คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #54 : บานที่หนึ่ง ตอนจบ
ตอนที่ 51
Tiwa take
ทนไม่ไหวแล้วน่ะ
“ทิวาน่ารัก จัง>0<”
“ไม่เห็นน่ากลัวเลย น่ารักจะตาย ^0^ ”
“ว้าว! ขอถ่ายรูปหน่อยน่ะคร้าบ^ ^ ”
โอ๊ย! ไม่ว่ากี่คนกี่คนก็ไม่มีใครกลัวฉันเลยอ่ะT_T
ถึงจะได้ลูกอมมาเยอะแล้วก็เถอะ
แต่มันไม่ภูมิใจเลยอ่ะ ฉันนั่งกอดเข่าหลังพุ่มไม้อย่างท้อแท้
ฉัน/ หรือว่าต้องใช้เลือดปลอมน้านน -0-
ฉันบ่นกลับตนเองเงียบๆ
Giyul take
ผมวิ่งไปหลบรอบๆห้อง เพื่อหนี…
“กรี๊ด!! กียุลจ้า อยู่ไหนจ๊ะ>0<”
=_=; นั้นไง
เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักที่ผมพึ่งไปหลอกเธอมา
เด็กผู้หญิง/ กียุลจ้าไม่อยากได้ ลูกอมหวานๆจากฉันแล้วหรอ
เหมือนเธอจะไม่เลิกตามง่ายๆแหะ
ผมนั่งย่อเข่าหลบหลังพ่มไม้ แต่ผมรู้อยู่แล้วว่าหลบอยู่ตรงนี้คงไม่มิดแน่ๆ
ในขณะนั้น..
พึ่บ?
เด็กผู้หญิง/ เจอตัวแล้ว^0^
ผม/ ซวยแล้ว 0 0
เด็กคนนั้นกระโดดใส่ผม แต่โชคดีที่ผมหลบทัน
เด็กผู้หญิง/ โอ๊ย!!
ในขณะนั้นผมเหลือบไปเห็นประตูอีกห้องหนึ่ง
ผมใช้โอกาสระหว่างเด็กคนนั้นกำลังลุกขึ้น วิ่งไปที่ประตูอย่างไว
Tiwa take
เอี๊ยด!
ประตูดังขึ้น ทำให้ฉันสะดุ้งเล็กน้อย
??/ เฮ้อ ค่อยยังชั่ว
เสียงเด็กผู้ชาย เอ๋? แต่ทำไมคุ้นหูจัง
ลองนั่งฟังก่อนดีกว่า
Giyul take
ผมรีบถอยห่างจากประตูบานนั้น
ผมเหลือบไปเห็นพุ่มไม้พุ่มหนึ่งที่กำลังยุกยิกๆอยู่
เอี๊ยด เสียงประตูดังขึ้น
ผมไม่มีทางเลือก จึงรีบกระโจนเข้าไปในพุ่มไม้นั้นเพื่อหลบ
ตุ๊บ!
0/////////////////0
0//////////////////0
ทิวา/ 0//////0 อะ…
ผมรีบเอามือปิดปากทิวาโดยเร็ว
ก่อนที่ทิวาาจะแตกตื่นไปเสียก่อน
Riter take
กียุลค่อยๆเอามือชู่ปากส่งสัญญาณให้ทิวารู้ว่าให้เงียบก่อน
แล้วชี้ไปที่หลังพุ่มไม้ให้ทิวาเห็น
ทิวาทำตามแต่โดยดี โดยที่ไม่ขัดขืนแม้กียุลจะค่อมตัวเองอยู่
เด็กผู้หญิง/ กียุลลล ถ้าไม่รีบออกมา ซาร่าจะหาแล้วน่ะจะบอกให้
กียุลสะดุ้งเฮือก
ก่อนที่จะคิดแผนได้
กียุลรีบดึงปิ่นปักผมของทิวาออก ทำให้ผมของทิวาคลุมหน้าของทิวาจนมิด
ทิวา/ อะ…อะไรอ่ะ
ทิวาพูดอย่างเบาๆ
กียุล/ ชู่~ ทำตามที่ฉันบอกเธอพอฉันให้สัญญาณเธอรีบลุกขึ้นเลยน่ะ
ทิวาแม้จะงงๆ แต่ก็หงึกหัวตอบ
กียุลค่อยๆลุกขึ้นจากการค่อมทิวาไปนั่งหลบหลังพุ่มไม้
ก่อนที่จะ ให้สัญญาณชูนิ้วให้ทิวา
ทิวาลุกขึ้นตามคำสั่งของกียุล
พรึ่บ!
ซาร่าหันไปตามเสียงของใบไหม้
ซาร่า/ กรี้ดดดด!!!! ผะ….ผี!!!
ทิวา/ เอ๊ะ?
ซาร่าร้องด้วยความตกใจและวิ่งหนีออกไปจากห้อง
กียุลค่อยๆลุกขึ้นมาดูสถานการณ์
กียุล/ เฮ้อ รอดไปทีเรา
ทิวา/ ทะ..ทำได้แล้ว 0 0
กียุล/ ห๊ะ?
ทิวา/ ฉันหลอกคนได้จริงๆแล้วอ่ะ
ทิวาหันไปยิ้มด้วยความดีใจ
กียุลเมื่อได้เห็นรอยยิ้มที่แจ่มใสของทิวาแม้ผมของทิวาจะบังอยู่แต่ก็ทำให้กียุลหน้าแดงไปโดยไม่รู้ตัว
ทิวา/ เอ๊ะ! หน้านายแดงอ่ะ ไม่สบายรึป่าว?
ทิวาสังเกตเห็นหน้าที่แดงก่ำของกียุล
กียุล/ ห๊ะ! เปล่าๆไม่มีอะไร 0///////////0
กียุลจับหน้าของตัวเองพลางปฏิเสธ
กียุล/ อ่ะ ปิ่นปักผมเธอ
กียุลยืนปิ่นปักผมให้ทิวา
ทิวา/ อ่า ขอบใจน่ะ
ทิวารับปิ่นมาก็รวบผมให้เหมือนเดิม
ระหว่างที่ทิวากำลังรวบผมยังไม่เสร็จ ก็ได้ยินเสียงประตูเปิด
ทิวา/ อ้าว! จะไปแล้วหรอกียุล
กียุล/ อ่า ฉันต้องรีบไปเก็บคะแนน
ทิวากำลังหันหลังเดินไป
กียุล/ ทิวา!
ทิวาหันไปตามเสียงของกียุล
กียุล/ เธอใส่ชุดนี่แล้วก็ดูเหมาะดีน่ะ
กียุลพูดพลางหันหน้าไปทางอื่น ด้วยหน้าที่แดงไปถึงหู
ไม่ต่างจากทิวาที่เขินจนหน้าแดง
ทิวา/ 0///////////////0
กียุล/ เหมือนลิงกังดี
ทิวา/ นายตาตี๋แว่น นายจะชมหรือด่าฉันเนี้ย
กียุลยิ้มไม่พูดอะไรนอกจาก
กียุล/ ขอบใจมากน่ะ
กียุลพูดส่งท้ายแล้วเดินออกจากห้องไป
ตึก ตัก
ตึก ตัก
เสียงหัวใจของทิวาเต้นดังจนทิวาได้ยิน
ทิวา/ หัวใจฉันจะเต้นทำไมเนี้ย!!
ทิวาบ่นหงุดหงิดกับตัวเอง พลางจับหน้าแดงๆของตัวเอง
ไม่สนุกขออภัย
จาก ไรท์เตอร์ ต้องขอโทษเป็นอย่างสูงกับการที่ไรท์เตอร์ทิ้งหน้าที่ไปเป็นเดือน จะไม่มีข้อแก้ตัวอะไรทั้งสิ้น เอาตามตรงที่ไรท์เตอร์ดองไว้เพราะ เหมือนไม่มีแรงบันดาลใจมชที่จะแต่งเรื่องยังไงดีเพราะ อยากให้มันดีที่สุดเพราะกลัวทุกคนผิดหวังแต่ตอนนี้ไรท์เตอร์กลับไปอ่านคอมเมนท์ทั้งหมดทำให้ไรท์เตอร์กลับมาแต่งอีกครั้งแม้จะยังไม่มั่นใจก็ตาม ตอนนี้ไรท์เตอร์จะยอมรับทั้งคำชมและคำติเพราะไรท์เตอร์อยากจะทำให้นิยายนี้ดำเนินต่อไป ขอบคุณมากค่ะทุกท่านที่อ่านเรื่องที่ไรท์เตอร์ฝีมือกลางๆคนนี้ ขอบคุณจริงๆค่ะ ^ ^
ความคิดเห็น