คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : (ตอนพิเศษ)CHANBAEK - THE LOST PLANET IN BANGKOK 110% [END]
CHANBAEK - THE LOST PLANET IN BANGKOK
“สวัสดีครับบบWE ARE ONE ” กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
เสียงแฟนคลับกว่าหมื่นชีวิตส่งเสียงดังสนันฮอลล์กับการปรากฏตัวของศิลปินที่ทุกคนรอคอย บางคนถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เพราะความตื่นตันใจที่ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของคอนเสิร์ตเดี่ยวครั้งแรกในเมืองไทยของหนุ่มๆEXO ที่จะสร้างความทรงจำที่ดีๆร่วมกับแฟนๆชาวไทย
“รักนะจุ๊บๆๆ”
“ขอเสียงหน่อยยยย”
“ผมรักคุณ”
"กินอะไรถึงน่ารัก"
"สนุกไหมครับ"
ประโยคภาษาไทยสั้นๆของแต่ละคน เป็นสิ่งที่สร้างความหมายความทรงจำที่ดีให้กับแฟนๆอย่างมาก พวกเขาทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นคนที่ได้เข้าไปดูในฮอลล์หรือคนที่รอให้กำลังใจอยู่ที่โซนหน้าคอมทุกคนต่างมีความสุขกับการมาของEXOครั้งนี้
ชานยอลมองเห็นเพื่อนรักตัวเล็กของเขาที่กำลังทุ่มแรงทั้งหมดที่มีไปกับคอนเสิร์ตที่เมืองไทยในวันนี้โดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยพร้อมกับรอยยิ้มที่ไม่เคยลบเลือนไปจากใบหน้าที่แสนน่ารัก ทำให้คนมองพลอยมีกำลังใจไปด้วย
3-6-5 วันของฉันเริ่มต้นขึ้นโดยการตื่นขึ้นมาปลุกเธอทุกเช้า
3-6-5 ในทุกนาที ในทุกวินาที โดยไม่มีเว้นว่าง ฉันจะทำทุกอย่างเหล่านี้ร่วมกันเธอ
oh oh oh oh- 3-6-5 จะจับมือเธอไว้
oh oh oh oh- 3-6-5 และจะไม่ปล่อยเลย
ดอกกุหลาบสีขาวดอกหนึ่งถูกยื่นให้คนตัวเล็กโดยฝีมือของคนตัวสูง พร้อมกับเสียงแฟนๆที่ดังสนั่นว่า ชานแบค ชานแบค ชานแบค ทำให้แบคฮยอนถึงกับทำตัวไม่ถูก รีบเดินไปโยนดอกกุหลาบให้แฟนคลับในทันที
แต่ในสายตาของแฟนคลับแล้วการที่แบคฮยอนรับดอกไม้จากชานยอลแล้วรีบเดินไปโยนให้แฟนคลับนั้นมันให้บรรยากาศเหมือนงานแต่งงานที่เจ้าสาวต้องโยนดอกไม้ เหมือนเป็นการชุบชีวิตบรรดาแม่ยกชานแบคทั้งหลายให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง
หลายบทเพลงหลายการแสดงที่สมบูรณ์แบบเกิดเป็นความทรงจำที่แสนพิเศษให้กับเหล่าบรรดาแฟนคลับที่ตั้งใจรอวันนี้มานาน พวกเขาทุกคนต่างได้รับความสุขความสนุกสนานและความประทับที่ศิลปินที่พวกเขารักตั้งใจมอบให้ กลับบ้านไปอย่างเต็มๆ
หลายProjectหลายความรู้สึก ที่ส่งตรงไปยังบุคคลที่ยืนอยู่บนเวที หลายท่อนหลายคำร้องที่ถูกเปล่งออกมาจากความรักทั้งๆที่ไม่ใช่ภาษาที่เชี่ยวชาญแต่แฟนคลับทุกคนก็พยายามร้องมันออกมาจากใจจริงๆ มันแสดงชัดว่าแฟนคลับชาวไทยรักพวกเขามากแค่ไหน
แล้วหนุ่มๆEXO ทุกคนที่สัมผัสรับรู้มันได้ พวกเขาประทับใจกับสิ่งที่แฟนๆทำให้ มันให้ความรู้สึกอบอุ่นเหมือนอยู่ในบ้านที่อบอวนไปด้วยความรัก หยดน้ำใสๆคลออยู่ที่ดวงตาคู่โตยามจ้องมองแผ่นป้าย ที่เขียนข้อความว่า ALWAYS BE WITH YOU ชานยอลจะรู้ไหมว่าคนคนนึงก็อยากจะพูดประโยคนี้ให้เขาฟังเหมือนกัน
CHANBAEK
ทุกคนต่างไม่อยากให้คอนเสิร์ตในวันนี้จบลง แต่เป็นธรรมดาที่งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา การที่ได้มาพบกันครั้งนี้มันเป็นเหมือนจดหมายความทรงจำที่สำคัญ ที่ไม่ว่าคุณจะไปอยู่ที่ไหน คุณก็จะอยากเก็บจดหมายฉบับนี้ไว้ในใจเสมอ
หลายการกระทำหลายคำพูดของหนุ่มๆEXOแสดงชัดว่าแฟนคลับชาวไทยสำคัญกับพวกเขามากแค่ไหน มันทำให้แฟนชาวไทยทุกคนรู้สึกเข้าใจกับคำถามที่ว่า “เราจะเลิกรักพวกเขาเมื่อไหร่?”
และวันนี้ EXO ได้ทำให้คำตอบในใจของหลายๆคนชัดเจนขึ้นแล้วว่า มันจะไม่มีวันนั้น...วันที่พวกเราจะเลิกรักเขาได้...
และในที่สุดคอนเสิร์ตนี้ก็ต้องจบลง...บางครั้งเราก็อยากจะหยุดเวลาตรงนี้เอาไว้ ทุกอย่างตั้งแต่ช่วงแรกดำเนินไปรวดเร็วเหมือนความฝัน แต่มันก็เป็นเวลาที่แสนจะมีคุณค่า ความทรงจำมากมายเกิดขึ้นที่นี่ และพวกเขาสัญญาว่าจะกลับมาสร้างความทรงจำร่วมกับแฟนๆชาวไทยอีกอย่างแน่นอน
so lucky, my love
(ที่รัก มันช่างโชคดีจริงๆ)
so lucky to have you
(โชคดีจริงๆที่ผมมีคุณอยู่)
so lucky to be your love, i am. hmm
(โชคดีจริงๆที่ได้เป็นที่รักของคุณ ผมช่างโชคดีจริงๆ)
เพลงสุดท้ายที่เต็มไปด้วยความหมายดำเนินมาจนถึงท่อนสุดท้าย เป็นสัญญาณบอกให้ทุกคนได้รู้ว่าเวลาแห่งความสุขตอนนี้ได้จบลงแล้วจริงๆ แต่ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนมันจะยังตราตรึงอยู่ในใจของทุกคนอย่างแน่นอน
เมื่อช่วงเวลาที่รอคอยนี้จบลงแฟนๆชาวไทยทุกคนก็พร้อมที่จะนับหนึ่งเพื่อรอการกลับมาของพวกเขาอีกครั้ง
มันโชคดีจริงๆที่เราได้เจอกัน....... แล้วพบกันใหม่.....
CHANBAEK
ทางด้านหลังเวที
“วันนี้สุดยอดไปเลยนะฮยองผมนี่ขนลุกไปหมด แฟนๆชาวไทยสุดยอดมากจริงๆ” เซฮุนเอ่ยขึ้นขณะกำลังเช็ดเครื่องสำอางออกจากใบหน้า
“อืมมันรู้สึกว่าสิ่งที่พวกเราทุ่มเทกันมามันคุ้มค่าจริงๆ” ชานยอลพูดด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสุขเขารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ความรักที่แฟนๆมอบให้มันช่างเป็นเหมือนเชื้อเพลิงที่เติมในใจให้เขามีกำลังใจมากขึ้นอย่างมหาศาลจริงๆ
“ผมว่านะต้องมีพวกเราซักคนร้องไห้บ้างแหละ ขนาดผมยังแทบจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ คิดไม่ถึงว่าจะมีคนทำเพื่อเรามากขนาดนี้”
“เห็นทีฉันต้องพยายามให้มากขึ้นว่านี้เพื่อตอบแทบพวกเขาให้ได้ พวกเราต้องกลับมาอีกแน่ ว่าแต่นายเห็นแบคฮยอนบ้างไหม”
“ผมเห็นเดินไปตรงนู้นอ่ะ ฮยองลองไปดูดิ” คนตัวสูงเดินไปตามทิศทางที่เซฮุนบอกพร้อมกับอุปกรณ์เช็ดเครื่องสำอางที่เตรียมมาให้คนตัวเล็ก เขาเดินเข้าไปในห้องเก็บเสื้อผ้าที่ไม่น่าจะมีคนอยู่ แต่ก็เห็นหลังเล็กๆของเพื่อนสนิทที่กำลังทอดสายตาออกไปนอนกหน้าต่างบานน้อย โดยไม่รู้สึกตัวกับการมาของเขาเลยซักนิด
“มาทำอะไรอยู่ตรงนี้หืมมม” คนตัวสูงเดินเข้ามาสวมกอดแบคฮยอนจากด้านหลังทำให้แบคฮยอนสะดุ้งตัวด้วยความตกใจ
“ช ชานยอล ฉันตกใจหมด!” คนตัวเล็กรีบยกนิ้วเรียวปาดหยดน้ำใสๆที่เอ่อล้นออกมารอบดวงตาในทันทีเมื่อรู้สึกถึงการปรากฏตัวของคนตัวสูง
“ฮ่าๆ ที่แท้ก็มาแอบร้องไห้คนเดียวนี่เอง โอ๋ๆบีของซีอย่าร้องไห้นะครับ^^” ชานยอลจับคนตัวเล็กให้หันมาแต่ก็ไม่ให้หนีออกจากอ้อมกอด ชานยอลโยกตัวพร้อมกับลูบกลุ่มผมนุ่มของคนตัวเล็กเบาๆ
“อะไรคือบีของซี??” ใบหน้าหวานเงยขึ้นถามคนตัวสูงด้วยความสงสัย แต่แบคฮยอนจะรู้ไหมว่าชานยอลชอบหน้า งงๆ ก็แบคฮยอนมากแค่ไหนและมันชอบทำให้เขาอดใจไม่อยู่ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์เกิดขึ้นบนใบหน้าของปาร์คชานยอล
“หลับตาก่อนสิแล้วฉันจะบอก^^” ถึงแบคฮยอนจะไม่ค่อยเข้าใจกับการกระทำของคนตัวสูงนัก แต่ดวงตาเรียวก็หลับลงอย่างว่าง่าย
ริมฝีปากหนาสัมผัสลงบนเปือกตาคู่สวยที่กำลังปิดสนิทอย่างอ่อนโยน แบคฮยอนหยิกที่ต้องแขนของเพื่อนตัวสูงเบาๆเพราะความหมันไส้ในความเจ้าเล่ห์ของเจ้าตัว แต่คนแบคฮยอนก็ไม่ได้ขัดอะไรมากกว่านี้ เพราะปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขาก็ชอบสัมผัสแบบนี้ของชานยอลเหมือนกัน
CHANBAEK
ชานยอลประทับจูบอย่างอ่อนโยนบนตัวตาคู่สวย เขาหลงรักและหวงแหนทุกอย่างในตัวแบคฮยอนยิ่งกว่าใครๆ เขาไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้มันเกิดขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ และมันไม่สมควรจะเกิดขึ้นกับคนที่เป็นเพื่อนกันหรอกจริงไหม?
แต่ถึงจะรู้อยู่แก่ใจปาร์คชานยอลก็ไม่เคยต่อต้านความรู้สึกตัวเองได้ซักที
ดวงตาคู่โตยังคงจดจ้องอยู่กับใบหน้าหวานที่กำลังขึ้นสี แบคฮยอนค่อยๆลืมตาขึ้นมามองคนตัวสูงที่กำลังยิ้มอย่างน่าหมั่นไส้
“ไม่ต้องมายิ้มเลยไอ้คนเจ้าเล่ห์”
“ฉันไม่ได้เจ้าเล่ห์นายนั่นแหละที่น่ารักไม่ถูกเวลาเอง^^”
“น นายนี่มัน !!” >\\\\\\\\\\\\\\< แบคฮยอนอยากจะไปดึงไอ้หูกางๆนั้นให้หลุดนัก คนอะไรกวนประสาทได้ทุกเวลาจริงๆ
“ฮ่าๆ ฉันชอบประเทศไทยจัง แฟนคลับที่นี่รู้ใจฉันไปหมดซักทุกเรื่อง^^”
“หืม??”
“ดูเหมือนคนที่นี่เค้าจะรู้นะว่าเรามีซัมติงอะไรกัน โอยยย” ชานยอลถึงกับร้องโอยเมื่อคนตัวเล็กเอื้อมมือมาบิดหูเขาอย่างเมามัน
“เดี๋ยวนี้เพ้อเจ้อนะเราเนี่ย หืออออออ ”
“โอยยยยยยยยยย ไอ้อ้วนฉันเจ็บนะ”
“นายว่าใครอ้วนนหืมมมมมม”
“โอยยยยยยยยยยยยย”
“แบคมันเจ็บจริงๆนะ ” แบคฮยอนรีบเอามือออกทันทีเมื่อสีหน้าของชานยอลเปลี่ยนไป คนตัวสูงรีบเอามือกุมหูของตัวเองเอาไว้ ไอ้หมาอ้วนใจร้าย เดี๋ยวก็จับปล้ำซะให้เข็ด
“ข ขอโทษ” มือเรียวยกขึ้นดึงมือของชานยอลออกแล้วพบกับใบหูที่ขึ้นสีแดงจัดเพราะฝีมือเขา ชานยอลคงเจ็บมากจริงๆ แบคฮยอนมองชานยอลด้วยความรู้สึกผิด อยู่ๆคนตัวสูงก็ดึงมือของแบคฮยอนไปกุมไว้
“นายกำลังจะฆ่าฉันรู้ไหม”
“ให้มันน้อยๆหน่อยบิดหูแค่นี้นายจะตายเลยรึยังไง”
“ก็ใช่นะสิ! ถ้าหูฉันขาดไปซักข้างแล้วได้ยินเสียงนายชัดน้อยลงฉันต้องขาดใจตายแน่ๆ”
ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมม อะ อะ ไอ้น้ำเน่า ไอ้คนเสี่ยววววว หยอดเข้าไปสิ หยอดเข้าปายยย รู้บ้างป่ะวะว่าคนฟังจะระเบิดตัวตายอยู่แล้ว >\\\\\\\<
“นายนี่มัน! อื้ออออออออออ” ยังไม่ทันที่จะอ้าปากด่าริมฝีปากบางของแบคฮยอนก็ถูกคนเจ้าเล่ห์อย่างปาร์คชานยอลเข้าควบคุม จนต้องกลืนเสียงทั้งหมดลงไปอย่างช่วยไม่ได้ ถึงใจจะนึกต่อต้านเพราะหมันไส้ในความเจ้าเล่ห์ของไอ้เพื่อนคนนี้นัก แต่ร่างกายมันกลับไม่รักดีคล้อยตามไปกับจูบที่แสนจะน่าหมันไส้นี้จนได้
ปากบางจูบตอบไปตามความรู้สึกจนคนตัวสูงยกยิ้มอย่างพอใจแล้วดึงคนตัวเล็กให้เข้าตัวมากขึ้น สำหรับชานยอลแล้วปากของแบคฮยอนก็เหมือนสารเสพติดที่เมื่อได้ลองแล้วจะเกิดความต้องการเสพมากขึ้น มากขึ้นอย่างไม่รู้จักพอ แต่มันต่างกันที่ตรงว่าริมฝีปากนี้ไม่เคยให้โทษกับเขาเลย......
......................................
คนเราเมื่อถึงเวลาที่ต้องจากกัน ไม่ว่าจะชั่วคราวหรือตลอดไป สิ่งเดียวที่หลงเหลือไว้เป็นเยื่อใยแห่งความสัมพันธ์ สิ่งนั้นก็คือ "ความทรงจำ"การที่คุณเลือกที่จะสร้างความทรงจำกับใครแล้ว มันก็หมายความว่า...ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนเขาจะยังอยู่กับคุณตลอดไป.....
ดั่งวันนี้ที่พวกเราเลือกที่จะสร้างความทรงจำกับพวกเขา.....จดหมายแห่งความทรงจำที่ถูกเขียนขึ้นด้วยความรักและความประทับจะยังอยู่ในใจของพวกเรา....
และพวกเราจะรอวันที่นั้น...รอวันที่จดหมายฉบับใหม่จะถูกเขียนขึ้นอีกครั้ง.......
............................................................................................................................
จบบบบ55555 เขากลับไปไม่กี่วันคิดถึงเขาซะแล้ว
หวังว่าพวกเขาจะรีบกลับมาสร้างความทรงจำด้วยกันใหม่อีกครั้งไวๆนี้น้า
....
ขอบคุณนักอ่านทุกคน ไอเลิฟยูมาก ต่อจากนี้อาจจะหายไปนานหน่อยนะคะเพราะจะต้องสอบปลายภาคแล้วคะแนนมันไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลยต้องกระตุ้นอย่างรุนแรง ขอร้องทุกคนอย่าหายไปไหนน้า T T ตอนต่อไปกลับมาติดตามเรื่องราวของพี่ชานยอลกับน้องแบคกันต่อ ดูสิพี่ปาร์คเขาจะทำยังไงเมื่อรู้ว่าตัวเองมีคู่แข่ง หึหึ
แก้คำผิด 17/09/2014
แวะไปเม้ามอยยยยกันได้ที่ Twitter @chan_chan555 หรือ ติดแท็ก #ficGP
ความคิดเห็น