ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic SS501 วุ่นนัก รักนายคนนี้

    ลำดับตอนที่ #33 : CHAPTER 30

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 504
      2
      7 ก.ย. 53

    เช้ามา บรรยากาศในบริษัทก็แปลกๆไป เลขาหน้าหวานก็เงียบ เจ้านายที่ปกติว่านิ่งแล้ววันนี้นิ่งกว่าทุกวันอีก

     

    วันนี้บอสเป็นอะไรอ่ะ หน้างี้บึ้งอย่างกับอไรดี พนักงานสาวคนหนึ่งพูดขึ้น

    ใช่ๆๆ บอสไม่สบายรึเปล่า แถมวันนี้ยองแซงก็ดูแปลกๆด้วยนะ

    อืมใช่ ปกติ ยิ้มบ่อยจะตาย วันนี้บึ้งอีกแล้ว

     

    คำนินทาเหล่านี้เป็นไปอยู่หลายอาทิตย์ด้วยกัน ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะกลับบ้านด้วยกันแต่ทว่าระหว่าทางกลับไม่มีเสียงอะไรเลยด้วยซ้ำ แถมตอนนั่งกินข้าวบนโต๊ะอาหาร ป้าแทบจะไม่อยากยืนอยู่ตรงนั้นเลยเวยซ้ำ เพราะว่าเหมือนกับยืนอยูในสนามรบ จนกระทั้ง...

     

    ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ ทั้งสองคนพูดออกมาขณะนั่งกินข้าว

    นายจะมาทนอะไรล่ะ ยองแซงถาม

    แล้วนายล่ะ

    ฉันเซ็งที่นายนั่งหน้านิ่งกบัชาวบ้านเค้าทั้งวันอ่ะ

    ฉันก็เซ็งที่นายนั่งบึ้งใส่ฉันทั้งวันแต่กลับยิ้มให้คนอื่นอ่ะ

    นายมันปัญญาอ่อน

    นายอย่ามาว่าฉันนะ

    ฉันจะว่า นายโกรธฉันแต่ดันไปลงกับคนอื่นด้วยเนี่ยนะ นายโตแล้วนะหันคิดเองบ้างสิว่าอะไรควรไม่ควรน่ะ ยองแซงได้โอกาศก็เทศยาว

    แล้วนายล่ะ มี่รูรึไงว่าคังตะมั้นหวังจะกินนายอยู่น่ะ ไปกับมันทุกวันน่ะ ไม่รู้ตัวบ้างรึไง ฮยอจุงเหน็บแนม

    คังตะเค้าเป็นเพื่อนฉันนะ เค้าไม่ใช่คนอย่างนายนิ จะได้มาคิดอกุศลอ่ะ

    เออ ฉันมันคิดอกุศล แล้วคืนนี้ฉันก็จะคิดหนักๆด้วย ฮยอนจุงพูแล้วก็ตรงมาอุ้มยองแซงขึ้นไปบนห้อง

    ฮยอนจุง นายมันบ้า!” ยองแซงตะโกนใส่

    ชิ ฮยอนจุงหันมาสบถใส่ยองแซงแล้วเดินขึ้นห้องต่อ

    ให้ตายสิ ใครเลือกเค้าเข้ามาเป็นประธานเนี่ย ยองแซงบ่นกระปอดกระแปด เมื่อเห็นว่าฮยอจุงทำตัวงี่เง่าเหมือนเด็กๆไม่รู้จักโต

    คืนนี้ ยองแซงนอนแบบไม่สบายใจเนื่องจากคำพูดที่ฮยอนจุงพูดก่อนที่จะเดินขึ้นห้องมา

    เออ ฉันมันคิดอกุศล แล้วคืนนี้ฉันก็จะคิดหนักๆด้วยนึกถงึคำพูดนี้ทีไรยองแซงก็อดไม่ได้ที่จะหน้าแดงออกมาทุกที

    เพื่อความมั่นใจและคลามปลดอภัยของตัวเอง ยองแซงเดินไปสำรวจหน้าต่าง ประตูอย่างละเอียดเพื่อความมั่นใจว่าค่ำคืนนี้ฮยอนจุงจะบุกเข้าห้องเค้าๆไม่ได้

    เฮ้อ เรียบร้อง คราวนี้ก็นอนได้ซักที ยองแซงพูดอย่างสบายอารมณ์ ก่อนที่จะล้มตัวนอนอย่างสบายใจ แต่หารู้ไม่ว่ากำลังจะมีภัยมาเยือน

    หลังจากที่ทยองแซงหลับไปได้ซักพัก ก็มีคนไขประตูเข้ามาโดยที่ยองแซงไม่รนู้สึกตัวแม้แต่นิดเดียว คนที่แอบเข้ามานั้นจึงยิ้มออกมา

    ยองแซงลืมคิดไปว่า บ้านหลังนี้คือบ้านของฮยอนจุง และแน่นอนว่าเค้าจะต้องมีกุญแจห้องทุกห้องในบ้านหลังนี้อยู่ในมือ ฮยอนจุงจึงสามารถเข้าห้องของยองแซงได้อย่างง่ายดาย

    ฮยอนจุงขึ้นไปนั่งบนเตียงแล้วนั่งดูยองแซงที่หลับพริ้ม นอนอมยิ้มอยู่ ดดยที่ไม่รู้เลยว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้างหลังจากนี้

    ฮยอจุงขึ้นไปคร่อมบนตัวยองแซงแล้วประกบปากทันที ลิ้นร้องสอดส่องเข้าไปทักทาย มือหนาก็ลูบไล้ผิวเนียนภายใต้ชุดนอนที่แสนน่ารัก

    อัพครบแล้วจ้า


    เม้นด้วยนะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×