คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Without U - PART 1
เรียวแนเล็ถูบีบับหนัหน่วนเ้าอเรียวใบหน้าสวยพวแ้มอิ่มนวลใสนิ่วหน้าเ็บปว มือบาพยายามแะนิ้วหนาที่ถือวิสาสะระาแนนออมาไ้ัพั พยายามส่เสียโวยวาย่อว่านหยาบายที่ยัไม่ยอมปลปล่อยเรียวแนอเาให้เป็นอิสละ แม้ระทั่อนนี้
“ปล่อยนะ ปล่อยเ่!!ิมมยอู!! ันบอให้นายปล่อยไ!!”
ทั้ทุบทั้ีทั้่วนเล็บลไป แ่นทีุ่ระา็ยัไม่หยุแร ไร้เสียอบรับโวยวายหรืออะไรใๆาเ้าอเรียวหน้ารูปไ่สันมูสูเรียวาวัมเ้มสีนิลสนิทแม้่อให้ร่าบา่าทอ่อว่ามาแ่ไหน็าม
ไม่นานนัร่าสูบาออีอยอล็ถูผลัให้เ้าไปอยู่ในรถอเา อีอยอลนิ่วหน้าเ็บ่อนะถือโอาสใน่วที่ิมมยอูอ้อมไปฝั่นับเปิประูรถวิ่ออ หานั่น็้าไปว่านอย่าิมมยอู มือหนาว้าอเสื้อร่าสวยา้านหลัระาลับแรนร่าบาว่าระแทับัวอเาในรถ
“โอ้ย!! ไอ้บ้า ! ”
มือสวยหันไปิทุบีอย่าไม่ยอมอ่อน้อ เรียวหน้าแเริ่มมีน้ำามาประปราย ไม่เ้าใ ไม่เ้าใในสิ่ที่อีนระทำ
“ หึ ! ทำไม หือ? แ่อยู่ับันเนี่ยมันูะัใมาเลยรึไอีอยอล!”
แววานิ่เรียบสีนิลวาวส่มาหาร่าบาที่ยั้ออบลับไม่ลละเ่นัน มือบาพยายามะเะมืออเาออาอเสื้อน้วยวามเ็บ
“ ปล่อย! ปล่อยสิ ! นาย้อารอะไรปล่อยเี๋ยวนี้!!”
“ ถ้านั่อยู่ในรถนิ่ๆไ้เมื่อไหร่ันะปล่อยนาย อยอล หยุโวยวายะที!”
ิมมยอูพูพร้อมมอ้อใบหน้าสวย ไม่นานเา็ยอมปล่อยมือาอเสื้อร่าบาหันไปเสียบุแรถเรียมะับออาสถานที่นั้น เมื่อมั่นใแล้วว่าร่าบา้าๆ เียบไม่โวยวาย่อ แม้ว่าอีอยอละยั้อเา้วยสายาที่ไม่่าานที่ไม่เยรััน็าม
เ้าอแววาสวยที่ยั้อมออยู่ เม้มเรียวปาหนั โรธ โรธนรหน้า นบ้าๆที่ทำให้เาเป็นแบบนี้
“ ไม่ ! ันะล ันะลับไป ”
ว่าบร่าบา็เปิประูรถเาทันที แ่มือหนา็ว้า้อแนสวยไว้อี ผลัร่าบานอนเหยียับเบาะรถ ร่อมไว้ พร้อมับ้อมือบาบีบแน่น
“อบให้รุนแรสินะ พูีๆไม่อบสินะ !”
“ะ ะทำอะไร ! อย่านะมยอู เ็บ!! อ๊า!! ”
ร่าบาร้อเสียหลพยายามึมือัวเอออ หาแ่มือหนาเรี่ยวแรเยอะว่ามา เพียไม่ี่วินาที้อมือสวย็ถูมัรึับสายานิรภัย้วยเ็มัอร่าสู อีอยอลน้ำาปริ่มมอ้อมือัวเอที่แและเริ่มผุแผลาารโนสันเ็มับาึ้นมารอบๆ
“นายะพาันไปไหน ! หยุทำแบบนี้ะที มันวระบไ้แล้วมยอู!”
ำพูึ่โมโหอร่าบาที่ส่ออมา มันเหมือนะไม่มีอะไรมานอาวามโรธและโวยวายให้เาหยุับรถ หาแ่..ท้ายประโยมันบาลึลไปลาใเาอย่าบอไม่ถู
“ ใรบอว่าบ มันยัไม่บ อีอยอล”
เสียราบเรียบนิ่ราวับไม่รู้สึอะไรใๆัึ้นอบลับทั้ๆที่ใบหน้าหล่อเ้าอเสียนั้นยัมอรไป้าหน้าและับรถ
อีอยอลเม้มปาแน่น รู้สึุแปลบมาุลไปถึลาอ หายใหอบเหนื่อย แรโวยวายเริ่มหมหหาย วัสายาหันมอไปทาอื่น มอไปไล เลื่อนลอย ... แล้วในที่สุอีอยอล็ยินยอมปล่อยให้น้ำาัวเอ่อยๆไหลออมา
------------
แอร่เ้าโมแล้ววว ยัไม่นอนเลย ้อไปนอนๆๆ T__T
ความคิดเห็น