Colorful Review รับวิจารณ์นิยายหลากแนว

ลำดับตอนที่ #56 : [SEND]:Playboy รักหวานใสของยัยขี้อาย:looknam lunla

:)  Shalunla

ผู้วิจารณ์ :: แพนโดร่า {อยู่ระหว่างการทดสอบนักวิจารณ์}
 
ชื่อเรื่อง :: Playboy รักหวานใสของยัยขี้อาย
 
ชื่อนักเขียน :: looknam lunla
 
 ชื่อเรื่อง (10/10)
          ไม่มีอะไรจะติค่ะ ^^  สั้นกะทัดรัดจำได้ง่ายแถมยังเข้ากับเนื้อเรื่องมากด้วย  แบบอ่านปุ๊บรู้เลยว่าเป็นเรื่องอะไร  ชื่อเรื่องหวานๆ ดีค่ะ  ก็เข้ากันเลยกับเนื้อหา  ตรงนี้ไม่มีอะไรจะสับจ้า ^^
 
การจัดตกแต่ง (7/10)
          ธีมหวานซะจนแทบสำลัก  สีชมพูหวานแหววเลย  เข้ากับเนื้อเรื่องสุดๆ  โอเคเลยค่ะ  การจัดตกแต่งหน้าบทความก็โอเคเลย  ไม่รก  เอาทุกอย่างมาเรียงต่อกันเป็นระเบียบดีแถมไม่ยุ่งยากด้วย  ดดยส่วนตัวชอบค่ะ ^^  
          การจัดเนื้อหานิยายถือว่าอ่านง่ายค่ะ  ขนาดอักษรพอดี  สีก็โอเค  ฟอนต์ก็อ่านง่าย  ดีหมดอ่ะ!  แต่เสียสองอย่าง  คือ...

ตรงย่อหน้าช่วงแรกๆ ไม่กด Tab นะคะ  เห็นช่วงหลังๆ ก็กดดีอยู่หรอก  ทำไมอ่ะ  แถมมีบางช่วงไม่กดเลยด้วย  มนทำให้ดูไม่สวยแล้วก็อ่านยากขึ้นมานิดหน่อยนะคะ  แต่รู้สึกหน้านิยายที่เอามาให้วิจารณ์นี้ไม่ใช่บทความหลักนี่คะ  ยังไม่ได้ดูในบทความหลักเลยว่าผิดพลาดแบบเดียวกันมั้ย  ยังไงก็ขอให้แก้ไขในบทความหลักด้วยค่ะ ^^

ระหว่างตัวอักษรกับไม้ยามก (ๆ) และอีโมชั่นแสดงอารมณ์สมควรเว้นวรรคนะคะ  คุณลูกน้ำจะพิมพ์ติดกันเป็นพรืดเลย  มีเว้นวรรคบ้างในบางจุด  ทำไมอ่า?  มันดูไม่สวยและอ่านยากเช่นกันค่ะ  แนะนำเหมือนข้อ 1. (มันขี้เกียจพิมพ์มาก = = #จิตใต้สำนึก)

 
ความน่าสนใจของเรื่อง (8/10)
          บอกตามตรงนะคะ (อย่าโกรธกันนะเออ) ว่าพล็อตค่อนข้างจะเก่า  โหล  และไม่ชวนให้อยากอ่านต่อเท่าไหร่นัก  ขอแยกเป็นข้อๆ เพื่อความรวดเร็วและง่ายต่อการบบรยายให้เข้าใจของแพนโดร่านะคะ TT

พล็อตเก่า  คือเป็นเรื่องแนวที่เกิดขึ้นในโรงเรียน  แถมนางเอกยังหงิมๆ อีกต่างหาก  ถึงจะค่อนข้างเซ้งแต่ต้องยอมรับว่าเดี๋ยวนี้คนเขาฮิตนางเอกแรงๆ ไม่อ่อนแอ (อย่างแรงเงาอะไรประมาณนี้  เรทติ้งกระฉูด)  ไม่ก็แก่นเซี้ยวเปรี้ยวซ่าบ้าบิ่นไม่ยอมใคร (อย่างญาญ่าเลย  แพนโดร่าว่าเหมาะ)  คนถึงจะนิยมกัน  ถึงที่แพนโดร่ายกมามันจะเป็นละครแต่คนส่วนใหญ่ก็ชอบแนวนั้นนี่คะ  เจอนางเอกหงิมแบบนี้บางทีมันก็เอือน  อยากอ่านอะไรที่มันสะใจๆ บ้าง  แต่ก็นะ...แต่งไปแล้วให้ทำไงได้  แต่ก็ยังมีคนอ่านบางกลุ่มที่อ่านแนวนี้อยู่เพื่อหวังจะผ่อนคลาย  และเรื่องนี้ก็ตอบสนองในส่วนนี้ได้ดีค่ะ  เพราะอ่านแล้วผ่อนคลายจริงอะไรจริง  ไม่เครียดหนักกว่าเดิม (ฮา)  แพนโดร่าแนะนำว่าให้เจาะกลุ่มคนอ่านไปเลยค่ะ  จะได้ผลลัพธ์ที่ดีกว่ารอให้มีคนมาตามอ่านเอง  และที่บอกให้เจาะกลุ่มคนอ่านไม่ใช่ไล่แปะแบนเนอร์ตามไอดีชาวบ้านเขามั่วซั่วหรอกนะคะ  ให้เลือกคนด้วยค่ะ  อย่างเช่นถ้าคุณลูกน้ำเลือกโปรโมทนิยายโดยการนำแบนเนอร์ไปแปะที่ไอดีคนอื่น  ก็ให้เลือกไอดีที่แต่งแนวหวานๆ นั่นแหละค่ะคนอ่านแนวเดียวกับเรา ^^ (ทริคอีกนิดว่าให้ตีสนิทเจ้าของไอดีไว้ด้วย  มีแนวโน้มที่เขาจะไปอ่านนิยายเรามากหว่า  หุหุ)  และยังมีอีกหลายแบบตามแต่วิธีโปรโมทนิยายของคุณลูกน้ำค่ะ ^^

พล็อตโหล  คล้ายๆ กับพล็อตเก่าแต่แตกต่างกันนิดหน่อย  เพราะอย่างนางเองแรงพระเอกเลวอะไรพวกนี้ก็เป็นพล็อตโหลได้เหมือนกัน  เรื่องนี้โหลตรงที่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในโรงเรียนอย่างเดียว  มันชวนให้เอียนน่ะค่ะ  ถ้ามีเรื่องราวอะไรลึกลับซับซ้อนขึ้นมาอีกก็จะทำให้เรื่องดูน่าสนใจขึ้น (และดูเหมือนคุณลูกน้ำจะมี ^^ )  ตรงแนะนำตัวละครดูเหมือนทุกคนจะมีความลับหมดเลย  นับว่าดีค่ะ  ชวนให้อยากรู้มาก  แต่ในการแต่งตอนแรกๆ น่าจะเกริ่นเรื่องความลับนี้ไว้บ้างนะคะ  ประมาณทำให้อยากแล้วก็จากไป  555+  จะทำให้อยากอ่านต่อขึ้นมากเลยล่ะค่ะ ^^

 
เนื้อเรื่อง (17.5/20)
          อย่างที่บอกค่ะว่าพล็อตโหลทำให้เบื่อๆ ไปนิดหน่อย  แต่ถ้าวัดกันเฉพาะเนื้อเรื่องถือว่าทำได้ดีค่ะ  อ่านแล้วหวานแหววสมใจมาก  ทำให้รู้สึกคลายความตึงเครียดในชีวิตจริงขึ้น  มันบรรยายไม่ถูกอ่ะค่ะ TT  แต่ขณะกำลังอ่านเรื่องนี้อยู่คำเดียวที่ผุดขึ้นมาในหัวคือ‘สนุก’  เป็นแบบนั้นจริงๆ นะ  แต่ขอให้ปรับแก้ตรงการดำเนินเรื่องหน่อยนะคะ  เพราะไปเร็วมาก~  ไม่ใช่ว่าเนื้อเรื่องไปเร็วนะคะ  แต่เหตุการณ์ต่างๆ มันผ่านไปเร็วต่างหาก  และไม่ค่อยจะปะติดปะต่อด้วย  เจอเยอะมากในช่วงหลังๆ  แบบบางส่วนมันก็ชวนให้งงน่ะค่ะ  อย่างเช่นตอนที่มีนาบอกว่าลาตินแค่ยื่นหน้ามาอมยิ้มเฉยๆ ไม่ได้จูบเธอนั้น  อยู่ๆ ก็ตัดเข้าตรงนี้เลย  น่าบอกหน่อยว่าสาเหตุที่กรี๊ดเมื่อกี้หรือย้อนกลับไปเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว (ว่าไป)  แต่รู้สึกในบทความหลักจะปรับเปลี่ยนเนื้อหาบางส่วนด้วยนี่คะ  ถ้ามีส่วนไหนคล้ายๆ แบบนี้ก็ปรับแก้ด้วยนะคะ ^^      
 
คำผิด (8.2/10)
          ถือว่าเจอน้อยมากในแต่ละตอน  คำพิมพ์ผิดส่วนใหญ่เป็นแบบพิมพ์ตกน่ะค่ะ  แก้หน่อยก็ดี  แต่ถ้าไม่แก้ก็ไม่เสียหายอะไรค่ะ  แต่มีคำนึงที่แนะนำให้แก้นะคะ  คือคำว่า ‘เค้า’ สมควรจะเขียนเป็น ‘เขา’ มากกว่า  คือความจริงในชีวิตคนเราน้อยคนนักที่จะออกเสียงว่า ‘เขา’  พอมาแต่งนิยายเลยพิมพ์ตามการออกเสียงซะเลย  แต่มันผิดหลักภาษาน่ะค่ะ  อีกอย่างพอพิมพ์แบบนี้แล้วมาอ่านมันให้ความรู้สึกจั๊กจี้ลูกตามาก  บอกตามตรงว่าแพนโดร่าก็ติดนิสัยพิมพ์คำว่า ‘เค้า’ เหมือนกัน  แล้วมีคนมาทักเลยพยายามแก้นิสัยนี้อยู่  คุณลูกน้ำก็สู้ๆ นะคะ ^^v  
 
ตัวละคร (9.7/10)
          ตรงส่วนนี้ทำได้ดีมาก  แทบไม่มีอะไรจะติเลย  แอบหักคะแนนเล็กน้อยตรงที่นางเอกหงิม (ไม่ใช่แระ - - )  แต่ละคนมีคาแรคเตอร์ที่ชัดเจนเลย  และคุณลูกน้ำก็พยายามเน้นคาแรคเตอร์ของแต่ละคนทำให้จดจำได้ง่ายว่าใครนิสัยยังไง  ถึงแบบนั้นแต่ละคนก็ยังมีนิสัยแอบแฝงให้มันส์กันเล่นๆ  ถือว่าดีนะคะแพนโดร่าชอบ  อย่างเช่นไอชาถึงคาแรคเตอร์จะดูเรียบร้อยแต่ก็แอบแก่นอยู่เล็กๆ (แพนโดร่าว่างั้นนะ)  มีนาถึงจะดูห้าวๆ แต่จริงๆ แล้วก็ได้แค่ขู่เขานั่นแหละ  คีย์เองถึงจะดูเพลย์บอยแต่ก็แอบเลวและขี้สงสารไอชาอยู่เหมือนกัน  หุหุ  เริ่ดค่ะ ^.^
 
การใช้ภาษา (8.5/10)
          ถือว่าดีนะคะ  อ่านแล้วเข้าใจง่าย  ไม่วกวน  อ่านแล้วคึกครื้นดี(?)  แต่ขัดใจหน่อยตรงที่ไม่ค่อยมีคำบรรยายเลย  บรรยายการกระทำหรือสถานที่อะไรพวกนี้ไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่  อย่างเช่นตอนแมกนั่มจูงมือไอชาออกจากวงแฟนคลับของคีย์  ไม่บรรยายก่อนเลยว่าแมกนั่มปล่อยมือไอชาออก  อยู่ๆ ก็บอกว่าให้เธอเดินไปเองนะ  เราเป็นแค่เพื่อนกัน (สรุปมาค่ะ)  ให้คนอ่านเดาเองเหรอคะ  ดีนะคะที่เข้าใจได้ไม่ยากเท่าไหร่เลยเดาได้  อีกอย่างตอนที่ไอชาวิ่งไปตามเสียงกรี๊ดของมีนา  แทนที่จะวงเล็บว่าโรงเรียนเธอกว้างใหญ่  สู้บรรยายแต่แรกเลยไม่ดีกว่าเหรอคะว่าเธอเรียนโรงเรียนรัฐบาลหรือเอกชน  มันกว้างขนาดไหน  สวยยังไง  ดูเป็นมืออาชีพกว่าเยอะเลย  และในอีกหลายส่วนด้วย  ในบทความหลักถ้ามีแนวนี้ก็ขอให้แก้นะคะ  แนะนำอย่างสูงว่าสมควรแก้เลยค่ะ >o<
 
ความสนุกโดยรวม (19.6/20)
          ถึงองค์ประกอบย่อยๆ ในหลายส่วนจะยังดูมีข้อบกพร่องอยู่บ้าง  แต่ก็อย่างที่บอกค่ะว่าขระกำลังอ่านอยู่นั้นสิ่งเดียวที่ผุดขึ้นมาในหัวคือคำว่า ‘สนุก’  มันเป็นเสน่ห์ในการแต่งของนักเขียนแต่ละคนที่ไม่เหมือนกันค่ะ  นักเขียนบางคนองค์ประกอบดีหมดแต่พอมารวมกันแล้วก็ธรรมดา  โดยรวมคุณลูกน้ำถือว่าทำได้ดีแล้วค่ะ  ที่อยากให้แก้จริงๆ ก็มีแค่การบรรยานเท่านั้น  ส่วนเรื่องพล็อตโหลพล็อตเก่าอะไรนั่นอย่าไปใส่ใจมากเลยค่ะ  ถ้าเจาะกลุ่มคนอ่านได้แล้วก็หมดปัญหา  บางทีไม่เชื่อแพนโดร่าไปซะหมดก็ถือเป็นการดีนะคะ ^^ 555+
 
คะแนนพิศวาส +0.2
          เป็นความพิศวาสส่วนบุคคลไม่เกี่ยวกับ 100 คะแนนแรก  แพนโดร่าชอบนะคะ  เพราะพออ่านแล้วมันก็สนุก  และไม่ต้องตกใจที่คะแนนมันน้อยมว้ากนะคะ - -  แพนโดร่าชอบเน้นทศนิยม  คนอื่นๆ ก็ได้ประมาณนี้แหละค่ะ  แหะๆ  แต่แพนโดร่าสงสัยอย่างว่าทำไมไม่เอาบทความหลักให้วิจารณ์ล่ะค่ะ  เพราะนักวิจารณ์บางคนจะดูละเอียดทุกระเบียบนิ้ว  ตั้งแต่การเว้นวรรคเล็กๆ น้อยๆ ไปจนถึงเรื่องพล็อตบิ๊กบึ้ม  จะทำให้เกรดของนิยายลดต่ำลงนะคะ  แพนโดร่าก็เพิ่งเห็นว่าคุณลูกน้ำลงนิยายในบทความที่สางมานี้ไว้แค่เพื่อเอาไว้ให้วิจารณ์  ในบทความหลักมีการปรับเปลี่ยนเนื้อหาบ้างแต่ยังคงพล็อตเดิมไว้  แพนโดร่าเลยไม่พยายามวิจารณ์รายละเอียดเยอะแต่ไปเน้นที่พล็อตมากกว่า (แต่ก็ทำได้แค่ที่เห็นนี่แหละค่ะTT )  แต่ถ้าคราวหน้า (ไม่ว่าร้านไหนก็เถอะ) แนะนำให้ส่งบทความหลักให้นักวิจารณ์เลยนะคะ  จะได้ผลลัพธ์ที่ดีกว่า ^^  อันนี้แค่แนะนำค่ะ  จะทำตามหรือไม่ก้แล้วแต่คุณลูกน้ำเลย  แต่แพนโดร่าก็บวกคะแนนให้น้อยเพราะเหตุนี้แหละ -0-  เค้าแอบฮอลนะตัว        
 
 รวม [88.5/100]
          เลขสวย  555+  ได้เยอะนะคะเนี่ย  เอาเป็นว่าพยายามต่อไปแล้วกันค่ะ  ทุกอย่างจะไปได้ด้วยดีแม้มีอุปสรรคขวากหนามขอเพียงเราไม่ยอมท้อถอยค่ะ ^^v (โดยเฉพาะนักวิจารณ์จะเป็นขวากหนามสำคัญทำให้นักเขียนหมดกำลังใจ  แน่นอน...แพนโดร่าก็เป็น = = )  ยังไงก็สู้ๆ เข้านะคะ  ถึงคำวิจารณ์จะไปขัดกับของคนอื่นบ้างแต่ก็เลือกพิจารณาเอาแล้วกันนะคะ ^^ 
   
* นี่เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนหนึ่งของนักอ่านคนหนึ่งในคราบนักวิจารณ์เท่านั้น  จะเลือกปฏิบัติตามหรือไม่อยู่ที่ไรเตอร์จะพิจารณาค่ะ  และหากทำให้ไม่พอใจก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

เซ็นรับทางนี้เลยขอรับ

นามปากกา:
ชื่อบทความ:
มาเซ็นรับวันไหนเอ่ย:
พอใจกับคำวิจารณ์หรือเปล่า:
อยากฝากบอกอะไรให้ทางร้านหรือให้นักวิจารณ์ปรับปรุงอะไรมั้ย:
ช่วยแปะแบนเนอร์ของทางร้านด้วยนะจ๊ะ :
ไว้มาอีกนะค่ะ ขอบคุณจ้าา: