น้ำค้างบนยอดหญ้า

เรายอมเขาเพราะรัก ยอมให้เขาย้ำยีเพราะบุญคุณ ยอมทุกอย่างด้วยหัวใจ แต่สุดท้ายทุกคนเห็นเราเป็นแค่หมากตัวหนึ่ง ไม่มีชีวิตและจิตใจเหมือนกับพวกเขา 

บางครั้งการยอมถอยออกมาก็อาจทำให้ทุกอย่างดีขึ้นกว่าที่ควรจะเป็น 

นางเอกเรื่องนี้เหมือนคนโง่ที่ยอมให้ทุกคนกระทำ เพื่อที่จะรักษาสิ่งหนึ่งที่สำคัญสำหรับตัวเองไว้ เธอจากไปเพราะรู้ว่าจตัวเองเป็นหมากในกระดานให้สองฝ่ายห้ำหั่นกัน

พระเอกเรื่องนี้โง่ไม่แพ้นางเอกแต่ต่างกันตรงที่ รู้ถึงสิ่งที่ถูกต้องแต่ไม่คิดจะแก้ไข เพราะยึดติดกับสิ่งของและอำนาจมากเกินไป จนทำให้เสียสิ่งที่รักมากไป แบบไม่มีวันหวนคืน  




จากใจคนเขียน : ไม่เคยเขียนนิยายเลยแต่ชอบอ่านมากๆ ชอบแนวที่ตัวเองกำลังแต่งอยู่แบบนี้แหละ เหมือนแต่งให้ตัวเองอ่าน ชอบดร่ามา น้ำตานองหน้า เจ็บจี๊ดที่หัวใจ สุดท้ายก็มีความสุข