SM Sweet Review รับวิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #66 : Send: Strange boy อันตราย ผู้ชายคนนี้ห้ามเข้าใกล้! (A)

นักวิจารณ์  A

สวัสดีคุณซานต้านะคะ จากที่เข้าไปแอบส่องทอล์คของผู้เขียน เห็นว่านิยายเป็นแนวเบาๆสไตล์แจ่มใสและไรท์ตั้งใจจะส่งเข้าประกวดด้วยใช่ไหมคะ เอ๊ะ หรือ ส่ง สนพ.อะไรนี่แหละ แอบหลงๆลืมๆฮ่าๆ เราจะพยายามวิจารณ์อย่างเต็มที่ค่ะ คือ เราทำมาเรื่อยๆ ถ้าหากไรท์มีการรีไรท์งานเขียน เราอาจไม่ได้ตามอ่านล่าสุดนะคะ ขอโทษด้วยนะคะที่มาส่งงานล่าช้าไปมากจริงๆ เพิ่งจะว่างมาทำต่อน่ะค่ะ อีเว้นท์การบ้านมาไม่หยุดเลย ขอบคุณที่เลือกใช้บริการร้านเรานะคะ มาเริ่มกันเลยเนอะ

ชื่อเรื่อง (8/10) Strange boy อันตราย ผู้ชายคนนี้ห้ามเข้าใกล้!

จะขอตัดคะแนนในส่วนของการพ้องความหมายและการสอดคล้องกันระหว่างภาษาอังกฤษกับภาษาไทยนิดหนึ่งค่ะ คำว่า Strange แปลว่า แปลกประหลาด แปลได้ว่า ผู้ชายคนนี้แปลกประหลาด ซึ่งน่าจะหมายถึงพระเอกนะคะ ส่วนชื่อภาษาไทย กลับพูดว่า อันตราย เหมือนขาดตัวเชื่อมโยงความแปลกกับความอันตราย ชื่ออังกฤษไปอีกทาง ส่วนภาษาไทยไปอีกทางหนึ่ง แต่เราลองอ่านในหน้าแนะนำนิยาย เห็นบอกว่าพระเอกพานางเอกไปทำอะไรแปลกประหลาด อันนี้ยังพอตีความว่ามันเชื่อมกับชื่อนิยายจริงๆค่ะ หรือบางทีไรท์อาจจะต้องการให้มันสื่อออกมาว่า เพราะพระเอกเป็นผู้ชายแปลกประหลาดเลยอันตรายไม่ควรเข้าใกล้ เขาชอบทำอะไรแปลกๆ เหมือนคนบ้า(?) ก็คิดได้หลายแง่เนอะ ก็ผ่านนะคะตรงนี้

การตกแต่งบทความ (4/5)

การตกแต่งเป็นสไตล์เรียบๆน่ารักดีนะคะ เหมือนมันจะซ่อนความแซบอะไรเอาไว้ด้วย เพราะธีมที่ใช้เป็นชมพูเข้มตัดดำมันเหมาะกับเรื่องราวของไรท์ดีค่ะ เพียงแต่มันอาจดูโล่งๆ แม้จะรวมภาพเอาไว้ข้างล่างเป็นจุดเดียว แต่มันไมได้เกะกะอะไรเท่าไหร่ อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับความชอบส่วนตัวของไรท์ด้วยเนอะ แต่ขอติงตรงที่ตัวอักษรมีหลายฟอนต์รวมๆกันจนมันดูไม่เป็นระเบียบนะคะ คือ มีหลายฟอนต์ได้ เล่นตัวอักษรได้ แต่อย่าเกินจำเป็น ใช้ก็ควรใช้เป็นจุดๆไปจะดีกว่าค่ะ ผ่านเนอะ นิดเดียวค่ะ

บทบรรยาย (14/20)

เราขอพูดเป็นข้อๆ เมื่อเจอปัญหาจะชี้เป็นจุดๆและอธิบายให้เข้าใจนะคะ

บทนำ

บทที่ 1

บรรทัดแรกที่ไรท์ขึ้นว่า

คุณเคยเจอเรื่องทุกข์ใจจนต้องหนีปัญหากันบ้างหรือป่าว ?

 คือ ถ้าหากจะใช้คำว่า ป่าว แบบนี้ ควรนำไปใช้ในภาษาพูดมากกว่าค่ะ คือ หมายความว่า การบรรยายที่ไรท์ขึ้นมาตอนแรกนั้น ควรปรับเป็นคำว่า เปล่า? เพราะถือว่านางเอกกำลังบรรยายความรู้สึกหรือถาม ไม่ใช่การพูดคุยกับเพื่อน หรือใครๆ ไม่มีการใช้ตัวครอบคำพูด อันนี้เป็นความเห็นเรานะคะและอ่านเรื่อยๆลงมาเจอคะว่า

แต่การหนีของฉันมันค่อนข้างจะมาไกลเกินไปซักหน่อย

ตรงที่ขีดเส้นใต้ ควรจะเป็นคำว่า สักหน่อย มากกว่าค่ะ คำว่า ซักแบบนี้ใช้ในซักผ้านะคะ ฮ่าๆ มันเป็นภาษาเขียนในการบรรยาย

มีนิดหนึ่งค่ะ ตรงนี้ค่ะ

และเพราะเหตุนี้จึงไม่แปลกใจเลยที่ทำให้ที่แห่งนี้ กลายมาเป็นสถานที่ที่คนอยากมาเช็คอินอวดว่าตัวเองได้มามากที่สุดในโลก!

จะสังเกตเห็นว่ามีคำว่า ที่ หลายจุด คือ มันอาจจะใช้คนละความหมายกันนะคะแต่มันอยู่ติดกันและใกล้กัน ตรงประโยคสองพอได้ค่ะ ตรง สถานที่ที่ เพราะมันมีคนใช้เยอะพอสมควร แต่มันดันมีคำว่า ที่ อีก สองที่ ก่อนหน้า ทำให้เราอ่านแล้วรู้สึกขัดๆยังไงอยู่ เลยอยากลองปรับเป็นตัวอย่างนิดหนึ่งนะคะ

และเพราะเหตุนี้จึงไม่แปลกใจ หากสถานที่แห่งนี้จะกลายเป็นที่ซึ่งผู้คนอยากจะมาเช็คอินอวดว่าตัวเองได้มามากที่สุดในโลก

สมองอันน้อยนิดของเรานึกออกเพียงเท่านี้นะคะ นอกจากนั้นการบรรยายส่วนใหญ่ในตอนแรกเริ่ม โอเคดีค่ะ แต่อ่านลงมาเรื่อยๆ รู้สึกแปลกๆ ฮ่าๆ

ฉันนั้นดันคิดพิเรนทร์ไปแอบกินแป้งฝุ่นสำหรับทาก้นเด็กเข้า

ส่วนที่ขีดเส้นใต้คือคำเกินที่ทำให้การบรรยาย ดูแปลกๆค่ะ ถ้าหากตัดสองคำที่ขีดเส้นใต้ออกไป ประโยคทั้งประโยคยังคงความหมายเดิมอยู่ค่ะ เราแนะว่าลองตัดดูจะดีกว่าค่ะ

และด้วยเหตุที่ว่าฉันนั้นเป็นลูกครึ่ง

ส่วนที่ขีดเส้นใต้ซึ่งติดกันอยู่นั้น ทำให้ประโยคดูขัด อ่านไม่ลื่นค่ะ ทางที่ดี เราแนะว่าให้เลือกใช้บางคำเท่านั้น เช่น อาจจะเปลี่ยนเป็น

และด้วยเหตุที่ฉันเป็นลูกครึ่ง

ประมาณนี้ค่ะ ไรท์อาจจะปรับได้อีกหลายๆแบบ เราลองอ่านลงมาเรื่อยๆ ยังมีบางจุดที่พบว่า มีคำเกินและบรรยายขัดๆนะคะ และเรารู้สึกขัดแย้งตรงนี้เล็กน้อย

‘ ยัยนี่พึ่งออกมาจากศรีธัญญาแหงๆ ’

ประโยคนี้ ไรท์บรรยายไว้ก่อนหน้านี้ว่า ฝรั่งหันมามองนางเอกที่ตะโกนราวกับคนบ้าเหมือนเพิ่งหลุดจากศรีธัญญา แต่...ฝรั่งรู้จักศรีธัญญาในเมืองไทยเหรอคะ ถึงบรรยายแบบนั้น คือ ฝรั่งอยู่ในต่างประเทศ ไม่มีทางทีจะรู้จักกับ โรงบาลฯคนบ้าในเมืองไทยหรอกค่ะ ถึงจะเป็นแค่การบรรยายความคิด แต่มันทำให้เรารู้สึกว่า นางเอก อยู่ในไทย ไม่ใช่ เมืองนอก ซึ่งถ้าหากจะบรรยายบอกว่า ฝรั่งมองแปลกๆเพราะคิดว่านางเอกบ้า ควรอ้างถึงสิ่งอื่นมากกว่าที่จะเป็น ศีรธัญญา อาจจะลองเปลี่ยนเป็น ยัยนี่ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ หรือ อะไรก็ได้ค่ะ ที่ไม่ใช่การอ้างถึงสิ่งที่อยู่ในไทย เพราะนางอยู๋ต่างประเทศเนอะ เราขอติ นิดๆ เพื่อให้เป็นแนวในการอ่านแล้วกลับไปแก้ไขอีกทีแล้วกันนะคะ

เราขอยกตัวอย่างและอธิบายอีกสักประโยคนะคะ

ไม่ใช่เพียงเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันจะได้คุยกับฝรั่งตัวเป็นๆ

เราคิดว่าสามารถตัดคำว่าเพียงไปได้นะคะ คำไหนไม่จำเป็นก็ตัดทิ้งได้เลยค่ะ คือ เราลองอ่านมาเรื่อยๆ ทีแรกเราบอกตรงๆเลยว่า ภาษาของไรท์แข็งมากๆแวบแรกอ่านแล้วรู้สึกเหมือนหุ่นยนต์พูด อันนี้ตามตรงค่ะ  รู้สึกว่ามีการใช้คำเกิน คำซ้ำไม่มาก นิดๆ แต่คำเกินนี่เยอะ รวมทั้งพิมพ์ผิด

แต่เรื่องการบรรยายมีโอกาสแก้และพัฒนาไปได้ คือ เรารู้สึกสนุกนะคะ แต่จะดีกว่านี้ถ้าหากบรรยายได้ลื่นไหลกว่าที่เป็นอยู่ค่ะ

คำผิด

ซักหน่อย – สักหน่อย

สวีเวน – สวีเดน

พิเรน – พิเรนทร์

เหลี่ยว – เหลียว

ที่นี้ – ที่นี่

ตั้งหาก – ต่างหาก

ชังแตกต่าง – ช่างแตกต่าง (เราไม่เข้าใจว่า ทำไมพิมพ์ผิดบ่อย พวกนี้ หรือว่าไรท์ตั้งใจให้ดูเหมือนคนพูดไทยไม่ชัด เพราะนางเอกลูกครึ่ง เราคิดหลาย แง่ แต่จะยังไงก็ช่าง การบรรยายควรถูกตามหลักพจนานุกรมจะดีกว่า แต่กิริยาหรือคำบางตัว มีการผ่อนได้หากเป็นศัพท์วัยรุ่น เพราะนักเขียนนิยายเขาก็ใช้กันทั่วเนอะ)

พุกพ่าน – พลุกพล่าน

บทที่ 2

บทนี้เริ่มเรื่องด้วยการที่น้าลิลลี่ชวนนางเอกไปเรียน ไม่สิต้องเรียกว่า ขู่ให้ไปเรียนมากกว่า ฮ่าๆ คือ ยังรู้สึกเหมือนเดิมคือ ภาษาแข็งนะคะ ยังไม่ลื่นไหลเท่าไหร่ มีบางประโยคของบทนี้

จนเหมือนผู้ชายผมทองที่เข้ามาหาเรื่องแมทจะเริ่มจะระเบิดความโกรธเข้าซะแล้ว

คิดว่าคงพิมพ์เกินนะคะ นอกจากนั้น เราขอติบางเรื่อง

พรึบ!

สองคนนั้นปล่อยเสื้อที่กำลังกระชากทันทีเมื่อหันมาเห็นมินโฮ

หากถามว่าประโยคข้างต้นนั้นมองเห็นภาพไหม มองเห็นค่ะ แต่...ถ้าอยากให้อิน ให้เข้าถึงอารมณ์ ทำให้ภาพชัดกว่านี้ ควรจะเพิ่มเติมการบรรยายไปด้วยว่า สองคนนั้นหันมาเห็นมินโฮแล้วมีปฏิกิริยาอย่างไร? ควรบอกด้วย ไม่ใช่ว่า จู่ๆปล่อยมือออกจากกัน เราคิดว่า มันต้องมีเหตุผล เราค่อนข้างงงๆอยู่ในส่วนนี้นะคะ แบบ อาจบอกว่า ทั้งสองหันมาเห็นมินโฮแล้วเบิกตาโตอย่างตกใจ จากนั้นก็ปล่อยมือออกจากกันแล้วถอยห่างกันไปโดยปริยาย ก็ได้ แล้วแต่ค่ะ

นอกจากนั้น หลังจากที่มินโฮเข้ามาแล้ว มันไม่ค่อยสมเหตุสมผลที่นางเอกจะไม่สงสัยและไม่ถามมินโฮว่า ทำไมทั้งคู่ถึงหยุดทะเลาะกันไปเฉยๆ คือ ดูจากนิสัยนางเอกโดยรวม นางควรเปิดปากถาม แต่นางกลับปัดความอยากรู้ เป็น ช่างเถอะ เลยค่อนข้าง ขัดแย้ง เหมือนภาพมันเบลอๆ คลุมเครือน่ะค่ะ

เรารู้สึกว่าการบรรยายบางส่วนในตอนนี้มีความเร่งรีบ ไม่ละเอียดเท่าไหร่ ขอสรุปเลยแล้วกันนะคะ ถ้าต้องให้คะแนน ด้านที่คุณซานต้าควรปรับมากที่สุดคือการบรรยาย เราอ่านไป เราก็คิดไปว่า ทำไมเวลาอ่านถึงไม่ลื่นไหล ทั้งๆที่คำซ้ำก็ไม่เยอะ จุดที่เห็นเด่นชัดคือ ส่วนของคำเกินและการบรรยายที่ไม่จำเป็น ภาษาแข็ง(หรือถ้าไรท์ตั้งใจจะเขียนแบบนี้ให้ดูเหมือนนางเอกเป็นฝรั่งไม่สันทัดไทยก็อีกเรื่องหนึ่ง แต่นางเอกน่าจะรู้เรื่องไทยอยู่แล้วนี่เนอะ) คะแนนการบรรยาย แม้จะน้อยนิด แต่เรามั่นใจว่าไรท์จะพัฒนาต่อไปได้อีกค่ะ

โครงเรื่อง/ความน่าสนใจ (18/20)

เราอยากจะบอกเรื่องหนึ่งว่า การบรรยายกับโครงเรื่อง เหมือนขัดกันสิ้นเชิงเลยค่ะ >< บรรยายมันต้องปรับพอสมควร แต่โครงเรื่องของคุณซานต้า น่ารักน่าอ่านมากกกกก มันน่าสนใจ เสน่ห์ของตัวละครเองก็เป็นสิ่งดึงดูดอีกอย่างหนึ่ง เพียงแต่ มิติยังไม่ชัดเจนเท่าไหร่นะคะ อาจเพราะเกี่ยวกับการบรรยายด้วยหรือเปล่าไม่แน่ใจค่ะ แต่ว่า โครงเรื่องน่าติดตามมากๆเลยน้า สนุกมากๆด้วย อ่านแล้ว ฮา น่ารัก ขำจริงๆ

ตัวละคร (16/20)

ในส่วนของตัวละคร เราคิดว่ายังไม่ค่อยมีมิติเท่าไหร่ แต่เราค่อนข้างชอบนะคะ นางเอกน่ารัก พระเอกก็หล่อเจ้าเล่ห์ เพียงแต่การพบกันระหว่างพระนาง เรารู้สึกว่าเร็วเกินไป รู้จักกันเร็วไปและดูเหมือนสนิทกันเร็วเกินไป คือ การบรรยายยังดึงดูดเราได้ไม่มากพอ ประมาณนั้นค่ะ และ แมท ทำไมเรารู้สึกแปลกๆ เหมือนนางไม่ใช่พระเอก ฮ่าๆ อีกอย่าง ฉากของเรื่องยังไม่ชัดเจน เหมือนมันไม่ใช่ของจริง เหมือนตัวละครไม่ได้อยู่ต่างประเทศจริงๆน่ะค่ะ

การดำเนินเรื่อง (14/20)

การดำเนินเรื่องในส่วนนี้สัมพันธ์กับการบรรยายเลยค่ะ

บท 1 เรารู้สึกว่าการบรรยายทำให้การดำเนินเรื่อง ดูรวดเร็วเกินไป เหมือนแปบๆมาโผล่นี่ แปบๆมาอยู่นี่ซะแล้ว ตัวอย่าง ตอนที่นางเอกเกาะรั้วและเดินเข้ามาเนียนๆ รู้สึกขัดเล็กน้อย ทำไมโรงเรียนเข้าง่ายจัง ไม่มียามเฝ้า หรืออย่างไร อยากให้บรรยายเพิ่มมากกว่านี้นิดหนึ่งน่ะค่ะ ตอนเจอพระเอกด้วย จู่ๆก็มาทักเลยหรือ ถ้ามีนักเรียนเยอะ นางเอกก็น่าจะกลมกลืนไปแม้ไม่ใช่ แต่ทำไมถึงถูกพระเอกทักได้ มันต้องมีที่มาที่ไปเนอะ คือ การเขียนที่มีเหตุผลรองรับอย่างถูกต้อง จะไม่ทำให้เราเกิดคำถามเลยค่ะว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ ยังมีส่วนที่ต้องแก้อยู่เนอะ ลองดูอีกทีแล้วกันค่ะ

บท 2 เราขอพูดช่วงที่นางเอกมาเรียนและเจอพี่ของคนที่ถูกพระเอกแกล้งกระชากเสื้อจะชกแมท เหมือนเหตุการณ์เกิดขึ้นพรวดพราด ไม่มีที่มาที่ไป มันยังไงๆก็ไม่ทราบค่ะ รู้แต่ตัวละครมันลอยๆ เหมือนไม่ได้ยืนอยู่ในตำแหน่งนั้นๆ อันนี้ถือว่าเป็นความเห็นส่วนตัวของเราเท่านั้นนะคะ ไรท์ ลองเอาไปคิดดูแล้วกันเนอะ ไม่จำเป็นต้องปรับแก้ที่บอกไปหมดหรอกค่ะ

ความประทับใจจากนักวิจารณ์ (4/5) แอบเอนเอียงและปลื้มฝรั่งด้วยอีกคน แต่เราชอบคนไทยนะจ๊ะ ไม่คิดหาแฟนฝรั่งแน่นอน อิอิ//มีแอบเคลิ้มและถูกใจน้อยๆ ฮ่าๆ

รวมคะแนน (78/100) หากเราอ่านข้ามหรืออะไรต้องขออภัยด้วยจริงๆค่ะ พยายามต่อไปนะคะไรท์ สู้ๆค่ะ นี่เป็นเพียงความเห็นจากผู้วิจารณ์เท่านั้นนะคะ ไม่เคืองกันเนอะ อย่าซีคะแนะนะคะ สู้ๆค่ะ ><

 

ชื่อ :
ชื่อเรื่องพร้อมลิ้งค์ :
รู้สึกยังไงเมื่อเห็นผลการวิจารณ์ :
ให้เครดิตและกดโหวตให้หน่อยน้า :
มีอะไรอยากพูดเพิ่มเติมไหมเอ่ย :

? cactus