คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #58 : CHAPTER 47
“เฮ้อ...ไอ้บ้าจุงเอ๊ย ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่นซักที แล้วนี่จะไปเที่ยวกับใคราวะเนี่ย” คยูจงเดินบ่นหลังจากที่เข้าไปปลุกฮยอนจุงที่ห้องแต่เพื่อนสุดที่รักของเค้ากลับไม่ยอมตื่นง่ายๆซะอย่างนั้น คยูจงเลยเลิกคิดที่จะปลุกฮยอนจุงแล้วเดินออกมาอย่างเซ็งๆ เพราะเค้าไม่รู้จะไปเที่ยวกับใครจองมินก็ไม่รู้หายไปไหน ไอ้เพื่อนที่ทอยู่ก็ดันปลุกไม่ตื่นอีก ทำให้เค้าต้องระเห็จตัวเองออกมาข้างนอนคนเดียวโดยอัตโนมัติ
“แล้วจะไปไหนดีวะ” คยูจงพูดแล้วเหยียบคันเร่งรถออกไป โดยที่ยังไม่ได้คิดว่าจุดหมายปลายทางของตัวเองนั้นอยู่ที่ไหน ขอเพียงแค่ว่าตอนนี้ได้หาอะไรกิดก่อนเป็นดีที่สุด
คยูจงเลือกเข้าร้านอาหารที่อยู่ริมทะเล ซึ่งเป็นร้านอาหารที่ดูไม่หรูหรามากนักแต่อาหารถือว่ารสชาติใช้ได้เลยทีเดียว เป็นร้านสไตล์ธรรมชาติที่ตกแต่งไปด้วยสิ่งของที่มาจากธรรมชาติล้วนๆ เป็นร้านที่มีคู่รักมานั่งกินอาหารไปพร้อมกับดูพระอาทิตย์ตกดินด้วยกัน แต่ทว่าตอนนี้คยูจงกลับไม่มีคนรักข้างกาย มันทำให้เค้ารู้สึกว่าตัวเองงี่เง่าและโง่มากที่ปล่อยให้เรื่องมันเป็นอย่างนี้
“เฮ้อ ยองแซง ทำยังไงฉันถึงจะได้เจอนายอีกครั้งนะ” คยูจงซึมเศร้าขึ้นมาทันทีที่นึงถึงยองแซง หลายคืนที่ผ่านมาเค้ามีความหวังว่าจะได้เจอยองแซงในเวลาไม่ช้า คยูจงเฝ้าตามหายองแซงในสถานที่ๆเคยไปกันสองคนแต่ก็ไม่พบแม้แต่เงาของร่างบางที่ตามหามาตั้งแต่วันที่เกิดเรื่อง
เมื่อท้องฟ้าเริ่มทอสีส้ทเรืองๆบ่งบอกว่าเป็นเวลาเย็นแล้วคยูจงก็ขับรถออกมาจากร้านนั้น โดยที่ยังมีอาการเศร้าซึมอยู่ พอมาถึงโรงแรมคยูจงก็เข้ามาห้องตัวเองทันทีกะจะมาระบายให้จองมินฟัง แต่กลับต้องแปลกใจเมื่อเข้ามาในห้องแล้วก็ยังไม่เห็ฯจองมิน ไม่มีแม้แต่ร่องรอยของการกลับมาด้วยซ้ำ
“หรือว่ามันจะลงไปกินข้าวข้างล่างวะ” เมื่อคิดได้อย่างนั้นคยูจงก็ออกมาจากห้องแล้วลงมาหาจองมินที่ล็อบบี้ของโรงแรม แต่ขณะที่คยูจงกำลังเดินออกจากลิฟท์นั้นก็เหลือบไปเห็นยองแซงได้เดินเข้าลิฟท์ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับตัวเองเข้าไปแล้ว คยูจงรีบวิ่งเข้าไปกดลิฟท์ตัวนั้นไว้แต่ก็ไม่ทัน จะตามขึ้นไปชั้นไหนก็ไม่รู้เพราะว่ามีคนขึ้นลิฟท์นั้นเยอะมาก
“ยองแซง นายจะทำให้ฉันปั่นป่วนไปถึงไหนนะ กลับมาหาฉันซักทีได้ไหม” คยูจงยืนมองลิฟท์ตัวนั้นด้วยสายตาที่เหม่อลอย
“เฮ้ย นี่ทมันโรงแรมของจองมินมันนี่หว่า ถ้าเกิดให้จองมินมันล้วงซักนิดคงไม่เป็นไรมั้ง” เร็วเท่าความคิด คยูจงรีบต่อสอยโทรศัพท์หาจองมินทันที
“จองมินหรอวะ แกอยู่ไหนเนี่ย” คยูจงรีบกรอกเสียงลงไปทันทีที่จองมินรับทรศัพท์
-ใครวะ น่ารำคาญจริงๆ- เสียงจองมินฟังดูแปลกๆจนจับได้ทันที
“เห้ย รับโทรศัพท์แกก็ดูชื่อยู่แล้วไม่ใช่หรอวะ จะถามเพื่อ?”
-อารายยย ช้านมานม่ายสามคานน อย่ามายุ่งน่า แง่มๆๆ-
“อย่าบอกนะเว้ยว่าแกเมา” คยูจงเริ่มเป็นห่วงเพื่อนตัวเองที่พูดและมีน้ำเสียงแปลกๆ เพราะตั้งแต่คบกันมาจองมินไม่เคยมีอาการอย่างนี้มาก่อน
-ครายมานเมาวะ-
“ช่างมันเถอะ ว่าแต่แกอยู่ที่ไหนล่ะ ฉันจะได้ไปหา”
-ช้านอยู่คนเดียว ฮ่าๆๆ ไม่สามคานนนน-
“อะไรของแกวะ อยู่ที่ไหนกันแน่เนี่ย”
-อยู่หนายหว่า ม่ายรู้ เอิ๊กๆๆ-
“เอาโทรศัพท์ให้พนักงานสิวะ” คยูจงบอกวิธีให้
-เออๆๆ น้องๆๆเอาโทรศัพท์พี่ไปดิ๊ เพื่อนพี่มันอยากจีบน้องว่ะ ฮ่าๆๆ- จองมินพูดแล้วยื่นดทรศัพท์ไปให้พนักงานแถวนั้น
“น้องครับ ร้านนี้อยู่ตรงไหนเนี่ย”
-อ๋อ อยู่ที่ *********************** ครับ-
“โอเค ขอบคุณครับ”
-แล้วพี่จะจีบผมจริงๆหรอ-
“บ้าน่า” คยูจงแอบจิกด่าเล็กๆก่อนจะรีบไปที่รถของตัวเองแล้วเหยียบคันเร่งไปหาจองมินที่ร้านทันทีก่อนที่ร้านจะพังไปมากกว่านี้
มาอัพกันแล้ว
เป็นไงบ้างหว่า
ช่วงนี้คนรอบตัวโบมีแต่คนอกหักอ่ะ
มันเลยแต่ออกมาเป็นแบบนี้
ยังไงก็ทนอ่านไปก่อนนะ
อีกหน่อยมันก็เลิกเศร้า แล้วกันมากัดกันเองแร้น
อิอิ
ความคิดเห็น