คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : เอ็มมิลี่ คู่แข่งของเมกุมิ(ด้านสีผิว)
“รอยแผลนี้ ฉันทำเพื่อแอนตอนที่โดนแกทำ.........”
ฉึก!!!!!
“อากกกกกกกกกก!!!!!!!”
เมคุมิดึงดาบโดยไม่สนใจความเจ็บของผู้ที่โดนเหมือน ที่เกรนด้าทำกับแอน เมคุมิยกมีดขึ้นแล้วลงแทงที่จุดตายทันที
!ฉึก!!!!!
“ส่วนแผลนี้ สำหรับการที่เธอจะฆ่าน้องสาวฉันและนี้เป็นตำแหน่งที่เธอแทงฉันจนตาย..........”
“อึกกกกก!!!!.................ไม่นานทีมของฉันก็จะมาระวังตัวให้ดีล่ะกัน.............อึกกกก.......”
ร่างของเกรนด้าเต็มไปด้วยเลือด เธอสิ้นใจตายด้วยร่างของเธอที่มีมีดของเธอปักเข้าที่หัวใจ เมคุมิปล่อยมือจากมีดทันทีที่รู้ว่าคนที่เธอแทงตายแล้ว
“เหม่ยอย่าให้มือของเมกุมิเปื้อนเลือดแบบฉันเด็ดขาดนะ.......”
“เข้าใจล่ะเมคุมิ ฉันจะห้ามเธอเอง”
แสงรอบร่างหญิงสาวผมยาวสีขาวดวงตาเธอเปลี่ยนเป็นสีฟ้าทั้งสองดวง ที่ยืนมองร่างคนที่พยายามฆ่าเธออย่างน่าสมเพช เธอได้ค่อยๆนั่งลงแล้วเอื้อมมือปิดตาให้กับหญิงสาวที่นอนจมกองเลือดตรงหน้าเธอ
“เกรนด้า เธอกลับไปที่ที่เธอควรไปเถอะ อย่าได้ก่อเวรกรรมกันอีกเลยนะ”
ร่างของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าค่อยๆ สลายกลายเป็นผงลอยไปตามสายลมทันที เมกุมิก็ล้มกับพื้นทันทีเธอใช้มือจับที่หน้าผาก
“โอย! เหม่ย แอนช่วยด้วย ฉันปวดหัว..............โอย”
“เมกุมิ/คุณเมกุมิ”
เพื่อนสาวทั้งสองวิ่งมาหาเมกุมิแล้วพยายามพยุงเพื่อนสายเธอขึ้นนั่ง พวกริสสาโดก็เข้ามาดูอาการทันที เมกุมิเหมือนละเมอพูดออกมา
“ด้านมืด.........ด้านมืดในอาณาจักรนี้ รุนแรงมากเลย มี 2 คน มี 2 คน............”
แล้วหญิงสาวก็หมดสติไป พวกเหม่ยจึงต้องตั้งที่พักไว้ที่นี้ พวกริสสาโดก็ต้องอยู่เป็นเพื่อน
“......................................”
“คุณเหม่ยค่ะ เดี๋ยวฉันจุดไฟให้ค่ะ”
“อืม.........................”
แอนใช้มือที่มีกำไลใส่เวทย์ไฟลงไปในกองฝืนอย่างเบามือ เหม่ยก็มาทางเมกุมิเธอแตะหน้าผากเพื่อนสาวแล้วเอาผ้าที่ชุบน้ำแล้วบีบหมาด มาวางบนหน้าผากเมกุมิหญิงสาวนั่งมองใบหน้าของเพื่อนสาวแล้วหันไปมองใบหน้าของชายหนุ่ม
“เซเมะนายมานี่ สิ”
เหม่ยกวักมือเรียกชายหนุ่ม เซเมะเดินมาหาเหม่ยซึ่งเค้ามองทางเมกุมิมากกว่าที่จะมองคนเรียก
“ผู้หญิงคนนั้นใคร เห็นหล่อนตามนายมาตั้งนานแล้วนะ”
“เอ้อ.........เอ็มมิลี่เหรอ ฉันช่วยเธอไว้ เธอเลยอยากตามฉันมา”
“แฟนใหม่ล่ะ สิท่า คนอย่างนายมันก็ไม่ยากที่จะหาคนใหม่ได้นี่ อุตส่าห์ฝากความหวังไว้กับนายตั้ง 5 ปี มันก็แค่นี้แหละ อีก 2 คนที่มาจากด้านมืดอาจจะเก่งกว่า เกรนด้าก็เป็นได้ระวังตัวด้วยล่ะกันบอกพวกนั้นด้วยนะ”
ทันทีที่พูดจบเหม่ยหันไปมองเพื่อนสาวที่นอนข้างๆ เธอกุมมือเพื่อนสาวไว้แน่น เซเมะเดินออกมาจากจุดเดิมนำเรื่องที่เหม่ยพูดไปบอกกับพวกริสสาโดให้รับรู้
เช้าอีกวัน เซเมะตื่นขึ้นเช้ามืดแต่ยังไม่ลุกเพราะเค้าเห็นพวกเมกุมิที่มีเหม่ยกับแอน วิ่งกลับประตูไป เค้ารีบปลุกทุกคนเพื่อตามเมกุมิไป ไปหน้าปราสาทที่ประตูถูกพัง พวกเมกุมิเข้าไปข้างใน แสงสีฟ้าส่องไปทั่วห้อง เมกุมิตรวจดูของซึ่งมีซอง หนึ่ง ซองอยู่เมกุมิวิ่งนำเพื่อนสาวของเธอ ทำให้พวกที่ตามมา งง ว่าพวกเธอกำลังจะทำอะไร
น่าแปลกที่ตอนนี้ไม่มีปีศาจตัวใดโผล่มาเลย จนถึงห้องที่มีแสงสว่างมากที่สุด ฝั่งตรงข้ามมีทางไปต่อ พวกเมกุมิวิ่งไปได้ครึ่งทาง พวกปีศาจก็โผล่มา เหม่ยรีบชักดาบพร้อมโล่ ขึ้นป้องกัน แอนใช้สายฟ้าป้องกันตลอด แต่พวกปีศาจกลับวิ่งไปทางพวกริสสาโดทันที
“แย่ล่ะสิ เจ้าพวกนั้นดันตามมาด้วยเมกุมิเร็ว”
พวกเมกุมิรีบวิ่งไปทางพวกริสสาโด แล้วปีศาจมากเกินไป โมโกมอนกับโมเอะออกมาจากกลุ่มแล้วบรรจุกระสุนเพื่อยิงอยู่ห่างๆ เซเมะโดนปีศาจชุดเกราะฟันโดนที่ไหล่เป็นแผลลึก เมกุมิจึงรีบวิ่งไปทางชายผู้ถูกทำร้ายแต่....
“Heal ! คุณเซเมะไม่เป็นไรนะค่ะ”
หญิงสาวผิวขาวผมยาวสีน้ำตาล ถือไม้คทาของเธอแล้ว ฮีลให้กับเซเมะแผลหายไปอย่างรวดเร็ว เมกุมิยืนอึ้งอยู่นาน เธอเหม่อลอยเหมือนวิญญาณเธอลอยออกจากตัวเธอไป เธอไม่ได้สติเลย
!ครืน!!!!!!!
แผ่นดินไหวแรงหินบนเพดานตกลงมาทันที หินที่ตกลงมาทำให้พวกของเมกุมิและริสสาโดต้องแบ่งกันไปเป็นคู่ๆ เหม่ยได้รีบวิ่งไปทางเอ็มมิลี่หญิงสาวผู้ที่กำลังสับสนอยู่และผลักหญิงสาวให้หลุดพ้นจากรัศมีอันตราย
!โครมมมมมมมม!!!!
เพดานตกลงมาเรื่อยนานพอสมควรกว่าจะหยุดทำให้หินปิดทางไปหมด ต่างคนต่างหายไปในซากหิน
“โอยยยยยย! แขนฉันเลือดออกด้วย ใครอยู่ในนี้บ้างค่ะ”
หญิงสาวผมทองยิกในชุดสีแดงใช้มือจับแขนที่เป็นแผลยาวถือเลือดจะอยู่ในถุงมือสีน้ำตาลแดงเข้มแต่ความเจ็บที่รู้สึกมันแย่กว่าที่ดูจากภายนอก แอนใช้เวทย์ไฟที่กำไลส่องดูทาง(เพราะมืดมากกกกก) มีบางสิ่งบางอย่างขยับตรงบริเวณหินที่ทับทมกันใกล้ตัวเธอ
“ว้าย!!!!!!”
หญิงสาวที่อยู่ในที่ที่ไม่รู้ว่าจะหาทางออกไปได้หรือเปล่า นั่งก้มหัวแล้วพยายามแตะขาข้างขวาของเธอที่มีรอยช้ำให้เห็นเล็กน้อยแต่ก็เจ็บเอาการ
“โอย! แย่จังขาฉันเคล็ดเหรอเนี่ย ?!! ใครน่ะออกมาเดี๋ยวนี้นะ”
ร่างที่ซ้อนในเงามืดสนิทก้าวออกมาหาหญิงสาวผิวคล้ำผมยาวสีขาว เธอแทบจะไม่อยากมองหน้าคนที่ซ้อนในเงานั้นจนเธอพยายามที่จะหันหน้าหนีไปทางอื่น
“เธอจะหลบหน้าฉันไปถึงไหนน่ะ อย่าโกหกนะเมกุมิฉันรู้ว่าเธอไม่ชอบผิดศีล”
“=_= เออ..........ฉัน แค่อยากให้นาย กลับไปที่บ้านเกิดนายเท่านั้นไม่มีอะไรหรอก”
ชายหนุ่มมองหญิงสาวอย่างไม่แน่ใจแต่เค้าก็รู้ว่าคนที่เค้ายังอยากให้เป็นคู่ครองของเค้าจะไม่โกหกเค้าแน่นอ แล้วสิ่งที่เธอตอบก็มีแต่ความหวังดีเท่านั้น
“หินใหญ่จัง เธอคิดว่ามันเป็นอุบัติเหตุหรืออย่างอื่นดีล่ะ”
เหม่ยหันมามองเอ็มมิลี่ซึ่งทั้งสามอยู่กันที่ทางเดินที่จะเข้ามาในห้องซึ่งตอนนี้เต็มไปด้วยหินก้อนใหญ่(มีอันโดรมีด้าด้วย)
“ฉันคิดว่าน่าจะเป็นเวทย์จาก วิซาร์ด ค่ะ เวทย์ทำลายล้างสุดแบบนี้ต้องไม่ใช่วิซาร์ดธรรมดาแน่ๆค่ะ”
“วิซาร์ดเหรอ พวกของยัยเกรนด้าแน่ๆ ฉันคงอยู่เฉยๆไม่ได้แล้ว”
เหม่ยปีนขึ้นไปที่ก้อนหินซึ่งข้างบนมีช่องลอดเข้าประตูเพื่อเข้าห้องที่ถูกปิดได้ เธอขึ้นอย่างคล่องแต่เอ็มมิลี่ก็พยายามตามหญิงสาวไปโดยที่เธอรู้ว่ามันยากเกินไป แต่อันโดรมีด้าที่ตามมาที่หลังก็แซ้งหน้าเธอไปแล้ว
ความคิดเห็น