อาจาร์ยจอมเย็นชากับหญิงสาวผู้อ่อนโยน

   

   คุกใต้ดิน                                                                                                                                                                          ปัง!! ศ. เสนปเปิดประตู " วันนี้เป็นวิชาปรุงยาในคราบแรกของฉันฉันจะสอนเรื่องน้ำยาหดตัว ฉันหวังว่ากริฟฟินดอร์คงไม่ปรุงยาจนหม้อยาระเบิดเพราะคุณ ลองบัตท่อม ใช่ไหม พร้อมกับยิ้มมุมปากอย่างดูถูก " ฮะ ผมคงไม่ทำมันระเบิดอีกแน่นนอนฮะ" เนวิลล์พูดอย่างตะกุกตะกัก เนวิลล์ถึงกับหน้าเสีย แฮร์รี่ รอน เฮอร์ไมโอนี่ และ ทุกคนในกริฟฟินดอร์อยากจะเสกคาถาใส่สเนปให้หมดเรื่องหมดราว "ใครรู้บ้างว่าน้ำยาหดตัวทำงานอย่างไร" ศ.สเนปพูดขึ้น เฮอร์ไมโอนี่ยกมือขึ้นจะตอบ แต่ ศ.สเนปกลับมองผ่านเขาไป จนจะทำให้เฮอร์ไมโอนี่จะพูดแทรก แต่ ศ.สเนปเห็นเข้าก่อนจะตอบ " นี่คุณเกรจเจอร์ ในโลกมักเกิ้ลไม่มีใครสอนเรื่องมารยาทให้คุณบ้างเลยรึไง" เขาพูดน้ำเสียงเย็นชากับสีหน้าไร้อารมณ์ ฝ่ายมัลฟอยและสลิธีรินหัวเราะเย้ยเด็กสาวกริฟฟินดอร์ เด็กสาวได้ฟังถึงเกือบจะร้องไห้กับคำพูดของสเนป สเนป ถึงกับหันหลับกลับ และสำนึกผิดกับคำพูดที่พูดออกไปนั้น สเนปอยากจะปลอบเขาแต่เขานั้นกลัวเด็กจะนินทราเขา เขาจึงเริ่มสอนต่อจนให้เด็กปรุงยาเอง ศ.สเนปเดินเข้าไปใกล้เฮอร์ไมโอนี่และมองหม้อยาที่ปรุง แล้ว เดินต่อไป แล้วก็ไปหยุดที่หม้อปรุงยาของเนวิลล์มันเป็นสีแดง เขาปรุงมันผิดขั้นตอนไปอย่างหนึ่ง "คุณ ลองบัตท่อม คุณปรุงมันเป็นน้ำยาแตกตัวคุณต้องทำมันใหม่ เข้าใจไหม! คุณลองบัตท่อม" เนวิลล์สะดุ้ง "คคะ เข้าใจฮะศาสตราจารย์" ถึงกับขวัญเสียเมื่อได้ยิน " เฮอร์ไมโอนี่ เธอช่วยฉันหน่อยสินะน๊ะ" " ได้ๆใส่น้ำยานี่เข้าไปคงจะได้นะ" " ขอบใจนะ เฮอร์ไมโอนี่" เนวิลล์กระซิบถามเฮอร์ไมโอนี่อย่างเบาที่สุด แต่ก็ไม่สามารถรอดพ้นหูของเขาได้ แต่เขากลับไม่สนใจ " เกรจเจอร์เธอน่ะอวดดีมากเกินไป คอยดูเธอจะอวดดีได้ไหมเวลาอยู่กับฉัน"เขาพูดคนเดียวแล้วหันไปมองเฮอร์ไมโอนี่ ที่กำลังหัวเราะกับคำพูดของรอนที่ว่า"ไอ้หัวเมือกไม่ยุติธรรม"แฮร์รี่ รอน เฮอร์ไมโอนี่ เนวิลล์ หัวเราะกันอย่างร่าเริง แล้วเขาก็เดินไปรอบๆและมองหม้อปรุงยาของทุกคน จนถึงเฮอร์ไมโอนี่ทีต้องมาดูหม้อยา ศ.สเนป เข้ามาใกล้เข้ามาใกล้เรื่อยๆจนรอนมอง ศ.สเนปอย่างไม่พอใจ และ ศ.สเนปเห็นรอนมองด้วยสายตาไม่พอใจ จึงแกล้งเข้าไปใกล้ๆเฮอร์ไมโอนี่ จนร่างกายชิดกันเฮอร์ไมโอนี่อยากจะขยับตัวออกมาแต่ สเนปพูดว่า " อยู๋เฉยๆ"คำพูดที่ออกมากับลมหายใจอันร้อนผ่าวๆตรงเข้ามาที่ใบหู มันเสียวสันหลังซ่านยิ่งขึ้นเมื่อปากเอามาใกล้กับหู" อาจารย์จะสิงหนูเลยไหมคะ เข้ามาใกล้ขนานนี้" เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างหงุดหงิดแต่หัวใจมันเต้นไม่ตรงจังหวะแล้วตอนนี้"กักบริเวณคุณเกรจเจอร์ที่ห้องทำงานฉันทานอาหารเย็นเสร็จ" เพราะอะไรถึงกักบริเวณหนูล่ะคะ อาจารย์" "เพราะเธอพูดไม่มีมารยาทกับฉันไง คุณเกรจเจอร์" เฮอร์ไมโอนี่นั้งทำต่อไปอย่างหน้าบูดบึ้งไม่พอใจ "เธอ ว่าไหม เฮอร์ไมโอนี่ เขาน่ะเอาแต่ใจเอาแต่อารมณ์ไม่ยุติธรรมเอาเสียเลยเธอว่าไหม""ฉันว่าอย่างที่เธอพูดน่ะถูกแล้วน่ะแฮร์รี่" เฮอร์ไมโอนี่ภาวนาให้เวลานั้นหมดลงเร็วเถิด เขาคิดในใจ !!!! กริ๊งงงง เสียงสวรรค์มาแล้ว ทุกคนคิดอย่างนั้น หมดคาบ มัลฟอยหัวเราะใหญ่เพราะชอบใจ ที่ศาสตราจารย์ของเขานั้น กักบริเวณ ยัยเลือดสกปรกคนนี้ นะ 555+