ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ความรักของ 5สาว ลาฟลอร่า

    ลำดับตอนที่ #33 : มาเล่นเกมกันเถอะ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.35K
      62
      6 ธ.ค. 56

    ตอนที่ 32

    รุ้งเช้า ณ ห้องพยาบาล

    กียุล/ ห้าวววว  เช้าแล้วหรอเนี่ย

    กียุลลืมตาขึ้นพลางบิดขี้เกียจ

    กียุล/ อ้าว! ว่าไงนิลหลับสบายไหม

    เจ้านิล/  เหมี้ยววว ◕‿◕

    กียุลลูบหัวเจ้านิลด้วยความเอ็นดู

    กียุลหันไปมองโซฟาที่ทิวานอน แต่  ไม่เห็นทิวา

    กียุล/ ยัยลิงหายไปไหนเนี่ย

    ปัง!!(เสียงเปิดประตู)

    ทิวา/ กียุลลล!!!!!

    กียุล/ จะตะโกนทำไมเนี่ย (=_=;)

    กียุลเอามือปิดหู

    ทิวา/ 555 โทดที อ๊ะนี่

    ทิวาพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง แล้วยื่นถาดข้าวต้มกับยาให้กียุล

    กียุล/  เออ อืม

    กียุลยื่นมือจะหยิบถาดข้าต้มบังเอิญ มือทิวากียุลไปโดนกันพอดี

    กียุล/  0/////////0

    ทิวา/ 0///////0

    ทิวาตกใจรีบปล่อยถาดลง  กียุลทำหน้างงเล็กน้อย แตก็หันมาจับหย้าตัวเองแล้ววางถาดไว้บนตักแล้วลงมือกิน

    ส่วนทิวา มองที่มือของตัวเองที่โดนกียูลจูบลงไป

    ทิวา/ 0//////////////////////0

    ทิวาหน้าแดงขึ้นเรื่อยๆเมื่อคิดถึงเหตุการณ์นั้น จนควันขึ้น

    กียุล/ เป็นไรไปยัยลิง

    ทิวา/ ปะ..ปะ..เปล่า

    ก๊อกๆ(เสียงเคาะประตู)

    ครูพยาบาล/ เข้าไปน่ะจ๊ะ

    ครูพยาบาล/ ครูขอตรวจหน่อยน่ะจ๊ะ

    กียุล/ ครับ

    ครูพยาบาลใช้ปรอทวัดไข้กียุล

    ครูพยาบาล/ รู้สึกจะหายเป็นปกติแล้วน่ะจ๊ะ ขอบใจมากน่ะทิวาที่ช่วยดูแลกียุลจนหายน่ะจ้า

    ทิวา/ อ้อ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ

    ครูพยาบาล/ งั้นเดี๋ยวกินข้าวกันยาเสร็จก็ไปได้เลยน่ะจ๊ะ

    กียุล/ ครับ

    กียุลกินข้าวกินยาเสร็จก็แต่งตัวเดินออกจากห้องพยาบาลพร้อมทิวา

    ทิวา/ โอ๊ย! หิวจังเนาะนิล

    เจ้านิล/ เหมี้ยววว

    กียุล/ หิวตลอดเลยน่ะ เธอน่ะ

    ทิวา/ ช่างฉันเถอะน่า

    เหมยฮัว / อ้าว อาทิวา

    ทิวา/ เฮ้ เหมยฮัว

    ทิวาวิ่งไปหาพวกเหมยฮัว แต่มีคนเดินออกมาจากประตูตัดหน้าซะก่อน

    โครม 

    ทิวาชนเข้ากับคนๆคนนั้นอย่างจัง

    ทิวา/ โอ๊ย!! เจ็บๆ

    ทิวาร้องพลางจับหัวตัวเอง

    ??/ ขอโทษน่ะฮ่ะ

    ยูริ/ เป็นอะไรรึเปล่าเจ้าค่ะ คุณทิวา

    กียุลกับพวกเหมยฮัววิ่งเข้ามาดูทิวา

    ทิวา/ ฉันไม่เป็นอะไรหรอก แต่เด็กนี้น่ะสิ

    กียุล/ เอ๋ หน้าคุ้นๆแฮะ

    ??/ อ๊ะ พี่กียุลผมตามหาตั้งนานน่ะฮะ

    ทิวายืนขึ้นและทำหน้างง และเด็กคนนั้นก็ลุกขึ้นตาม

    ทิวา/ พี่หรอ นายมีน้องด้วหรอนายตาตี๋

    กียุล/ บ้าไม่ใช่ยัยลิง ฉันเป็นลูกคนเดียว

    โรซารี่/ หรือว่าพ่อนายแอบไปมีลูกเก็บไว้ล่ะเนี่ย / โรซารี่พูดพลางถือช้วยน้ำชา

    กียุล/ โฮ้ย โฮ้ย พอได้แล้วจะบ้ากันไปใหญ่แล้ว

    ??/ เออ คือว่าผมเป็นลูกพี่ลูกน้องของพี่กียุลต่างหากล่ะฮ่ะ  ผมชื่อ คิม เยจีฮ่ะ

    กียุล/ เอ๋ เยจีเองหรอเนี่ย ไม่เจอกันแปปเดียวโตขึ้นเยอะเลยน่ะเนี่ย

    เยจี/ ฮะ

    กียุล/ ว่าแต่มาทำอะไรที่นี่หรอเราน่ะ

    เยจี/ มาเล่นเกมกับพวกพี่ไงฮ่ะ^ ^

     

    ไม่สนุกขออภัย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×