คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #52 : CHAPTER 43
“เสียดายจังเลยอ่ะ ผมน่าจะมาพร้อมคิบอม มากับคุณแล้วเราไม่ได้แวะดูอะไรเลยนะเนี่ย” ฮยองจุนบ่นเรื่องนี้มาตั้งแต่ออกมาจากคอนโดของคยูจง เพราะว่าเมื่อคืนทั้งคยูจงและอยองจุนต่างก้ช่วยกันหาแฟนเก่าของคยูจงกันจนดึก โดยที่ไม่รู้เลยว่าจามหาไปยังไงก็ไม่มีวันเจอ
“นายจะบ่นอะไรนักหนาเนี่ย นายตื่นสายเองด้วยนะอย่าลืมสิ ทีแรกฉันจองเที่ยวบินไว้ตอนเก้าโมงครึ่ง แต่นายกลับไม่ตื่นฉันเลยเลื่อนไฟลท์มาเป็นสิบเอ็ดโมงให้เนี่ย ฉันยังผิดอยู่ไหม” คยูจงที่ทนนั่งผังฮยองจุนบ่นเรื่องนี้มานานก็เริ่มสวนกลับทำให้พนักงานขับรถของโรงแรมหันมามองหน้า
“ก็คนมันง่วงนิ” ฮยองจุนพูดเบาๆ
“งั้นก็แสดงว่านายผิด” คยูจงหันมาบอกข้อสรุปให้
“แต่ว่า...” ไม่ทันที่ฮยองจุนจะพูดจบคยูจงก็ส่งสายตาดุๆมาให้ประมาณว่าถ้ายังไม่หยุดพูดโดนดีแน่ๆ ทำให้ฮยองจุนต้องหยุดพูดกระทันหันแล้วหันออกไปชมวิวข้างทางแทน
ทันทีที่คยูจงและฮยองจุนมาถึงก็โทรเรียกจองมินลงมารับทันที โดยมีคิบอมติดสอยห้องตามลงมาหาพี่ชายของตัวเองด้วย
“กว่าจะมาถึงนะแก ชาวบ้านเค้าจะเก็บของกลับกันแล้วแกนี่ช้าจริงเลย ปกติงานแบบนี้แกไม่เคยเลทไม่ใช่หรอวะ ทำไมงานนี้เลทได้โล่เลยล่ะ แอไปทำอะไรมาวะถึงได้สายขนาดนี้ น่าทึงมากจริงๆ ถ้าแกดื่มแกก็ไม่น็อกอยู่แล้วนิ” จองมินพูดแล้วผลักหัวเพื่อนแรงๆ เป็นการเอาคืนที่ทำให้เค้ารอ
“โทษฉันไม่ได้ว่ะ ทีแรกจะมาตั้งเก้าโมงแล้วแต่มันมีอุปสรรคใหญ่หลวงมากๆ ทำให้ต้องเลื่อนมาเป็นสิบเอ็ดโมงเนี่ยแหละ” คยูจงพูดแล้วใช้สายตามองไปทางฮยองจุน
“เกิดอะไรขึ้นวะ” จองมินถามขึ้น
“พี่สุดที่รักของคิบอมน่ะสิดันตื่นสาย ปลุกยังไงก็ไม่ตื่น”
“เอาน่าๆ ฮยองจุนนายขึ้นไปเก็บของได้เลยนะ อ่ะนี่กุญแจ” จองมินพูดแล้วก็โยนคีย์การ์ดส่งให้ฮยองจุนเพื่อขึ้นไปเก็บของ ส่วนตัวเองนั้นจะพาคิบอมไปกินข้าว
“แล้วของฉันล่ะ” คยูจงแบมือขอคีย์การ์ด
“อ่ะเอาไป แล้วเตือนไว้ก่อนว่าอย่าทำห้องรกเด็ดขาด แนจัดไว้ดีแล้วนะเว้ย” จองมินพูดแล้วชี้หน้าคยูจงอย่างคาดโทษ
“ทำไมวะ อย่าบอกนะว่า...”
“ไม่ต้องสงสัย แกกับฉันต้องนอนด้วยกัน เพราะห้องสวีทเต็มหมดแล้ว เพราะฉะนั้นห้องห้ามรก แล้วตอนเย็นฉันจะกลับมาเช็คข้าวของว่ามันอยู่ในสภาพดีไหม ถ้าไม่ แกต้องเก็บใหม่เองทั้งหมด” จองมินพูดแล้วจูงมือคิบอมขึ้นรถไปเพื่อหาอะไรกินนนอกโรงแรม
“งั้นเราก็ไปกันได้แล้วล่ะ” คยูจงพูดแล้วเดินนำฮยองจุนขึ้นไปบนชั้นสวีท ก่อนจะแยกย้ายกันเอาข้าวของๆตัวเองเข้าไปจัดเก็บ
แต่ด้วยความที่ว่าคยูจงจะต้องใช้เวลาในการเก็บของนานฮยองจุนจึงอาสาเข้ามาช่วยเก็บ แต่คยูจงปฏิเสธ เพราะอยากจะให้ฮยองจุนลงไปเดินเล่นเรื่อยๆ ดีกว่ามาขลุกอยู่ในห้อง เพราะถ้าคยูจงจัดห้องเสร็จก็คงไม่ลงไปไหน เพราะเค้ามาเที่ยวที่นี่กับเพื่อนๆบ่อยมาจนไม่รู้จะทำอะไรแล้ว อีกอย่างตอนนี้ในใจของคยูจงก็ไม่คิดถึงเรื่องอะไรนอกจากเรื่องของยองแซง
“เฮ้อ...อากาศดีชะมัดเลย” ฮยองจุนที่เดินเล่นอยู่ที่ชายหาดพูดขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี นานแล้วที่เค้าไม่ได้มาเที่ยวอย่างนี้ เพราะตั้งแต่เค้ามาอยู่ที่เกาหลีก็ยังไม่มีอากาศได้ออกมาเที่ยวต่างจังหวัดเลยซักครั้ง แต่ถ้าในโซลล่ะก็คยูจงพาเค้าไปมาเกือบทั้งหมดแล้ว เหตุผลของคยูจงคือหาพล๊อตเรื่องเด็ดๆ แต่ในความเป็นจริงก็คือคยูจงไปทุกที่ที่เค้าเลยไปกับยองแซง หรือพูดง่ายๆกฌคือ เค้าพยายามที่จะตามหายองแซงโดยเอาเรื่องงานมาบังหน้า พอคิดมาถึงตรงนี้ฮยองจุนก็หุบยิ้มทันที
“ทำไมนะ ทำไมไม่พูดไปว่ารู้สึกยังไง ไม่งั้นเค้าจะรู้หรอ” ฮยองจุนบ่นกับตัวเอง
“พี่รู้สึกอะไรหรอครับ” เสียงหนึ่งที่คุ้นหูเอ่ยทัดขึ้นมา ทำให้ฮยองจุนต้องหันไปหาต้นเสียง แต่เมื่อเห็นแล้วรอยยิ้มที่เพิ่งเหือดหายไปเมื่อครู่นี้ก็กลับยิ้มแย้มออกมาใหม่
“อีไล!”
และแล้วเราก็มาอัพหั้ยตามสัญญาแล้วนะ
พอจะสนุกบ้างป่ะ
รุสึกช่วงนี้มันตันๆอ่ะ
แต่เราเชื่อว่ารีดเดอร์หลายๆคนคงแอบลุ้นว่าคยูแซงจะเจอกันแมื่อไหร่ใช่ไหม
ทีแรกก็กะจะหั้ยเจอตอนนี้แหละ
แต่คิดว่ามันอาจจะง่ายเกินไป
ยังไงก็ลุ้นต่ออีกหน่อยแล้วกัน
ความคิดเห็น