ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    love forever (Louis one direction)

    ลำดับตอนที่ #3 : Airport

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 22
      0
      23 ก.พ. 59

    Airport

    แม่ค่ะ หนูมาเองได้ หนูก็ไปต่อเองได้ค่ะ ไม่เห็นจำเป็นต้องพึ่งให้คนอื่นมารับเลยนิค่ะแม่

    (คนอื่นที่ว่าน่ะ คู่หมั้นลูกนะ มาร์กาเร็ต)

    คู่หมั้นงั้นหรอค่ะ การที่หมั้นกันมาเกือบ5ปี แล้วไม่เหลี่ยวแหลเลย นี่เรียกว่าคู่หมั้นหรอค่ะแม่!!

    (โถ่!ลูก ลูอิสเขาไม่ใช่คนปกติที่จะว่างได้ตลอดนะ ลูกก็รู้นิว่าเขาเป็นถึงนักร้องที่กำลังดัง มันก็ไม่แปลกที่จะไม่ว่างนิลูก)

    ไม่ว่าง/แหวะ/ข้ออ้างมากกว่ามั้งค่ะแม่

    (เอาเถอะๆ ไม่ว่ายังไงลูกก็ต้องรอลูอิสให้มารับ...)

    ไม่มีทางค่ะ...

    (ไม่มีคำว่า ‘ไม่มีทาง แค่นี้นะลูก)

    ตื๊ดๆๆ

    อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

                                      ฉันจะไม่รอนาย ไม่มีทาง!!!

    5นาทีผ่านไป

    ลองให้เจฟทำไปก่อนสิ เขาเก่งด้านนี้ไม่ใช่หรอ ฉันว่าเขาช่วยเราได้

    (...)

    เมื่อไหร่น่ะหรอ? ก็เมื่อตาหัวเถิกนั้นมารับฉันนั้นแหล่ะ เออ..แค่นี้ก่อนนี้ก่อนนะมีคนสกิด

    (...)

    มีอะไรรึเปล่าค่ะเธอหันมาเมื่อมีคนสะกิด แล้วก็ต้องตะลึ่ง

          เมื่อคนตรงหน้าที่เธอเห็นคือ...

    เมื่อ5ปีก่อน

    บูแบร์ ลูกสวมแหวนให้หนูมาร์กาเร็ตสิจ๊ะ

    ฮะๆๆๆ แม่หนุ่มน้อยผมน้ำตาลค่อยสวมแหวนให้สาวน้อยอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก

    ดีมากจ๊ะ ต่อไปนี้ ลูกสองคนคือคู่หมั้นกัน,บูแบร์ ลูกต้องดูแลเอาใจใส่หนูมาร์กาเร็ตด้วยนะลูก

    คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบ แม่/ไม่มีทาง/

              .

              .

              .

    ยินดีที่ได้รู้จักนะ บูแบร์

    อืม

    ฉันชื่อมาร์กาเร็ต

    อืม มาร์กาเร็ต

    นายไม่เต็มใจหรอ

    ก็ใช่น่ะสิ หรือ ว่าเธอเต็มใจที่ต้องหมั้นกับคนที่ไม่ได้รักล่ะ

                         คนที่ไม่ได้รัก

                            คนที่ไม่ได้รัก

                               คนที่ไม่ได้รัก

                                   คนที่ไม่ได้รัก

                                         คนที่ไม่ได้รัก

                                               คนที่ไม่ได้รัก

    ปัจจุบัน

    บูแบร์

    หึๆ มันยากนักรึไง กะอีแค่ออกจากสนามบินเนี่ย

    ฉันมีปัญญาออก

    ก็นั้นนะสิ แล้วจะให้ฉันถ่อมาถึงที่นี่ทำไม รู้ไหมมันเสียเวลา

    เฮอะๆ ยังเหมือนเดิมเลยนะ ทอมลินสัน

    เหมือน...เหมือนเดิมยังไง

    ก็ปากเสียเหมือนเดิมน่ะสิ

    อ้อ! งั้นลองลิ้มรสปากเสียๆของฉัน ดูไหมล่ะฮะลูอิสพูดแล้วทำท่าจะจูบ

    อี๋ๆๆๆๆ สกปรก ออกไปไกลๆเลย

     "อ้าว!ไม่อยากลองปากเสียๆของฉันแล้วหรอ เห็นปากดี5555"ลูอิสพูดไปด้วยความกวน

    "อย่าให้ถึงทีฉันบ้างนะ ตาบ้า"

    "ฉันไม่รอหรอก ฝันไปเถอะ"

     กริ้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

    "แฟนคลับนายมาได้ไงกัน"
    "ฉันจะไปรู้ได้ไง เฮ้อออออออ เฮ้ย!ฉันลืมใส่แว่น เวรเอ๊ย รีบไปเถอะ"

    "ไม่ต้องบอกหรอก"

     

    คุยกับไรต์

    ไรต์มาต่อให้แล้วน้าาา ตอนต่อไปใกล้เข้ามา ช่วงนี้ปิดเทอมแล้ววว ว่างค่าา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×