ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    { Spider-Man } ทำไงดี! เมื่อฉันเป็น เพื่อนบ้าน สไปเดอร์แมน!

    ลำดับตอนที่ #14 : ความในใจของธัญญ์ (ต่อจากความเดิมตอนที่เเล้ว)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 4.08K
      356
      30 ก.ย. 62



    ความในใจของธัญญ์

    .ฉันจะพาเธอลอย...ล่องไปในอวกาศ ที่มีแต่เธอ มีแต่เธอ.

     

     

    ……….

     

    THUN PART

    LALALOY

     

    ……….

     

                    เสียงดนตรีจากเพลงโปรดดังลอดผ่านแอร์พอดที่ผมพึ่งถอยมาใหม่ แค่ขึ้นต้นคำแรกมันก็เรียกรอยยิ้มของผมได้ทันที เอาจริงๆ ไม่คิดเลยว่าเพลงที่เพื่อนสมัยเด็กตอนอยู่ไทยส่งมาจะกลายมาเป็นเพลงโปรดของผมในตอนนี้ซะงั้น ทั้งๆ ที่ผมแทบจะจับใจความไม่ได้เลย จนต้องเอาเนื้อเพลงไปให้แม่แปลเป็นภาษาอังกฤษอีกที และเมื่อได้เข้าใจความหมายของเพลงทั้งหมด หัวใจผมมันก็พองฟูเหมือนชิฟฟ่อนยังไงไม่รู้

     

                 ลาลาลอย

     

                    ครั้งแรกที่ได้เห็นชื่อเพลงก็นึกว่ามันเกี่ยวกับวันลอยกระทงอะไรอย่างนี้หรือเปล่า ตอนเพื่อนส่งมาก็อยากจะถามกลับไปมาว่า ปีนี้จะชวนไปลอยกระทงหรอ ?’ แต่ไม่ใช่มันผิดคาด...

     

                และผมก็พึ่งรู้ว่า...ถึงไม่ใช่กระทง ก็ลอยได้เหมือนกัน J

                หมายถึงใจผมเนี่ยลอยไปแล้ว...

     

                    ตั้งแต่ที่เธอ เอ่อ... ขนมเทียนน่ะ แต่เพื่อนในห้องชอบเรียกเธอว่า ‘KT’ (จากการให้เพื่อนไปสืบ) ตั้งแต่ที่เธอย้ายเข้ามาในโรงเรียน ทุกวันของผมก็ไม่เหมือนเดิม เวลาเที่ยงที่ต้องโดดร่ม(ในเกม)กับเพื่อน ก็เปลี่ยนจากใช้สายตามองหน้าจอ มามองหน้าเธอแทน หึ้ย ฟังแล้วอาจจะดูเลี่ยนๆ ใช่...ผมก็แอบขนลุกตัวเองเหมือนกันนะเนี่ย

     

                บอกไว้ก่อนเลยนะครับ ว่าผมน่ะอาจจะดูขี้อาย แต่แค่ตอนอยู่ต่อหน้าสาว(ที่ผมชอบ)เท่านั้นแหละ แต่ถ้าพูดถึงเรื่องเกมกับเบสบอลแล้วผมใส่เต็มที่ทุกครั้งนะครับ พวกคุณอาจจะไม่เชื่อ แต่ผมเนี่ยแหละตัวเต็งพิชเชอร์ของทีมโรงเรียนเชียวนะ

     


                ผมไม่รู้ว่าพวกคุณจะเชื่อผมไหม แต่ตอนที่ผมเห็นเธอย้ายมาตั้งแต่อาทิตย์แรก ผมก็เริ่มเขียนไดอารี่ ผมเขียนเพื่อบันทึกเรื่องราวของเธอโดยเฉพาะเลยนะ และผมเคยคิดว่าจะลองเขียนให้ได้สัก 10 หน้าต่อวัน สรุปพวกคุณรู้ไหมครับว่าผมเขียนถึงเธอว่าอะไร ?




    .




    .




    .




    .




    .



     


                    C U T E

     

                    มีแค่นี้จริงๆ ครับ...

                    และในทุกๆ วันก็ยังคงมีคำนี้เหมือนเดิม

     

     




                และนี่ก็เป็นอีกวันที่ผมแอบนั่งมองเธออย่างเนียนๆ ในโรงอาหาร ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติของผมไปแล้วล่ะ แต่ที่ไม่ปกติก็คือ...วันนี้ขนมเทียนกินแฮมเบอร์เกอร์ ! ปกติเธอจะชอบซื้อฮอทดอกจากร้านป้าแมรี่นี่หน่า !

     

     

                “ห้ะ!

     

                และเสียงอุทานของผมก็ทำให้เพื่อนบนโต๊ะหันมามองเป็นตาเดียวกัน ก็ภาพตรงหน้าผมนี่มัน...ทำให้ผมอิจฉาตาร้อนสุดๆ ไปเลย!

     

     

                “เฮ้ย ถ้าไม่รีบระวังเจ้าปีเตอร์งาบไปนะเว้ย!

     

                เจ้ารอรี่เพื่อนสนิทหันมากระซิบข้างหูพร้อมกับใส่อารมณ์เพิ่มอรรถรส ทำให้ใจของผมหวิวไปจริงๆ นะครับ ก็ทั้งคู่ดูสนิทกันมาก แถมยังไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด แล้วยัง! ยังไม่หมด! มีคนบอกเคยเห็น 2 คนนั้นเดินมาโรงเรียนด้วยกันอีกด้วย เอาตรงๆ ยอมรับแบบลูกผู้ชายเลยคือ ผมอิจฉาครับ !

     

     

                “อย่าเอาแต่เงียบดิวะ ไม่งั้นเขาจะไปรู้หรอ?

     

     

                “เออ รู้แล้วน่า”

     

                ผมตอบกลับอย่างไม่สบอารมณ์นัก ก่อนจะงับขนมปังเข้าปากด้วยความฝืดคอ ถึงปากจะพูดออกไปอย่างนั้น แต่เอาเข้าจริงๆ ก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปอยู่ดี ถ้าผมต้องคอยดูเธอคบกับผู้ชายคนอื่น...

     

     

                หัวใจของผมมันคงไม่ลอยแล้วสิ

     

     




                 “วันนี้...”

     

     

                “วันนี้ทำไมวะ?

     

                เจ้ารอรี่ทวนคำถามอย่างไม่เข้าใจ

     

     

                “จะไปบอกชอบเขา”

     

                และคำตอบของผม ก็ทำเอาเพื่อนทั้งโต๊ะประสานเสียงพร้อมกัน

     

     

                “หาาาาาาา!?

     

                ผมไม่อยากเก็บมันไว้อีกต่อไปแล้ว อย่างน้อยบอกออกไปให้เธอรู้คงดีกว่า 

                     ละมั้ง?

                     เเต่ที่เเน่ๆ มันก็ดีกว่าการที่ผมเก็บเอาไว้...จนเธอกลับประเทศไทย

                     เเละถ้าเป็นเเบบนั้นนอกจากจะรู้สึกเสียดายเเล้วยังคงโกรธตัวเองมากๆ อีกด้วย



    ' อย่าป๊อดดิวะไอ้ธัญญ์ '

     




    ตอนจบก็ไม่มีใครเขาบอกเธอ

    แค่ในละครยังหลอกเลย

    แค่ไม่ได้คิดว่าก่อนเคยเป็นมายังไง

    และพระเอกก็ไม่ได้พิเศษเสมอไป

    หรือแสนดีเลิศเลออย่างเข้าใจ

    แบบที่คิดไว้ใดๆหรอก

     



    แล้วผมพอจะเป็นพระเอกเหมือนอย่างในเพลงนี้ได้รึเปล่านะ ?





    -----

    มาเเล้วจ้าาาาา เปิดมาอ่านตอนนี้อาจจะงงๆ เอ๊ะนี่เปิดผิดเรื่องเปล่าววะ? 555555 ถูกเรื่องเเล้วค่า!

    เเต่ไรท์เเค่อยากมาอธิบายเสริมเกี่ยวกับนุ้งธัญญ์ตัวละครใหม่ ที่อยู่ๆ ก็พึ่งโผล่ออกมา เเล้วก็มีบทบาทเลยซะงั้น!

    ไรท์เลยอยากให้ทุกคนได้เข้าใจกันก่อนว่านุ้งเเกแอบปลื้มหนมเทียนเรามานานละเด้ออออ ไม่ใช่ปุ๊ปปั๊ปพึ่งมาชอบนะ5555

    ตอนต่อไปก็เข้าเนื้อเรื่องหลังเเล้วค่า บางคนอาจไม่ชอบที่ไรท์ย้อนนู่นนี่หรือที่อัพตอนเเบบความรู้สึกของตัวละครนั้นๆ

    เเต่ไรท์อยากให้เข้าใจ ว่าทุกตัวละครเขาก็มีความสำคัญเเละก็มีความรู้สึกนึกคิดเหมือนกันนะ มีตัวละครเยอะก็ต้องใช้ให้คุ้มค่ะ555

    ไปเจอกันตอนหน้าจ้าาาาาาาาาาาา อย่าลืมติดตามกันต่อหน้าาาาาาาาา จะพาไปผจญไปจริงๆ ล่ะค่ะ5555555

    เเล้วเเจกันค่ะ!

    #KTspi

    ขอบคุณค่ะ  






     

               

               

     

     

     

     

     

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×