มาเฟียต้อนรัก

จีราพัชร์วิ่งตรงไปที่หน้าต่างชะโงกออกไปแล้วก็ต้องทำหน้าแหยง ๆ จะว่าไปมันก็สูงพอดู แต่การเป็นคนที่ไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ นั้นทำให้หญิงสาววิ่งไปดึงผ้าปูเตียงออกมามัดกับขอบหน้าต่างแล้วหย่อนตัวเองลงไป และเพราะความเร่งรีบทำให้จีราพัชร์ไม่ทันคิดถึงความยาวของผ้าปูเตียง

แต่ให้ตายเถอะ มันยาวแค่ครึ่งทาง!!

ฮ่าวเทียนเดินออกมาจากห้องน้ำมองหาหญิงสาวกลับเจอแต่ความว่างเปล่า ผ้าปูเตียงที่ผูกอยู่ขอบหน้าต่างทำให้ชายหนุ่มก้าวเท้ายาว ๆ มองดูหญิงสาวที่ปีนลงไปได้ครึ่งทาง

“คุณ ทำอะไร!!” เสียงตะโกนของฮ่าวเทียนทำให้หญิงสาวตกใจปล่อยมือจากผ้าจนตัวเองหล่นลงไปกองอยู่กับพื้นหญ้า

“โอ๊ย” ฮ่าวเทียนวิ่งลงมาดูด้วยความตกใจ เมื่อเห็นหญิงสาวตกลงไปต่อหน้าต่อตา

“สมน้ำหน้า อยู่เฉย ๆ ไม่เป็นหรือไง” 

“อย่ามายุ่งกับฉัน” จีราพัชร์พยายามลุกแต่กลับลุกไม่ขึ้นเพราะว่าเจ็บข้อเท้า เป็นผลให้ฮ่าวเทียนต้องช่วยพยุง

“ไม่ต้อง” จีราพัชร์ตวาดแว๊ดใส่หน้าชายหนุ่ม

“อย่าพูดมาก ลุกไม่ขึ้นแล้วก็อยู่เฉย ๆ” ฮ่าวเทียนอุ้มหญิงสาวเข้าไปในห้องนั่งเล่น  เรียกสาวใช้มาดูแลหญิงสาววุ่นไปหมด

“เป็นไงล่ะ คราวนี้คงอยู่เฉย ๆ ได้สักที” จีราพัชร์มองชายหนุ่มตาเขียว

ฝันไปเถอะ ฉันจะป่วนให้วุ่นกันหมดทั้งบ้านเลย คอยดู