหน”มันถามเสียงยานคางแบบคนง่วงนอน
“เที่ยว”ผมตอบเสียงห้วน
“หึหึ ไปกับใคร”มันถามยิ้มๆเหมือนรู้ว่าผมกำลังโกหก ผมก็ยิ่งหน้างอเข้าไปอีก ทั้งที่มันรู้ว่าผมกำลังงอนแต่มันก็ไม่ง้อนอนยิ้มกวนส้นตีนอยู่ได้ ผมเจ็บใจจนอยากจะเอาเท้ายันหน้ามันจริงๆถ้าไม่ติดว่าทำแล้วจะโดนมันสวนกลับผมคงทำไปแล้ว
“แฟน”ผมประชด
“กร๊ากกก 5555”ไอ้กิ๊บหัวเราะดังลั่นห้อง ผมยืนกัดฟันกำหมัดแน่นโมโหจนพูดอะไรไม่ออก ไอ้กิ๊บลุกขึ้นจากเตียงเดินมาหาผมที่ยืนอยู่ที่ประตู มันรวบตัวผมเข้าไปชิดอกแล้วกัดลงที่คอผมเต็มแรง
“โอ๊ย..”ผมร้องและตีปากมันคืน
“คนไหนอีก นอกจากกูมึงมีแฟนคนไหนอีก ฮื้ม”มันกระชับตัวผมให้แน่นขึ้นแล้วพูดถามด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ ผมก้มหน้าหนีไม่ยอมมองหน้ามัน ไอ้กิ๊บชอบทำสายตาเจ้าชู้ใส่มันก็รู้ว่าผมทั้งชอบและกลัวในคราวเดียวกัน
“หื้ม…ฟาร์นอกใจกิ๊บไปเป็นแฟนคนไหนครับ”มันถามซ้ำแล้วก้มหน้าลงมาหอมแก้มคลอเคลียผมเป็นแมว ผมย่นคอหนีเล็กน้อยเพราะจักจี้ พยายามกลั้นยิ้มและสั่งใจว่าให้งอนไอ้กิ๊บนานๆ มันเล่นคลอเคลียผมแบบนี้ใครจะทนไหว
“ก็มึงไม่สนใจกูก่อนทำไมล่ะ”ผมพูดขึ้นแบบงอนๆแต่ก็ยังไม่ยอมมองหน้ามันอยู่ดี
“ไม่สนใจยังไงครับ ไหนลองบอกมาซิ”ทำเสียงนุ่มไม่พอเสือกพูดเพราะอีก ไอ้บ้ากิ๊บ ไอ้เลว
“ไม่รู้ กูรู้แค่อย่างเดียวว่ามึงไม่สนใจกู ดูแต่บอลแล้วก็นอน”ผมพูด
“โอ๋ๆขี้น้อยใจจริงๆ ไม่สนใจมึงแล้วจะให้กูไปสนใจใครครับ”มันพูดแล้วหอมแก้มผมแรงๆ ผมหันไปมองหน้าแบบงอนๆแล้วเอามือขึ้นไปกอดคอมันไว้หลวมๆ
“ก็มึงติดบอลเกินอะ กูไม่ชอบ”ผมพูด
“นิดเดียวหน่า แค่ช่วงนี้เท่านั้นแหละ”มันพูด
“…………………………..”ผมสั่นหัว จะช่วงนี้หรือช่วงไหนถ้ามีบอลไอ้กิ๊บไม่สนใจอะไรเลยจริงๆ ผมรู้ซึ้งและเข้าใจพวกผู้หญิงที่ชอบมานั่งบ่นให้เพื่อนฟังเวลาแฟนดูบอล มันทั้งหงุดหงิด ขัดใจและเป็นห่วงแบบนี้นี่เอง
“ไม่งอแงนะครับ”มันเอามือขึ้นมาลูบแก้มผมเบาๆ
“งั้นวันนี้มึงพากูไปเที่ยวน้ำตกนะ กูอยากไปน้ำตก”ผมพูดแบบอ้อนๆและทำหน้าตาน่าสงสารเข้าไว้
“………………………….”ไอ้กิ๊บแสยะยิ้มแล้วสั่นหัวเหมือนจะปฏิเสธ
“ไม่ไป”มันพูด ผมอ้าปากค้างพูดอะไรไม่ออก เจ็บใจจนน้ำตาคลอ
“ไอ้กิ๊บ ไอ้บ้า ปล่อยเลย”ผมพูดเสียงสั่นพร้อมกับพยายามดิ้นออกห่างจากตัวมัน
“ขี้ร้อง”
“แต่ก็น่ารักกูชอบ”มันพูดต่อแบบไม่ปล่อยให้ได้ผมร้องออกมาจริงๆ ผมเอามือมากอดเอวมันไว้แน่นพร้อมกับซบหน้าลงที่หน้าอกของมันแล้วช้อนสายตาขึ้นมองหน้ามันแบบอ้อนๆ
“นะกิ๊บนะ ฟาร์อยากไปน้ำตก กิ๊บพาฟาร์ไปนะ ฟาร์โทรไปชวนทุกคนแล้วและทุกคนก็ตกลงจะไปด้วย”ผมพูดอ้อนมันสุดฤทธิ์ เอาหัวโขกกับอกมันเบาๆแล้วเขย่งเท้าขึ้นไปหอมแก้มมันอีกที
“เตรียมพร้อมเลย”มันพูด
“แหะ”ผมยิ้มหวานให้ ก็ผมอยากไปอ่ะไม่ได้น้ำกับเพื่อนตั้งนานละ
“แล้วถ้ากูไม่ไป มึงไปกับพวกมันคนเดียวได้ไหม”
“ไอ้กิ๊บ ไอ้เหี้ย แม่ง!”ผมเหมือนคนสติแตก เจ็บใจมากจนจะทนไม่ไหวอยู่แล้วนะ กวนตีนกันอยู่ได้ ทั้งที่มันก็รู้ว่าผมอยากให้มันไปด้วยมากน้อยขนาดไหนทำไมถึงยังกล้าถามแบบนั้นออกมาอีก ถ้าไม่อยากให้มันไปด้วยผมหนีมันไปตั้งแต่เช้าแล้วไม่ขึ้นมาปลุกให้มันตื่นมากวนอารมณ์ผมแบบนี้หรอก
“พูดไม่เพราะ”มันว่า
“เออ เรื่องของกู”ผมตะคอกใส่หน้ามันเสียงดังก่อนจะผลักอกมันจนเซข้างไปแล้วเดินหนีมันลงมาด้านล่างทันที ไอ้ฟาวกับพี่กี้ที่นั่งเล่นบิกโกกันอยู่หน้าโทรทัศน์มองมาทางผมแบบงงๆ
“มึงเตรียมของครบแล้วใช่ไหม”ผมหันมาถามไอ้ฟาว
“เออ มึงเป็นไรเนี่ย”มันถาม ผมนั่งกอดอกหน้างอไม่สบอารมณ์กับใครสุดๆ
“โดนไอ้กิ๊บกวนตีนอะไรมาอีกแน่เลยใช่ไหม”พี่กี้พูด
“ไอ้กิ๊บ ไอ้บ้า นิสัยเสีย นิสัยไม่ดี ฟาร์เกลียดมัน กูจะไม่พูดกับมันเลยคอยดู”มันกัดฟันพูดแบบหงุดหงิดสุดๆ
“หึ จะทำได้หรอ”ไอ้ฟาวถามเสียงสูง
“เหี้ย แล้วเมื่อไหร่พวกไอ้นัทจะมาเนี่ย”ผมถาม เรานัดกันให้มารวมตัวกันที่บ้านผมก่อนแล้วค่อยขับมอไซค์ไปน้ำตกพร้อมกัน น้ำตกที่พวกผมจะไปค่อนข้างไกลพอสมควร
“กำลังมา เมื่อกี้ไอ้นัทโทรมาบอกแล้ว”
“มันโทรหามึงหรอ”
“เปล่า โทรเข้าเบอร์มึงแต่กูรับสาย”
“อ่อ กูหิวข้าว มีไรกินบ้าง”ผมถามไอ้ฟาว เพราะตั้งแต่เช้าผมกินแค่นมกับแซนวิสไก่แล้วก็พวกขนมทั้งหลายแหล่ในตู้เย็น
“บนโต๊ะ ไปดูเลยกูเก็บไว้ให้พวกมึงสองคนแล้ว”ไอ้ฟาวบอก ผมลุกขึ้นมาที่โต๊ะกินข้าวแล้วเปิดฝ่าชีดูกับข้าวว่ามีอะไรถูกใจผมบ้าง ไก่ราดรอสกับตับทอดกระเทียมก็มี ผมยิ้มร่าอารมณ์โมโหจากไอ้กิ๊บลดลงมากทันทีที่เห็นกับข้าว
“ลงมาได้แล้วหรอมึง ขยันกวนอารมณ์น้องสาวกูจริงๆ”เสียงไอ้ฟาวดังขึ้น ผมเดินมาดูเห็นไอ้กิ๊บเดินถอดเสื้อใส่กางเกงขายาวตัวเดียวเดินลงมาจากบนบ้าน ดูสภาพน่าจะอาบน้ำแล้วแต่ไม่เข้าใจจะถอดเสื้อทำไม
“หึหึ ไปไหนแล้วเนี่ย”ไอ้กิ๊บถามไอ้ฟาว พวกมันคงไม่รู้ว่าพวกผมออกมายืนฟังอยู่ด้วย ผมยืนกัดฟันกรอดถือจานข้าวอยู่ในมือแน่น
“ในครัว กินข้าว”ไอ้ฟาวบอก ไอ้กิ๊บหันมามองทางครัวผมรีบหลบเดินมานั่งที่โต๊ะแล้วกินข้าวแบบไม่สนใจการมาของมัน
ฟอดดดดดดดดด
“อ๊า ชื่นใจ”ไอ้กิ๊บพูดหลังจากหอมแก้มฟอดใหญ่ ผมสะดุ้งอยากจะหันกลับไปด่าแต่ยั้งปากไว้ ไม่อยากพูด้วย
“ดูหลังให้หน่อย”มันพูดพร้อมกับลากเก้าอี้อีกตัวมาเข้าใกล้ที่ผมนั่งอยู่ มันนั่งลงแล้วหันให้ผมดู
“อะไร”ผมถามแต่ไม่ได้หันไปดู ตั้งใจกินข้าวของเราไปเรื่อยๆ
“เมื่อคืนมีเด็กในร้านมันปาขวดมาโดนหลังกู แถวเนี่ย”มันพูดและใช้มือชี้บอกตรงที่มันโดน ผมตกใจรีบหันไปดูมันทันที เป็นรอยเขียวช้ำเลยครับ ดีนะที่ไม่เป็นแผลเลือดออก ผมลองเอานิ้วจิ้มดูไอ้กิ๊บสะดุ้งทันที
“สมน้ำหน้า”ผมพูด ไอ้กิ๊บหัวเราะก่อนจะหมุนหันหน้าเข้าหาผม
“เป็นห่วงกูไหม”มันถาม
“ไม่”ผมตอบทันที
“แน่ใจ”
“เออ เรื่องอะไรกูเป็นห่วงมึงด้วย มึงไม่เห็นจะเป็นห่วงกูบ้างเลย”
“ใครบอก กูเป็นห่วงมึงที่สุดอะ”มันพูดจ้องเข้ามาในตาผมแบบจริงจัง
“……………………….”ผมไม่พูดหันกลับมากินข้าวต่อ
“กูมีมึงคนเดียว ไม่เป็นห่วงมึงแล้วจะให้กูไปห่วงใคร เนอะ”มันกระซิบบอกที่ข้างหูผม ผมก้มหน้างุดๆอายนะครับเว้ย
“จิ้ แต่มึงก็ไม่ไปเที่ยวกับกูอยู่ดี”ผมเงยหน้าขึ้นไปพูดว่ามัน ไอ้กิ๊บยิ้มและล็อคผมเข้าไปใกล้หน้ามัน
“หน้าอย่างกูเนี่ยนะ กูจะปล่อยให้มึงไปเที่ยวคนเดียว ไม่รู้จักนิสัยกูรึไงฟาร์ฮัท หื้ม”มันพูดและกดหอมแก้มผมมาอีกฟอดใหญ่ ผมยิ้มแป้นขึ้นมาทันทีพอได้ยินมันพูดแบบนั้น
“เคลียร์ปัญหาครอบครัวเสร็จกันแล้วใช่ไหม”เสียงไอ้ฟาวดังแทรกขึ้นมา ผมกับไอ้กิ๊บไปมองเลยเจอเข้ากับทุกสายตาที่มองมาทางพวกผมเป็นตาเดียว พวกไอ้นัทมาถึงกันตั้งแต่ตอนไหนผมไม่ได้ยินเสียงรถหรือเสียงดังโวยวายจากไอ้แป้งกับไอ้ปังเลย ทุกทีตัวอยู่หน้าบ้านแต่เสียงนี่ดังทะลุไปหลังบ้านแล้ว
“แรดว่ะ”ไอ้แป้งพูดหน้านิ่ง ผมแลบลิ้นให้พวกมันพร้อมกับหอมแก้มไอ้กิ๊บโชว์ไปอีกหนึ่งที ไอ้ปังที่เป็นน้องเล็กสุดยืนหน้าแดงอยู่ข้างผัวมัน
“เดี๋ยวเจอของกูแล้วจะหนาว”ไอ้ฟาวพูดแล้วกอดคอพี่กี้ออกไป พวกผมพร้อมใจกันโห่ไล่หลังทันทีเพราะเชื่อมั่นเลยว่ามันสามารถทำได้มากกว่าหอมแก้มโชว์พวกผมจริงๆ
............................................
“ไม่ใส่ได้ไหมอ่า”เสียงไอ้ปังหงุงหงิงกับไอ้น้องเรื่องหมวกกันน็อค
“เดี๋ยวกูโบกสลบ”ไอ้น้องพูดพร้อมกับแย่งหมวกกันน็อคในมือไอ้ปังมาส่วมให้ไอ้ปัง ไอ้ปังทำหน้างอเล็กน้อยแต่ก็ไม่กล้าขัดคำสั่งแฟนมัน ไอ้น้องเล่นโหดซะขนาดนั้น
“ตุ๊ด หันหน้ามา”ไอ้กิ๊บเรียก ผมเลยตีปากมันไปแรงๆหนึ่งที ไอ้กิ๊บจัดการใส่หมวกกันน็อคให้ผมเรียบร้อย วันนี้ไอ้กิ๊บเอาเคดอาร์คันใหม่ออกงาน แม่มันมาบ่นกับผมเรื่องที่ไอ้กิ๊บซื้อเคดอาร์แต่ไม่ยอมซื้อรถยนต์เพราะตอนนี้มอไซค์ไอ้กิ๊บคนเดียวก็ปาไปหกคันแล้ว มันเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้องมาแบ่งใช้
“เจอกันไฟแดง กูเติมน้ำมันก่อน”ไอ้มี้ตะโกนบอกแล้วขับรถออกไปคันแรกเพื่อไปเติมน้ำมัน
“อึดอัดเนอะ พี่ฟาร์เนอะ”ไอ้ปังมาพูดบอกผม
“เหี้ยดีน มึงกะรัดแน่นไม่ให้กูหายเลยใจบ้างเลยรึไง”เสียงไอ้นัทโวยวายขึ้นมาเสียงดัง ไอ้นี่เป็นอีกคนที่ไม่ชอบการใส่หมวกกันน็อคที่สุด มันใส่แบบผ่านๆมากเจอตำรวจก็หยิบใส่ พอพ้นตำรวจก็เอาออกทันที
“พูดมากหน่า รัดไม่แน่นเดี๋ยวหมวกก็ปลิวดิ”ไอ้ดีนพูด
“ก็กูคันนิ กูไม่ชอบใส่”ไอ้นัทยังโวยวายไม่หยุด
“ไม่ชอบก็ต้องใส่”ไอ้ดีนพูดเสียงเข้ม ไอ้นัทหน้างอทันที ไอ้ดีนหันมามองหน้าไอ้กิ๊บแล้วสั่นหัวหน่ายๆ ไอ้กิ๊บเลยขยับปากตอบกลับไปว่า “พอกัน” ชิ!
“เรียบร้อยกันแล้วใช่ไหม”ไอ้ฟาวถาม พวกผมพยักหน้าพร้อมกัน รถไอ้ดี้ขับออกไปคันแรกแล้วตามด้วยรถไอ้น้อง ไอ้ดีน ไอ้กิ๊บ คันไอ้ฟาวรั้งท้ายสุด ยังอยู่ในเขตเทศบาลต้องมีระเบียบนิดนึงออกถนนเส้นนอกเมื่อไหร่ค่อยปล่อยชิว
“ฝนจะตกไหมอ่า”ผมบ่นกับไอ้กิ๊บระหว่างทาง ทั้งที่ก่อนหน้านี้ตอนที่อยู่บ้านฟ้าก็แจ้งไม่มีเค้าว่าฝนจะตกลงมาสักนิด
“ถ้าฝนตก เด็กแถวนี้ก็อดเล่นน้ำ”ไอ้กิ๊บตะโกนตอบ
“จิ้”ผมสบถก่อนจะนั่งเงียบมาเรื่อยๆเพราะพูดอะไรไปคงไม่เข้าใจ ฟังไม่รู้เรื่องหรอกครับ
“พี่ฟาร์!!!!!!!!!”ไอ้ปังตะโกนเรียกชื่อผมตอนที่ไอ้น้องขับรถแซงหน้าไอ้กิ๊บ วันนี้ไอ้น้องขับเวสป้าไอ้ปังนี่ยิ้มแป้นเพราะมันบอกว่ามันชอบซ้อนท้ายไอ้น้องตอนขับเวสป้าที่สุด เพราะไอ้กิ๊บไอ้น้องก็เหมือนกันตรงที่ถ้าเป็นเวสป้ามันสองคนจะไม่ค่อยเอาออกมาใช้บ่อยเท่าไหร่ ทั้งรักและทะนุถนอมเป็นที่สุด
“โอ๊ย เมื่อยย”ผมพูดทันทีที่เท้าแตะเข้ากับพื้นดิน เมื้อยมากเมื้อยแบบสุดๆ ตอนที่นั่งบนรถจะขยับมากก็ไม่ได้เดี๋ยวรถล้ม พวกเราขับยาวกันแบบไม่แวะพักเพราะจะทำให้เสียเวลาเดี๋ยวได้เล่นน้ำแค่แปบเดียว ซึ้งผมยอมไม่ได้ ^^
“มากูนวดให้”ไอ้กิ๊บล็อกรถเสร็จก็หันมาพูดบอกผม
“ไม่เป็นไร ขอบคุณ”ผมพูดแล้วคว้าเป้ที่เอามาด้วยเดินมาหาไอ้แป้งกับไอ้นัทที่ยืนบิดตัวไปมาคลายความเมื้อย
“พร้อมไหม ปังพร้อมมาก”ไอ้ปังแทรกพรวดเข้ามากลางวง แบบว่ามึงเร็วมากไปนะ ไปเปลี่ยนเป็นขาสั้นตั้งแต่เมื่อไหร่
“เร็วเกิน ไอ้เหี้ย”ไอ้นัทพูด
“ก็ปังอยากเล่นเร็วๆนิ พวกพี่ก็เปลี่ยนกางเกงกันซะทีสิ ช้าอ่ะ”ไอ้ปังโวยวายก่อนเดินไปหาไอ้น้องที่ยืนสูบบุบหรี่รวมกับพวกไอ้กิ๊บ เพราะถ้าเข้าด้านในแล้วเขาห้ามสูบบุหรี่
“กางเกงกูอะ”ไอ้กิ๊บเดินมาหาผมหลังจากสูบบุหรี่เสร็จ ผมเปิดกระเป๋าแล้วหยิบกางเกงบอลขาสั้นออกมาส่งยื่นให้มัน
“ของมึงอ่ะ”มันถามอีก
“นี่”ผมหยิบขาสั้นที่เตรียมมาชูขึ้นให้มันดู ไอ้กิ๊บขมวดคิ้วหยิบขาสั้นในมือผมไปคลี่ดูแล้วมองผมตาเขม็ง
“ไม่สั้นๆๆ”ผมรีบพูดแล้วแย่งกางเกงจากมือไอ้กิ๊บทันที จริงๆมันก็สั้นอ่านะครับ แต่ผมอยากใส่นิเลยหยิบมา เพิ่งซื้อมาใหม่เคยลองใส่ไปครั้งเดียว
“เดี๋ยวจะโดน”มันขู่เล็กน้อยแล้วเดินจูงมือผมพาไปห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนกางเกง
“หึหึ”ผมกับไอ้นัทมองหน้ากันแล้วหัวเราะก่อนจะพากันเดินออกมารอไอ้ดีนกับไอ้กิ๊บที่ด้านนอก พวกไอ้ฟาวเดินเข้าด้านในก่อนหน้านี้แล้ว
“สั้นดีเนอะ”ไอ้นัทพูด สายตามันมองมาที่ขาผม
“เหมือนกันกับมึงนั่นแหละ”ผมบอก ที่ไอ้นัทใส่ก็ยาวกว่าผมซะที่ไหนพอกันนั่นแหละครับ และด้วยความที่เสื้อยืดของผมยาวและใหญ่มากเลยคลุมปิดกางเกงจนมองไม่เห็นขาสั้นที่ใส่
“มานี่”ไอ้กิ๊บกวักมือเรียกให้เดินเข้าไปหา มันเริกเสื้อยืดผมขึ้นแล้วดึงเอวกางเกงผมลงทันทีแบบไม่บอกไม่กล่าว
“อื้อ ไม่เอา กางเกงจะหลุดแล้ว”ผมบอกพร้อมกับดึงเอวกางเกงขึ้นเหมือนเดิม ไอ้กิ๊บมองผมตาขวางแบบไม่พอใจสุดๆแล้วเดินนำเข้าโดยที่ไม่รอผมสักนิด ผมหันมามองไอ้นัทมันก็กำลังโดนไอ้ดีนด่าทางสายตาอยู่เหมือนกันครับ
“อ๊ะ…”ระหว่างเดินตามไอ้กิ๊บมาอย่างเงียบๆไม่ทันระวัง ผมเลยเผลอเหยียบเข้ากับก้อนหินเล็กๆระหว่างทางเดินเข้าน้ำตก
“รองเท้าไปไหน”ไอ้กิ๊บเดินกลับมานั่งยองลงตรงหน้าผมแล้วจับเท้าผมหงายฝ่าเท้าดู ผมโค้งตัวไปเกาะไหล่มันไว้ยึดเป็นหลักไม่ให้ล้มหงายหลังลงไป
“อยู่ในกระเป๋า”ผมบอก
“แล้วทำไมไม่ใส่”มันถามเสียงห้วนนิดๆ ผมเลยต้องเปิดกระเป๋าเอารองเท้าออกมาใส่อย่างช่วยไม่ได้
“จะจับไหม”มันยื่นมือที่เปื้อนทรายจากเท้าผมมาตรงหน้า ผมเดินเข้ามาใกล้มันอีกนิดแล้วจับมือมันมาเช็ดกับชายเสื้อที่ผมใส่ ผมเอาชายเสื้อเช็ดมือทั้งสองข้างของมันจนสะอาดก่อนจะจับมือมัน ไอ้กิ๊บเดินจูงมือผมมาหาพวกไอ้ฟาวที่นั่งกันอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว
“เป็นอะไร”ไอ้ฟาวถามทันทีที่ผมลงไปนั่งเบียดกับมัน
“ไอ้กิ๊บไม่พูดด้วย”ผมบอกมันเสียงเบา
“มึงไปทำอะไรให้มันโกรธอีกล่ะ”
“เปล่าซะหน่อย”
“ถ้าเปล่าแล้วไอ้กิ๊บจะโกรธมึงทำไม”
“ไม่รู้”ผมพูดแล้วบี้หน้าลงบนหลังไอ้ฟาว
“พี่ฟาร์ไปเล่นน้ำกัน”ไอ้ปังวิ่งตัวเปียกมาหาผม ผมสั่นหัวปฏิเสธแอบเหล่สายตาไปทางไอ้กิ๊บเห็นมันนั่งมองนู่นนี่นั่นไปเรื่อย
“ทำไมอ่า น้ำเย็นสบายจะตาย เร็วสิ นะๆๆ”ไอ้ปังรบเร้าไม่เลิก มันเดินเข้ามาจับแขนผมแล้วออกแรงดึงจะให้ผมลุกขึ้นไปเล่นกับมันให้ได้ ผมมองหน้าไอ้ฟาวแบบขอความช่วยเหลืออย่างสุดซึ้งแต่ทั้งมันและพี่กี้พากันหัวเราะ ไม่มีใครช่วยผมเลยสักคน
“หลบดิ”ไอ้กิ๊บเดินเข้ามาผลักปังกระเด็นเซข้างไปเล็กน้อย
“ลุกขึ้น”มันพูดพร้อมกับยื่นมือมาให้ผมจับ ผมรีบจับมือไอ้กิ๊บแล้วลุกขึ้นยืนทันที
“โด่ อยากให้แฟนพาก็ไม่บอก”ไอ้ปังพูดจิกกัดเสียงดัง
“พูดมาก ไหนพวกมึงเล่นกันอยู่ตรงไหน”
“ตรงนู้น หลังก้อนหินใหญ่ๆอ่ะ น้ำลึกคนไม่ค่อยเยอะด้วย”ไอ้ปังบอกแล้วเดินนำผมกับไอ้กิ๊บไป ระหว่างทางผมก็หันไปมองหน้าไอ้กิ๊บเป็นพักๆ อยากจะพูดแต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นยังไงดี
“ขอโทษนะ”ผมพูดขึ้น
“อือ”มันพูดแค่นั้นแล้วเปลี่ยนจากจับมือผมเป็นมากอดคอผมเดินแทน ผมยิ้มออกมาทันที
“วิ้วว เกรงใจกันหน่อย”ไอ้แป้งออกปากแซวผมกับไอ้กิ๊บทันทีที่เห็น ทำเอาวัยรุ่นกลุ่มอื่นที่เล่นอยู่ใกล้ๆหันมามอง แต่ไอ้กิ๊บหาได้แคร์ไม่ มันเดินกอดคอผมมาจนถึงหน้าผ่าที่เป็นที่ให้คนกระโดดลงไปที่น้ำตกด้านล่าง
“รักกูไหม”ไอ้กิ๊บถาม
“รักดิ”ผมตอบ
“กูก็รักมึงเหมือนกัน”
ตู้ม!!!
ทันทีที่ไอ้กิ๊บพูดจบปุ๊บมันก็กอดคอผมกระโดดลงจากหน้าผ่าทันที ระหว่างที่อยู่ใต้น้ำมันแอบจูบปากผมด้วย >//<
“แฮกๆ”ผมว่ายน้ำเข้ามากอดคอไอ้กิ๊บไว้พร้อมกับเอาขาเกี่ยวเอวมันไว้ด้วย
“เอาอีกไหม”ไอ้กิ๊บถามแล้วเอามือมาลูบหน้า
“เอาอีก”ผมบอก ไอ้กิ๊บยิ้มก่อนจะย่อตัวลงใต้น้ำแล้วจูบผมอีกครั้ง ผมอึ้งตาโตด้วยความตกใจนึกว่าที่มันถามหมายถึงขึ้นไปกระโดดหน้าผ่าอีกไหม ใครจะไปรู้ว่ามันจะหมายถึงจูบใต้น้ำ
“หึ อายอะไร”มันถามพร้อมกับหอมแก้มมันเบาๆ ผมรีบเอาหัววางบนลงบ่าของมัน ที่อายเพราะไม่รู้ว่าเมื่อกี้ที่ไอ้กิ๊บจูบผมมีใครเห็นบ้างหรือเปล่า ถึงจะจูบกันในน้ำก็เหอะ
“ก็มึงนั่นแหละ”ผมบ่นงึมงำ ไอ้กิ๊บหัวเราะแล้วหอมแก้มผมอีกหนึ่งที
“ฟาร์เอากล้องมาป่ะ”ไอ้กิ๊บถาม
“เอามาอยู่ในกระเป๋า กิ๊บจะเอาหรอเดี๋ยวฟาร์ไปเอาให้”ผมบอก
“ไม่ต้อง รออยู่นี่แหละเดี๋ยวกูไปเอาเอง”มันพูดสั่งแล้วเดินพาผมเข้ามารวมกับพวกไอ้แป้ง ไอ้กิ๊บค่อยๆเดินขึ้นบนฝั่งเพราะหินค่อนข้างลื่น
“ไปไหนพี่”ไอ้น้องที่กำลังจับไอ้ปังกดน้ำตะโกนถาม
“เอากล้อง”ไอ้กิ๊บบอก
“กูไปด้วย”ไอ้ดีนตะโกนสวนขึ้นมาจากในน้ำ ระหว่างที่รอพวกมันไปเอากล้อง ผมกับไอ้ปังก็วิ่งขึ้นลงกระโดดหน้าผ่ากันหลายรอบมาก เล่นไปมาเล่นมารู้สึกตัวอีกทีที่ขาก็เลือดออกแล้ว คงเป็นตอนไหนสักครั้งที่ผมกระโดดลงมาแล้วขาไปขูดเข้ากับโขดหิน
“เหี้ยฟาร์กูนึกมึงไม่ใส่กางเกง”ไอ้แป้งพูดตอนที่ผมขึ้นจากน้ำมายืนอ้าแขนรับอากาศบริสุทธิ์ ระหว่างน้ำตกกับทะเลผมชอบน้ำตกมากกว่าเพราะมันทั้งร่มรื่นและน้ำก็เย็นอยู่ตลอดเวลา
“หึหึ”ผมหัวเราะ
“มึงรีบลงมาอยู่ในน้ำก่อนที่ไอ้กิ๊บจะมาเลย”ไอ้แป้งพูดพร้อมกับพยายามดึงแขนผมให้ผมลงไปอยู่ในน้ำให้ได้
“ไม่เอา กูเหนื่อยแล้วขอพักก่อน”ผมพูด
“พี่ฟาร์ปังว่าพี่ลงมาอยู่ในน้ำเหอะ”ไอ้ปังพูดหน้าเสียอย่างเห็นได้ชัด
“ทำไม”ผมถามเพราะตอนนี้เหลือแค่พวกผมแค่สี่คน ผม ไอ้นัท ไอ้ปัง ไอ้แป้ง ไอ้มี้พาพี่วีขึ้นไปถ่ายรูปด้านบน ส่วนไอ้น้อง ไอ้กิ๊บ ไอ้ดีน ไอ้ดี้ก็ไปเอากล้องยังไม่กลับมา
“ปังเห็นพวกผู้ชายกลุ่มนั้นมองพี่ฟาร์ไม่วางตาเลยอ่ะ”ไอ้ปังกระซิบบอก ผมกับไอ้นัทมองหน้ากันแล้วค่อยๆหันไปมองแบบเนียนๆ ไอ้กลุ่มนั้นที่ไอ้ปังพูดถึงกำลังมามองมาทางพวกผมจริงๆด้วย
“ลงมาเลย เดี๋ยวผัวมึงมา เห็นมึงยืนแรดแบบนี้นะ มึงโดนมันแน่”ไอ้แป้งพูด ผมรีบสไลด์ตัวลงมายืนในน้ำทันที ไม่เอานะช่วงนี้ไอ้กิ๊บยิ่งดุๆอยู่ด้วย
“จิ้ หงุดหงิดอ่ะ มองหาพ่อหาแม่มันรึไง กูจะเล่นน้ำก็เล่นไม่ได้แม่ง”ไอ้ปังพูดขึ้นแบบหงุดหงิด
“มึงก็เดินขึ้นไปสิ”ไอ้แป้งพูด
“ไม่เอา เดี๋ยวรัฟฟินด่า แค่นี้มันก็จะแดกหัวปังอยู่แล้ว”ไอ้ปังพูดบ่นๆ
“สมน้ำหน้ากูบอกแล้วว่าไม่ต้องเอามา แรดจะใส่ดีนัก”ไอ้แป้งพูดบ่นน้องตัวเอง คือกางเกงที่พวกผมใส่เล่นน้ำกันค่อนข้างสั้นหรือสั้นมากสำหรับบางคน
“ฟาร์ฮัท”ผมรีบหันไปยิ้มให้ไอ้กิ๊บทันทีที่ได้ยินเสียง คราวนี้พวกไอ้ฟาวก็มาเล่นด้วย พวกมันยกของทุกอย่างขึ้นมาไว้บนนี้หมด
“ไม่หนาวบ้างรึไง”ไอ้ฟาวถาม
“หนาวดิ”ผมบอก หนาวจนปากสั่นไปหมดแล้ว
“หนาวก็ขึ้นมา ผ้าเช็ดตัวอยู่ไหนเอามาหรือเปล่า”
“เอามาอยู่ในกระเป๋า”ไอ้ฟาวเปิดกระเป๋าผมแล้วหยิบผ้าขนหนูผมส่งให้ไอ้กิ๊บ ไอ้กิ๊บมาหยุดแล้วนั่งลงตรงหน้าผม มันกางผ้าออกจนสุดปลายแขนตัวเอง ผมรีบเดินขึ้นจากน้ำแล้วพุ่งตัวเข้าหาไอ้กิ๊บทันที
“หึหึ”ไอ้กิ๊บหัวเราะแล้วหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กในกระเป๋าออกมาเช็ดหน้าผม
“จะลงไปเล่นอีกไหมหรือจะพอแค่นี้”ไอ้กิ๊บถาม
“เล่นอีก”ผมบอก มันพยักหน้าพร้อมกับดึงตัวเข้าไปนั่งระหว่างขาของมันแล้วกอดเอวผมไว้
“พี่ฟาร์ กึกๆ ถ่ายรูปกัน กือๆ”ไอ้ปังชวนผมปากสั่น บนตัวมันมีผ้าขนหนูห่อตัวไว้เหมือนผมเป๊ะ ผมมองหน้าไอ้กิ๊บแทนการพูดขออนุญาติ มันพยักหน้าเหมือนรู้ว่าผมต้องการอะไร
“รีบไปรีบมา”ไอ้กิ๊บบอก ผมกับไอ้ปังพยักหน้าก่อนจะพากันเดินขึ้นมาอีกชั้นของน้ำตก บรรยากาศดีมากไม่อยากจะบอก ยิ่งสูงก็ยิ่งรู้สึกถึงละอองจากน้ำตก ผมกับไอ้ปังจัดการถ่ายรูปวิวของทุกทีที่เดินผ่านมา
“พี่ฟาร์ นั่น”ไอ้ปังเรียกผมแล้วชี้มือให้ผมดูอะไรบางอย่าง
“หึหึ”ผมหัวเราะเพราะสิ่งที่ผมเห็นคือไอ้มี้กับพี่วีกำลังยืนกอดกันกลมท่ามกลางบรรยากาศแห่งหุบเขา กร๊ากกก สองคนนี้แม่งเข้าเลือกบรรกาศจริงๆแม่ง
“รีบลงเหอะ”ไอ้ปังบอกหลังจากหันซ้ายหันขวาถ่ายทุกทีที่คิดว่าโอเค ผมกับไอ้ปังถ่ายวิวต่ออีกนิดหน่อยก่อนจะเดินกลับลงมาที่เดิม
“กูกับไอ้นัทเจอใครที่หน้าห้องน้ำเมื่อกี้รู้ป่ะ”ไอ้แป้งที่เพิ่งกลับจากไปห้องน้ำกับไอ้นัทเดินมากระซิบถามผม
“เจอใคร”ผมถามแล้วหันมามองหน้าไอ้นัท
“หึหึ กูเจอไอ้หินมันมาเที่ยวกับเพื่อนห้องมันเหมือนกัน”ไอ้แป้งบอก
“เรื่องจริง”ผมหันมาถามไอ้นัทอีกครั้ง ไอ้นัทพยักหน้า ผมใจหายวาบนึกกลัวขึ้นมาทันที นี่ถ้าไอ้หินกับไอ้กิ๊บเจอกันอะไรจะเกิดขึ้น ตอนแรกผมก็ไม่รู้จักหรอกครับว่าไอ้หินนี่เป็นใครเพราะมันไม่ใช่เด็กโรงเรียนเดียวกันกับผม จนมีอยู่วันนึงซึ่งเป็นวันที่ไอ้กิ๊บมีแข่งบอลและผมต้องไปเชียร์เหมือนปกติทุกที แต่ครั้งนี้มันแตกต่างตรงที่ว่าคู่แข่งของไอ้กิ๊บดันพวกไอ้หินซึ่งพวกมันทั้งคู่ไม่ถูกกันมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว พวกที่เป็นนักบอลจะรู้ดี แล้ววันนั้นหลังแข่งเสร็จพวกมันก็มีเรื่องกันเหมือนทุกครั้งที่พวกมันเจอหน้ากัน เรื่องเล็กน้อยมันสองคนก็หาเรื่องต่อยกันได้ แต่คราวนี้เรื่องดันมาแจ็ตพอตลงกับผมไงเพราะไอ้หินดันเดินเข้ามาขอเบอร์ผมต่อหน้าต่อตาไอ้กิ๊บเลยครับ หลังจากนั้นจะเกิดอะไรคงไม่ต้องเดา แต่มันยังไม่จบเพราะไม่รู้ว่าไอ้อีหน้าไหนมันเอาเบอร์ผมไปให้ไอ้หิน ไอ้เหี้ยนั่นเลยโทรมาหาผม ไอ้กิ๊บรับมีรึจะไม่มีเรื่อง ผมโดนไอ้กิ๊บยึดโทรศัพท์ไว้ตั้งหลายวันจนสุดท้ายมันก็สั่งให้ผมเปลี่ยนเบอร์ แต่ผมไม่อยากเปลี่ยนเพราะเสียดายเบอร์ไหนจะข้อความเก่าๆด้วย อ้อนมันอยู่ตั้งนานกว่าไอ้กิ๊บจะใจอ่อน ส่วนไอ้หินมันก็ยังโทรหาผมบ้างแต่ไม่บ่อยขนาดเมื่อก่อนเพราะโทรมาทีไรไอ้กิ๊บเป็นคนรับสายเองตลอด
“ไม่มีอะไรหรอกหน่า มันคงไม่ใจตรงกับเรามาเดินเล่นแถวนี้หรอกมั้ง”ไอ้แป้งพูด
“กูว่าตรงวะ”ไอ้นัทพูด ผมหันไปมองเห็นไอ้พวกไอ้หินเดินขึ้นมาทางนี้จริงๆ หันมามองไอ้กิ๊บมันกำลังนั่งดูรูปในกล้องอยู่ ผมได้แต่ภาวนาให้มันดูต่อไปเรื่อยๆไม่ต้องเงยหน้าขึ้นมาเลย รอให้พวกไอ้หินผ่านไปก่อน
“พี่ฟาร์ อ๊ะ”ผมรีบเอามือปิดปากไอ้ปังไว้ทันที
“ฟาร์ฮัท”สัตว์! มังยังจะจำกูได้อีกนะ คนอุตสาห์นั่งหันหลังให้แล้วเนี่ย
“เรียกหาพ่อหาแม่มึงรึไง สัตว์”เสียงไอ้กิ๊บตะโกนด่าขึ้นมาพร้อมกับดึงผมเข้าไปกอดไว้แน่น
“เรียกหาว่าที่เมียกูมีไรไหม”ไอ้หินลอยหน้าลอยตากวนตีนกลับมา ผม ไอ้นัท ไอ้แป้งมองหน้ากัน
“สัตว์”ไอ้กิ๊บจะลุกขึ้นไปเอาเรื่องกับไอ้หิน ผมเลยรีบหันมากอดเอวมันไว้แน่น
“ไม่ไปนะ อย่ามีเรื่องนะกิ๊บนะ ปิดหูนะจะได้ไม่ได้ยิน”ผมพูดพร้อมกับเอามือขึ้นหูทั้งสองข้างของมัน ไอ้กิ๊บกัดฟันแน่น สายตามันพร้อมจะอาละวาดได้ทุกเมื่อ
“มึงเป็นใครวะ มารู้จักน้องกูได้ยังไง”ไอ้ฟาวถามขึ้นมาหน้านิ่ง
“ผมชื่อหิน ผมเรียนอยู่ที่….. ผมชอบน้องชายพี่มากเลยอยากจีบ”ตรงเกินไอ้สาด
“จีบพ่อมึงรึไง เมียกูไอ้เหี้ย”ไอ้กิ๊บด่าสวนกลับไปทันที ผมสะดุ้งแล้วกอดมันให้แน่นขึ้นอีก
“หึ มึงตรงดีนะกูชอบ แต่น้องกูมีแฟนแล้วมึงอย่าไปยุ่งกับมันเลย”ไอ้ฟาวพูดเสียงเรียบ
“อีกอย่างวันนี้พวกกูมาเที่ยว มาพักผ่อน กูไม่อยากให้มีเรื่อง คิดว่าพวกมึงคงเข้าใจ”มันพูดอีก ผมมองไอ้ฟาวที่นั่งมองหน้าพวกไอ้หินเรียงตัว ไอ้หินมองหน้าไอ้ฟาวแล้วหันมามองหน้าผม
“ก็ได้ครับ ถือว่าพี่เขยขอแต่ถ้าเจอกันคราวนี้ หินไม่ปล่อยแล้วนะ”ไอ้หินพูดก่อนจะพาพวกมันเดินผ่านพวกผมไป
“พี่เขยหน้ามึงดิไอ้สัตว์!”ไอ้กิ๊บลุกขึ้นด่าตามหลัง
“เหี้ย”ไอ้กิ๊บสบถหัวเสีย
“เยอะนักนะมึงอ่ะ”ไอ้ฟาวพูดว่าแล้วผลักหัวผม
“บ้า”ผมด่าแล้วดึงมือไอ้กิ๊บให้นั่งลงเหมือนเดิม มันมองหน้าแล้วจ้องลึกเข้ามาในดวงตาผม
“อะ อะไร”ผมถามมัน เพราะรู้สึกเกร็งขึ้นมาแบบบอกไม่ถูก ก็มันเล่นจ้องซะขนาดนี้อ่ะ
“มึงชอบมันรึเปล่า”
“บ้ารึไง”ผมด่าและตบแก้มไอ้กิ๊บอย่างหมั่นไส้
“แน่นะ”
“เออดิ มึงเป็นไรมากป่ะ”
“ก็แล้วไป จริงๆถามไปงั้นแหละ เพราะกูรู้อยู่แล้วว่ามึงนะรักกูที่สุด”ไอ้กิ๊บพูดแล้วรวบตัวผมเข้าไปหอมแก้มอย่างแรง
“เหี้ย!”พวกผมที่เหลือพร้อมใจกันด่าเป็นเสียงเดียวกัน อารมณ์แม่งเปลี่ยนเร็วเกิน =_=”
TBC.
ปล.หายไปนานอีกแล้วเนอะ แหะๆๆ (-.-)
ความคิดเห็น