รักนี้เพียงสามร้อยตำลึง!

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่นอนๆอยู่ก็วาบเข้ามาในหัว ไม่รู้ว่าพล็อตจะเหมือนเรื่องไหนไหม แต่ไรท์มั่นใจว่าไม่น่าเหมือน555  (แต่งคั่นเวลาระหว่างที่คิดเรื่องอื่นไม่ออก) ขออแปะพล็อตไว้ก่อนนะคะ 

'เมื่อคืนเกิดสิ่งใดขึ้น?' ใบหน้าเรียบนิ่งไร้แววอารมณ์เอ่ยถามอย่างเนิบนาบ นัยน์ตาคมดุตวัดมองสิ่งต่างๆรอบกาย

'ท่านกับข้าคงได้เสียกัน' ดรุณีร่างโปร่งมิได้สวมใส่สิ่งใด เอ่ยตอบเสียงเบา ใบหน้างดงามของนางไม่ปรากฏความเขินอายแม้เพียงเสี้ยว พลางกวาดตามองรอยช้ำสีอ่อน และรอยขีดข่วนบนกายบุรุษ 

เพียงเท่านี้ก็ทราบทันทีว่าเมื่อคืนเกิดสิ่งใด..หลักฐานคาตาขนาดนี้

ความเงียบปกคลุมทั่วบริเวณ ผ่านไปเพียงครึ่งเค่อ มือเรียวยาวของสตรีก็กางออกตรงหน้า ชายหนุ่มขมวดคิ้วอย่างสงสัย ก่อนที่เส้นประสาทในหัวจะขาดจึ้ก เมื่อสดับรับฟังถ้อยคำของนาง 

'สามร้อยตำลึง ข้ากับท่านขาดกัน' 

'เจ้าเด็ดบุปผานาง?' บุรุษร่างสมส่วนเลิกคิ้วถามด้วยความสงสัย ดวงตาพราวระยับกวาดมองบุรุษด้านล่างอย่างสนอกสนใจ

'ขอรับ' 

'แล้วนางว่าอย่างไร?' 

'นางให้ข้าจ่ายสามร้อยตำลึงทองแล้วจากไป' 

'เจ้าก็ให้?' ไม่ต้องบอกกล่าวหรือพูดสิ่งใด เพียงใบหน้าอึมครึมคล้ายคิดไม่ตกขององครักษ์ก็ทำให้เขาประจักษ์ทันที  ครานี้คิ้วคมเข้มขมวดเข้าหากันอย่างขัดใจ ทั้งแปลกใจทั้งสนเท่ สตรีเช่นนี้ก็มีด้วยหรือ แต่ที่น่าแปลกประหลาดกว่า...คงเป็นองครักษ์คนสนิทของเขากระมัง ริมฝีปากคันยุบยิบๆพลางก้นด่าภายใน 

มีบุรุษไหนบ้างล่วงเกินสตรีแต่มิยอมรับผิดชอบ! หนำซ้ำยังมอบเงินปิดปากนางอีก! 

'บัดซบ! นางอยู่ที่ไหน! ข้าจะไปสู่ขอนางให้!!' บุรุษบนบัลลังก์สะบัดเสียงอย่างหงุดหงิด ก่อนจะลึกขึ้นสะบัดชายผ้าสีทองอร่ามอันเป็นเอกลักษณ์เดินจากไป 

'แล้วท่านรู้หรือว่านางเป็นใคร...' เสียงพึมพำไล่ตามหลังเบาๆ โดยหารู้ไม่ว่า องค์เหนือหัวที่เคารพรู้จักนางดีทีเดียว

เรื่องราวต่อไปนี้ไม่อิงประวัติศาสตร์ ตัวละครและสถานที่ต่างๆเป็นเรื่องราวที่เกิดจากความมโนของผู้แต่งทั้งสิ้น

1 เม้น = 1 กำลังใจนะคะ

พระ - นาง

นัยน์ตาคมเข้มดุดันราวนักรบเจนสนาม คิ้วพาดเฉียงยิ่งส่งให้นางคล้ายบุรุษนัก แต่ทว่าความงดงามเย้ายวนของริมฝีปากรูปกระจับ และพวงแก้มอ่อนใส กลับทำให้นางพิเศษกว่าสตรีใดในแคว้นฉี 

มิได้งดงามปานเทพธิดา มิได้อ่อนหวานราวนางหงส์  แต่กลับเย้ายวนชวนมอง นามของนางคือ 'ฉิงเซียน'

เรือนกายแข็งแกร่งกำยำมิต่างจากแม่ทัพไร้พ่าย ฝีไม้ลายมือตวัดกวัดแกว่งดาบ เข่นฆ่าผู้คนที่หวังปองร้ายโอรสสวรรค์ นัยน์ตาเอื่อยเฉื่อยมองศัตรูด้วยความเฉยชา ใบหน้าคร้ามแดดเรียบนิ่งไม่แสดงอารมณ์ใด เพียงทำงานใต้คำบัญชาเท่านั้น

'หลี่อี้' มิใช่เทพเซียนผู้หล่อเหลา มิใช่จักรพรรดิ์ผู้ทรงธรรม เขาเป็นเพียงองครักษ์พิทักษ์บัลลังก์  

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

ขอแปะค่าเงินคะ

1 ตำลึงทอง = 10 ตำลึงเงิน

1 ตำลึงเงิน = 1 ก้วนเหรียญทองแดง

1 ก้วน = 1000 เหวิน (อีแปะ)

ไรท์ไม่รู้ว่าที่อื่นใช้แบบไหน แต่นิยายเรื่องนี้ขอแบบนี้นะคะ