SM Sweet Review รับวิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #17 : Send: พันธนาการรักหวานละลายใจยัยหน้าตาย (M)

นักวิจารณ์ M

ขอชี้แจงให้ฟังก่อนนะคะว่านิยายแนวรักคอมเมดี้สำหรับเอ็มแล้วอาจจะไม่ถนัดมากนัก แต่ก็คงคิดว่าแนวๆเดียวกันที่เคยอ่าน555 ไม่มั่นใจบางช่วงบางคำพูดนะคะ อาจจะวิจารณ์ตามความเข้าใจของตัวเองและเนื้อหามีมากเกินไปจึงอ่านแค่10ตอน ถูกผิดยังไงต้องขออภัยอย่างยิ่งค่า

ชื่อเรื่อง (8.5/10)

อ่านออกเสียงแล้วยังไม่ค่อยเพราะนะคะ แต่ก็โอเคค่ะเช่นคำว่ายัยหน้าตายก็สื่อถึงนางเอกดีเลย

การตกแต่งบทความ (3.5/5)
อยากให้ลดขนาดภาพกับใส่ธีมเข้าไปค่ะทั้งในหน้าหลักและตอนย่อยเพราะเอ็มอ่านแล้วแอบปวดตานิดๆลองหาลูกเล่นมาใส่ก็ดีค่ะ

บทบรรยาย (17/20)

เกริ่นก่อนว่าบทนำเปิดมาภาษาสวยมากค่ะแต่สำหรับเราบางครั้งมันอาจจะยังไม่ลื่นค่ะ พวกคำซ้ำเช่น

ชุดคอนโดของผม  เป็นเวลาหลายเดือนแล้วที่ผมไม่คุ้นชินกับแสงแดด  ทำให้ผมต้องรีบดึงผ้าม่านมาปิดบังแสง

สังเกตช่วงต้นๆในประโยคเดียวจะใช้คำแทนตัวเองว่า ‘ผม’ ค่อนข้างเยอะไปนิดนึงค่ะหรือเพราะว่าไรท์เล่ามุมพระเอกรึเปล่าเราเลยไม่แน่ใจ

และเกือบทั้งบทนี้เลยนะคะที่คำซ้ำว่า ‘ผม’ เยอะมากสำหรับเราคิดว่ามันมีบางประโยคค่ะที่ไม่ต้องแทนว่าผมก็ได้ ยกตัวอย่างนะคะ

ปรากฏภาพของเธอกับผม>>ปรากฏภาพของเราสองคน (หรือเลี่ยงคำซ้ำเป็นอย่างอื่นก็ได้ค่ะ)

หายไปจากโทรศัพท์ของผมได้สักที>>หายไปจากโทรศัพท์ของตัวเองได้สักที

จริงๆเราคิดว่าประโยคเดียวไม่ควรมีคำซ้ำเกิน3จุดนะคะ ทางที่ดีเลี่ยงได้ก็เลี่ยงค่ะเราชี้จุดที่คิดว่าน่าจะเปลี่ยนเป็นคำอื่นได้ แต่ไรท์อย่าลืมตรวจทานอีกทีน้า

มาต่อบทที่1ค่ะ

ช่วงๆแรกเราเจอคำซ้ำว่า’ผม’เหมือนกันนะคะแต่พูดไปในตอนแรกแล้วก็คล้ายๆกันจะยกประเด็นอื่นมาพูดแล้วกันค่ะ เช่นคำว่า

“น…นี่เธอ!!ป…ปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้นะ!”>>นี่คุณ! ปล่อยมือผมเดี๋ยวนี้นะ มันจะให้ฟีลผู้ชายมากกว่ามั้ยค่ะ เพราะพระเอกแทนตัวเองว่า’ผม’อยู่ดีๆดันมาเรียกฉัน มันแปลกๆ เอาแมนๆ ไปเลยเนอะแล้วพอไล่อารมณ์ขึ้นเรื่อยๆ ค่อยพูด’ฉัน’ก็ได้ค่าเพราะแปลกแค่ประโยคแรกเชยๆ (ถ้าพูดติดๆขัดๆ น่าจะเป็น นะ..นี่เธอ ปะ..ปล่อยมือฉัน ประมาณนี้ค่ะ)

ดูละครดราม่าของไอ้สองคนนี้>>ดูละครดราม่าของเด็กพวกนี้ (คำว่าไอ้เราคิดว่ามันสื่อให้รู้สึกเป็นชื่อเรียกแทนผู้ชายมากกว่าค่ะ)

อ…ไอ้(เวร)>>อะ…ไอ้(เวร) เหมือนอย่างที่บอกให้เติมสระอะไปค่ะ ถ้าแบบติดขัดนะ

อีกช่วงที่เอ็มติดใจค่ะ เนื่องจากไม่สามารถพิมได้ทั้งประโยคเอ็มจะลองยกมาให้ดูคร่าวๆ

อีกอย่าง…ไอ้เอกมันเป็นลูกหนี้ผมเหมือนกัน

เล่นละครดราม่าใส่ผม…

ถ้าผมรู้เร็วกว่านี้…

การเล่นพนัน…

ช่วงตรงนี้สังเกตดูว่าประโยคเดียวไรท์ใส่ จุดสามจุดเยอะมากค่ะในกรณีที่เอ็มเข้าใจมันคงต้องเป็นเหมือนตัวแสดงอารมณ์เศร้าหรือดำเนินเรื่องไปอย่างช้าๆ(ตามมุมมองเอ็มนะ) แต่ในกรณีนี้จากที่อ่าน พี่เต้กำลังโกรธค่ะเลยดูไม่เข้าท่าเท่าไหร่ถ้าจะใส่สามจุดบ่อยนะ

ยัยเด็กคนนี้…อยู่ดีดีก็ใบ้กินเสียเฉยๆ>>ดีๆ นะคะ

เดี๋ยว…????? นี่ผมกำลังละเมอเพ้อเจ้ออะไรอยู่ละนี่! >>เดี๋ยว!!! นี่ผมกำลังละเมอเพ้อเจ้ออะไรอยู่ละเนี่ย!? (จะดีกว่ามั้ยค่ะลองสับเปลี่ยนพวกเควสชั่นมาร์ค จะทำให้ประโยคดูสวยขึ้น)

สามารถซั่ม>>ลองเปลี่ยนเป็น สามารถปั๊มๆ มันจะดูซอฟท์กว่ามั้ยคะ ในความคิดเอ็มคือมันไม่ได้รุนแรงขนาดนั้นแต่นี่คือช่วงแรกๆค่ะเลยคิดว่าไม่เหมาะ

คำผิด

เลิ่กลั่ก>>เลิกลั่ก

บทที่2

อาจจะมีบางคำที่ใช้ภาษาเปลืองหรือเรียบเรียงไม่ค่อยเหมาะ เอ็มจะยกตัวอย่างนะคะ

ระบายลมหายใจ>>ถอดหายใจ (ภาษาจะได้ไม่เวิ่นเว้อเกินไปค่ะ)

ก็ฉันให้เงินเธอไปแล้วไง ก็บอกแล้วไง ว่าจะดูแลค่าใช่จ่ายให้เธอแทนไอ้เอก>>ก็ฉันให้เงินเธอไปแล้วไง แถมบอกด้วยว่าจะดูแลค่าใช้จ่ายให้เธอแทนไอ้เอก (ไรท์ลองไปเรียบเรียงดูค่ะอันนี้เอ็มยกตัวอย่างเพราะประโยคมันมีคำซ้ำติดกัน)

ช่วงที่คุยโทรศัพท์ เช่น

รู้สึกบทนี้พระเอกแอบใช้คำว่ากรี๊ดบ่อยมากค่ะ ตรงบทก่อนๆพอเห็นบ้าง ยังพออภัยแต่นี่รู้สึกเยอะไปนิดนึงค่ะอาจจะลดลงบ้างก็ได้ไม่จำเป็นต้องกรี๊ดเนอะ

#เพิ่มเติมนิดนึงอยากให้ลดจุดสามจุดเหมือนเดิมค่ะ

คำผิด

แหะ>>แฮะ

เชยตามอง>>ชายตามองรึเปล่าคะไม่แน่ใจนะ

บทที่3

ฉากที่เฮียเต้จับได้ว่าออกัสโกงอายุเข้ามามีคำพูดว่า

“แค่ทว่า ช่วงนี้ปิดเทอมอยู่” อยากให้ไรท์เปลี่ยนเป็นคำอื่นดูค่ะเพราะ’ทว่า’เหมือนใช้ในบทบรรยายมากกว่า

คำผิด

แหะ>>แฮะ เหมือนเดิมค่ะ

แปบๆ>>แป๊บๆ (น่าจะรึเปล่า)

บทที่4

ไม่มีอะไรมากนะคะบทนี้อาจจะมีพวกจุดสามจุดอย่างที่บอกกับคำผิดบ้างค่ะ

คำผิด

สะลัด>>สลัด

ตอบคำถามของฉันดีดี>>ดีๆ

บทที่5

เงิน5หมื่น>>เงินห้าหมื่น ดีกว่าค่ะ

ณ มุมหนึ่งของพนักงานร้านเมาดิบ ที่กำลังนินทาเจ้านาย>> ณ มุมหนึ่งของพนักงานร้านเมาดิบ ก็พอค่ะ

#เหมือนเดิมนะคะคืออย่าลืมเติมสระอะตรงคำติดขัดด้วยน้า

คำผิด

โสดหู>>น่าจะโสตหู นะคะ

(ผู้หญิงที่ผมเคยแอบชอบเธอคนนั้นแล้ว)>>ตกคำไหนรึเปล่าคะ

บทที่6

รโหฐาน>>ยอมรับเลยค่ะว่าไม่เคยเห็นคำนี้แต่พอทราบว่ามี แต่ไม่เคยเห็นในนิยาย มันให้ความรู้สึกสถานที่เหมือนกันรึเปล่าคะแบบใหญ่โตเหมือน มโหฬาร มั้ยเอ่ย(อันนี้เอ็มไม่ทราบจริงๆค่ะ แต่ถ้ามีคำเลี่ยงได้ก็คิดว่าน่าจะใช้คำอื่นแทนได้เพราะเราๆ ไม่คุ้นชินกับคำนี้)

เขาว่าฉันงี่เง่า เพราะว่าฉันเป็นลูกของคนงี่เง่า หรือเพราะกระดาษที่แสดงผลการเรียนแสนงี่เง่าของฉันกันแน่ อย่างที่บอกไปค่ะค่อนข้างมีคำซ้ำในประโยคเดียว

ภาพเขียน>>ภาพวาดจะเหมาะกว่าค่ะ

ช่วงนางเอกเข้าเรียนอาชีวะแล้วมีคนพูดถึง

ประกวดงานศิลปะบ่อยมากเลยนะ แล้วก็ได้รางวัลระดับที่1-3ตลอดเลยนะ>>อ่านยังไม่ค่อยลื่นนะคะ

บทที่7

บทนี้อ่านเพลินดีค่ะรู้สึกน่ารักดี แต่ว่าเครดิตรูปภาพไว้ใส่ตรงท้ายตอนดีกว่าค่ะแบบเส้นคั่นแล้วเขียนอธิบายอ่ะเนอะ เจอคำผิดนิดเดียวน้า

คำผิด

เห็นหน้าคาดตา>>เห็นหน้าค่าตา

บทที่8

ติดขัดไม่มี คำผิดไม่เจอนะคะ ปมที่เคยสงสัยมาว่าทำไมนางเอกถึงพูดกับพระเอกยาวขนาดนั้นทั้งๆที่เป็นคนไม่ชอบพูดก็กระจ่างในตอนนี้จากที่พี่เอกเล่านะ

เสริมค่ะ การบรรยายของตัวละครค่อนข้างเขียนแนวเดียวกันค่ะ ไว้จะยกไปพูดในหัวข้อตัวละครนะคะ

บทที่9 ไม่มีอะไรติดขัดค่า

บทที่10

“หรือว่าอยากหมี่เลี่ยง”(มีเรื่อง) ใส่ติดกับคำว่าหมี่เลี่ยงดีกว่าค่ะ

โดยรวมแล้วสรุปคร่าวๆคือลดจุดค่ะแล้วก็บางครั้งอิโมคอนแอบเยอะไปหน่อยพวก ???? (?) แบบนี้เป็นต้นเสริมอีกคือไม่ควรเคาะเว้นจังหวะเยอะไปนะคะแบบบางช่วงเคาะเยอะไปนิดนึงไรท์ลองตรวจสอบอีกทีค่ะ

#บางช่วงพระเอกใส่คำลงท้ายว่า’เฮ้ย’เยอะไปควรลดลงนะคะ จริงๆอ่านแล้วได้อารมณ์ดีค่ะแต่มันมากเกินไปพอสมควรเลย

โครงเรื่อง/ความน่าสนใจ (18/20)
ก็ถือว่าน่าติดตามพอสมควรค่ะอ่านวันเดียว10บทรวดนี่ถือว่าเนื้อเรื่องโอเคอยู่น้า อาจจะมีบางจุดที่ต้องเสริมเติมแต่งไปบ้างแต่เรื่องนี้ถือว่าเป็นแนวผู้ใหญ่ที่เอ็มอ่านแล้วไม่เบื่อค่ะ

ตัวละคร (17/20)

ตัวพี่เต้นั้นแสดงอารมณ์ออกมาดีมากค่ะแบบไรท์เขียนสื่อออกมาโอเคเลย แต่ตัวละครที่เราชอบสุดคือออกัสค่ะดูน่ารักขี้เล่นดี ส่วนเอกนาราเอ็มคิดว่าช่วงยกน้องสาวให้น่าจะพูดอะไรกับหนึ่งนาราบ้างน้าเหมือนร่ำลากันอ่ะค่ะ(ถ้าอ่านไม่ถึงหรืออ่านข้ามต้องขอภัยจริงๆ)

มาที่ส่วนนางเอกค่ะ จริงๆนางไม่ค่อยชอบพูดเลยจับจุดไม่ได้แต่พอจะรู้สึกได้ค่ะว่าเศร้าใจหรืออึดอัดด้วยการแสดงออกทางสีหน้า แต่ระวังนิดนึงค่ะภาษาของหนึ่งนารากับพระเอกแล้วก็พี่เอกนารา ใกล้เคียงมากในช่วงบท6 ที่นางเอกเล่าความหลัง เอ็มเห็นชัดเจนตรงคำว่า

เดือดดาล,ระบายลมหายใจ,วงจรอุบาท  แทบจะทั้ง3คนเลยค่ะที่บรรยายด้วยคำนี้บ่อยๆไรท์ลองไปแก้ดูนะ เพราะมันสื่อคาแรคเตอร์ไม่ค่อยชัดค่ะ

การดำเนินเรื่อง (17.5/20)
จากที่ไรท์บอกอยากให้เน้นความสมเหตุสมผล เอ็มขอเริ่มที่บทที่1เลยนะคะ เพราะบทนำไม่มีปัญหาอะไร ถือว่าการดำเนินเรื่องไม่ยืดนะคะแต่ความสมเหตุสมผลนี่มีแน่นอนค่ะ คือฉากที่เอกนาราขออัดเสียงพระเอกแล้วขู่เอาตังค์ เราก็คิดว่าพระเอกคงจะกลัวคลิปนั่นถึงพ่อที่เป็นตำรวจจริงๆละมั้ง แต่พอเอ็มอ่านทวนสังเกตตามดีๆ นะคะในคลิปอัดเสียงพระเอกได้พูดว่า

‘พ่อมึงสิไอ้เอก!!!…มึงอย่ามาตลกไอ้เอก กูไม่มีเงินเยอะขนาดนั้นหรอก แล้วกูก็ไม่เอาน้องมึงด้วย…นมแม่งเล็ก’

เกริ่นให้รู้เลยค่ะว่าเอ็มไม่มีความรู้ด้านกฎหมายนะแต่คิดว่าในคำพูดนั้นมีส่วนที่ชี้แจงเป็นย่อยๆดังนี้ค่ะ

กูไม่มีเงินเยอะขนาดนั้นหรอก ถ้าคลิปนี้ถึงตำรวจในคำพูดนี้มีความนัยค่ะคือ รู้เลยว่าเอกนั้นขู่เอาตังค์แล้วพระเอกไม่ยอมให้

นมแม่งเล็ก เราจะรู้ได้ไงคะ? ว่าพระเอกจับ แค่พระเอกมองรึเปล่าอันนี้ทำให้เกิดคำถามค่ะ

อันนี้ตามมุมมองเอ็มล้วนๆนะคะถ้ามองแบบเจาะจง ไม่คิดว่าคำพูดแค่นี้มันจะเป็นข้อหาได้(อย่างที่บอกคะ ไม่แน่ใจด้านกฎหมายพวกนี้แต่คิดว่าไรท์น่าจะมีคำพูดอะไรแรงๆที่ไม่สามารถดิ้นหลุด) เสริมอีกเรื่องคืออยู่ดีๆ เอกก็สาดข้อหาใส่พระเอกสุดเหวี่ยงแถมเรียกเอาตังค์ด้วย เราอยากให้ไรท์เกริ่นตอนแรกค่ะว่าเหมือนเอกขอยืมเงินพี่เต้ก็ได้(ถ้าไม่ได้อ่านข้ามน้า) จะได้ไม่ใช่อยู่ดีๆพระเอกจับนมน้องสาวแล้วมาขู่เอาตังค์เลย มันจะได้มีอะไรซัพพอร์ตเนอะ

ติดใจอีกตรงมากๆตอนแรกไม่ติดขัดนะคะแต่พออ่านจนจบบทที่10หวนคิดถึงบทแรกคือฉากนางเอกพูดกับพี่เอกว่า

“ฮือๆ พี่เอก หนูเป็นเจ้าสาวใครไม่ได้อีกแล้ว” สำหรับเอ็มแล้วจุดนี้คิดว่าคนเงียบๆอย่างนางเอกไม่น่าจะโอดครวญค่ะแค่คุยกับพระเอกแล้วก็กรี๊ดก็คิดว่ากล้าแล้วแต่มาระห่มร้องไห้แบบนี้มันไม่น่าจะเป็นไปได้ อยากให้ก่อนที่พี่เอกจะปล่อยนางเอกไว้ให้พูดทิ้งท้ายแบบอาลัยอาวอนกับนางเอกหน่อยค่ะเล่ามุมมองนางเอกก็ได้เนอะ

ความประทับใจจากนักวิจารณ์ (4/5)

ชอบในเนื้อเรื่องค่ะถือว่าโอเคเลยแต่อย่างที่บอกค่ะการบรรยายบางจุดทำให้สะดุดนิดหน่อยเนอะ

รวมคะแนน (85.5/100)

ชื่อ :
ชื่อเรื่อง/ลิ้งค์ :
รู้สึกยังไงเมื่อเห็นผลการวิจารณ์ :
ให้เครดิตและกดโหวตให้หน่อยน้า :
มีไรอยากพูดเพิ่มเติมไหมเอ่ย :

©
t
b
u
t
t
e
r