หงส์ไร้พ่าย

 

 

  

 

 

หงส์ไร้พ่าย

เทียนเหรินเป็นเทพบุตรบนสวรรค์

ด้วยมีนิสัยเย่อหยิ่งก้าวร้าวและเต็มไปด้วยกิเลสตัณหา

จึงถูกเง็กเซียนฮ่องเต้ลงโทษ

แต่เพราะไม่ยินยอมรับต่อความผิดจึงหลบหนี

ทว่ากลับพลัดตกลงไปในบ่อจุติของอิสตรีเพศ

เรื่องราวโกลาหลในโลกมนุษย์จึงบังเกิด

เพราะเขากลับถือกำเนิดเป็นถึงราชธิดาของ

ฉินอ๋องจ้าวผู้ครองแคว้นฉิน

 นามใหม่คือ

ฉินหยางเฟิ่ง

ด้วยเพราะยังมีกลิ่นอายของธาตุวิญญาณเดิมอยู่

ฉินหยางเฟิ่งจึงไม่ทิ้งนิสัยเก่า

นางเป็นอิสตรีที่หลงใหลในอำนาจและการทำสงครามมาก

เหือดกระหายความเป็นใหญ่

เข่นฆ่าผู้คนและไม่ไว้หน้าใคร

ความบ้าอำนาจ

ความหยิ่งยโส

ความทะเยอทะยาน

ผู้ใดจะหยุดยั้งได้

**********************************************************

 

 

สิ่งที่ควรทำความเข้าใจก่อนอ่าน

 

 

1. ตัวละครของเรื่องเป็นตัวละครสมมติแทบทั้งสิ้นไม่ได้มีตัวตนอยู่ในประวัติศาสตร์จริงแต่อย่างใด เป็นเพียงสิ่งที่ผู้เขียนได้สร้างมาจากจินตนาการเท่านั้น หากแต่ตัวของฉินหยางเฟิ่งนั้นได้แรงบันดาลใจมาจาก เซี่ยงอวี้ในยุคปลายของราชวงศ์ฉิน แต่หาได้หยิบยกเรื่องราวของเขามาเล่าแต่อย่างใดไม่ เพียงสนใจในคาแรคเตอร์อุปนิสัยจึงเกิดเป็นแรงบันดาลใจให้เขียนตัวละครนี้

*มีเพียงบางตัวละครที่หยิบยกมาใช้เพื่อเพิ่มอรรถรส แต่ไม่มีจุดประสงค์ให้เสียหายแต่อย่างใด

หมายเหตุ : เน้นย้ำอีกที ตัวละครที่มีจริงใจประวัติศาสตร์ที่ผมหยิบมาเขียนมีแค่หวังเจี่ยนนะครับ เพราะเขามีบทบาทสำคัญในการรวบรวมแผ่นดิน แต่วิธีการหรือสถานการณ์ทั้งหมดในเรื่องผมแต่งเองไม่ได้ไปหยิบยกเรื่องจริงมาเขียน เข้าใจตรงกันนะ

 

2. ราชวงศ์ในเรื่องเป็นเพียงการกล่าวอ้างถึง หาได้เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงในราชวงศ์ฉินตามในประวัติศาสตร์แต่อย่างใด ในการลำดับเรื่องราวและวิถีของราชวงศ์หรือแคว้นที่กล่าวไว้ในนิยาย ล้วนแล้วแต่เกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน

 

3. เนื้อเรื่องทุกอย่างเกิดจากจินตนาการไม่ใช่หยิบยกเอาส่วนใดส่วนหนึ่งในประวัติศาสตร์มาเขียน ดังนั้นนิยายเรื่องนี้จึงไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆกับประวัติศาสตร์จีนที่แท้จริงเลย

 

4. นิยายเรื่องนี้เนื่องจากมีการเล่าอ้างถึงราชวงศ์ดังนั้นจึงมีการใช้คำราชาศัพท์อยู่บ่อยครั้ง แต่ผู้เขียนจงใจจะถ่ายทอดเรื่องราวให้สามารถอ่านให้เข้าใจง่าย ดังนั้นจึงจะไม่ใช้คำราชาศัพท์ทั้งหมดดำเนินเรื่อง รวมทั้งอาจมีคำราชาศัพท์บางคำที่ไม่ได้ยึดความสมบูรณ์แบบมาใช้ตามจริง อาจมีการใช้ร่วมกับคำธรรมดาเพื่อความเข้าใจไม่ยุ่งยาก ดังนั้นให้รู้ไว้ว่าผู้เขียนไม่เคร่งต่อคำราชาศัพท์ชั้นสูง เพียงแต่จะพยายามหยิบยกมาใช้ให้เหมาะสมและถูกกาลเทศะ

5. กฎมนเทียรบาลบางประการผู้เขียนสร้างขึ้นมาเอง เพื่อความสอดคล้องกับตัวละคร เช่นการแต่งตั้งยศตำแหน่งสูงของผู้หญิงที่ในยุคนั้นความเป็นจริงไม่มี แต่เมื่อมาอยู่ในนิยายเรื่องนี้จึงต้องสร้างบทบาทเพื่อเพิ่มอรรถรสของเรื่องให้เพลิดเพลินมากยิ่งขึ้น

 

***ชื่อภาษาจีนต่างๆได้รับคำปรึกษาจากคุณจอยเพจ Joyous SubThai (นักแปลบทภาพยนตร์เชียวนะครับ^^)

***ขอบคุณข้อมูลประกอบบางประการที่ช่วยในงานเขียนครับ จากคุณ Natsuo@pantip (ผู้ให้ความรู้เรื่องยศตำแหน่งนางในวังหลวงหลายยุคสมัยในพันทิป)

 *********************************************************************************

    ***หมายเหตุ : นิยายเรื่องนี้ถูกปรับเปลี่ยนเค้าโคลงมาจากนิยายเรื่องอื่นของผู้เขียน แต่เรียกได้ว่ารายละเอียดยิบย่อยไม่เหมือนกันเลยเขียนใหม่หมด 

ยามเวลาของจีนใน 1 วัน แบ่งออกเป็น 12 ยาม ยามละ 2 ชั่วโมง วันหนึ่ง 12 ยาม เท่ากับ 24 ชั่วโมง ดังนี้ 

1. ยาม จื้อ (จื่อ) เท่ากับ เวลา 23.00 น. จนถึง 24.59 น. 
2. ยาม ทิ่ว (โฉ่ว) เท่ากับ เวลา 01.00 น. จนถึง 02.59 น. 
3. ยาม อิ๊ง (อิ๋น) เท่ากับ เวลา 03.00 น. จนถึง 04.59 น. 
4. ยาม เบ้า (เหม่า) เท่ากับ เวลา 05.00 น. จนถึง 06.59 น. 
5. ยาม ซิ้ง (เฉิน) เท่ากับ เวลา 07.00 น. จนถึง 08.59 น. 
6. ยาม จี๋ (ซื่อ) เท่ากับ เวลา 09.00 น. จนถึง 10.59 น. 
7. ยาม โหง้ว (อู่) เท่ากับ เวลา 11.00 น. จนถึง 12.59 น. 
8. ยาม บี่ (อุ้ย) เท่ากับ เวลา 13.00 น. จนถึง 14.59 น. 
9. ยาม ซิง (เซิน) เท่ากับ เวลา 15.00 น. จนถึง 16.59 น. 
10. ยาม อิ้ว (อิ่ว) เท่ากับ เวลา 17.00 น. จนถึง 18.59 น. 
11. ยาม สุก (ซวี) เท่ากับ เวลา 19.00 น. จนถึง 20.59 น. 

12. ยาม ไห (ไฮ่) เท่ากับ เวลา 21.00 น. จนถึง 22.59 น. 

ฉบับอีบุ๊ค

เล่ม 1 

เล่ม 2

นามปากกา : หมื่นสุรา

 

***นามปากกาถูกเปลี่ยนมาจาก คิ้วดำ ผมเทา เคราขาว