คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : เสียน้ำตา
ตอนที่ 29
ขอโทษน่ะที่เราหายไปเสียนานเราจะไม่พูดอะไรมากน่ะต่อไปนี้จะพยายามทำต่อจนกว่าจะพอใจน่ะขอโทษจริงๆน่ะค่าๆๆๆ
ด้านกียุลที่หลับอยู่
แอ๊ดดด (เสียงประตูเปิด)
กียุลสะดุ้งตื่นแล้วคิด/ ทิวาหรอ
คริส/ อัปเตอร์นู้ด กียุลดีขึ้นรึยังงงง !!
อเล็กเซ่/ อย่าเสียงดังสิคริส
กียุล/ อ้าว! ทำไมพวกนายถึงมานี่ล่ะ
ฮอรัล/ คุณทิวาบอกว่านายไม่สบายน่ะขอรับ พวกกระผมเลยมาเยี่ยม
กียุล/ แล้ว...ยัยนั่นล่ะ
ฮอรัล/ เออ...ตอนนี้กำลังอยู่ในห้องครัวของคุณนาซิสซ่าน่ะขอรับ
กียุล/ อ้าว! แล้วยัยนั่นไปทำอะไรที่นั่นล่ะ
ดันเต้/ ก็ไปทำข้าวต้มนายไงล่ะ
กียุล/ ห๊ะ!!
อเล็กเซ่/ นายไม่รู้หรอก็นายไปสัญญากับทิวานี่น่า
กียุล/ ฉันไม่คิดนี่ว่ายัยนั้นจะลงทุนขนาดนี่
คริส/ เลดี้ พยายามมากเลยน้านน
.
.
.
เสียงที่ดังก้องอยู่ในหัวกียุล
//รอแป๊ปหนึ่งน่ะ เดี๋ยวนายจะกินข้าวต้มที่กินแล้วต้องหายเลยแน่ๆ ^_^ //
กียุลคิด/ ยัยนั้น
คริส/ ว่าแต่นายหายแล้วหรอ
กียุล/ ยังปวดหัวอยู่นิดๆ เออ..ช่วยพาฉันไปดูยัยนั้นได้ไหม
กียุลพูดและทำท่าจะลุกขึ้น แต่ ฮอรัลจับให้นอนลงที่เดิม
ฮอรัล/ กระผมว่ากียุลนอนรอแล้วส่งกำลังใจไปถึงทิวาดีกว่าน่ะขอรับ
กียุล/ ตะ...แต่ว่า / กียุลทำท่าเหมือนคัดค้าน
คริส/ เอาน่ากียุลไอว่าฮอรัลพูดถูกแล้วนายนอนรอดีกว่าน่ะ
คำพูดของเพื่อนทำกียุลยอมทำตาม
ด้านทิวา ณ ห้องครัวของนาซิสซ่า
ตุ้มม!!!
เสียงระเบิดดังมาจากห้องครัว ดังเกิน 180เดซิเบล ซึ่งไม่ใช่เสียงของการกระทำของใคร นอกจาก เด็กสาวนามทิวา ที่ทำอาหารอยู่ดี๊ ดี
นาซิสซ่า/ กรี๊ด!!!! ยัยลิงกังใครให้เธอใส่ไอ้นั้นลงไป ห๊ะ! !
นาซิสซ่าหน้าแดงก่ำ(เพราะโกรธน่ะจ๊ะ)คล้ายควันจะออกจากหัว แล้วชี้ไปที่ทิวาที่กำลังถือขวดอะไรซักอย่างที่มีรูปหัวกะโหลก
ทิวา/ อ้าวก็ชั้นคิดว่า เกลือซะอีก
นาซิสซ่า/ ยัยลิงบ๊องนั่นมัน สารเคมีต่างหากย่ะ แค่เห็นรูปก็น่าจะรู้แล้วไม่ใช่หรอ!!!!
ทิวา/ ก็ฉันไม่ได้สังเกตนี่!!!
ทิวากอดอก แล้วทำหน้าบึ้ง
นาซิสซ่า/ หนอย ยัยลิงทีหน้าทีหลังก็หัดดูมั้งสิย่ะ คิดถึงใจคนกินบ้าง
ยูริ/ น่าๆ คุณนาซิสซ่า ใจเย็นๆก่อนน่ะเจ้าค่ะ
เหมยฮัว/ ว่าแต่อาทิวานี่มันชามที่10 แล้วน่ะที่ ลื้อทำพลาด /
เหมยฮัวพูดแล้วชี้ไปที่กองชามข้าวต้มที่มีสีม่วง มีฟองผุดขึ้น ดูน่ากลัว เอ้ย! น่ากิน (มั้ง)
ทิวา/ เฮ้อ ไม่นึกเลยว่าทำข้าวต้ม มันจะเหนื่อยอย่างงี้อ่ะ
ทิวาบ่นพลาง หันผักไปด้วย
นาซิสซ่า/ ถ้าเธอไม่รีบไม่ลืมหูลืมตาดูเครื่องปรุง ก็เสร็จไปนานแล้วย่ะ!!
โรซารี่/ ทิวาก็อย่ารีบทำนักสิ ค่อยๆก็ได้
ทิวา/ ไม่ได้หรอก ฉันสัญญากับกียุลไว้แล้ว ฉันต้องทำให้เร็วและดีที่สุด
ทิวาพูดพลางหั่นให้เร็วกว่าเดิม
โรซารี่/ ก็ที่พลาดก็เพราะรีบเนี่ยล่ะ
ทิวาหั่นผักเร็วขึ้นโดยไม่ดูจึงบาดเต็มๆ
ทิวา/ อ๊าก!!
ทิวาร้องด้วยความเจ็บปวดแล้วทรุดลงกับพื้น
โรซารี่/ นั่นไง
ยูริ/ คุณทิวาเป็นอะไรมากไมเจ้าค่ะ / ยูริเข้าไปพยุงทิวาไปนั่งที่เก้าอี้
เหมยฮัว/ มาๆ เดี๋ยวอั๊วทำแผลให้
ผ่านไป 3ชั่งโมง
ทิวายังมุ่งมั่นทำข้าวต้มต่อไป ส่วนพวกเพื่อนๆก็คอยเก็บกวาดซากของทั้งหมด
นาซิสซ่า/ ยัยลิงฉันว่าไอ้นี่มันก็โอเคแล้วน่ะ
นาซิสซ่าถือชามข้าวต้มที่ดูน่ากินมาให้ทิวาดู
ทิวา/ ไหนชิมสิ
ทิวาชิมข้าวต้มไปคำหนึ่งแล้วหันไปทำข้าวต้มต่อ
ทิวา/ มันยังไม่พอ
นาซิสซ่า/ นี่ฉันถามหน่อยเถอะมันต้องขนาดไหนถึงจะพอล่ะ
ทิวาหยุดทำแล้วทำหน้าเศร้า
ทิวา/ ที่สุดที่ฉันจะทำได้
นาซิสซ่าทำหน้างง ส่วนทิวาก็มุ่งมั่นทำต่อ
ผ่านไป 5 ชั่วไมง
เหมยฮัว/ นี่อาทิวาพวกอั๊วเอาของกินมาให้มากินเร็วน่อ ยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้าเลยนิ
เหมยฮัวถือจานข้าวผัดเดินมาหาทืวาที่กำลังคนข้าวต้มอยู่
ทิวา/ ขอบใจน่ะเหมยฮัวแต่ฉันไม่เป็นไรหรอก
ทิวาพูดพลางคนข้าวต้มเร็วกว่าเดิม
เหมยฮัว/ แต่ว่า ...อาทิวา
ทิวา/ ก็บอกว่าไม่เป็นอะไรไงล่ะ!!!
ทิวาปัดมือไปโดยหม้อข้าวต้มที่ต้มอยู่น้ำร้อนที่อยู่ในหม้อกระเด็นมาโดนมือทิวาเต็มๆ
เหมยฮัว/ อาทิวา!!!
ยูริ/ นาซิสซ่า/ โรซารี่/ คุณทิวา/ ทิวา!!!!
เหมยฮัวยูรินาซิสซ่าโรซารี่ รีบวิ่งเข้าไปดูทิวาที่นั่งก้มหน้า
ยูริ/ เป็นอะไรมากไหมเจ้าค่ะคุณทิวา
โรซารี่/ ไปแผลก่อนดีกว่าน่ะทิวา
ทิวา/ ฉันนี่มัน.... ไม่ได้เรื่องเลยน่ะ
ทิวาค่อยๆ มีน้ำตาไหลมาหยดลงมือของตัวเอง
นาซิสซ่า/ ทิวา..
ทิวา/ ฉันนี่มันไม่เคยทำประโยชน์ให้ใครได้เลย ฮือ ฮือ
ทิวาร้องไห้หนักขึ้นเรื่อยๆ เพื่อนๆก็ได้แต่นั่งมอง
.
.
นาซิสซ่า/ ใครว่าล่ะย่ะ
ทิวา/ เอ๋?
ทิวาเงยหน้าขึ้นมองนาซิสซ่าด้วยความสงสัย
นาซิสซ่า/ ถ้าเป็นฉันน่ะ เลิกทำไปนานแล้วแต่เธอ ไม่ยอมแพ้เลยแม้แต่น้อย ฉันน่ะนับถือเธอเลยน่ะ
???/ นั้นสิน่ะขอรับ
คนปริศนาคนนั้นคือใครกันน่ะลองเดาดูน่ะค่า
ไม่สนุกขออภัย
ความคิดเห็น