คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #48 : โรคจิต
ตอนที่ 45
ยูริกับคริส เดินไปหาพวกทิวากับพวกกียุลที่รออยู่บนเวที
ยูริ/ ขอโทษน่ะเจ้าค่ะที่ทำให้รอ
ทิวา/ ไม่เป็นอะไรหรอกยูริครูมารีกับผอ.ก็พึ่งมานี่เอง
กียุล/ คริสทำไมนายไปนานจัง แค่ไปเก็บของเองนี่
คริส/ อะ..อ้อ คือไอแวะไปทำแผลนิดหน่อยน่ะ
คริสรีบแก้ตัว
เยจีเดินออกมาจากหลังเวที
เยจี/ ในเมื่อเรามากันครบแล้วน่ะครับ เราก็มาฟังผลการแข่งขันการจัดร้านคาเฟ่กันเลยน่ะครับ
เยจี/ และทีมที่ชนะในเกมนี้นะครับก็คือ.......ทีมรร.ลาฟลอร่าครับ
นักเรียนลาฟลอร่า/ เย้!!!
เยจี/ เท่ากับทีมรร.ลาฟลอร่ามีคะแนนนำไปแล้วน่ะครับ1คะแนน
เยจี/ แล้วพรุ่งนี้เราถึงจะมาเรอ่มเกมกันใหม่น่ะครับ ตอนนี้ขอให้ทุกคนกลับไปพักผ่อนน่ะค่รับ
พวกทิวาและพวกกียุลเดินกลับห้องของตัวเอง . .
ทิวาเดินกลับห้องตัวเองคนเดียวทั้งทียังใส่ชุดเมดอยู่
ทิวา/ ทำไมอยู่ๆเสื้อผ้า ที่วางอยู่ในร้านถึงหายไปน่ะ ดูสิเลยต้องเดินกลับทั้งชุดนี้เลยอายจะแย่อยู่แล้วเนี้ย
ทิวาเดินบ่นตลอดทางจนถึงห้อง ทิวาเปิดประตูเข้าไป เห็นเยจีกำลังเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า
ทิวา/ เยจีทำอะไรหรอ เยจีหันมาหาทิวา
เยจี/ อ้าว! แม่ทิวาฮ่ะ คืนนี้ผมอยากไปนอนกับคุณตาคุณยายอ่ะฮ่ะ ผมเลยมาเก็บเสื้อผ้าไปนอนคืนนี้
ทิวา/ เหรอ แต่ทำไมเสื้อผ้ามันเยอะจัง
เยจี/ ผมเอาไปเผื่อน่ะฮ่ะ
เยจีหันหน้ากลับไปตั้งหน้าตั้งตาเก็บต่อไป . .
สักพักหนึ่ง
เยจี/ งั้นผมไปก่อนน่ะฮ่ะ ^ ^
เยจีเดินสระพายกระเป๋าเดอนออกไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
ทิวา/ อืม..ว่าแต่ตากียุลยังไม่กลับมาอีกหรอเนี้ย
ทิวาเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเตรียมจะไปอาบน้ำ ทิวาเปิดประตูห้องน้ำและเดินเข้าไปอาบน้ำ
ซ่า ซ่า
ทิวาอาบน้ำอย่างสบายใจ
เอี๊ยด... เสียงเปิดประตู
ทิวาไม่ได้สนใจเสียงเปิดประตูสักเท่าไร
หันมาอาบน้ำต่อ
กียุล/ ยัยลิงกับเยจีหายไปไหนน่ะ
ทิวาผู้ที่ไม่ได้สนใจอะไร ได้ยินเสียงเลื่อนประตู
ครืด~~~~
กียุล/ 0//////////////////////////////////////0
ทิวา/ 0///////////////////////////////////0
กียุลผู้ไม่รู้อะไรได้เปิดประตูห้องน้ำ ซึ่งมีทิวาผู้กำลังอาบน้ำอย่างสบายใจยืนอยู่ตรงฝักบัว กียุลก็ต้องตกใจเพราะ เห็นทิวาในสภาพเปลือย
ทิวา/ กรี๊ดด!!!!!!!!!!!!!!!! ตาตี๋แว่นโรคจิตลามก
ทิวาร้องกรี๊ด และโยนของในห้องน้ำขว้างโดนหน้ากียุลเต็มๆ
เป้ง!!
กียุล/ อั๊ก!!!
กียุล รีบเลื่อนประตูปิดทันที
ทิวา/ 0////////////////0 ตาตี๋บ้าโรคจิต
ทิวาตะโกนใส่กียุล
กียุล/ -//////////////////-* กะ..ก็ใครจะไปรู้ล่ะว่ามีคนอยู่ในห้องน้ำล่ะยัยลิง!!
ทิวา/ ฮึ่ม!!
ทิวารีบหยิบผ้าเช็ดตัว และทิวาก็พลันนึกขึ้นได้ว่า
ทิวาคิด/ ตายล่ะ ลืมเอาชุดเข้ามาใส่ในห้องน้ำ
ทิวา/ ยะ..แย่ล่ะ ออกไปในสภาพนี้ก็ไม่ได้ด้วย
ทิวาเดินไปตรงประตูห้องน้ำ
ทิวา/ นี่ตาตี๋แว่น !
กียุล/ ฮะ....ฮ่ะอะไร
ทิวา/ คะ...คือ..คือ ชะ..ช่วยหยิบเสื้อผ้ากับชุดชั้นในให้ฉันที *//////////////*
กียุล/ จะ..จะบ้ารึไง
ทิวา/ เร็วเถอะน่า ฉันไม่อยากยืนอยู่อย่างงี้ไปตลอดน่ะ
กียุล/ แล้วเยจีหายไปไหน
ทิวา/ ขอไปนอนกับเหมยฮัวแล้ว
กียุล/ ชิ ฉะ..ฉันจะถือว่าหยิบเสื้อผ้าให้เด็กน้อยล่ะกันน่ะ
กียุลเปิดตู้เสื้อผ้าของทิวาเพื่อเอาชุดนอนให้ทิวา แต่...
กียุล/ นี่ทิวา!! ในตู้เสื้อผ้าของเธอไม่เห็นมีเสื้อผ้าสักชุดเลยนี่
ทิวา/ ฮ่ะ!!! มันจะไม่มีได้ไงล่ะก็ฉันเป็นคนแขวนเสื้อผ้าไว้ในตู้เอง
กียุล/ แต่มันไม่เลยน่ะ ฉันหาทุกช่องแล้ว มะ..มันมีแต่ชุดชั้นในของเธอ -///////-
ทิวา/ กรี๊ด!!! ใครบอกให้นายดูย่ะ โรคจิต!!!
กียุล/ คะ.ใครมันจะอยากดูเล่า เธอให้ฉันหยิบให้นี่น่า
ทิวาก็พลันคิดได้ว่าได้วางชุดเมดไว้บนเตียง
ทิวา/ ยังไงก็เหอะ หยิบมาเถอะแต่ห้ามมองน่ะ และหยิบชุดที่วางอยู่บนเตียงมาล่ะ
กียุลพยายามหลับตาและหยิบชุดชั้นในกับชุดเมดของทิวามายืนทิวาตรงหน้าประตูห้องน้ำ
กียุล/ อ่ะ
ทิวาเลื่อนประตูเล็กน้อยและหยิบชุดไป
ด้านทิวา
ทิวา/ เฮ้อ~~~~ต้องใส่ชุดบ้านี่อีกแล้วหรอ
ผ่านไป3 นาที
กียุลนั่งรอทิวา เห็นประตูเลื่อนออกมาเล็กน้อยและเนเงาของใครบางคน
กียุล/ 0//////////////////////////0
ทิวาเดินออกมาจากห้องน้ำและเดินเข้าไปหากียุล
ทิวายื่นน้าเข้าไปใกล้หน้ากียุล
กียุล/ 0/////////////////////0 อะ..อะไร
ทิวาเอื้อมนิ้วเข้าไป ดีดที่หน้าผากกียุล
กียุล/ โอ๊ย!!!!
ทิวายิ้มให้กียุล
ทิวาเดินออกห่างกียุล
ทิวา/ ตาตี๋โรคจิต บ้ากาม ลามก
กียุล/ ทำบ้าอะไรของเธอเนี้ย!!
ทิวา/ โทษฐานที่ถ้ำมอง
กียุล/ ก็บอกแล้วว่าไม่ได้ตั้งใจ
ทิวา/ งั้นก็พูดขอโทษสิ
กียุล/ คนเขาไม่ตั้งใจนี่น่า ดังนั้นไม่
ทิวาเดินเข้าไปจับหน้าของกียุล
กียุล/ ฮ่ะ... 0////////////////////////////////0
ทิวาแสยะยิ้มเล็กน้อยและหยิกแก้มกียุลอย่างแรก
กียุล/ อ๊ากกกกก!!!!!!!!!! หยุดน่ะยัยลิง!!!!
ทิวา/ ขอโทษพูดสิ
กียุลส่ายหัว ทิวาจึงหยิกแก้มกียุลแรงขึ้น
เหมี้ยว~~~~
เจ้านิลเดินด้านหลังทิวา
เจ้านิลเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างกำลังขยับอยู่บนหัวของทิวา
เจ้านิลด้วยความเป็นแมวจึง..
กระโดดใส่หัวทิวาอย่างแรง
ด้วยแรงของการกระโดดของเจ้านิลทำให้ทิวล้มลงทับกียุล
ทิวา/ โอ๊ย! เจ๊บๆ
ทิวาตาเบิกกว้าง เห็นหน้ากียุลที่หน้าแดงก่ำแดงจนถึงหู
ทิวา/ 0/////////////////////0
ทิวารีบลุกขึ้นจากตัวกียุลไปยืนเขินหน้าแดง
กียุลลุกนั่งขัดตะมาตหันหน้าไปทางอื่นด้วยความเขินเช่นกัน
กียุล/ . /////////////////. ขอโทษน่ะพอใจยัง
ทิวา/ -////////////////////-
กียุลยิ้มออกทิวาและลุกขึ้นเดินไปกำลังเข้าห้องน้ำ
กียุล/ นี่
ทิวา/ ฮะ..
กียุล/ เธอใส่ชุดนั่นก็สวยดีน่ะ
ทิวา/ 0////////0 เอ๋
กียุล/ อะไรเล่า
กียุลหันไปหาทิวาทำเห็นใบหน้าที่แดงไปทั้งหน้า
กียุลเดินเข้าไปในห้องน้ำและอาบน้ำ
ต่อมากียุลอาบน้ำเสร็จ
กียุลเดินออกมา และเหลือบไปเห็นทิวาที่กำลังนอนหลับอยู่บนเตียงกกับเจ้านิลอย่างน่ารัก
กียุลยิ้มและเดินเข้าไปข้างๆเตียงทิวา
กียุลเอื้อมมือไปลูบหัวทิวาเบาๆ
กียุลค่อยๆก้มลงหอมที่หน้าผากทิวาเบาๆอย่างอัตโนมัต
กียุลชะงักรีบลุกขึ้นเดินไปล้มตัวลงนอนบนเตียงของตน
กียุลคิด/ ทำบ้าอะไรของเราเนี้ย!!!
ทั้งคืนที่กียุลต้องนอนหน้าแดงแจ้ไปทั้งคืน
ไม่สนุกขออภัย
ความคิดเห็น