Reunion เลี้ยงรุ่นวุ่นรัก

Reunion เลี้ยงรุ่นวุ่นรัก

โดย นภารี

ขอบคุณงานเลี้ยงรุ่นครั้งนี้ ที่ทำให้ผมได้พบกับเธออีกครั้ง

ผมสัญญาเลยนะว่า จะไม่ทำให้ความรักครั้งนี้หลุดลอยไปอีก

               “ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้คนเดียวล่ะ” หญิงสาวตกใจเล็กน้อยไม่คิดว่าจะมีคนออกมานั่งสูดอากาศในสวนแบบนี้เหมือนกัน และเมื่อหันไปตามเสียงพูดก็ทำให้อึ้งไปมากกว่าเดิม

                ดนตร์

                มาได้ไงเนี่ย เค้ามางานนี้ด้วยเหรอ เธอได้แต่คิดคนเดียวในใจ

                “ไม่มีอะไรค่ะ เกล้าขอตัวนะคะ” ยังไม่ทันได้ทักทายพูดคุยอะไรเลย หญิงสาวก็รีบลุกจากเก้าอี้ตัวยาว แต่เขาก็ยืนขวางทางเธอไว้

                “งานไม่สนุกเหรอครับ”

                “...” กาญจน์เกล้าไม่รู้ว่าจะตอบยังไง เลยเลือกที่จะไม่ตอบดีกว่า

                “ไปกัน ข้างในมีเพื่อน ๆ มากันเยอะเลยนะ”

                “คุณไปเถอะค่ะ ฉันจะกลับแล้ว”

                “ไม่ได้นะ เราไม่ได้เจอกันตั้งนาน ไม่คิดจะคุยกับเพื่อนเก่าบ้างเหรอ”

                “ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณค่ะ ขอโทษนะคะ ขอตัวค่ะ”

                “แต่ดนตร์ยังคิดถึงเกล้าเหมือนเดิมนะ” เมื่อชวนคุยแบบไหนหญิงสาวตรงหน้าเขาก็ไม่ยอมคุยด้วย ชายหนุ่มเลยพยายามเปิดประเด็นเรื่องในอดีตขึ้นมา เผื่อว่าเธอจะยอมคุยกับเขาบ้าง

                “คุณต้องการอะไร”

                “เราแค่อยากคุยกับเกล้า”

                “ในฐานะ?”

                “เพื่อน” คนถูกถามตอบในลำคอ แม้ว่าในใจเค้าอาจจะไม่ได้ต้องการอย่างที่เค้าพูด เพราะเค้าอยากเป็นมากกว่านั้น

                “ฉันไม่มีเพื่อนอย่างคุณ”

                “ทำไม คนอย่างผมแล้วมันทำไมเหรอ”

                “คุณควรจะไปคบกับคนที่เค้าระดับเดียวกับคุณสิ”

                “ทำไมผมถึงเป็นเพื่อนกับคุณไม่ได้ หรือคุณคิดกับผมมากกว่าเพื่อน”

                “ปะ...เปล่านะ”

                “อย่าหลบตาสิ ผมรู้นะว่าคุณยังมีใจให้ผมอยู่”

                “ดูคุณมั่นใจในตัวเองมากเกินไปนะคะ”

                “ผมคิดไม่ผิดใช่ไหมล่ะ”

                ใช่ เขาคิดไม่ผิด เพราะเขาคือรักแรก และรักเดียวของเธอ !!! 

ฝากติดตามด้วยนะคะ :) 

FACEBOOK  : นงลักษณ์ นภารี นักเขียน