อลวนรักก้นครัว

    

                      เพียงฝันตาเบิกกว้างอย่างตกใจ เพราะไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นผู้หญิงอีกคนที่กวินพูดถึง พอตั้งสติได้เธอก็ส่ายหน้าไปมาแล้วรีบดึงมือตัวเองออกจากการเกาะกุม

               “เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ อย่าพูดแบบนี้เลยนะคะ”

               “ทำไมจะเป็นไปไม่ได้ล่ะในเมื่อคุณเองก็รู้สึกดีกับผมเหมือนกัน” กวินถามเพราะไม่เข้าใจว่าทำไมเพียงฝันต้อง ปฏิเสธเขาด้วย

               “เพราะฉันกับคุณเราต่างกันเกินไป”

               “ความต่างที่คุณพูดมันคืออะไรครับ”

               เพียงฝันหันหน้าหนีแล้วเตรียมจะเดินหนีไป ดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะรู้เขาเลยจับแขนเธอเอาไว้

               “ว่ายังไงล่ะครับ ถ้าไม่พูดผมจะถือว่าเมื่อกี้ไม่ได้ยินที่คุณพูดมาแล้วกัน และคุณก็ไม่สิทธิ์จะมาห้ามไม่ให้ผมจีบคุณด้วย” ถ้าตาเธอโตได้กว่านี้คงถลนออกมานอกเบ้าแล้วเมื่อได้ยินคำพูดนี้ของกวิน

               “เราไม่เหมาะสมกันหรอกค่ะอย่าพยายามเลย” ถึงจะดีใจและตื่นเต้นที่ได้ยินคำพูดนี้ออกจากผู้ชาย แต่ความจริงตรงนี้ทำให้เธอต้องอยู่กับความจริง

               “คุณนี่ดื้อจริงๆ แล้วไอ้ความเหมาะสมที่คุณพูดมันคืออะไรครับ!” ตอนนี้เขาเริ่มโมโหนึกอยากตีก้นคนตรงหน้าให้เจ็บจะได้เลิกดื้อสักที

               “ก็เพราะฉันอ้วนไม่สวยน่ะสิ! คุณไม่อายคนอื่นหรือไงที่ต้องมาเดินไปไหนกับฉันแล้วถ้าคนอื่นรู้ว่าคุณกับฉันเป็นอะไรกันเขาจะมองคุณยังไง แล้วไหนจะครอบครัวคุณอีกล่ะ” เพียงฝันระเบิดอารมณ์ออกมา

               กวินชะงักไปนิดเมื่อได้ยินและเห็นอาการของหญิงสาว

               “คุณลืมคิดข้อนี้ไปใช่ไหมล่ะ เอาเป็นว่าเรื่องที่เราคุยกันจะจบตรงนี้ฉันจะลืมว่าวันนี้เราคุยอะไรกันบ้าง” 

+++++ ฝากอุดหนุนและติดตามคุณกวินและเพียงฝันด้วยนะคะ +++++