เกิดใหม่ต่างโลก ผมก็กลายเป็นหมีซะงั้น

ผม คุมะ เค็นโจจิ อายุ 23 ปี ผมเป็นเพียงชายวัยรุ่นร่างท้วม ไม่ได้หล่อมาก แต่ก็ไม่ได้หน้าเกลียดจนเกินไป ผมใช่ชีวิตคนเดียวมาตลอด ครอบครัวก็ลาโลกนี้หมดแล้ว ไม่มีญาติที่ไหนด้วย ไม่มีงานประจำ มีแต่งานพาร์ทไทร์มร้านสะดวกซื้อ ทำไมผมไม่มีงานประจำเหรอ ไม่มีใครรับผม เพราะ งานที่สมัครเต็ม และหลายอย่างความสามารถผมมันไม่เข้าตา ก็นะ ตั้งแต่สมัยเรียมผมก็ได้ที่โหลตลอด เพื่อนก็แทบจะไม่มี ถึงมี แต่พอโต พวกนั้นก็ไม่ว่าง มีงานทำ ส่วนผม ได้แต่ถอนใจไปวัน หางานทำไปเรื่อย หาเงินประทังชีวิต ชีวิตผม ไม่มีไรเลย สาวคุยด้วยก็ไม่มี ทั้งที่หนึ่งในความฝันของผมก็คือ การสร้างครอบครัวที่อบอุ่น แต่คงเป็นได้แค่ฝัน

ในวันนึงหลังจากที่ผมเลิกงานพาร์ทไทร์มกะกลางช่วงเวลา บ่ายสามโองเกือบสี่โมง ยังกะเวลาเลิกเรียนตอนผมยังเรียนอยู่ 555 ระหว่างที่ผมเดินทางกลับ พร้อมถอนหายใจและมองพระอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้า 

"หมดไปอีกวัน แก่ขึ้นอีกวัน เห้อออออ"ผมบ่นพึมพัมออกมา บอกตามตรงโคตรเซ็งกับชีวิต แต่ไม่นานผมก็ต้องพบกับเหตุการณ์ที่ไม่คิดว่าจะเจอ

"ช่วยด้วย!!!!!! ใครก็ได้ มีคนจับลูกสาวฉันไป!!!!! ช่วยหยุดที"เสียงตะโกนของหญิงวัยกลางคนดังขึ้นมา ผมหันไปทางต้นเสียง ซึ่งมาจากด้านหลังของผม

คนปกติคงหลบแล้ว เพราะอีกฝ่ายมีมึดทำครัวเล่มใหญ่ ออกแรงหน่อยมีหวังตายแน่ แต่สิ่งเดียวที่ทำให้ผมไม่ยอมหลบ คงเพราะใบหน้าหวาดกลัวของเด็กหญิงตัวน้อย กับความรู้สึกที่ไม่มีไรจะเสียด้วยละมั่ง ทำให้ผมหยุดดักหน้าโจรคนนั้นไว้

"หลีกทางไปไออ้วน!!!!ถ้าไม่อยากตาย!!!!"

โจรบ้านั้นตะโกนใส่ผม ไม่ได้อ้วนเฟ้ย!!!! คือเกือบใช่ แต่ผมหนักแค่ 90 กิโล จริงๆนะ

"พี่ชาย ฮือๆ ช่วยหนูด้วย ฮือๆ"

เสียงเด็กร้องไห้ดึงสติผม โจรคนนั้นกำลังจะแท่งผม และมีดเล่มนั้นใกล้ผมทุกที ผมรีบจับข้อมือโจรที่ถือด้วยมือทั้งสอง แรงเยอชิบ แต่ถ้าใช้แขนเดียว ยังไงผมก็ยังไหว ไอโจรมองไปยังเด็กหญิงที่มันใช้แขนอีกข้างอุ้ม และสลับมองหน้าผม ด้วยความหงุดหงิดมันจึงปล่อยร่างของเด็กหญิงตัวน้อย และรีบหันมาจัดการกับผม ส่วนเด็กหญิงตัวน้อยรีบวิ่งไปหาอ้อมกอดแม่ของตน ผมที่เห็นเด็กหญิงตัวน้อบปลอดภัย รู้สึกโล่งอกไปเปราะนึง และรีบหันมาจัดการโจรเวร แต่น่าเสียดาย แรงผมเริ่มไม่มีแล้ว นั้นสินะ แต่เดิมเรื่องใช้กำลังก็เป็นที่โหลด้วย นั้นทำโจรออกแรงแทงผมอีกครั้ง 

"แม่คะ!!! รีบช่วยพี่ชายคนนั้นด้วยคะ!!!"

"จ้ะลูก ฮัลโล!!!คุณตำรวจคะ มีโจรลักพาตัวคะ คะ เราอยู่ที่......คะ มีเด็กชายกำลังจับมันไว้ รีบมาด้วยคะ!!!!"

ครั้งนี้มีดปีกอยู่กลางอกผม ความรู้แรกที่รับรู้ได้เลยคือ โคตรรรรรรรเจ็บชิบ และมันก็ดึงออกอีก ไอเวรรรรรร แค่นี้ก็โคตรเจ็บแล้ว แต่ผมกลับขบฟัน และโจรลักพาตัว รีบทิ้งมีดเล่มนั้นเพื่อจะหนี 

ไหนๆก็จะดายอยู่แล้ว อย่างน้อย ข้าสร้างชื่อให้ตัวเองสักหนแล้ว ถึงมันแม้ผ่านไป ผู้คนจะลืมผมก็เถอะ ผมรีบคว้ามีดเล่มนั้นและใช้มืออีกข้างรีบจับขาโจรไว้ข้างนึง ก่อนที่ผมจะออกแรงครั้งสุดท้าย ผมเอามีดของโจรที่คว้าได้ แทงเข้าขามันเต็มจนมิดด้าม

"อ๊ากกกก ไอ้อ้วนเวร!!!!!!!" 

 คงจะหนีไปไหนไม่ได้ หละนะที่เนี่ย เห้ยยยยยยย เราเองก็เริ่มไม่มีแรงแล้วสิ ง่วงจัง หวังว่าบนสวรรค์ ผมจะได้สิ่งที่ต้องการกับเขาบ้างหละนะ ก่อนที่ตาผมจะปิด ผมได้ยิงเสียงรถตำรวจ ติ๋งต๋องชะมัด มาท้ายสุด อย่างกะตอนจบของละครน่ำเน่า ตำรวจปิดท้ายทุกที 

"นี้พ่อหนู อย่าพึ่งเป็นไรนะ เรียกรถพยาบาลด่วน!!!! เร็วเข้า!!!!"เสียงของตำรวจพูดกับผม ในขณะที่สติของมแถบจะไม่มีแล้ว เสียงที่ผมได้ยินปะปนกันไปมั่ว เสียงร้องให้ของแม่หนูน้อย ที่ร้องไห้ข้างตัวผม เสียงตำรวจที่กำลังคุมตัวโจรลักพาตัว เสียงของแม่เด็กหญิงที่กล่าวขอบคุณผม และพยายามไม่ให้ผมหมดสติ น่าเสียดาย คุณคงไม่ได้ตอบแทนผมแล้วหละ สติผมดับวูบฺลง ได้หลับสักที สบายตัวจัง

.

.

.

.

.

.

.

[เตรียมการถ่ายโอนจิตสำนึกไปสู่อีกร่าง]เสียงบ้าไรฟะ

.

.

.

.

[ระบบ จะทำการกระตุ้นให้คุณตื่น ภายใน 5 วิ]เดี๋ยวๆตื่นเหรอ ตื่นไร

.

[5]คือไร

.

[4]เห้ยๆ ฟังที่ฉันพูดสิ

.

[3]นี่ๆ เดี๋ยวก่อน!!!!

.

[2]หมายความว่าไง

.

[1]นี่!!!!!!!!!

.

.

.

.

[การถ่ายโอนเสร็จสิ้น ยินดีด้วยคะ เริ่มการใช่ชีวิตใหม่ให้เต็มที่นะคะ]ชีวิตใหม่ งั้นเหรอ เกิดใหม่แล้วสินะ เอาหละ เป็นไงเป็นกันหละวะ ขออะไรตื่นเต้นๆหน่อยแล้วกัน

แสงจากพระอาทิตย์ส่องเข้าตาผม แสบตาโคตรๆ ผมลืมตาตื่นขื้นมาพร้อมกับความงัวเงีย สิ่งแรกที่ปรากฎคือ ต้นไม้สูง ผมรู้สึกตัวหนักเป็นบ้า 'อ่าตัวหนักจัง' เกิดใหม่ทั้งที ไม่พ้นความอ้วน เอาหละลืมตาดีกว่า

สิ่งแรกที่ผมเห็น คือ ต้นสนสูงใหญ่ล้อมรอบตัวผม ให้ตายสิ นึกถึงฉากจบหนัง Rise of the planet of apes จะว่าไปก็สวยดีน่า เอาหละ ลุกดีกว่า อึ๊บ ไม่ขึ้น อิ๊บ ยัง อิ๊บ ไม่ไหวเว้ย เหนื่อยชะมัด งั้นพลิกตัวลุกก็ได้ พลึบ เอ๋ มือผมทำไมมันแปลกๆ ยังกะมือหมี ฮ่าๆ 

..........'เดี๋ยว' ความรู้สึกที่มือหมีนี้สัมผัสกับพื้นดินนี้ ผมรู้สึกได้ว่ากำลังสัมผัสอยู่ ผมลองมองตัวเองอีกที ขนสีน้ำตาลเต็มตัว มือและเท้าที่ใหญ่ หรืออุ้งเท้าหมี เอามือไล้แตะตามตัว สัมผัสที่นุ่ม 

[ท่านต้องการกระจกไหมคะ]จัดมาด่วนเลย 

.

.พลึบ 

.

'มาเร็วจริง ทันใจจิง'ผมหันไปส่องกระจกปุ๊บ ต้องอ้าปากค้าง 

"นี้เรา......กลายเป็นหมีเรอะ" 

.

.

.

.

.

.

.

"ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"และตะโกนของผม ยังเป็นเรียงคำรามที่ดังมาก