พยศร้ายหัวใจเถื่อน (ซีรีส์หัวใจเถื่อน ลำดับที่ 2)
เพราะเธออยากให้เขาเป็นอมตะ เลยยอมพลีกายถวายตัวเป็นหญ้าอ่อน ให้โคแก่จอมหยิ่งสวาปามเสียจนเต็มคราบ
ผู้เข้าชมรวม
172,200
ผู้เข้าชมเดือนนี้
43
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผู้จัดการไร่และหนึ่งในเจ้าของไร่ลัดทา
เด็กสาวที่หมายมั่นปั้นมือว่าจะต้องมีนายสิงห์เป็นสามีให้จงได้
โปรยปราย
“ออกไป ฉันจะไม่พูดซ้ำอีก ก่อนเข้ามาแกรับปากว่าจะขออยู่แค่แป๊บเดียว
ถึงเวลานอนก็บ้านใครบ้านมันเหมือนเดิม”
“แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้วนี่จ๊ะนายสิงห์จ๋า ตอนนี้หญ้าเป็นเมียนายแล้ว
เมียก็ต้องนอนเตียงเดียวกับผัวสิถึงจะถูก”
เธอกระดื๊บเอาหน้าเข้าไปซบอยู่ที่อกสิงห์คบ ทำเหมือนลูกแมวตัวน้อยๆ ขี้อ้อน
ช่างประจบ
“หญ้า...”
เสียงเขาทอดอ่อนจนน่าใจหาย
แรงกระเพื่อมตรงช่วงอกที่ซุกซบอยู่เหมือนเจ้าตัวกำลังสูดลมหายใจเข้าไปลึกสุดและผ่อนออกมาช้าๆ
กับประโยคที่เว้นวรรคหยุดชะงักชวนให้ใจสั่นนี่อีก
“อย่าล้ำเส้นให้มันเกินไปนักเลย ความอดทนของคนเราก็มีขีดจำกัด แกบีบฉันมากๆ
สักวันฉันก็ต้องระเบิด แล้วพอถึงวันนั้นแม้แต่ความเป็นพี่น้อง
ผู้ปกครองกับเด็กในปกครอง หรือหัวอกเด็กกำพร้าด้วยกัน ก็จะไม่มีอะไรเหลือสักอย่าง”
“แต่หญ้าไม่ได้อยากเป็นน้องนายสิงห์นี่คะ”
น้ำตาเธอเกือบจะซึมเมื่อรู้สึกว่าตัวเองยังดีไม่พอ
เธอทำให้นายสิงห์อึดอัดขนาดนี้เลยเหรอ
“คนเราไม่สามารถได้ทุกสิ่งที่ต้องการเสมอไปหรอก ต่อให้อยากได้
อยากเป็นเจ้าของครอบครอง แต่ถ้าเรารู้ว่ามันไม่เหมาะกับเรา ก็ต้องตัดใจ
และทำใจยอมรับความจริงให้ได้”
ไม่รู้ว่าเขาสอนญาติกาหรือกำลังเตือนสติตัวเองอยู่กันแน่
“นายอย่าโกรธเกลียดหญ้าเลยนะ หญ้าไม่ผิดสัญญาหรอก
บอกว่าจะกลับไปนอนบ้านตัวเอง คืนนี้หญ้าก็จะกลับแน่นอน แต่ขอหญ้านอนกอดนาย
จนกว่านายจะหลับได้มั้ยคะ แค่นี้หญ้าก็มีความสุขแล้ว”
ผลงานอื่นๆ ของ มาลีรินทร์ / มาลีรินทร์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ มาลีรินทร์ / มาลีรินทร์
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น