คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [Exo x you] แค้นรัก EP.2 อิสระ(?) ------ 100%
EP.2 อิสระ(?)
(นางเอกเจอสายตาแบบนี้ไปอย่าเพิ่งสิ้นลมนะค่ะ555 ทำใจก่อนอ่านนิดนึงนะค่ะ อิเฮียเสร็จงานแล้ว -*-)
ตอนเย็น ณ โรงแรมโซล.....
ร่างบางยืนนิ่งมองตัวเองอยู่หน้ากระจกในห้องน้ำ รอยแดงที่ข้อมือเด่นชัดในที่สว่างตา มือเรียวเลิกชายเสื้อขึ้นมาจนถึงหน้าอก เผยหน้าท้องแบนราบที่มีแต่รอยจ้ำสีแดงที่คริสเป็นคนทำไว้ หนึ่งอาทิยต์ที่คุณไม่ได้เห็นร่างกายตัวเองผ่านกระจกเงา คุณไม่คิดเลยว่าเขาจะทิ้งรอยหน้าเกลียดแบบนี้บนตัวคุณด้วย เขากระทำรุนแรงและโหดร้าย ทั้งร่างกายและจิตใจจนบอบช่ำไปหมด
น้ำใสๆไหลออกมาจากตาคู่สวย มือเล็กรีบปาดมันออกทันที เมื่อนึกถึงเหตุการเมื่อเช้า ที่เขาเกือบจะฆ่าคุณ และคุณเองก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมและเพราะอะไร ทั้งที่เมื่อก่อนเขาสุดแสนจะอ่อนโยน
"นายมันโหดร้ายที่สุด!"
คุณทรุดลงนั่งร้องไห้อยู่ที่พื้นจนเหนื่อยล้า ก่อนจะล้างหน้าล้างตาแล้วออกมาจากห้องน้ำ เปิดประตูยังไม่กว้างดี หน้าสวยก็มองคนสูงกว่าที่ไม่รู้ว่ากลับมาตั้งแต่ตอนไหนยืนนิ่งอยู่หน้าประตู
"คริส!" คุณพลักประตูปิดอย่างเร็ว แต่ก็ยังไม่ทันเขาอยู่ดี ร่างๆของคุณหงายหลังลงพื้นห้องน้ำแข็งๆทันที
"มานี่ เมื่อเช้าเธอแสบมากนะ!" คริสกระชากร่างบางขึ้นแล้วลากออกมาด้านนอก เหวี่ยงคุณลงไปที่พื้นอย่างแรง
"โอ๊ยยย!" คุณร้องลั่นเมื่อก้นกระแทกพื้นเต็มแรง "ฉันเจ็บนะ!"
"ตอแหลจริงๆ" คริสถอนหายใจและยิ้มอย่างยั่วโมโห
"คริส!! นายหยาบคายเกินไปแล้วนะ!!!" คุณลุกขึ้นด่าเขาเสียงดังอย่างเหลืออด เพราะตั้งแต่ถูกพามาที่นี้เขาก็พูดจาหยาบคายกับคุณมาตลอด และไม่อยากจะเชื่อว่าคำพูดแบบนี้ จะออกมาจากปากผู้ชายที่เคยแสนดีแสนอ่อนโยนอย่างคริสได้
ใช่! ฉันมันหยาบเฉพาะกับเธอน่ะแระ! คนทรยศ!
"เธอเพิ่งรู้จักฉันรึไง?" คริสถามสายตาจิกจ้องมองคนตัวเล็กตรงหน้า มือหนาของเขาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำของตัวเองทีล่ะเม็ด
"คริส....อย่าทำแบบนี้นะ อย่า!!!!!" คุณร้องลั่นพร้อมกับวิ่งตรงดิ่งมาที่ประตูห้องนอน ยังไม่ทันจับลูกบิดร่างเล็ก ๆ ของคุณก็กระแทกประตูเต็มแรง
"เคยบอกแล้วนิ ว่ายิ่งหนีฉันก็ยิ่งมีอารมณ์ และมันจะรุนแรง! ฉะนั้นมีอารมณ์ร่วมซะ เพื่อฉันจะเมตตาอ่อนโยนบ้าง!!" คริสออกแรงยกคนตัวเล็กแบกมาที่เตียงนอนใหญ่
ที่ๆเขาทำหยาบๆกับคุณไว้อย่างรุนแรงทุกครั้ง!
"คริส! อย่านะ ฉันของร้อง! ปล่อยย....โอ้ยยย!!!" คุณร้องลั่นเมื่อถูกโยนลงเตียงอย่างแรง มือเล็กทั้งทุบทั้งตี เท้าก็ทั้งทีบทั้งยันร่างสูงออกห่าง แต่คุณลืมไปรึเปล่าว่าแรงแค่นี่จะสู้อะไรกับคนตัวสูงใหญ่อย่างคริสได้ สุดท้ายแล้วมือทั้งสองข้างก็ถูกขึงไว้เหนือหัว
"ที่ดิ้นนี้แสดงว่าชอบแบบนั้นสินะ จัดให้เลย!" เข็มขัดหนังราคาเหยียดแสนถูกดึงออกจากกางเกง ก่อนจะพันธนาการข้อมือเล็กของคุณไว้อย่างแน่นหนา เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ของเขาที่คุณเอามาใส่แทนตัวเก่าที่เขาฉีกขาดเมื่อคืน ตอนนี้ถูกกระชากอย่างแรงจนกระดุมหลุดไปทั้งแทบ
"อ๊ายยยยยยย คริส! อย่าทำแบบนี้เลยนะ ฉันขอร้อง!" คุณอ้อนวอนทั้งน้ำตาอีกครั้ง เมื่อมือหนาจับข้อเท้าเล็กๆขอคุณแล้วลากลงมาให้คุณนอนลง แล้วเขาคร่อมไว้
"หยุดร้องแล้วครางให้ฉันฟังดีกว่านะ จะได้ไม่ต้องเจ็บตัว" คริสมองผิวขาวของคุณที่มีแต่รอยแดงจ้ำๆที่เขาทำไว้อย่างชอบใจ ปากสวยแย้มรอยยิ้มเล็กน้อย
"นายมันโรคจิต ซาดิสชัดๆ!" คุณด่าเขา คริสที่กำลังจะก้มหน้าลงหาคุณหยุดชะงัก มือหนายันเตียงนอนเว้นระยะห่างระหว่างคุณกับเขาไว้ มุมปากเขายกขึ้นสูงเหยียดยิ้ม
รอยยิ้มแบบที่คุณเกลียดและไม่อยากเห็นมันที่สุด!
"โรคจิต...ซาดิส...งั้นเหรอ?"
คริสถามเบาๆ มือหนาบีบคางมนของคุณอย่างแรงจนปวดร้าวไปหมด นี้เขาลืมไปแล้วรึไงว่าเขาเพิ่งบีบคอคุณไปเมื่อเช้า แล้วคุณก็เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆเท่านั้น!
"งั้นเธอต้องเรียนรู้คำพวกนี้แล้วล่ะนานา!"
คริสพูดจบไม่รอให้คุณอ้าปากเถียง เขาบดขยี้ริมฝีปากคุณอย่างรุนแรงหื่นกระหาย ไม่สนใจเสียงร้องอู้อี้ในลำคอคุณสักนิด
คริสขยับปากแรงๆเพื่อให้คุณอ้าปากออก เขาจะได้เข้าไปความหาความหวานด้านในได้ แต่ปากเล็กๆของคุณนั้นก็ดื้อดึง คุณกัดฟันแน่น และยังคงดิ้นสุดแรง
"โอ๊ยยยยยย" คุณร้องลั่นเมื่อเขี้ยวคมกัดเข้าที่ริมฝีปากล่างของคุณอย่างแรงจนรับรู้ถึงรสชาติธาตุเหล็กในเลือดที่ไหลออกมาได้เลยทีเดียว
คริสไม่สนใจ เขาสอดลิ้นเข้าไปในโพร่งปากคุณทันทีที่ปากสวยอ้าออกจากกัน เขาดุนดันลิ้นหยอกเย้าไปมาเสียงลมหายใจเข้าออกของเขาเหมือนสัตว์ใหญ่กำลังกินเหยื่อ
และเหยื่อก็คือตัวคุณ!
มือหนาบีบคางเล็กจนเป็นรอยแดง หน้าขาวๆของคุณตอนนี้แดงก่ำ มือถูกตรึงไว้ด้วยเข็มขัดและกดด้วยมือหนาปวดร้าวพอๆกัน
ฆ่าเธอเถอะ...ถ้าจะทำรุนแรงแบบนี้ ฆ่าเธอเลยเถอะ!
คุณสบัดหน้าหนีไปมาเพื่อให้หลุดจากปากหนาของเขา แต่ยิ่งดิ้นปากหนาก็ยิ่งกดจูบลง ฟันของเขากับคุณกระทบกันนับครั้งไม่ถ้วน ลิ้นร้อนของเขาตวัดไปมารอบโพร่งปาก
ความหอมหวานด้านในทำเขาบ้าคลั้ง
คุณบิดข้อมือหลุดจากการเกาะกุมแล้วทุบลงที่ไหล่กว้าง หน้าสวยๆ เหยเกขึ้นเพราะอากาศไม่เข้าปอด เขากดจูบคุณจนลืมไปแล้วว่าร่างเล็กๆ ของคุณก็ต้องการอากาศหายใจเหมือนกัน
หรือว่าเขารู้....แต่แค่ต้องการให้คุณ ขาดใจตาย กันแน่!
คริสถอนริมฝีปากออกอย่างเสียดาย ที่มุมปากเขามีเลือดติดมาด้วย มันคือเลือดที่เขากัดปากคุณจนแตกนั้นเอง
ตาคมจ้องมองร่างเล็กกอบโกยเอาอากาศเข้าปอดอย่างสะใจ เขาไม่ใช่คนโรคจิต ซาดิส หรือชอบทำ sex แบบรุนแรงอย่างที่คุณด่าเขา แต่เขาแค่อยากทำแบบนั้นกับคุณก็เท่านั้น ยิ่งเห็นหน้าคุณมีปฏิกิริยาแบบนี้เขายิ่งชอบใจ
บางทีคุณอาจทำให้เขากลายเป็นแบบนั้นจริงๆก็ได้!
"นาย...นาย....ถ่ายไว้ด้วยเหรอ?" คุณถามอย่างตกใจตอนหอบหายใจแล้วหันไปเห็นกล้องถูกตั้งอยู่ที่โต๊ะไม้ใกล้หน้าต่าง ไฟสีแดงขึ้นหลาอยู่โดยที่คุณไม่รู้เลยว่าเขาตั้งไว้ตั้งแต่ตอนใหน
"จำได้มั้ยนานา?...เธอเคยพูดไว้ว่าอยากเป็นนักแสดง และมันจะดีมากถ้าฉันเป็นพระเอก นี้แหละคือเรื่องแรกของเธอ แสดงให้ดีล่ะ!"
ตาสวยเบิกกว้างมองหน้าหล่ออย่างคาดไม่ถึง เพราะอะไรกันทำไมเขาถึงได้หยาบคาย เพราะอะไรเขาถึงได้ทำร้ายเธอแบบนี้!
"ไม่นะ!!" คุณร้องลั่นเมื่อมือหนาล้นขอบกางเกงคุณลงต่ำ คริสอมยิ้มอีกครั้งเมื่อรอยแดงจ้ำปรากฏต่อสายตาเขา
แหงล่ะ ก็มันคือฝีมือของเขาทั้งนั้น
คริสคือปิกัสโซ่ของ EXO ถึงจะวาดรูปไม่ได้เรื่อง แต่สิ่งที่เขาทำบนเรื่อนร่างขาวเนียนของคุณมันคือศิลปชิ้นเอกของเขาเลยทีเดียว
ใครจะรู้ว่าฉายานี้เหมาะกับเขาที่สุด!!
"คริสอย่านะ!!!!" เสียงใสร้องลั่นเมื่อมือหนาออกแรงดึงกางเกงคุณออก แล้วกดจูบปากสวยอีกครั้งให้เสียงร้องของคุณถูกกลืนหายไป
---ตัด---
สำหรับฉากตัดเข้าไปเจอกันที่ไบโอทวิตเตอร์
@ kusutomo
"ปล่อยนะ!!!" คุณใช้แรงที่มีพลักเขาออกสุดแรง
ร่างใหญ่ของคริสพลิกตัวลงนั่งข้างๆ พร้อมรอยยิ้มเยาะ ตาคมจ้องมองร่างบางข้างๆที่ดึงผ้าห่มมาผิวขาวที่มีแต่รอยแดงก่อนจะลุกขึ้นเดินไปเปิดตู้หยิบเอาเสื้อคลุมอาบน้ำมาใส่ก่อนจะเดินมากดหยุดการบันทึกวีดีโอที่กล้องตัวใหญ่
"เธอไม่อยากมีอารมณ์ร่วมเองนะ ก็สมควรจะเจ็บแล้ว" คริสพูดพร้อมยิ้มมุมปากก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ทิ้งคนตัวเล็กนอนงอตัวร้องไห้กับตัวเอง
เกลียด...เกลียดนายที่สุด...
_________________________________________________________________
1 อาทิตย์ก่อน....ร้านอาหาร....
ประตูร้านเปิดออกต้อนรับร่างบางของคุณ รอยยิ้มหวานปรากฏบนใบหน้าสวยทันทีที่เห็นหญิงสาวอีกคนลุกขึ้ยโบกมือเรียก
"นานา....ทางนี้จร้า" คิมยูราสาวสไตล์ลิสประจำ sm ยิ้มกว้างมาให้
"พี่ยูรา! สบายดีมั้ยค่ะ?" คุณโค้งก่อนจะสวมกอดคนตัวเตี้ยกว่าแน่น 2ปีแล้วที่คุณไมาได้เจอรุ่นพี่คนสนิทอย่างยูรา
"สบายดี เธอล่ะ? หายไปนานเลย" ยูราถามแล้วปล่อยคุณนั่งลงฝั่งตรงข้าม
คุณกับยูราสนิทกันตั้งแต่เรียน ม.ปลาย ก่อนที่คุณจะได้เข้าฝึกงานที่ sm และยูราก็คือคนที่แนะนำคุณให้รู้จักกับคริสนั้นเอง
"เหมือนกันค่ะ ฉันสบายดี" คุณยิ้มก่อนจะหันไปสั่งเครื่องดื่มกับพนักงานที่เข้ามารับออเดอร์
"ตั้งแต่เธอไปงานพี่ก็เยอะมากเลย แล้วนี้จะกลับมาช่วยพี่ใช่มั้ย?" ยูราถาม
"ฉันช่วยได้เหรอค่ะ?" คุณถามอย่าตื่นเต้น เพราะตั้งแต่กลับมาที่เกาหลีคุณก็ยังไม่ได้ทำงาน และงานสไตล์ลิสก้คืองานถนัดอย่างนึงของคุณเหมือนกัน ย่งได้ร่วมงานกับคนสนิทอย่างยูราแล้ว คุณไม่ปฏิเศษมันแน่
"ได้สิ ถ้าเธออยากทำ...แต่ห้ามหายไปเหมื่อครั้งที่แล้วนะ ไม่งั้นฉันโกรธเธอตลอดชีวิตแน่"
"โห่ย...ขอโทษค่ะ พอดีต้องไปทำธุระน่ะค่ะ เลยไม่ได้บอกใคร" คุณบอกเสียงแผ่วอย่างรู้สึกผิด
"ว่าแต่...คริสรู้มั้ยว่าเธอกลับมาแล้ว"
คำถามของยูราทำเอารอยยิ้มกว้างของคุณค่อยๆหายไป หน้าหล่อเหล่าของคนที่ยูราพูดถึงลอยเด่นขึ้นมาตรงหน้า
2ปี แล้วสินะ....นายจะลืมฉันรึยัง....
"ฉันไม่ได้ติดต่อเขาเลยค่ะ เขาสบายดีมั้ยค่ะ"
"ไม่ได้ติดต่อเลยเหรอ?"
"ค่ะ" คุณยิ้มแห้งๆให้กับคนตรงหน้าที่มองสำรวจใบหน้าคุณเงียบๆ
ยูรากวาดตามองใบหน้าที่แทบไม่ได้แตะเครื่องสำอางค์ แต่ก็ยังดูสวยของคุณ
"นานา...เธอยากลองไปออดิชั่นเป็นนักแสดงบ้างมั้ย?"
"ค่ะ?" คุณถามอยากขำๆ เพราะดุเหมือนคนตรงหน้าจะยังจำได้ว่าคุณเคยพูดไว้ว่าอยากเป้นนักแสดง และคุณก็เกือบจะได้ออดิชั่นแล้ว แต่เพราะบางอย่างคุณเลยต้องยกเลิกความคิดนั้น
"ก็เคยบอกว่าอยากเป็นนักแสดง ลองไปออดิชั่นดูมั้ย หน้าตาเราน่ะผ่านฉลุยเลยนะ"
"โอ...ไม่ล่ะค่ะ ฉันเลิกคิดนานแล้ว" คุณปฏิเศษ
"งั้นเข้าไปเล่นที่บริษัทมั้ย? เพื่อนเก่ายังไม่รู้เลยว่าเธอกลับมาแล้ว"
"ออ...ไม่ดีกว่าค่ะ"
"เฮ้ยยย...มาเถอะน่า ไปเร็ว!" ยูรารีบลุกขึ้นทันทีเพราะกลัวคุรปฏิเศษ เธอยอมเลี้ยงเครื่องดื่มมื้อนี้แล้วรีบลากคุนมาที่ตึก sm ในเวลาต่อมา
หน้าทางเข้ามีเหล่าแฟนคลับมารอศิลปินอยู่เต็มไปหมด ถึงคุณจะปฏิเศษที่จะมาด้วย แต่พอมาถึงแล้วก็อดตื่นเต้นไม่ได้ ยูราเดินนำไปที่ประตูก่อน ส่วนคุณยืนลังเลอยุ่ที่ทางเท้าใกล้เหล่าแฟนคลับ
ที่นี้ยังเหมือนเดิมอยุ่เลย
"มาเร็ว!" ยูราตะโกนเรียก คุณก็เดินฝ่ายเหล่าแฟนคลับมาที่ประตูกระจกที่กำลังเปิดออก
เสียงกรี๊ดดังขึ้นจากทางด้านหลัง และเหล่าแฟนคลับก็พากันกรูเข้ามาใกล้ทางเข้า ยูรารีบดึงแขนคุณให้ไว้ตอนถูกชนจะล้ม ตอนนี้คุรกับยูราถูกเบียดติดกำแพงข้างประตู ตอนที่หนุ่มๆ Exo เดินออกมาจากตึก
คนแรกที่คุณเห็นเดินออกมาคือลูห่านที่สวมเสื้อกล้ามสีดำ ข้างหลังเขาคือเทาที่รีบเดินออกมาแล้วขึ้นไปนั่งบนรถก่อนใคร เลย์เดินตามออกมาพร้อมกับเฉิน ซิ๋วหมิน และสุดท้าย...คริส
คล้ายกับภาพสโลโมชั่นตอนเข้าเดินผ่านคุณไป เหมือนเวลาเดินช้าลงให้คุณมองเขาได้เนิ่นนานขึ้น ใบหน้าหล่อที่มองเห็นจากด้านข้าง รอยยิ้มกว้างแสนอ่อนโยนและสุภาพประดับฉายอยู่บนใบหน้าเขา เสื้อเชิ้ตสีฟ้าครามและผมสีทองยิ่งทำให้เขาดูขาวมากขึ้น เสียงกรี๊ดของแฟนคลับดังพร้อมๆกับเสียงกดชัตเตอร์ถ่ายรูป คุณใจเต้นแรงมองร่างสูงเดินตามหลังเล็กๆของซิ๋วหมินไปที่รถ ประตูข้างคนขับเปิดออก คริสเหมือนจะสะดุดรองเท้าตัวเองเล็กน้อยตอนโค้งน้อยๆให้เหล่าแฟนคลับก่อนขึ้นรถไป
นายคงไม่เห้นฉันหรอกใช่มั้ย?...แค่ฉันเห็นนายก็พอแล้ว...
และคุณไม่รู้เลยว่าที่เขาสะดุดรองเท้าตัวเองนั้น เป็นเพราะเขาหันมาเห็นคุณต่างหาก
รถของหนุ่มๆ Exo-m แล่นออกไปช้าๆพร้อมแฟนคลับบ้างคนที่ยังตะโกนเรียกไอดอลของตัวเองอยู่ คุณเองก็เหมือนกันยังคงยืนนิ่งมองท้ายรถสีขาวแล่นหายไปจากถนน
''ไปซะ...แล้วอย่าติดต่อกับเขาอีก...'
ร่างเล็กๆของคุณถูกลากออกมาจากห้องนอนตรงมาที่ประตูลิฟต์ด้วยมือของคริส แรงบีบที่ต้นแขนเล่นเอาคุณอยากจะกรีดร้อง แต่ต้องเงียบเอาไว้เพราะไม่อยากแสดงออกถึงความอ่อนแอให้คนสูงกว่าหัวเราะเยาะ
"จะพาฉันไปไหนอีก" คุณถามพลางสบัดมือหนาออก แต่ก็ไม่เป็นผล
"กลับบ้าน"
คุณที่พยายามสะบัดมือหนาออกหยุดนิ่งมองคนสูงกว่าอย่างไม่อยากเชื่อในคำตอบที่ได้ยิน
นี้เขาพุูดจริงเหรอ? จะพาคุณกลับบ้านหลังจากหยาบคายกับคุณน่ะเหรอ?
"จะพาฉันกลับเหรอ? นายไม่ได้พูดเล่นใช่มั้ย?"
"อือ" คริสตอบแล้วปล่อยแขนคุณให้เป็นอิสระ เขาเสียบคีย์การ์ดที่หน้าลิฟต์พยายามไม่สนใจรอยยิ้มดีใจของคุณ
หึ...ดีใจไปเถอะ....
คริสนึกถึงหนังรักเร่าร้อนที่เขาเพิ่งบังคับให้คุณร่วมแสดงด้วยกันไปเมื่อครู่อย่างเจจ้าเหล่อยู่คนเดียว รอยยิ้มน้อยๆของคุณที่สะท้อนอยู่หน้าประตูลิฟต์นั้นทำให้เขาอยากเอามันออกมาฉายเสียจริง แต่มันยังไม่ใช่ตอนนี้ก็เท่านั้น เขาเองก็ยังหวงชื่อเสียงของเขาอยู่นะ
คริสมาส่งคุณถึงหน้าอพาท์เม้นที่ที่เขามารับคุณเมื่ออาทิตย์ก่อนแล้วลากคุณไปทรมานทั้งร่างกายและจิตใจอยู่เป็นนานโดยไม่รู้สาเหตุว่าเพราะอะไร เพราะเขาปิดปากเงียบแล้วทำคยาบคายกับคุรทุกครั้งท่คุรเริ่มร้องถาม
คุณลงจากรถมาที่ทางเข้าอย่างไวไม่ได้สนใจจะถามด้วยว่าเพราะอะไรเขาถึงเปลี่ยนใจปล่อยคุณแล้วมาส่งถึงที่ ตอนนี้เป็นอิสระจากนรกตรงนั้นคุณก็ดีใจสุดๆแล้ว
"เดี๋ยว!" เสียงเข้มเรียกพร้อมเดินเข้ามารั้งต้นแขนคุณไว้
"อะไร?!" คุรชักเสียงใส่ จนหน้าคริสที่สวมฮูดและแว่นตาดำพลางตัวยิ้มเยาะ
"อย่ามาทำเสียงแบบนั้นใส่ฉัน" คริสบีบต้นแขนคุณอีกแล้ว
"ฉันเจ็บนะ...." คุณร้องเบาๆ และบิดแขนออกจากมือเขา
"จำไว้เลยนะ อย่าทำน้ำเสียงแบบนั้นอีก ไม่งั้นเธอจะได้กลับไปอยู่ที่นั้นอีก" คริสขู่ลอดไรฟันสวย
"ฉันไม่มีทางไปกับนายแน่ ปล่อยนะ! ไม่งั้นฉันจะร้องให้คนช่วย"
คุณขู่เขากลับบ้างเพราะในที่สาธารณะแบบนี้ เขาคงไม่กล้าทำอะไรคุณแน่ อย่างน้อยเขาก้ต้องรักษาชื่อเสียงของตัวเองอยู่แล้ว
คริสยิ้มเยาะแล้วลงแรงบีบแขนคุณแรงขึ้น หน้าสวยของคุณแสดงออกเด่นชัดเลยว่ากำลังเจ้บแต่คนสูงกว่าก็ใช่ว่าเขาจะสน
คุณไม่มีสิทธิที่จะไปขู่เขาด้วยซ้ำ!!
"อย่ามาขู่ฉัน ไม่งั้นทุกคนจะได้เห็นคลิปนั้น"
คุณกัดฟันมองผู้ชายตรงหน้าอย่างโมโห นี้เขาเอาคลิปที่คุณถูกทำหยาบคายมาขู่งั้นเหรอ? เขาไม่ใช่ลูกผู้ชายชัดๆ
"นายมัน...." คุณกำลังจะด่าเขา แต่เขาก้ชิงพูดโดยไม่สนใจเสียงเล็กๆของคุณสักนิด
เขาเคยสนใจซะที่ไหนกัน....
"ถ้าฉันเรียกให้เธอมาหาเธอต้องมาเข้าใจมั้ย? ถ้าไม่...คลิปนั้น..."
"ไปให้พ้นนะ!" คุณออกปากไล่แล้วออกแรงพลักจนร่างสูงถอยหลัง คริสยิ้มเยาะคุณอีกแล้ว
"เดี๋ยวก่อนคริส..." คุณตะโกนเรียกร่างสูงที่หันหลังเดินไปที่รถคันหรู เขาเปิดประตูกำลังจะขึ้นไปนั่งที่คนขับแต่ก็หยุดแล้วหันมามอง
"ที่นายทำเลวๆกับฉัน แค่เพราะเรื่องที่ฉันหนีไปแค่นั้นเหรอ?"
คริสยืนนิ่งมองคนตัวเล็กตรงหน้าเขม็ง เขาขบกรามแน่นจนเป็นเส้นนูน มือหนากำเข้าหากันแน่น เขาไม่ได้ตอบคำถามคุณ เขาทำแค่เพียงจ้องเข่มงมองใช้สายตาบอกเป็นนัยย์ว่าไม่มีสิทธิที่จะถามก่อนจะขึ้นรถไป เสียงปิดประตูแรงๆของเขาทำเอาคุณสะดุ้ง แล้วเท้าใหญ่ก็กระทืบคันเร่งออกรถไปด้วยความเร็ว
คริสกัดฟันแน่นอยู่ภายในรถ เสียงในความทรงจำย้อนกลับเข้ามาในหัวทันที
'....ถึงเวลาที่นายจะต้องออกไปให้พ้นจากชีวิตฉันสักที...ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะว่านายโง่เองนะ...'
ใช่อิสระของเธอให้พอนะนานา ใช้มันให้คุ้ม...ก่อนที่ฉันจะพรากมันจากเธออีกครั้ง
100%
__________________________________________________________________
โอยยยย.....NC เป็นยังไงบ้างค่ะ ไม่โหดไปใช่มั้ย?
ไรท์ว่ามันดราม่าเกินไปแระ อารมณ์แบบชอบฟังเพลงเศร้าเกินไปรึเปล่านะ 5555555555
นางเอกไม่ว่ากันนะค่ะ ยังไงเม้นให้ไรท์ด้วยนะ
ตอนหน้าอิฮุนออกแระนะ อยู่รออิฮุนเป็นเพื่อนกันด้วยนะค่ะ
พิมพ์ผิด พิมพ์ตก หรือจัดหน้าไม่สวย ไรท์ขอโทษด้วยนะ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเป็นงี้ แก้เป้นสิบรอบแล้วอ่ะ
อย่าลืมนะ เม้น + โหวต + FAV.
คุยกันต่อในทวิตฯ ติดแท็ก #ฟิคแค้นรักkrisyou
ความคิดเห็น