โอ๊ย!!!! น่าเบื่อชะมัดต้องไปโรงเรียนอีกแล้ว(มอยากจะอยู่หอพักของผมจังและรุ่นพี่ที่ผมชอบก็อยู่ด้วยแต่แค่คนละห้องเท่านั้นแต่ห้องเราติดกันรุ่นพี่เลยสนิทกับผมและชอบเดินมาเรียกตอนเช้าผมตื่นและปลุกขึ้นมาด้วยอารมณ์ขี้เกียจเรียน แต่เสียงที่ดังขึ้นทำให้ผมออกจะน่ารำคาญแต่ก็รู้สึกดีใจเหมือกันเพราะว่ามันเป็นเสียงของรุ่นพี่ที่ผมมากคนหนึ่ง -///-
“นี่เอเลนนายจะเสร็จได้รึยังห้ะไอ้เจ้าโง่”
“ครับๆแต่งตัวอยู่กลับรีไวเดี๋ยวออกไป”ตื่นมาก็ด่ากันเลย
“เออเร็วหน่อยนะ ฉันรอในห้องนายนะเอเลน”
“ครับๆ รีไว”เข้ามาในห้องเราด้วยล่ะ
“ฉันเริ่มจะร้อนแล้วนะ”
ฉันแต่งตัวเสร็จแล้วฉันรู้ว่ามันช้ามากแล้วแต่ทำไงได้ผมเป็นคนแต่งตัวช้ามากแล้วก็รู้ด้วยว่ารีไวก็คงรอจนหงุดหงิดแล้วด้วยแล้วผมก็รู้ชะตากรรมแล้วด้วยว่าต้องโดนด่าอีกแน่ๆแต่ภาพที่ผมเห็นอยู่ตรงหน้าคือรีไวในชุดนักเรียนถ้าเป็นชุดนักเรียนธรรมดาก็ไม่ได้ตื่นเต้าอะไรมากแต่นี่มันชุดนักเรียนที่ถูกปลดกระดุมลงมา 3 เม็ดจนเห็นเรือนร่างที่น่าลิ้มลอง แต่ก็เข้าใจว่ามัยร้อนแตแบบนี้มันยั่วกันนี่หว่ะ
“นี่เอเลนแกเสร็จแล้วหรอ”
“คะ....ครับฉันร้อมจะตายอยู่แล้วต้องทำโทษแกสักแล้วสินะ”
“อ.....อะไรกันครับ”
“มานี่มาใกล้ฉันสิเจ้าโง่”
หลังจบประโยคนั้นผมก็ทนไม่ไหวอีกแล้วจึงแล้วเข้าไปจูบรีไวก็ช่วยไม่ได้นี่รีไวยั่วผมเองนะผมรู้ว่าตอนนี่รีไวโมโหมาแล้วก็รู้ด้วยว่าซักพักรีไวก็ต้องเอาคือแต่ความสึกตอนนี้คือริมฝีปากของรีไวหอมหวานยิ่งกว่าลูกอมสักอีก ^////^
“กล้าดีนะ เอเลนที่เข้ามาก่อนเนี่ยคิดว่าฉันจะยอมนายหรอ”
“ขะ.....ขอโทษครับรีไวคือมัน........”
“ไม่ต้องขอโทษศฉันหรอกไม่ทันแล้วเจ้าโง่ตอนนี้นายหยุดไม่ได้แล้วเอเลน”
“ระ.......รีไวจะทำอะไรนั่นอย่านะครับบบบบบบ” >////<
“นายนี่น่ารักจังนะแค่ฉันไม่หยุดหรอก”
ผมหยุดรีไวไม่ได้จริงๆไม่ว่าจะพยามก็ไม่ได้ผลรีไวเริ่มปลดกระดุมผมจนหมดและเขาก็กัดลงไปที่คอของผมหน้าของผมแดงแต่ทำไรไม่ได้เขาจับผมกดลงบนเตียงของผมๆจึงพูดว่า
“รีไวผมเจ็บแล้วเสื้อก็ยับหมดแล้วด้วยต้องไปโรงเรียนนะรีไว” >/////<
“อืมฉันรูแล้วหยุดสักวันไม่เป็นไรหรอกน่าฉันจะทำโทษก่อน”
“อย่านะรีไวเราเป็นผู้ชายด้วยกันนะรีไว”
“นายอย่าพูดแล้วอยู่นิ่งๆสักพักได่ไหมเอเลน”
ผมพึ่งจะรู้ว่ารีไวมีในสีดำมืดมิดเหมือนโลกของภูติผีแต่กับประกายสวย
“นะ.....นี่เอเลนฉันนั่นรักนายมากเลยนะ”
“ผ.....ผมเองก็รักรีไวมากเลยนะรีไว”
จบตอนที่หนึ่ง
แฟนฟินรีเอ
ความคิดเห็น