คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : CHAPTER 32
วันต่อมา
“ยองแซง ฉันขอโทษ เมื่อวานฉันมึนไปนิดน่ะ” ฮยอนจุงพยายามง้อยองแซงอยู๋ประมาณคริ่งวันแต่ทว่ายองแซงกลับไม่ใจอ่อนเลยแม้แต่น้อย
และแล้วบรรยากาศแบบนี้ก็เกิดขึ้นอีกจนได้แต่คราวนี้มันไม่ได้เกิดขึ้นเพียงไม่กี่อาทิตย์แบบคราวที่แล้วแต่คราวนี่ผ่านมาเกือบจะ 2 เดือนแล้ว ยองแซงก็ยังไม่ยอมพูดกับเค้านอกเหนือจากเรื่องงานไม่ใช่ว่าฮยอนจุงไม่ง้อยองแซงนะ แต่ทว่าเป็นยองแซงเองต่างหากที่ไม่ยอมคุยด้วย ฮยอนจุงจึงนัดเพื่อนๆออกมานั่งดื่มแก้เซ็งกัน
“หึๆๆ วันนี้นึกไงวะถึงได้โทรชวนพวกฉันออกมาเนี่ย” จองมินถามขณะที่กำลังหยอกล้อกับสาวข้างกาย
“สงสัยจะเครียดเรื่องงาน” คยูจงสัณนิฐานโดยที่สายตาสอดส่องไปเรื่อยๆเหมือนกำลังค้นหาอะไรบางอย่าง
“เปล่า ฉันมีเรื่องอยากจะปรึกษาพวกแกว่ะ” ฮยอนจุงละจากการนั่งดื่มแล้วหันมามองหน้าเพื่อนทั้งสองอย่างจริงจัง ทำเอาทั้งจองมินและคยูจงมองหน้ากันเลิ่กลัก
“แล้วมันเรื่องเกี่ยวกับอะไรล่ะ” คยูจงถามเปิดประเด็น
“ฉันทะเลาะกับเลขามาว่ะ” ฮยอนจุงพูดแล้วถอนหายใจ
“ปกติแกก็เปลี่ยนเลขาออกจะบ่อยนิ” จองมินพูด
“อืม...ก็ใช่ แต่คนนี้ฉัน...”
“แกชอบเค้า” จองมินพูดแล้วจ้องตาฮยอนจุง
“ไม่รู้สิ ฉันรู้สึกเหมือนคราวที่แล้วเลย” ฮยอนจุงพูดแล้วทำหน้าเศร้า
“เฮ้ย เลิกพูดถึงมันเถอะ” คยูจงพูดแล้วหันมาดื่มต่อ
“เอางี้เรียกสองคนนั้นมาช่วยมะ” จองมินเสนอความคิดเห็น
“ม่ายยยยยย”คยูจงทำหน้าขยาด
“สองคนไหนล่ะ” ฮยอนจุงถาม
“สองพี่น้องนั่นไง” คยูจงบอกแล้วเบ้หน้า
“แล้วเค้าจะช่วยอะไรได้” ฮยอนจุงทำหน้างง
“ยังไงซะ เค้าก็เป็นเหมือนกันก็น่าจะเข้าใจกันมากกว่าแล้วก็อาจจะรู้ถึงความต้องการของเลขาแกก็ได้” จองมินสาธยาย
“ก็ลองดูก็ได้”
เมื่อได้ยินฮยอนจุงตอบตกลงดังนั้นจองมินก็จัดการโทรหาสองศรีพี่น้อง แต่ท่าทางจะไม่ลงรอยกันเท่าไหรเนื่องจากมีเสียงของมินที่ตะโกนโหวกเหวกโวยวายออกมาเป็นระยะๆ
“เป็นยังไงบ้าง” ฮยอนจุงถาม
“ไม่รู้เค้าหมือนกัน จะอะไรนักหน้าก็ไม่รู้ จะไปไหนก็ไปเลย ไม่สนใจหรอกน่า!” จองมินสบถออกมาเป็นชุด ทำเอาสาวๆที่ทอยู่ข้างๆแอบเขยิบหนี
“ใจเย็นน่ะ แก้ปัญหาทีละคนได้ไหม ฉันไม่อยากแก้ปัญหาทีละหลายเรื่องนะ” คยูจงบ่นแล้วลุกออกไปจากวงสนทนา
“เฮ้อ...” คยูจงออกมานั่งดื่มคนเดียวที่เคาท์เตอร์ ตั้งแต่วันนั้น เค้าก็ไม่เคยมาเที่ยวผับตามลำพังอีกเลย เค้าไม่เคยคิดที่จะควงใครอีก ก่อนหน้าที่เค้าจะเจอกับคนๆนั้น เค้าเทียวเข้าผับไม่เว็นแต่ละวัน ควงใครไม่เคยซ้ำหน้า จนกระทั่ง...เค้าได้มาพบกับคนๆนั้นที่ทำให้เค้าเปลี่ยนแปลงไป จากที่ขลุกอยู่กับผับ ก็กลายเป็นว่าไปขุลกอยู่ที่ร้านนั้น
ความสัมพัน์ของเค้าเริ่มต้นตั้งแต่วันนั้นสินะ วันที่ไปติดต่องานแล้วได้พบกับ...
“หวัดดีครับ” เสียงที่คุ้นเคยลอยขึ้นมาแทรกความคิดของเค้า
“เฮ้อ...นายเองหรอ” คยูจงมองหน้าฮยองจุนเล็กน้องก่อนจะหันหน้าหนี
“ครับ ว่าแต่ทำไมคยูจงมานั่งตรงนี้คนเดียวล่ะครับ” ฮยองจุนเอียงคอถามอย่างน่ารัก แต่มันกลับดูน่ารำคาญในสายตาของคยูจง
เอิ่ม
ต้องขอโทดจิงๆนะที่ไม่ได้อัพเลยเพราะคอมมันเจ๊ง
เอาเปนว่าเราจะพยายามอัพหั้ยบ่อยและขอภวนาไม่ให้คอมพังอีกละกัน
ขอบคุณที่ติดตามนะ
ความคิดเห็น