ผู้เข้าชมรวม
1,776
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
1.77K
อัปเดตล่าสุด : 18 ส.ค. 57 / 17:26 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Ice Cream :: JunHyuk
ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ไอศกรีมรสวนิลาถ้วยใหญ่ได้อันตรธานหายไปเกือบหมด อ่า... อร่อยชะมัดเลย
“กูจุนฮเวววววว!!” คิมดงฮยอกที่ไม่รู้โผล่มาจากไหน อยู่ๆก็มากระชากถ้วยไอศกรีมแสนอร่อยออกจากมือผมไป
“ทำอะไรเนี่ย อย่าแย่งดิ เหลืออีกนิดเดียวจะหมดแล้ว” เอาปากคาบช้อนพร้อมเอื้อมมือไปคว้าหวังจะแย่งไอศกรีมกลับคืน แต่อีกคนกลับเอาถ้วยนั่นซ่อนไว้ด้านหลัง
“อีกนิดเดียวจะหมดงั้นเหรอ? ทำไมทำแบบนี้วะเนี่ย?” ไม่พูดเปล่า หมอเอามือทุบหัวผมหลายทีราวกับผมกินทองคำเข้าไปอย่างงั้นแหละ
“ก็เห็นอยู่ในตู้เย็น.. จะไปรู้เหรอ เออว่าแต่ซื้อที่ไหน โคตรอร่อยเลย” เอาลิ้นเลียริมฝีปากอย่างอดไม่ได้ แถมสายตายังพยายามสอดส่องหาถ้วยไอศกรีมที่อยู่ด้านหลังคนตัวเล็ก
“ทำเอง...”
“ขี้โม้”
“ไม่เชื่อก็ออกไปเลยไป” หมอหน้าบูดอีกตามเคย ...ใครจะไปรู้ล่ะว่าจะมีเวลามาทำอะไรแบบนี้ เรียนหนักไม่ใช่รึไง? ถ้าไม่ให้กินแล้วทำทำไม? มีคนทำก็ต้องมีคนชิม(?)ดิถึงจะถูก
“อ่ะๆ เชื่อก็ได้ ก็กินให้แล้วนี่ไง อร่อยสุดดด แฟนใครว้า.. เก่งทุกเรื่องเลย”
“ออกไปเลยจุนฮเว ไม่ต้องมากอด ไม่ใจดีด้วยแล้วโว้ย” ถึงดงฮยอกจะพูดแบบนั้นแต่ก็ยอมอยู่นิ่งๆให้ผมกอดอยู่ดีแหละน่า
“ไล่อีกและ”
“ออกไป..”
“จะให้ออกไปไหนล่ะ?”
.
.
.
“ไปซื้อของ....”
“ว่าไงนะ?”
“ออกไปซื้อของกัน... อร่อยไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวจะทำให้กินอีก...” เสียงเล็กของคนในอ้อมกอดดังขึ้นชิดใบหู ตามด้วยสัมผัสแผ่วเบาจากริมฝีปากเล็กประทับลงที่ข้างแก้มผม
เออ...
ให้มันได้อย่างนี้สิ
น่ารักเข้าไป
การแสดงความรักหรือการอ้อนแบบที่ดงฮยอกทำนั้น.. มันเป็นเพียงกลยุทธ์หลอกล่อให้ผมตายใจเท่านั้นครับ จะกี่ครั้งๆผมก็นึกไม่ถึงตลอดว่าอาจมีบางแอบแผงอยู่ แล้วดูอย่างวันนี้.. ลากผมออกมาซื้อของที่ห้างสรรพสินค้า รายการของยาวยืด แต่ตัวเองดันบอกว่าลืมเอากระเป๋าตังค์มา... นี่ลืมจริงๆ หรือ หมอตัวป่วนคนนี้ตั้งใจแกล้งผมกันแน่?
.
.
“ก็คนมันลืมอ่ะ” เสียงเล็กเถียงขึ้นทันควันเมื่อผมไปจี้จุดถามว่าเขาจงใจจะแกล้งผมรึเปล่า
“ลืมจริงๆ หรือแกล้งลืม พูดมาเลยดีกว่าคิมดงฮยอก” มือข้างหนึ่งถือตะกร้าใส่ของ ส่วนมืออีกข้างล็อคคออีกคนเพื่อจะเค้นเอาความจริง
“คิก..” แหนะ ยังจะมาหัวเราะอีก
“นี่ถามอะไรหน่อย...”
“....”
“จูบของนายมันแพงมากรึไง..” ผมพอนึกได้แล้ว ว่าดงฮยอกทำแบบนั้นไปทำไม เขากำลังจะแกล้งอะไรผม...
“.....”
“ถึงต้องมาแกล้งให้จ่ายตังค์ซื้อของมากมายขนาดนี้เนี่ย ตังค์จะหมดแล้วนะเดือนนี้อ่ะ”
“....”
“แล้วจริงๆก็แค่จุ๊บแก้มเฉยๆด้วยเหอะ..” พูดพลางยู่หน้าใส่หมอไปหนึ่งที
“พูดมากว่ะ...”
“ใคร?” ผมเลิกคิ้วส่งไปหาดงฮยอกเชิงไม่เข้าใจในประโยคบอกเล่าเมื่อตะกี้ ใคร.. ใครพูดมาก? ผมเหรอ??
“นายแหละพูดมากชะมัด... ยื่นหน้ามาซิ..”
“อะไร”
“บอกให้ยื่นหน้ามาไง”
“จะทำอะไร?”
“นับหนึ่งถึงสาม”
“เห้ย เดี๋ยวๆ”
“นับหนึ่ง..”
“...นี่กลางห้างนะ”
“สอง..”
“เดี๋ยวนะ มันจะดีเหร-“
‘จุ๊บ’
.
.
เห้ย..
เออมันดี
มันดีมากๆเลยอ่ะ
“..ทีนี้เลิกพูดมากได้ยัง ไม่ต้องกลัวว่าเงินเดือนที่ป๊านายให้มามันจะหมด วันนี้ยืมก่อน เดี๋ยวคืนให้ โอเค๊?”
“....”
“โอเคนะ?”
“....”
“เฮ้จุนเน่ เป็นไรเนี่ย?”
“.....”
ผมรู้สึกได้แค่ดงฮยอกเอามือมาโบกๆอยู่ด้านหน้าผมเท่านั้น
สติของผมหลุดลอย..
ลอยไปกับจูบแบบเด็กอนุบาลเมื่อกี้แล้ว.
ในเมื่อไม่เดินตามมาซะทีก็ยืนโง่อยู่ตรงนั้นแหละกูจุนฮเว คนอะไรตื่นเต้นกินเหตุ มันก็แค่เรื่องธรรมดาๆเท่านั้นเอง จริงๆไม่ได้อยากแกล้งนะ แต่รำคาญพวกทวงบุญคุณไง นิดหน่อยๆทำเป็นบ่นว่าไม่พอบ้างล่ะ ต่างคนต่างยุ่งไม่ค่อยได้เจอบ้างล่ะ ทำแค่นี้จะไปหายคิดถึงได้ไงบ้างล่ะ... บทจะทำตัวเด็กนี่ก็เอาแต่ใจเหลือเกิน ให้ตาย
แล้วนี่ได้อย่างใจรึยัง..?
ตั้งตัวไม่ทันล่ะสิจุนฮเว
อ่อนชะมัด.
เดินเลือกของล็อคโน้นล็อคนี้ไปสักพัก ก็รู้สึกได้ถึงมือหนักๆพาดลงมาบนไหล่ เงยหน้าขึ้นไปเจอคนยิ้มแป้นปากจะฉีกถึงหูอยู่แล้ว กูจุนฮเวนี่เวลาได้อะไรถูกใจชอบแสดงอาการโอเว่อร์เกินเหตุ เห็นอย่างนั้นแล้วก็ได้แต่ส่ายหัวเบาๆกับพฤติกรรมไร้สาระของอีกคน
“ที่นายทำเมื่อกี้สุดยอดไปเลยว่ามั้ย?” ระหว่างที่จุนเน่ขอความเห็นจากผม เค้าก็ยังหุบยิ้มไม่ได้เลย เดือดร้อนจนผมต้องยิ้มตามไปซะอย่างนั้น
“จูบแบบเด็กอนุบาลอ่ะนะ ฮ่าฮ่า” แกล้งแหย่คนตัวสูงเล่น
“...อื้อ” แค่แกล้งแหย่เล่นๆ แต่อีกคนกลับเขินจริงๆ แก้มยุ้ยๆนั่นแดงอย่างเห็นได้ชัด คนอะไรตัวโตกว่าแต่กลับมาเขินหน้าแดงแบบนี้ เห็นแล้วมันน่า...
“กูจุนฮเว...”
“ครับ”
“ไปจ่ายตังค์ แล้วกลับกันเหอะ..”
“...”
.
.
.
“ไม่อยากจูบแบบเด็กอนุบาลแล้ว”
รอบนี้เราแบ่งกันทำไอศกรีมคนละรสชาติกันครับ หมอของผมอยากลองทำรสใหม่นั่นคือรสชอคโกแลต ส่วนผมต้องผ่านรสชาติเบสิคให้ได้ก่อนนั่นคือรสวนิลา ถึงจะดูเหมือนแยกกันทำ แต่ดงฮยอกเค้าก็มาช่วยผมเกือบหมดอยู่ดีนั่นแหละ แหะๆ ^^”
“เป็นไง รสชอคโกแลตอร่อยป่ะ?” คิมดงฮยอกถามหลังจากป้อนไอศกรีมชอคโกแลตที่เค้าเพิ่งหัดทำวันนี้ให้ผมทาน และขณะที่ไอศกรีมกำลังละลายอยู่ในปากผมนั้น... มันเจ๋งไปเลย
“สุดยอดเลย!! อร่อยมาก อ่ะลองนี่.. อ้าปากครับ” ผมยกช้อนที่มีไอศกรีมวนิลาขึ้นแล้วป้อนให้อีกคนเหมือนที่เค้าทำให้ผม
“...”
“เป็นไงมั่งครับ....?”
"..."
"ดงฮยอกอ่า อย่าเงียบดิ.." คิ้วผมขมวดเข้าหากันอย่างอัติโนมัติ พร้อมหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ ไม่คิดว่าการให้คนอื่นชิมไอศกรีมจะตื่นเต้นได้ขนาดนี้ อาจจะเป็นเพราะผมเพิ่งหัดทำครั้งแรกมั้งครับ.. อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะกินได้ไหม
.
.
.
“อืมมมมม.... มันก็...”
"..." ลุ้น..
"อร่อย..."
"..."
"โคตรๆเลย"
"เย่!!!!!!!!!!! ^O^" ผมยิ้มกว้างให้กับคำชมนั้น รู้ละว่าทำไมถึงมีคนชอบทำอาหารเยอะ เวลามีคนบอกว่าอร่อยมันดีใจแบบนี้นี่เอง
.
.
“นี่จุนฮเวอ่า... แล้วถ้า... เป็นไอศกรีมชอคโกแลตผสมกับวนิลาล่ะ.. นายว่าไง?”
“หื้ม?”
“นายว่าไง...”
“มันก็คงจะ.. อร่อยน่าดูเลยมั้ง...”
“แล้วนาย... อยากชิมวนิลามั้ย?
“อยาก...”
“...อยากชิมชอคโกแลตเหมือนกัน”
“มาดิ..”
“...”
“ขยับมาใกล้อีกนิดนึงดิ..”
“ใกล้แค่ไหน..?”
“...อีก”
“พอยัง..”
“...”
.
.
ผมไม่เคยกินไอศกรีมวนิลาที่ไหน หวาน อร่อย ละมุน เท่านี้มาก่อนเลยครับ..
ดงฮยอกหวาน...
เอ้ย.. โทษทีครับ ผมหมายถึงไอศกรีมที่ปากดงฮยอกหวาน
เอ้ย...
ไอศกรีมหวานเฉยๆก็ได้ครับ.
.
ผมเองก็รู้สึกว่ารสชาติของไอศกรีมชอคโกแลตมันดูเข้มข้นมากขึ้นไปอีก...
เพราะอะไรกันนะ?
ตอนกินจากช้อนไม่เห็นเป็นแบบนี้นี่นา..
ผมว่า...
คราวหลังไม่ต้องใช้ช้อนแล้ว
ไม่เห็นอร่อย.
เราไม่รู้หรอก..
ว่าจริงๆแล้วไอศกรีมสองรสนี้มันผสมกันได้มั้ย..
ไม่รู้จริงๆ
ตอนนี้เรารู้เพียงอย่างเดียว..
.
.
อยากกินอีก.
END.
ไอติมอร่อยจังเลยยยย อร่อยจังเลยยย 55555555555555 -/////- ดงฮยอกก็ใสๆโนะ
เค้าหายไปนานมากกกกกกกก ใช่ป่ะ???? #ยังจะถามอีก
ใครอ่านแล้วงงๆ เค้าขอโทษเน่อ บางทีเค้าก็งงเองนี่แหละ 555555555
ยังร้ากกกกกทุกคนเหมือนเดิมนะคะ -3- ขอบคุณทุกคนเลยที่อ่าน
ที่เม้นท์ให้กำลังใจ หรือ tag/feedback ต่างๆในทวิตเตอร์
ขอบคุณ ขอบคุณจริงๆนะคะ ^^
ช่วงนี้เค้าเรียนหนักมากกกกก 8โมงถึง 5โมงเย็นทุกวัน มีแลบทุกกกกกวัน
เรียนเป็นภาษาอังกฤษหมดอีก (อินี่บ่นเพื่อออ 555)
เอ้อ.. ละใครเคยบอกว่าถ้าเราอัพฟิคบ่อยๆขอให้เรามีแฟนเป็นหมอสมใจอ่ะ...
มันก็ดีนะ ใช้ได้เลยอ่ะ ฮี่ฮี่ฮี่ .เขินบิด 55555555555555555555555
ไม่ซีเรียสเช่นเคย ชิวๆ อ่านกันหนุกๆโนะ ^_^
ทวิตเตอร์เชิญไปโหวกเหวกโวยวายได้ที่ Tag #ฟิคสามหมอ นะคะ
เยิฟฟฟฟฟฟฟฟ -3-
ผลงานอื่นๆ ของ iimm ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ iimm
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น