ยอดรักจิ้งจอกมาร (ปิดตอน 22/5/62)

คำโปรย 

ท่ามกลางสงครามระหว่างแคว้น “กงอวิ๋นเทียน” รองแม่ทัพแคว้นเป่ยซีที่บาดเจ็บสาหัสถูกช่วยเหลือโดยหญิงเก็บสมุนไพรคนหนึ่ง เขาสูญเสียความทรงจำ และตกหลุมรักนาง...เมื่อฟื้นความทรงจำ ก็เป็นตอนที่เขาเพิ่งรู้ตัวว่าต้องการนางมากที่สุด

เพราะรักมาก เขาจึงเอาเปรียบนาง เพราะรักเกินไป จึงเผลอทำร้ายนางอย่างแสนสาหัส

ด้วยความรักที่บดบังตาและความโง่เขลา เขาไม่เคยสงสัยเลยว่า ทำไมในบ้านหลังน้อยติดป่าถึงมีนางอาศัยเพียงลำพัง ทำไมนางถึงหาสมุนไพรได้มากมายนักทั้งที่นางอยู่ตัวคนเดียว ทำไมนางถึงช่วยเหลือคนแปลกหน้าอย่างเขา หรือแม้แต่ตอนที่เขาลักพาตัวนางกลับมากอดที่ค่ายศัตรู นางก็มิได้ต่อต้านขัดขืน

คำตอบแน่ชัดอยู่แล้ว เพราะนางหาใช่มนุษย์ หากแต่เป็น...ปีศาจ!

                “เสี่ยวซิ่ว ข้ารักเจ้านะ รักเจ้า...”  เขาอยู่เหนือร่างของนาง และกำลังทรมานนางด้วยความรัญจวน ซึ่งตรงข้ามกับปากที่พร่ำคำรักไม่หยุด

                “ยะ...หยุด!” นางร้องขอ

                “ขอโทษ แต่ข้าหยุดไม่ได้”

                “...”

                ภายในห้องที่มืดสลัว กงอวิ๋นเทียนไม่สังเกตเห็นเลยว่าดวงตาของซวีซิ่วแวววาวและเป็นสีแดง

                ชั่วพริบตาต่อมา ร่างกำยำของชายหนุ่มถูกแรงมหาศาลทำให้พลิกกลับ กว่าจะรู้ตัวว่าอะไรเป็นอะไร กงอวิ๋นเทียนพบว่าเขากับนางสลับบทบาทกันแล้ว เขาอยู่ล่างส่วนนางอยู่บน ดวงตาของนางเปลี่ยนสี รูปหน้าก็คล้ายจะเปลี่ยนไป

                ปะ...ปีศาจหรือ!

                “ลงไปจากตัวข้า!” เขาคำราม แต่นางยิ้มเยาะ

                “ท่านบอกรักข้าไม่ใช่หรือ”  

+++++++++++++