คลังเก็บของจร้า..........

ลำดับตอนที่ #15 :

ตอนใหม่.....................
************************

                         --------------------------------------------------------------
  ตอนใหม่.....................

  เฮ้อ....ฉันกำลังนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยด้วยความรู้สึกเบื่อหน่ายแบบสุดๆไปเลยล่ะ -*- นี่ฉันต้องอยู่
  โรงพยาบาลอีกนานมั้ยเนี่ย ฉันนั่งๆนอนๆอยู่บนเตียงนี้มาได้สองวันแล้วนะ เซ็งๆๆๆๆๆ

   " เป็นอะไรน่ะ  ทำหน้าบูดเป็นตูดลิงเชียว"

   " เบื่ออออออ  เซ็งงงงงงง  อยากกลับบ้านนนนน...."

  ฉันพูดด้วยน้ำเสียงยานคาง  เพื่อแสดงให้เห็นว่าฉันเบื่อแสนเบื่อจริงๆ =___=//  พูดแล้วจะหาว่าโม้
  ถ้าไม่เคยนอนโรงพยาบาล ไม่มีทางรู้หรอกว่ามันแสนน่าเบื่อขนาดไหน...

   " หึ  เบื่อมากขนาดนั้นเลยหรือไง"

   " ใช่  เบื่อมากถึงมากที่สุดเลย -___-*"

   " ไปเที่ยวกันมั้ย"

   " หือ?"

  ฉันรีบหันไปมองหน้าหมอนั่นด้วยความสนใจทันที  ไปเที่ยวอย่างนั้นหรอ... อยากไปๆๆๆ

   " นายจะให้ฉันหนีออกจากโรงพยาบาลหรือไง"

   " ไม่เห็นจำเป็นต้องหนีเลย"

   " แล้วหมอจะไม่ว่าเอาหรอ"

   " หมอที่ไหนจะกล้าว่า  หมอไม่ใช่พ่อสักหน่อย"

  นั่นสิเนอะ ^ ^ หมอไม่ใช่พ่อสักหน่อย ฉันจะกลัวทำไม ขนาดพ่อฉันยังไม่ค่อยจะกลัวเลยด้วยซ้ำ
  ไป  ฉันพยักหน้าหงึกหงัก เป็นเชิงว่าอยากไป แล้วรีบเข้าห้องน้ำไปเปลี่ยนชุดทันที

   " ไปกันเล้ยยยย โกๆๆๆ ^ ^"

  ฉันพูดพลางยกมือขึ้นไปข้างหน้าสี่สิบห้าองศา (จะบอกองศาเพื่อ?) 

   " อยากไปเที่ยว จนเป็นบ้าไปเลยหรือไง -*-"

   " ปากหนอปาก หุบปากบ้างก็ดีนะยะ ชิ! "

   " หึ  ไปกันเถอะ"

  หมอนั่นพูดแล้วก็เดินจูงมือฉันออกไปทันที  ตอนแรกก็อยากจะสะบัดมือหมอนั่นออกหรอกนะ แต่
  ว่า...ให้จับแบบนี้แหละดีแล้ว  อบอุ่นดี ^ ^ 

   " นี่นาย จะพาฉันไปไหนอ่ะ"

   " ไม่รู้  เธออยากจะไปไหนล่ะ"  

   " ฉันอยากดูหนัง"

   " หึหึ  จัดให้...."

  หมอนั่นลากฉันเดินไปที่ห้างสรรพสินค้าชื่อดัง ซึ่งตั้งอยู่ใกล้ๆโรงพยาบาล  ดีจังเลยแฮะ...ไม่ต้อง
  ไปไหนไกล ชอปเปอร์จูงมือฉันเดินเข้าไปในห้างทันที

   " เธออยากดูเรื่องอะไรล่ะ"

   " เรื่อง....เรื่องนู้นน่ะ"

  ฉันชี้ไปที่โปสเตอร์หนังเรื่องนึง ดูจากโปสเตอร์แล้ว มันน่าจะเป็นหนังผี *0*  ว้าวๆๆๆ ดีจังเลย
  ฉันกำลังอยากดูหนังผี ระทึกขวัญ มันคงจะตุ้มๆต่อมๆหัวใจน่าดู หุหุ -,,-  

   " โอเค วันนี้ฉันเลี้ยงเธอตลอดรายการ รออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวไปซื้อตั๋วหนังให้"

   " อืมๆ ดะ...เดี๋ยวววว"

   " หือ?"

   " อย่าลืมซื้อขนมเข้าไปกินด้วยนะ แหะๆ"

   " ตลอดเลยนะเธอเนี่ย เดี๋ยวซื้อให้ละกัน"

  หมอนั่นพูดเสร็จก็เดินเข้าไปต่อแถว ไม่สิ...ต้องบอกว่าแซงแถว พอเดินเข้าไปปุ๊บ หมอนั่นก็แทรก
  ชาวบ้านเค้าไปทั่ว นิสัยเสียจริงๆเลย -*- แต่ว่า ช่วงนี้หมอนี่ใจดีกับฉันมากๆเลยล่ะนะ สงสัยผีจะ
  เข้าแหงๆเลยอ่ะ +__=  

   " สวัสดีครับสุดสวย มาดูหนังหรอครับ"

  เสียงผู้ชายดังขึ้นข้างๆฉัน ฉันหันกลับไปมองหน้าอีตานั่น โอ้วววว! *o* หน้าตาหล่อเหลามากเลย
  ใบหน้าเรียวยาว ขาวใส ไร้สิว หน้าตาออกแนวตี๋ๆหน่อย ซอยผมทรงรากไทร (บรรยายซะคนอ่าน 
  อยากกินเชียว โหะๆ) หน้าตาหล่อระเบิดไปเลยล่ะ แต่ว่า...อีตาปีศาจหล่อกว่าอ่ะนะ -*- เอ๊ะ! แล้ว
  ฉันจะไปชมอีตานั่นทำไมล่ะเนี่ย โอ๊ยๆๆๆๆ งงตัวเองแล้วนะเฟ้ยยย....

   " ฉันอยู่หน้าโรงหนังแบบนี้ คิดว่าฉันมาซักผ้าหรือไงล่ะ -*-"

   " โอ๊ะ โอ่... นั่นน่ะสิครับ ว่าแต่...มาดูคนเดียวหรอครับ"

   " มากับฉันไง"

  ยังไม่ทันที่ฉันจะตอบอะไรหนุ่มหน้าตี๋คนนั้น  ชอปเปอร์ก็เดินเข้ามาตอบแทนฉัน พร้อมกับทำหน้า
  อย่างกับจะฆ่านายหน้าตี๋นี่ให้ตายคาเท้าอย่างนั้นแหละ 

   " มายุ่งอะไรกับแฟนฉันฮะ"

  ไอ้ปีศาจพูดพลางเดินเข้ามาโอบไหล่ของฉัน เอาดึงฉันเข้าไปชิดกับตัวของเค้า

   " เอ่อ...ขอโทษครับ -*-///"

  นายหน้าตี๋ขอโทษขอโพย แล้วเดินหายลับไปทันที  แล้วเมื่อกี้หมอนี่บอกว่า...ฉันเป็นแฟนหรอออ
  >///< อ๊ายยยย!!! ฉันเกิดอาการใจเต้นแรงขึ้นมาอีกแล้ว ไม่นะ...ฉันต้องไม่ให้อีตานี่มันได้ยิน ฉันรีบ
  เอาข้อศอกกระทุ้งเข้าที่ท้องของไอ้ปีศาจอย่างเต็มเหนี่ยว

   " ไอ้ขี้ตู่  ใครเป็นแฟนนายกันยะ =////="

   " ก็เธอไง..."

   " ไอ้บ้า  >///<  ฉันไปเป็นแฟนนายตอนไหนกัน"

   " เมื่อกี้ไง หึหึ"

  ไอ้ปีศาจเริ่มแสดงตัวตนที่ชั่วร้ายออกมา หึย! มันหัวเราะได้โรคจิตมาก

   " เลิกหัวเราะแบบพวกตาแก่โรคจิตได้แล้ว หนังจะฉายแล้ว -*-"

   " หึหึ  เขินอยู่หรือไง"

   " เขินบ้า เขินบออะไรเล่า"

  ฉันเดินนำหมอนั่นเข้าไปที่โรงฉายหนังทันที ทำไมฉันต้องเขินนายด้วยนะ  คนอย่างฉันเขินคนเป็น
  ด้วยหรอเนี่ย ไม่จริงอ่ะ  ฉันไม่ได้เขิน....

  ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่ในโรงหนัง ฉันชี้ไปที่โปสเตอร์หนังผี แต่ไหงพอมาดูจริงๆมันกลายเป็นหนัง
  รัก หวานเลี่ยนไปได้ล่ะเนี่ย -*- ฉันนั่งดูอยู่นานยังไม่เห็นผีมันโผล่ออกมาสักตัวเลยนะเนี่ย

   " นี่นาย  นายไปซื้อตั๋วหนังเรื่องที่ฉันบอกมารึเปล่าเนี่ย -*-"

   " หือ? ก็นี่ไง"

   " ฉันชี้หนังผี แล้วไหนล่ะผี  มีแต่ฝรั่งหัวเหลืองสองคนจูบกันไปจูบกันมาอยู่นั่นแหละ +_+"

   " อ้าว! เธอไม่ได้ชี้เรื่องนี้หรอ"

   " ชี้บ้า ชี้บออะไรกันเล่า ฉันอยากดูหนังผี"

  หมอนั่นทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แล้วหันไปสนใจหนังต่อไป  เฮ้อ...ฉันไม่ได้อยากดูหนังรักบ้าๆนี่สักนิด
  ตั้งแต่ดูมา เห็นมีแต่กอดๆจูบๆ ล่อแหลมเป็นที่สุด....

   " นาย  เดี๋ยวถ้าหนังจบแล้วปลุกฉันด้วยล่ะ"

   " อ้าว! เธอจะนอนได้ไงล่ะ ก็ไหนบอกว่าอยากดูหนังไง"

   " ใช่  แต่เรื่องที่ฉันอยากดูมันคือหนังผี... -__-//"

  ฉันพูดก่อนจะเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ แล้วหลับตาเพื่อจะพักผ่อน  อารมณ์เสียจริงๆเลย อยากดูหนังผี
  ดันไม่ได้ดู  ฉันว่าไอ้ปีศาจมันต้องแกล้งทำเป็นซื้อตั๋วผิดมาแน่ๆเลย...คร่อกฟี้zZZ

   " ยัยเปี๊ยก ยัยเปี๊ยกตื่นได้แล้ว หนังมันจบแล้ว"

   " งืมๆ แจ่บๆ"

  ฉันลืมตาขึ้นมานิดหน่อย ไอ้ปีศาจกำลังเขย่าตัวฉันเพื่อจะปลุกให้ฉันตื่น  หนังจบแล้วหรอเนี่ย เร็ว
  จริงๆเลย ยังนอนไม่เต็มอิ่มเลยง่ะ (ตกลงมาดูหนังหรือมานอนล่ะเนี่ย) ฉันลุกขึ้น ด้วยความไม่ทัน
  ระวัง ทำให้เก้าอี้ที่นั่งซึ่งมันเป็นเก้าอี้แบบพับขึ้นเอง ตีเข้ามาที่ก้นฉ็นเต้มๆ ทำให้ฉันร่วงลงไปกอง
  กับพื้นทันที เจ็บง่ะ..-*-

   " ฮ่าๆๆ เธอนี่ซุ่มซ่ามจริงๆเลยนะ"

   " หุบปาก มาช่วยพยุงฉันเร็วสิ เจ็บก้นจะแย่อยู่แล้ว T^T"

  หมอนั่นยังคงขำไม่หยุด แต่ก็เอื้อมมือมาพยุงฉันขึ้นมา  อะ...โอ๊ยยยย ขาฉันมันชาไปหมดเลยอ่ะ สง
  สัยเพราะฉันล้มไปทับขาตัวเองแรงเกินไปแหงๆเลย -*- 

   " ทำไมไม่ลุกล่ะ จะยั่วฉันหรือไง"

   " ไอ้ปากสุนัข ถ้ายั่วนาย สู้ฉันไปยั่วไอ้หนุ่มหน้าตี๋ ที่มาคุยกับฉันหน้าโรงหนังไม่ดีกว่าหรือไง"

   " หึ  แล้วเป็นอะไรล่ะ เจ็บขาหรือไง"

   " ขาชาไปหมดแล้วเนี่ย ลุกไม่ขึ้น -*-"

  ไอ้ปีศาจส่ายหน้าไปมา ก่อนจะก้มตัวลงมา แล้วอุ้มฉันขึ้นมาทันที  ฮะ...เฮ้ย!

   " ปะ...ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้นะ"

   " ก็เธอเจ็บขาไม่ใช่หรือไง"

   " แล้วทำไมต้องอุ้มด้วยเล่า ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ ปล่อยยยย"

  ไอ้ปีศาจไม่ฟังที่ฉันโวยวาย แล้วอุ้มฉันเดินออกมาจากโรงหนังทันที  อ๊ายยยย!!! >////< คนมองกัน
  ใหญ่แล้วง่ะ ฉันเอาหน้าซุกกับหน้าอกของหมอนั่นทันที เพื่อปิดบังใบหน้าเอาไว้  
       ----------------------------------------------------------------------------------------------------------

  ฮ้าวววว... -o-  นี่มันกี่โมงแล้วเนี่ย อ้อ! ลืมบอกไปว่า ฉันน่ะออกจากโรงพยาบาลตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
  ล่ะ ความจริงแล้วฉันสามารถออกมาได้ตั้งแต่สองวันที่แล้วด้วยซ้ำไป แต่ว่าฉันขี้เกียจเรียน ก็เลยขู่
  หมอเอาไว้ ว่าถ้าไม่ให้ฉันอยู่ต่อ ฉันจะกระโดดกัดหูหมอซะ ฮ่าๆๆๆ 

   " โซฮอล์ แกยิ้มบ้าอะไรน่ะ ไปนอนโรงพยาบาลมาไม่กี่วัน เพี้ยนแล้วหรอ -*-"

   " แกสิเพี้ยน ฉันมีความสุขก็ต้องยิ้มสิ"

   " มีความสุขอะไรไม่ทราบ"

   " ก็มีความสุขที่ได้อู้ไปตั้งสามวันน่ะสิ หุหุ -,,-"

  ฉันพูดพลางยิ้มแป้น เพื่อแสดงให้เห็นว่าฉันนั้นแสนจะมีความสุข ชะเอิงเงิงเงย... ไปอาบน้ำดีกว่า
  ฉันเดินเข้าไปอาบน้ำ ขัดสี ฉวีวรรณอย่างอารมณ์ดี  สงสัยกันล่ะสิว่าฉันมีความสุขอะไร  แต่ว่าฉัน
  ไม่บอกหรอก ^ ^  

  ฉันเดินไปยังห้องเรียนพร้อมๆกับไอ้ผักบุ้ง ตลอดทางมีแต่คนมองมาทางฉัน อะไรกันน่ะ -*- ฉันก็
  พอจะรู้ตัวนะว่าน่ารัก น่าเสน่หาขนาดไหน แต่ว่าทำไมพวกผู้หญิงก็ยังมองล่ะ ฉันเริ่มจะงงแล้วนะ
  เนี่ย และดูเหมือนผักบุ้งก็คงจะรู้สึกเหมือนกับฉัน จึงหันมาพูดกับฉันว่า

   " ไอ้โซ  ทำไมวันนี้บรรยากาศมันแปลกๆอ่ะ -*-"

   " ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน หน้าฉันมันเปลี่ยนไปหรือไง หรือว่าหน้าฉันมันไปเหมือนยุน อึนเฮ นางเอก
   ซีรีส์เกาหลีวะ -*- (ไม่ค่อยชมตัวเองเลย)"

   " โซฮอล์  ใช่เวลามาหลงตัวเองหรือไงเนี่ย -___-//"

  ฉันทำเป็นไม่สนใจสายตาที่จับจ้องมา แล้วรีบเดินไปยังห้องเรียน แต่แล้วไอ้ผักบุ้งก็สะกิดฉันซะ
  ก่อน ฉันรีบหันไปมองมันทันที

   " เฮ้ย! ไอ้โซ  แกดูที่บอร์ดประกาศของโรงเรียนดิวะ"

   " มีอะไรอ่ะ"

  ฉันเดินไปที่บอร์ดประกาศของโรงเรียน ซึ่งนักเรียนสามารถนำข่าวสารต่างๆมาติดได้ ที่บอร์ดตอน
  นี้มีคนมุงดูเยอะมาก แต่พอฉันเดินเข้าไป ทุกคนกลับหลีกทางให้อย่างกับว่า เจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้มาอย่าง
  นั้นแหละ -*- เมื่อทุกคนหลีกทางให้แล้ว ฉันจึงเดินเข้าไปดูว่ามันมีอะไรกันแน่ ถึงได้มุงดูกันเยอะ
  ขนาดนี้ ทั้งๆที่เมื่อก่อนแทบจะไม่มีสุนัขตัวไหนแลด้วยซ้ำไป

  ฮะ...เฮ้ย! O_o บนบอร์ดมีรูปของฉันเด่นหลาอยู่เต็มไปหมด แต่นั่นยังไม่ทำให้ฉันตกใจ เท่ากับข้อ
  ความที่ติดอยู่เหนือรูปของฉัน

   ~ประกาศ!!! หญิงสาวในรูป เธอมีนามว่า'โซฮอล์' เธอเป็นเจ้าหญิง(น้อยๆ)ของผม By...Chopper ~

  อ๊ายยยย!!! >////< ฉันไม่สามารถบรรยายความรู้สึกนี้ได้ มันไม่ใช่ความรู้สึกที่เรียกว่าโกรธ แต่ว่า...
  ฉันรู้สึกเขินและอายมากตะหาก อีตาบ้านั่นทำบ้าอะไรของเค้ากันเนี่ย เค้ากำลังทำให้ฉันเป็นบ้า

   " กรี๊ดดดดด!!! " จู่ๆ ผักบุ้งก็กรี๊ดขึ้น พลางทำท่าสะดีดสะดิ้งได้น่ารังเกียจมาก

   " แกจะกรี๊ดทำไมกันเนี่ย -*-"

   " ฉันเขินแทนแกอ่า พี่ชอปเปอร์น่ารักจังเลย อ๊ายๆๆๆๆ"

  ไอ้ผักบุ้งพูด พลางร้องเป็นลูกหมาถูกทิ้งอยู่ได้  ฉันมองหน้ามันอย่างเอือมระอา =__=// ก่อนจะเดิน
  ออกมาจากตรงนั้น ไอ้ผักบุ้งเลยรีบเดินตามฉันมาทันที หึย! ไอ้ปีศาจ นายร้ายกาจมาก