เพลิงรักมาเฟีย

เพลิงรักมาเฟีย

*******************

ตัวละครหลัก

    พระเอก         ฟาบริช คาร์มิโอ คุณฟาบี้/มิโอ (30)

          นางเอก          แคทเทอรีน เรอิชา(25) เคที่

แอดแฟนพันธุ์แท้คลิกที่รูป

 

 

มีจำหน่ายในแบบรูปเล่ม คลิ๊กที่ภาพค่ะ

 

จำหน่ายในแบบอีบุ๊ค คลิ๊กที่ภาพค่ะ

โปรย

“หอมจัง...”

ดวงตากลมๆ สีน้ำทะเลเปิดขึ้นช้าๆ จ้องมองอาหารตรงหน้าตาปริบๆ เมื่อเงยหน้าเห็นชายหนุ่ม แคทเทอรีนก็เบือนหน้าหนี ยกมือทั้งสองข้างขึ้นกอดอกอย่างแง่งอน เชิดหน้าขึ้นอย่างคนอวดดี

ชายหนุ่มกระตุกยิ้มนิดๆ ขยับกายไปนั่งบนเตียงนุ่ม แค่ก้นแตะเตียงแผ่วเบา แม่ตัวดีก็ถลาไปอีกฝั่ง หนำซ้ำยังแสดงท่าทีดื้อรั้นราวกับเด็กอายุสิบขวบ

“ไง” ฟาบริชร้องทักด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะพร้อมอธิบายเมนูตรงหน้า “คุณไม่หิวจริงๆ เหรอ น่าเสียดายนะผมอุตส่าห์สั่งทำเป็นพิเศษ กุ้งผัดมะกะโรนี คุณดูสิกุ้งตัวโตน่าทานเชียว

จบประโยคก็หันไปจ้องร่างเล็ก เจ้าหล่อนทำทีสนใจแต่แล้วก็เชิดหน้าใส่ ริมฝีปากหยักอดไม่ได้ที่จะเอ่ยยั่วให้น้ำลายสอ

“แล้วนี่เขาเรียกว่าอะไรนะ อ้อ! เขาเรียกกันว่าสเต็กเนื้อแกะราดด้วยซอสพริกไทยดำ ทานคู่กับบรอกโคลีลวกน้ำมันกรอบๆ ระดับเชฟมือหนึ่งจากโรงแรมห้าดาวเลยนะคุณ” แคทเทอรีนเบือนหน้าหนีไม่มองแม้แต่หางตา

เห็นอากัปกิริยานั้นชายหนุ่มก็ถอนหายใจทิ้งแล้วยืดตัวขึ้นสูง คว้าถาดอาหารมาถือไว้ในมือเตรียมขว้างมันทิ้งทุกวินาที

“ไม่ทานจริงๆ ใช่หรือเปล่า งั้นผมเททิ้งนะ”

ฟาบริช คาร์มิโอกลอกตาขึ้นสูงเมื่ออีกฝ่ายยังทำท่าปั้นปึ่งใส่ สุดท้ายจำต้องส่ายหน้าอย่างอ่อนอกอ่อนใจ จัดการวางถาดอาหารลงที่เดิม แล้วก็ถือโอกาสนั้นนั่งตรงขอบเตียงอย่างใจเย็น

“เอาละ แคทเทอรีน เราคงต้องคุยกันดีๆ ด้วยเหตุผล”

สุ้มเสียงทุ้มเน้นย้ำในประโยคสุดท้าย หากแต่ร่างบางก็ยังนั่งนิ่ง เรียวปากหยักจึงกระตุกยิ้มบางๆ เอ่ยคำพูดยียวนกวนประสาทออกมาอย่างยั่วเย้า

“ไม่ยักรู้ว่าสามวันที่ผ่านมา ผมทำให้คุณคิดถึงจนเป็นใบ้”

ได้ผลชะงัดนักร่างเล็กที่นั่งนิ่งๆ อยู่อีกฝั่งกระโจนเข้ามาหาทั้งตัว มือเล็กกำหมัดแน่นระดมทุบหน้าอกบึกบึนรวมทั้งไหล่แกร่งเต็มแรง หญิงสาวหลับตาปี๋ตะบี้ตะบันสาดหมัดลงมา ไม่สนด้วยซ้ำจะโดนตรงไหนบนร่างกายของชายหนุ่มบ้าง แคทเทอรีนรัวกระหน่ำทำร้ายร่างกายของชายหนุ่มอย่างอัดอั้นตันใจ ทั้งโกรธที่ถูกกักขัง ทั้งขุ่นมัวที่ไม่ได้ดั่งใจปรารถนา และสาเหตุหลักๆ คงไม่พ้นที่ตัวเองทนหิวอยู่หลายสิบชั่วโมง

“ผู้ชายเฮงซวย ฮือๆ”

เสียงตัดพ้อดังขึ้นด้วยความน้อยใจ กำปั้นน้อยๆ ที่ระดมทุบนั้นแผ่วเบาลงเรื่อยๆ

“คนบ้า คุณมันบ้า ทำไมคุณทำกับฉันแบบนี้ ทำไม ทำไม”

ชายหนุ่มนิ่งเฉย ปล่อยให้หญิงสาวทำร้ายร่างกายของตัวเองโดยไม่คิดจะป้องกัน เพราะที่จริงเขาสมควรจะโดนมากกว่านี้ด้วยซ้ำ สำหรับการกักขังอิสรภาพของเธอ ดังนั้นจึงปล่อยให้หญิงสาวได้แก้แค้นจนสาแก่ใจ เมื่ออีกฝ่ายค่อยๆ เบาแรงมือและหอบหายใจเข้าปอดลึกถึงได้เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสำนึกผิด

“เหนื่อยหรือยัง ทุบต่อก็ได้นะ” บอกพร้อมยิ้มกว้างให้ในขณะที่อีกคนยังเชิดใส่

“หรือว่าต้องการปืนสักกระบอก จะได้ยิงผมให้ตายไปซะตรงนี้”

มือหนาเลื่อนขึ้นกุมมือเล็กไว้ พร้อมใช้มืออีกข้างยกขึ้นเกลี่ยเส้นผมที่ระแก้มนวลให้อย่างอ่อนโยน ดวงตาคู่คมนั้นจ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมโตสีน้ำทะเล ก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำให้คนฟังหัวใจเต้นแรง

“ที่ทำแบบนี้เพราะเป็นห่วง เหตุผลแค่นี้คุณพอรับได้ไหมแคทเทอรีน”

มาเฟียหนุ่มก้มหน้าลงมามองดวงตากลมโตอย่างชิดใกล้ ลมหายใจแผ่วๆ ระไปตามแก้มใส เกือบได้สูดกลิ่นหอมของแก้มนวลนั้น แต่อีกฝ่ายก็เบือนหน้าหนีพร้อมหลุดคำที่ทำให้ชายหนุ่มยิ้มกว้าง

“หิวแล้ว...”

ริมฝีปากหยักได้รูปกระตุกยิ้ม เอื้อนเอ่ยประโยคที่รู้ทัน

“ให้ตายสิ! ทีอย่างนี้กลับหลบเลี่ยงเก่งจริงนะ”

ใบหน้าที่แดงเรื่อเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นโกรธเคืองและบึ้งตึง ปากเล็กนั้นขยับเถียงอย่างไม่ยอมแพ้

“ก็ฉันหิวจนไส้กิ่วแล้วนะ ไม่ได้กินตั้งหลายวันแน่ะ”

“แล้วนึกยังไงถึงได้ลุกขึ้นมาประท้วงแบบนี้ ทำร้ายร่างกายตัวเองมันไม่ดีนะคุณ” ชายหนุ่มบอกพร้อมยกยิ้มที่มุมปาก “แล้วคิดเหรอว่ามันจะได้ผล ถ้าหากผมกลับมาตามกำหนด คุณไม่หิวตายเลยหรือไงฮึ!”

ใบหน้าเล็กสะบัดพรืดใส่แทบทันที แล้วเสียงหวานที่ค่อนข้างกระด้างก็ดังขึ้น

“ไม่รู้ ก็แค่ลองทำดีกว่าไม่ทำอะไรเลย”

*************************

อัพเนื้อหาให้อ่านเพื่อเป็นตัวอย่าง  10-12 บท (แบ่ง 3 ตอนย่อย)

ขออภัยที่ลงไม่จบนะคะ

นิยายเรื่องนี้อัพทุกวันอังคาร และวันศุกร์ค่ะ

ฝากติดตามด้วยนะคะ

นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537

ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิด ลอกเลียนแบบทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปใช้

ในการเผยแพร่หรืออ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร

หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมายบัญญัติไว้ สูงสุด

ทั้งนี้เป็นเพียงการจินตนาการของผู้เขียนเพื่อความบันเทิงเท่านั้น รวมทั้ง ชื่อ สกุลตัวละครทุกตัวในเรื่องก็เป็นการสมมุติไม่ได้มีเจตนาร้ายแอบแฝงแต่อย่างใด

***************************************

คอมเมนต์โหวตๆ ให้กำลังใจกันด้วยนะคะ

ติดต่อพูดคุยกับคนเขียนได้ที่ Facebook ได้ที่ลิงค์ข้างล่าง

https://www.facebook.com/nam.rosequartz